Lesbók Morgunblaðsins - 01.12.1957, Side 16

644
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
*D6
V A K D 5
♦ Á
* 10 8 6 4 3 2
* 9 54
V 10 7 3 2
* 8 6 5 «
* A G
N
V A
S
A K G 8 7
V G 9 8 6
♦ 97
* D 9 5
A A 10 3 2
V 4
♦ K D G 10 3 2
+ K 7
A — V sögðu aldrei neitt, en S komst
í 6 grönd.
V sló út S9 og það var slæmt útspil.
S drap með drottningu í borði, en A
með kóng og fekk hann þann slag. Ef
A hefði nú komið út í laufi, þá var
spilið gjörtapað, en það var ekki von
að honum dytti það í hug, svo að hann
kom með spaða aftur, og þann slag
fekk S á S10. Svo tók hann slag á SÁ
og fleygði í hann TÁ. Síðan tók hann 5
slagi í tígli, og þá voru þessi spil eftir:
* S —
V A K D 5
♦ —
* 10
N | * G
A V G 9 8 6
A 3
V 4
♦ 2
* K 7
Nú kemur T2 og V verður að fleygja
hjarta, laufi er fleygt úr borði, og hvað
á A nú að gera? Ef hann fleygir spaða,
þá á S spaðaslag á hendi, en ef hann
fleygir hjarta, þá eru öll hjörtun í
borðinu frí.
A —
V 10 7 3 2
♦ —
+ Á

— Lenti hún amma þín í bílslysi?
— Ekki get eg nú sagt það. Bilstjór-
inn stöðvaði bil sinn svo að hún gæti
komizt yfir götuna, en við það brá
henni svo að það leið yfir hana.
SÉRSTÖK SKÓSMÍÐASTOFA — Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra rekur
starfsemi sína á Sjafnargötu 14 í Reykjavík. Meðal annars hefir það komið
þar upp skósmíðastofu, sem ekki á sinn líka á öllu landinu. Eru þar smíð-
aðir skór á bæklaða fætur, eftir máli Gibsmót eru fyrst tekin af fótunum og
skórnir svo smíðaðir eftir þeim, þannig að þeir falla nákvæmlega að fótunum.
hvernig svo sem þeir eru bæklaðir. Forstöðumaður þessarar skósmíðastofu er
Steinar Waage, en hann hefir lært slíka skósmíði í Þýzkalandi og Danmörku.
Hér á myndinni sést hann við vinnu sína. — (Ljósm. Ól. K. Magnússon).
SVAÐILFÖR
Það var vorið 1801, þegar Gísli Kon-
ráðsson sagnaritari var 14 ára, að hann
var sendur út í Hofsós með einn áburð-
arhest ljónstyggan, er Hryggur hét;
átti hann að sækja steinkol og járn,
en reið fola lítt tömdum. En á heim-
förinni batt hann upp taum á Hrygg
og reið á eftir, en er fram kom á
Trumbubakka, hljóp Hryggur út á
Trumbu og synti vestur yfir; það er
hin austasta kvísl Héraðsvatna. Varð
Gísli þar á eftir að fara, því engu réð
hann við folann, og eigi náði hann
Hrygg við aðrar kvíslar, er vestar
voru, og var sund í öllum. Svo fór og
við meginvötnin undan Ási, þar sem
ferjan var á, hræddist sveinninn held-
ur það sund, er svo var afarlangt,
signdi sig og bað fyrir sér. Synti fol-
inn þar yfir í vari af Hrygg og bögg-
um hans. Ekki náði Gísli honum held-
ur á Rípurbökkum, og varð því að
synda Eyhildarholtskvísl; hið 6. sund
fekk hann fyrir framan Borgareyrar i
vesturvötnum. Gat Gísli fyrst hand-
samað Hrygg í Vallasporðum; furðaði
marga að sveinninn skyldi af komast
á folanum í slíkum vatnavöxtum. (Úr
sjálfsævisögu)
SlLDIN
Getið er um síldveiðar í Noregi í forn
-öld. Lengi fram eftir var síldin hert
eins og þorskur og seld í fléttuðum
víðikörfum og kölluð meisasíld. Út-
lendingar fóru að stunda síldveiðar við
Noreg í lok 13. aldar, en það er þó
ekki fyr en á 15. öld að menn finna
upp á því að salta síld. Talað er um
innflutta síld í Noregi fyrir þann
tíma og hún kölluð „rauð síld“, og
mun hún hafa verið reykt, en ekki var
það fyr en löngu síðar að Norðmenn
komust sjálfir upp á að reykja hana.
Getið er um Islendinga er réðu sig í
síldfiski í Noregi á söguöld, en hér á
íslandi er varla getið um síldveiðar fyr
en á 18. öld.