Lesbók Morgunblaðsins - 15.03.1964, Blaðsíða 10

Lesbók Morgunblaðsins - 15.03.1964, Blaðsíða 10
SBMAVBÐTALIÐ BÓK UM KJARVAL 02522. ’ . . ■ — Thor VillhjálmCTon. — Að hverju vinnur þú um þessar munidir? The Rolling Stones: I want to be loved/Come on. Enn ein enska hljómsveitin, sem orðið htíur írseg fyrir tilverknað Beatles. Þessir eru reyndar nokk- uð góðir og mátti varla á milli sjá hvort það yrðu þeir eða Beatles, sem unga fólkið í Engiandi ætlaði að gera að guðum, en svo urðu það Beatles eins og mann- kynssagan greinir frá. The Rolling Stones gi’eiða sér á sama méta og .Beatles og klaöða sig sérkennilega, syngja betur^en þeir og eru — Ég hef verið að ganga frá próförkum af bók um Kjar val. Ég hef skrifað hána á undanförnu ári, en Kjarval hef allt að því eins góðir hijóð- færaleikarar. Fyrra lagið á þessaii piötu samlagast ekki alveg rokkhávaðanum og er það bara nokkuð gott. Það er leikið á munnhörpu í því og gefur hún útsetningunni sér kenniiegan blæ. Síðara lágið er nokkuð hratt en er endurtekning á því sama upp aftur og aftur, segir harla lítið. Og þar er einnig munnharpan sem gerir sitt. Líklega er það fyrra lag- ið, sem gæti orðið þess vald- andi að The Rolling Stones yrðu vinsælir hér á landi. ég þekkt í mörg ár, svo að bókin er ávöxtur lengri við- kynningar. Bókin er mjög per- sónuleg, ekki listfræði eða sagnfræði í venjulegum skiin- ingi, heldur reyni ég að skapa mynd af áhrifum Kjarvals og verka hans á mig sjálfan Ég hef ©kki haft uppi nein skrif- færi á fundum okkar, né heíur verið beitt neinum framieiðslu vélum jólamarkaðsvörunnar. Það er annars mikið lán að fá tækifæri til að' kynnast slikum manni. Sjálfsagt verða skrif- aðar ótal bækur um KjarvaJ, en honum er ekki hægjt að gera nein tæmandi skil. Hann er svo sifrjór, að hver fundur býður upp á ný áiitamál. — Hvert er næsta verkefni? — Ég er með nokkuð stórt skáldverk 1 smíðum, en ég er alltaf dálítið ra'gur við að tala um ófuligerð verk. — Átt þú margt í handrað- anurn, sem ekki hefur verið gefið út ennþá? — Já, ég á mjög margt í fór- um minum. Til dæmis skrjfaði ég stórt skáldverk, sem ég sprengdi rammann utan af, ef svo mætti að orði komast. Ég ræktaði þræðina svo langt út úr því, að ég hef ekki ennþá ákveðið hvað ég geri við það. Kannski gef ég það út í mörg- um bókum. Svo á óg fjölmörg brot og drög að verkum. Ætli fari ekki fyrir mér eins og Thomas Woife að skilja etftir mig koffort með handritum. — Af þessu sérð þú, að ég hef nóg að gera. Þessvegna sé ég mjög eftir þeim tíma, sem fer í ekki merkilegra viðfangs- efni en Kristmann Guðmunds- son. — Ert þú nokkuð á förum til útlanda? — Nei, en ég hef hins veig- ar frétt utan að mér, að ég sé að fara í einhverja ferð um páskana. Fyrir því er enginn fótur, aðeins fjörugt ímyndun- arafl, sem farið hefur fram úr minu eigin. — Hefur þú hug á að skæifa fyrir leikhús? — Eftir því sem árin liða, langar mig æ meira til að skrifa leikrit. Lengi framan af beindist áhugi minn að kvik- myndagerð, en það er víst held ur vonlítið hér á landi að kom- ast í aðstöðu til slíks, ekki sizt ef svo ætlar að æxlast, áð kvikmyndagerð á íslandi ætli að komast í henduir manna, sem órar ekki fyrir því, hvað kvik- myndalist er og munu aldrei komast á snoðir um það. Þetta er því dapurlegra, þegar haft er í huga, að hér ættu að vera afbragðs möguleikar til að skapa mergjuð verk, sem bjóða mætti á heimsmarkaði, en þó eingöngu ef þar eru að verki menn með listiræna hæfi- leika til að skynja og túlka sér- kenni þessa lands og yrkja samkvæmt eðli kvikmyndalist- arinnar. Ingmar Bergman sagði við rriig fyrir nokkrum árum, að sig hefði langiað til að gera kvikmynd um fyrri hiutann af Sjálfstæðu fólki og enda þar sem Bjartur keimur heim úr ferðinni, finnur kon- una látna og bamið á tikar- spena. Mér finnst stórfengleg tilhugsun að þessir tveir snill- ingar mættust þannig. — Sá, sem skrifa vill leikrit, verður að vera í náinni snert- ingu við leikhús og geta geng- ið þar út og inn. Ég var P 3 ár starfsmaður við Þjóðleikhúsið og reyndi, jafnvel með ísmeygi legum hætti, að mennta leikhús stjórann og gefa honum hug- myndir, sem honum var frjálst að nýta sem sánar eigin. Ea hann laimaði mér hjálpfýsina og þolinmæðina með því að bregða logandi sverði sins anda og reka mig út úr musterimu. - ★ — Prestur: Geturðu nefnt mér tvo hluti sem eru nauðsynlegir i skíminni? Bam: Vatn og barn. Hver er uppáhaldsmatur eiginmannsins Spurnirgunni svarar I dag frú Bima Bjömsdóttir, kona Heimis Hannesssonar, lögfræðings: Manninum mínum finnst gaman að borða góðan mat og gæti sennilgea þegið þrí- réttað daglega. Hangikjöt og skyr gæti hann borðað í alla mata, sérstaklega ef það væri að norðan, og hangi- kjötið finnst honum bezt rrieð makkarónujafningl Fuglakjöt kann hann ekki að meta, en af öðru kjöti er ofnbakað svínakarbon- ade með öllu tilheyrandi efst á vinsældalistanum. Fiskréttina vill hann heizt lá steikta eða bakaða og þar er silungur efstur á blaði. Grænmetisréttir eru vel þegnir, t.d. raspaðar guJ- rófur með púðursykxi, app- elsínusafa og þeyttum rjóma. Kjötbúðingur úr salikjöts hakki og ofnbakaður ér vel þeginn heimiiisréttur og ein faldur í sniðum (gott er að hræra sam'an við deigið hökkuðum lauk, kartöfiu- mjöli eða hökkuðum kartöfl um alveg eftir smekk hvers og eins) og með honum má t.d. bera brúnaðar kartöfl- ur og grænmetisjafning. Af ábætisréttum finnst honum hressandi og góð til breyting að fá súrmjólkuir- búðing með karameilusósu og er uppskriftin eitthvað á þessa leið: 1 lítri súrmjóik, 100-125 gr. púðursykur, 1 tsk. vanillur. 6-8 blöð mat- ariím og 1-1% péli rjómi. Matariímið er brætt í köidu vatni yfir gufu, súrmjóikin þeytt með sykrinum og drop unurn, matarlímið aðeins kælt og hrært saman við súrmjólkina og þegar þetta fer að þykkpa er þeyttum rjómanum blandað saman við. Með þessu ber ég karamellu sósu, en hún er geirð úr 250 gr. sykur, IV4 dl. heitt vatn og V4 lítra rjóma. Sykurinn er brúnaður á pönnu, heita vatninu blandað saman við og sí&an kælt, en að þvi loknu er þeytta rjómanum blandað saman við. ) X0 LESBÖK MORGUNBLAÐSINS — 10. tölublað 1964

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.