Lesbók Morgunblaðsins - 04.03.1956, Blaðsíða 16

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
148
FLJÓTAVÍK. — Vébjörn Sygnakappi og systkin hans brutu skip sitt undlr
hömrnm. oe komust bar untt sem enn heitir Syffnakleif. „Enn um veturinn tók
vifi helm öllnm AtH f FHóti. bræll Geirmundar heliarskinns oe bað bau eneu
launa vistina: saeði Oeirmnnd eiei vanta mat. Enn er Atli fann Geirmund,
snurði Geirmundur hví h*nn var svn diarfur að taka slíka menn unu á kost
hans. Atli svaraði: ..Því að bað mun unui meðan fsland er bveet, hversu mikils
háttar sá maður mundi vera. að einn bræll borði að eera slíkt utan hans orlof".
Geirmundur svarar: ..Fvrir betta bitt tiltæki skaltu þie'eja frelsi o? bú þetta,
er bú hefur varðveitt." Oe varS Atli s'ðan mikilmenni.“ — Myndin sem hér
birtist er tekin af Straumnesfialli. ITndan Hvestunni sést í ósinn. sem rennur úr
Fl.iótinu. TTnn af ósnum standa Atlastaffir undir Bæarf.ialli. Yzti hluti fjallsins
norffan Fliótavikur heitir Köeur. en undir honum er Prestvík. Þaneaff var oft
sóttur surtarbrandur. í Flióti voru brír bæir: Atlastaffir, Tunga vestan óssins i
hvarfi viff Hvestuna, oe Glúmsstaffir framan viff Fljótiff. Hér er nú allt í eyffi.
í sóknarlýsineu 1847 seeir aff í Fliótum muni vera jafnverra veffurlae. en ann-
ars staðar á íslandi, „á «'imrum t'ffast óberrar meff þokufýlu op stórslöeum af
norffri." Mikil silungsveiffi var í Fljótinu, sem stundum var nefnt Fljótavatn,
Glúmsstaffavatn effa Atlastaffavatn, oe er sú veiffi nú ei?n Reykvíkinpa, effa
leig-ff þeim. Miklar starengjar eru mefffram Fljótinu. (Ljósm. Ól. Gunnarsson).
BRIDGE
♦ 832
V 7 3
♦ Á 7 3
ÓÁK962
* ’0 ♦ D 9 6
VD 10 842 v Aj V Á G 6
♦ K 10 6 4 i s ♦ G98
«10 3 ' ' * D G 8 5
* ÁK752
V K 9 5
♦ D 5 2
«74
S gaí. Hvorugir í hættu. Sagnir
voru þessar:
S V N A
1 sp. pass 2 lauf pass
2 sp. pass 4 sp. pass
pass pass
V sló út láehjarta og A tók með ásn-
um oa svaraði i sama lit. en nú hafði
9 kónoinn oe dran með honum. Lág-
hia-tað má hann ekki trompa nú þegar,
verður að gevma það til þess að kom-
ast inn í borði. Hann slær út Á og K
i trompi, og nú var um að gera að
fá fríspil í laufi. Hann tekur á LÁ og
LK og slær svo út laufi og trompar.
Nú kemur hjarta og er trompað í
borði og síðan lauf enn og er trompað.
Og þar með er spilið unnið.
^^>®®®G^J>
HAwvwvivgap:
hafa lenni verið óvinir siómanna. Svo
seeir í sóknarlýsingu Rafnsevrar 1839:
Um jólaföstu fer inn svokallaði vöðu-
selur að hlruoa inn á fjörðinn. Kemur
hann í smáhóoum eða á stangli einn
og tveir og hleypur inn í fjarðarbotn
fyrst. fái hann þar átu, sem er helz'
kóosíld. pæni svokallað eða marflær
staðræmist hann þar um tima í stór-
um hÓD, sem menn nefna vöðuhrot.
Þá sækia þeir til þessa veiðiskapar,
sem í færum eru um að skutla hann.
Eru 3 menn valdir til þess á léttum
og litlum bátum, tveir menn sterkir
til róðurs, og einn, sem tamið hefir
sér þá konst að harpúnera. Við þenn-
an veiðiskap er verið þá færi gefst,
allt að einmánuði. Þá hverfur selur
allur í burt til hafs út. Eru þessar veið-
ar hér einna arðsamastar, þá vel
heppnast, en það er skjaldnar að þær
heopnist vel, því háhvrningar koma
tiðum af hafi flokkum saman. og drífa
allan sel til hafs, svo hann kemur ei
aftur. eða ef kemur. verður hann svo
æðandi að ómögulegt er að fanga hann.
HTMINFJ ALLTÐ
É» er nú staddur nálægt Himinfialli
(í Danmörk). „Það köllum við dal,“
sagði Norðmaðurinn og krítaði nokkuð
liðugt. Mér finnst fjallið, til að sjá,
nokkuð ámóta og Gammabrekka í
Oddatúni. í skóla lærðum við, að Him-
melbjærget væri 469 fet, og breyttum
fetunum í þumlunga, en einhver breytti
þumlungunum í lúsalengdir, og varð
þá haeðin myndarleg, svo að gekk fram
af Öræfaiökli og öðrum jökulsköllum.
(Stgr. Matthíasson).
SÓLTN ER MTSHETT
UM HÁLFRAR aldar skeið hefir
Smithsonian Institut gert mælingar á
geislum sólar. Til þessa hafa verið
notuð in nákvæmustu mælitæki og
mælinearnar hafa farið fram á fjöll-
um bæði á vestur- og austurhelmingi
jarðar. Og það hefir komið í ljós að
geislunin er misjöfn, ýmist vex eða
minkar á hér um bil 23 ára skeiði
(273 mánuðum).