Lesbók Morgunblaðsins - 24.05.1964, Blaðsíða 14

VETRARKVIÐI
Eftir Sigurð Ólafsson i Katadal
Ljóðið „Vetr?rkvíða“ sendi Sigurður Ólafsson konu sinni, Þorbjörgu
Halldórsdóttur meðan hún var í betrunarhússvinnu í Danmörku, en þau
hjónin voru foreidrar Friðriks, þess er drap Natan Ketilsson og tekinn var
af lifi 12. janúar 1830 Tvö erii:di í þessu kvæði (24. og 25.) eru stundum
ranglcga cignuð Skálda-Kósu.
1.
Allra gæða fylling flest
foldin klæða þér veitist.
Nái að græða mein þín mest
mildings hæða líknin bezt.
2.
Leiði og styðji hönd þig hans,
hver þess biðji txmga manns.
Þrauta- ryðji -kvala krans
Kristur, niðji skaparans.
3.
Hugdillandi gleðin góð,
Guð elskandi hringaslóð,
þels um landið mýki móð,
meingræðandi Jesú blóð.
J 4.
Koss þig hæfa má ei minn.
Mein þau svæfa, ég ráð til finn:
Bæn þá æfa, að einn Drottinn
allan kæfi mótgang þinn.
5.
Ekran dúka dyggðug mín,
Drottins mjúka höndin fín
tengi ósjúka tryggð við sín
tár af strjúka virðist þín.
6.
Það ég letra: Hjúkrun hans
í hyggjusetri aumingjans
á neyðar vetri í kvala krans
kossi er betri syndarans.
7. *
Fyrst mig kala forlögin,
í fjarlægð ala barm við þinn,
þig við hjala í þetta sinn
Þórs árgala sendi minn.
8.
Angurs skeytum að kastar.
Á mér steyta raunirnar.
Að þér leita alstaðar,
ei hér veit, hvað líður þar.
9.
Síðan ljóma- græðis -gná
gjörði róma því mér frá,
að mastra lómi ein varst á
angurs dróma bundin þrá.
10.
Þinn er lúrinn vigraver.
Vinur ei kúrir neinn hjá mér.
Er því stúrirm út af þér
oft nær dúrinn taka fer.
11.
Gleðja lyndið hyggur hann
hún sér byndi í faðmi þann
sviptan yndi. — Kæta kann
kveindúk vinda tárugan.
12.
Skipt um prýði orðið er.
Áður tíðin lénti mér
ástar þýðu athafnir
yndisblíðu í sæng hjá þér.
13.
Lítt nú deyfir mótgang minn,
mér þó leyfi svefnhöfginn
tæru dreifa tári á kinn
og tóm um þreifa rúmfötin.
14.
Hrund- þar -veiga fyrst ei finn,
fækka mega vilkjörin.
Hugmóð eiga hlýt ég minn,
harma- teyga -bikarinn.
15.
Augað grætur óhöpp sín,
yndis glæta dauf því skín,
dofna bætur, dafnar pín,
daga og nætur sakna ég þín.
16.
Faðm út breiða anyndi minn,'
motursheið’ ef sorgbitin,
frí við neyðar fádæmin,
fengi að leiðast hingað inn.
17.
Álmanjóti örmæddum
upp rann bót í þankanum:
Með tryggðarhóti tveim höndum
tek þér móti’ í himninum.
18. '
. Heppnast þá með hamingju
hólma bráins kornekru
í faðmi ódáins fullsælu
fagna og sjá, að eilífu.
19.
,,Ei skal kvíða“ sé vort svar
„senn hjá líða raunirnar.
Harðfengt stríðið hérvistar
himins prýði kórónar".
20.
Þar samfundir vakna vífs.
Við það undir stemmast kífs.
Baldri grpndarbenja knífs
birta upp stundir hax-ma lífs.
21.
Guð alvaldur gefi mér,
gefnin spjalda, að fagna þér,
þar kífs aldan þögnuð er
við þúsundfaldar glaðværðir.
- 22.
Líf og öndin leika þar
laus við gröndin farsældar,
en harms þeim böndin hjá losar
haukaströndin Guðssonar.
23.
Svo framt Rínarvarma ver
vit ei dvíni og kraftarnir
og máli ei týna tungan fer
tryggð skal mína geyma þér.
24.
Þó að kali heitan hver,
hylji dali jökull ber,
steinar tali og allt hvað er,
aldrei skal ég gleyma þér.
25.
Verði sjórirm vellandi,
víða foldin kalandi,
hellubjörgin hrynjandi,
hugsa eg til þín stynjandi.
26.
Meðan lífi auðgrund á
er, og hlífir Guð mér sá,
er gaf mér víf, og gladdi þá,
er gjöld nú drífa synda á.
28.
Mín sú ræða einlæg er,
unnar-glæða-storðin hér,
að biðja algæða gnægð, sem ber,
Guð upphæða, fyrir þér.
28.
Þar til yndi útvöldum
englar mynda í himninum,
en Hel sig bindur handsölum
hamnum synda náköldum.
29.
Hjá þér safnist heillimar,
hjartans kafni raunirnar,
yndi dafni’, og allt, sem bar
áður nafnið glaðværðar.
30.
Guðs ímynd, er gisti á tré,
gjald þér synda lét í té,
lífs þér yndi og svölun sé
sorgavindinn á hasti.
—
31.
Himnar, vindar, höfin, lönd,
hvað sem myndar Drottins bönd,
þinni bindi unun önd.
Ofnis linda fögur strönd.
32.
Óríons-landa þengill þig,
þiljan banda, lífs um veg
á kærleiksanda kjömum stig
kyssi að vanda fyrir mig.
33.
Lifðu í yndi lukkumnar
laus frá vindi mæðurmar.
Rós þér bindi rósemdar
reifalindi Guðs-náðar.
34.
Af engri þuiTðu ann ég þér,
öllum burðum lifsins hér,
naðurs-furðu nokkur ver
nafn Sigurðar meðan ber.
35.
Brostirm prýði baghendur
bragurirm hlíði-líns sendur,
von og stríði venzlaður,
Vetrarkvíði réttnefndur.
Ú r a n n á I u m mi ða I d a
Guðmundur Guðni Guðmundsson lók saman
1180
Sverrir Noregskonungur vinnur
sigur á Magnúsi konungi Erlings
syni á íluvöllum. íluvellir eru
nálægt Niðarósi.
Eysteinn Erlendsson erkibiskup
í Noregi ílýr til Englands.
Sykur ílyzt til Evrópu frá Asíu.
Filippus II verður konungur
Frakka. Hann var sonur Lúðvíks
VII. Filippus jók konungsvaldið
að mun.
ísland
Þorbjörg Bjarnadóttir kona Páls
prests í Reykholti veitir Sturlu í
Jívammi áverka, vildi stinga úr
honum annað augað og gera
hann líkan Óðni en lagið kom í
kinnina og varð lítið úr.
Guðmundur Arason hinn góði
lendir í skipreika á Hornströnd-
um og lærbrotnar en Stranda-
menn græddu hann.
1181
Friðrik Barbarossa keisari vinndr
sigur á Hinriki ljóni og gerir
hann útlægan.
Sverrir Sigurðsson Noregskonung
ur vinnur sigur á Magnúsi. kon-
ungi í sjóorrustu við Björgvin
(Bergen).
ísland
Jón Loftsson í Odda sættir þá
Pál prest Sölvason í Reykholti og
Sturlu Þórðarson í Hvammi.
D. Þorbjörg Bjarnadóttir, kont
Páls prests Sölvasonar .
Snorri Sturluson fer 1 fóstur til
Jóns Loftssonar í Odda. Þá var
skóli f Odda.
Gizzur Hallsson verður lögmaður.
Sóttarvetur.
j[4 LESBOK MORGUNBLAÐSINS
19. tölublað 1964