Lesbók Morgunblaðsins - 15.03.1964, Blaðsíða 7
'Andsportistai, — Fremri röð frá vinstri: Þórmu ndur 1‘órarinsson, Kristinu <J uuuarsson, Jón
Kxistjánssou, Gunnar Eydal og Gunnar Jólianns son.
Aftari röð' frá vinstri: Einar Pálsson, Einar Valdimarsson, Gúnnar Kárason, Þráinn Þoí^alds-
■on, iuspector scholao (fyrirliði), Guðmuudur Friðgeirsson og Vilhjálmur Vilhjálmsson
Sterk sál í stirðum líkama
IMenntaskólanum á
Akureyri eru í-
[ þróttir mjög í hávegum
I hafðiar. íþróttafélag skól-
I ans hefur á sínum snærum
: ótölulegan fjölda nefnda
i fyrir hinar ýmsu íþrótta-
! gr^inar, sem þar eru iðkað-
er. Má nefna m.a. handbolta
nefnd, körfuboltanefnd,
knattspyrmmefnd, sund-
nefnd, blaknefnd, hnitnefnd
ofl. ofl. Sportistar —• eins
©g íþróttaiðkendur þar eru
nefndir í daglegu tali — að-
I hyllast þá skoðun, að rækt
við líkamann verði að hald-
1 nst í hendur við þroska sál-
' nrinnar, — ella sé honum
! hætta búin. .
f Ekki eru þó allir á eitt sátt-
Ir um þessa kenningu. Þeir,
sem á öndverðaim meiði eru,
Niels Halldórssón, dómari, fær
sér hressiitgu
nefna sig andsportista. Þeir
hafa tileinkað sér kjörörðið:
„Sterk sál í stirðum líkama".
í þessum hópi eiru einkum for-
fallnir bókamaurar og aðrir,
sem tekizt hefur að kria út
vottoæð í leikfimi.
U m eitt sikeið tíðkaðist sú
siðvenja í Menntaskólamrm á
Akureyri, að andsportistar öttu
kappi við iærifeður sína í
boltaleik. Var sá kappleikur að
sjálfsögðu helzti íþróttavið-
burður ársins í skólanum og
þótti að hin bezta sikemmtun.
Á öndveirðum vetri gerðist
svo sá atburður í skólanum, er
mildum tíðindum þótti sæta:
Þráinn ÞorvaJdsson, inspector
scholae, kiukkaði á Sal þeirra
erinda að flytja Þórarni Björns
syni, skólameistara, og kenn-
araliðinu svolátandi áskorim
andsportista:
Hér í andans EdensgarSi
einkum girnist hugur tvennt
sem ýmsir trúa. aö öllu varöi:
Andans rœkt og líkamsmennt.
Ef aö skankar skekjast mikiö
skjálfa lönd og bresta) gler.
Ef úr ■pennum bunar bleíciö,
blóö í æöum storkna fer.
Anda vorn má ekki henda
aö hann hremmi stirönunin.
Áskorun því yöur senda
innbrennda í þetta skinn
nokkrir ungir andsportistar,
sem vilja hœfni líkamslistar
lœrimeistaranna sjá.
1 knattspyrnu skaZ keppni
heyja,
kné og leggi hrista vel,
limi alla liöka og teygja,
lærdómsins þaö styrk ég téL
Ljúfu og kœru lœrifeöur!
Lát nú ganga í hvellinum,
keppum senn þvi sumar
kveöur,
sjáumst brátt á vellinum.
Dikturinn, sem Friðrik Guðni
hafði saman sett, var inn-
brenndur í forláta skinn. Er
Þráinn hafði kunngjört læri-
meisturunum áskorunina fyxir
hönd andsportista, fíutti hann
stutta en gagnorða greinagerð.
Kvað hann hugsjónir sport-
ista fréleitar og því til sönn-
unar minnti hann á skjaldbök-
una, sem lifði nær hreyfingar-
lausu en góðu lífi í þrjú hundr
uð ár.
Að lokinni ræCu Þráins með-
tók skólameistari áskorunina,
sem síðan hlaút veglegan sess
á kennarastofunni, en kennar-t
ar skutu á húsþingi. Eftir japl
og jami og fuður var gert að
ráði að taka áskorun andsport-
ista.
INÍæsta góðviðrisdag mátti
líta furðuiega prósessiu ganga
tii vallar þess við heimavist-
ina, er keppendum hatfði ver-
ið markaður. Fyrir liði iæri-
meistara g/ekk skólameistari.
Hélt hann hátt á loft sóp mikl-
um, sem tákn þess, að and-
sportistar skyldu nú rækilega
burstaðir. Andsportistar mættu
til leiks búnir náttfötum og
treyjum af skrautlegustu gerð.
Fyrirliði þeirra var Þráinn
Þorvaldsson, inspector scholae,
en fyrirliði lærimeistara Þórir
Sigurðsson.
Áður en gengið var til ieiks,
gekk fram Arnmundur Bach-
mann og kynnti keppendur
gegnum kalllúður. Var þeim
öllum vel fagnað. Arnmundur
lýsti jafnframt leiknum, og
var lýsingunni útvarpað um
Radíó Óríon, en sú útvarps-
stöð er tií húsa á heimavist-
inni.
Þrír dómarar voru mættir
til leiksins, því að ekki dugjði
minna í jafn þýðingarmiklum
leik. Voru það valinkunnir
borgarar, þeir Sigtryggur Stef-
ánsson, bæjarverkfræðingur,
Níels fialldórsson, sælgætis-
gerðarmaður og Rósberg G.
Snædal, rithöfundur. Allir
höfðu þeir bmnahjálma á höfði
Og í stað þess að nota blístr-
ur, eins og tiðkast víst yfir-
leitt í venjulegum boltaleikj-
um, notuðu þeir lúðra, sem
ura aldamótin gegndu því
veigamikla hlutverki að géra
bæjarbúum viðvart um bruna-
tilvik.
L eikurinn hófst, er dóm-
ararnir þrír höfðu lúðrað til
leiks, en af þeim blæstri varð
svo feiknarlegur gnýr, að
stúlku einni, er vaæ að ganga
niður stiga í húsmæðraskóian-
um að Laugalandi, varð svo
bilt við, að hún missti fót-
anna og datt.
Lengi vel voru andsportistar
ekki alveg vissir um að hvoru
markinu sækja skyldi, þar til
þeir allt í einu urðu þess var-
ir, að skóiameistari var í öðru.
Höfðu þeir þá lætt boltanum
tvisvar í eigið mark við mik-
inn fögnuð.
Er mistökin urðu uf>pvis, hófst
, mikil barátta og sáust glæsileg
tilþrif hjá báðum aðilum. And
sportistar vildu augsýnilega
ekki við una að bera skarðan
hiut frá borði á svo hrapalegan
hátt. En skólameistaæi stóð
sem kiettur í markinu og varð:
meistaralega, eins og hans vai
von og vísa, enda var sem
lesa mætti úr svip hans: Hing-
að og ekki lengra! Þó tókst
andsportistum að skora, áður
en öll nótt var úti. Notuðu þeir
tækifærið meðan meistari brá
sér aðeins frá. Sumir töldu
markið reyndar ógilt af þeim
sökum.
Skö-mmu síðar gullu lúðrar
dómaranna. Leiknum var lokið
með verðskulduðum sigri læri-
meistaranna, sem skoruðu ekk-
ert mark. Andsportistar létu
knöttinn sigla tvisvar í eigjð
mark og einu sinni í hið rétta.
Sigtryggur Stefánsson, dómari
— með brunalúður frá alda-
mótimum
í sárabætur fengu þeir túlí-
pana frá aðdáendaliði úr hópá
kvenpening» skólans.
Kcnnaraliðið, talið frá vinstri: Iú>rarinn Björnsson, skólameistari
(markvörður), Friðrik Sigfússon, Gísli Jónsson, Friðrik Þorvalds-
son, Ragnar Steinbergsson, Ámi Kristjánsson, Hermann Stefáns-
son, Jón MaSgeirsson, Arnmundur Bachmann (kynnir), Þórir Slg-
urðsson (fyrirliði), Jón Ámi Jónsson og Helgi Jósson
10. tðlublað 1964
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS 7