Lesbók Morgunblaðsins - 15.03.1964, Blaðsíða 10
SBMAVBÐTALIÐ
BÓK UM KJARVAL
02522. ’ . . ■
— Thor VillhjálmCTon.
— Að hverju vinnur þú um
þessar munidir?
The Rolling Stones: I
want to be loved/Come on.
Enn ein enska hljómsveitin,
sem orðið htíur írseg fyrir
tilverknað Beatles.
Þessir eru reyndar nokk-
uð góðir og mátti varla á
milli sjá hvort það yrðu
þeir eða Beatles, sem unga
fólkið í Engiandi ætlaði að
gera að guðum, en svo urðu
það Beatles eins og mann-
kynssagan greinir frá. The
Rolling Stones gi’eiða sér á
sama méta og .Beatles og
klaöða sig sérkennilega,
syngja betur^en þeir og eru
— Ég hef verið að ganga
frá próförkum af bók um Kjar
val. Ég hef skrifað hána á
undanförnu ári, en Kjarval hef
allt að því eins góðir hijóð-
færaleikarar.
Fyrra lagið á þessaii
piötu samlagast ekki alveg
rokkhávaðanum og er það
bara nokkuð gott. Það er
leikið á munnhörpu í því og
gefur hún útsetningunni sér
kenniiegan blæ.
Síðara lágið er nokkuð
hratt en er endurtekning
á því sama upp aftur og
aftur, segir harla lítið. Og
þar er einnig munnharpan
sem gerir sitt.
Líklega er það fyrra lag-
ið, sem gæti orðið þess vald-
andi að The Rolling Stones
yrðu vinsælir hér á landi.
ég þekkt í mörg ár, svo að
bókin er ávöxtur lengri við-
kynningar. Bókin er mjög per-
sónuleg, ekki listfræði eða
sagnfræði í venjulegum skiin-
ingi, heldur reyni ég að skapa
mynd af áhrifum Kjarvals og
verka hans á mig sjálfan Ég
hef ©kki haft uppi nein skrif-
færi á fundum okkar, né heíur
verið beitt neinum framieiðslu
vélum jólamarkaðsvörunnar.
Það er annars mikið lán að fá
tækifæri til að' kynnast slikum
manni. Sjálfsagt verða skrif-
aðar ótal bækur um KjarvaJ,
en honum er ekki hægjt að
gera nein tæmandi skil. Hann
er svo sifrjór, að hver fundur
býður upp á ný áiitamál.
— Hvert er næsta verkefni?
— Ég er með nokkuð stórt
skáldverk 1 smíðum, en ég
er alltaf dálítið ra'gur við að
tala um ófuligerð verk.
— Átt þú margt í handrað-
anurn, sem ekki hefur verið
gefið út ennþá?
— Já, ég á mjög margt í fór-
um minum. Til dæmis skrjfaði
ég stórt skáldverk, sem ég
sprengdi rammann utan af, ef
svo mætti að orði komast. Ég
ræktaði þræðina svo langt út
úr því, að ég hef ekki ennþá
ákveðið hvað ég geri við það.
Kannski gef ég það út í mörg-
um bókum. Svo á óg fjölmörg
brot og drög að verkum. Ætli
fari ekki fyrir mér eins og
Thomas Woife að skilja etftir
mig koffort með handritum.
— Af þessu sérð þú, að ég
hef nóg að gera. Þessvegna sé
ég mjög eftir þeim tíma, sem
fer í ekki merkilegra viðfangs-
efni en Kristmann Guðmunds-
son.
— Ert þú nokkuð á förum
til útlanda?
— Nei, en ég hef hins veig-
ar frétt utan að mér, að ég sé
að fara í einhverja ferð um
páskana. Fyrir því er enginn
fótur, aðeins fjörugt ímyndun-
arafl, sem farið hefur fram úr
minu eigin.
— Hefur þú hug á að skæifa
fyrir leikhús?
— Eftir því sem árin liða,
langar mig æ meira til að
skrifa leikrit. Lengi framan af
beindist áhugi minn að kvik-
myndagerð, en það er víst held
ur vonlítið hér á landi að kom-
ast í aðstöðu til slíks, ekki sizt
ef svo ætlar að æxlast, áð
kvikmyndagerð á íslandi ætli
að komast í henduir manna, sem
órar ekki fyrir því, hvað kvik-
myndalist er og munu aldrei
komast á snoðir um það. Þetta
er því dapurlegra, þegar haft
er í huga, að hér ættu að vera
afbragðs möguleikar til að
skapa mergjuð verk, sem
bjóða mætti á heimsmarkaði,
en þó eingöngu ef þar eru að
verki menn með listiræna hæfi-
leika til að skynja og túlka sér-
kenni þessa lands og yrkja
samkvæmt eðli kvikmyndalist-
arinnar. Ingmar Bergman
sagði við rriig fyrir nokkrum
árum, að sig hefði langiað til
að gera kvikmynd um fyrri
hiutann af Sjálfstæðu fólki og
enda þar sem Bjartur keimur
heim úr ferðinni, finnur kon-
una látna og bamið á tikar-
spena. Mér finnst stórfengleg
tilhugsun að þessir tveir snill-
ingar mættust þannig.
— Sá, sem skrifa vill leikrit,
verður að vera í náinni snert-
ingu við leikhús og geta geng-
ið þar út og inn. Ég var P 3 ár
starfsmaður við Þjóðleikhúsið
og reyndi, jafnvel með ísmeygi
legum hætti, að mennta leikhús
stjórann og gefa honum hug-
myndir, sem honum var frjálst
að nýta sem sánar eigin. Ea
hann laimaði mér hjálpfýsina
og þolinmæðina með því að
bregða logandi sverði sins anda
og reka mig út úr musterimu.
- ★ —
Prestur: Geturðu nefnt mér
tvo hluti sem eru nauðsynlegir
i skíminni? Bam: Vatn og
barn.
Hver er
uppáhaldsmatur
eiginmannsins
Spurnirgunni svarar I
dag frú Bima Bjömsdóttir,
kona Heimis Hannesssonar,
lögfræðings:
Manninum mínum finnst
gaman að borða góðan mat
og gæti sennilgea þegið þrí-
réttað daglega. Hangikjöt og
skyr gæti hann borðað í alla
mata, sérstaklega ef það
væri að norðan, og hangi-
kjötið finnst honum bezt
rrieð makkarónujafningl
Fuglakjöt kann hann ekki
að meta, en af öðru kjöti
er ofnbakað svínakarbon-
ade með öllu tilheyrandi
efst á vinsældalistanum.
Fiskréttina vill hann heizt
lá steikta eða bakaða og
þar er silungur efstur á
blaði. Grænmetisréttir eru
vel þegnir, t.d. raspaðar guJ-
rófur með púðursykxi, app-
elsínusafa og þeyttum
rjóma.
Kjötbúðingur úr salikjöts
hakki og ofnbakaður ér vel
þeginn heimiiisréttur og ein
faldur í sniðum (gott er að
hræra sam'an við deigið
hökkuðum lauk, kartöfiu-
mjöli eða hökkuðum kartöfl
um alveg eftir smekk hvers
og eins) og með honum má
t.d. bera brúnaðar kartöfl-
ur og grænmetisjafning.
Af ábætisréttum finnst
honum hressandi og góð til
breyting að fá súrmjólkuir-
búðing með karameilusósu
og er uppskriftin eitthvað
á þessa leið: 1 lítri súrmjóik,
100-125 gr. púðursykur, 1
tsk. vanillur. 6-8 blöð mat-
ariím og 1-1% péli rjómi.
Matariímið er brætt í köidu
vatni yfir gufu, súrmjóikin
þeytt með sykrinum og drop
unurn, matarlímið aðeins
kælt og hrært saman við
súrmjólkina og þegar þetta
fer að þykkpa er þeyttum
rjómanum blandað saman
við.
Með þessu ber ég karamellu
sósu, en hún er geirð úr 250
gr. sykur, IV4 dl. heitt vatn
og V4 lítra rjóma. Sykurinn
er brúnaður á pönnu, heita
vatninu blandað saman við
og sí&an kælt, en að þvi
loknu er þeytta rjómanum
blandað saman við.
)
X0 LESBÖK MORGUNBLAÐSINS —
10. tölublað 1964