Lesbók Morgunblaðsins - 16.11.1969, Side 9

‘CKK^r.;í^r ■•
<5p|§v
A lognkyrrum morgni við ströndina.
f>eir sem eru aW byrja S
hinium harðía samfceppnis-
vettvangi ferðamálanna, reka
sig óþyrmilega á þetta og því
til sönnunar er sögð saga af
þýzkiri ferðaskrifstofu, sem ný-
lega hafði verið sett á laggir-
nar. Hún auglýsti Malloroaferð-
ir og féklk jiáíkvætt svar uim hó-
tel í Palma, en forráðamenn-
iirmiir veitbu Iþví víat ©kiki at-
hyigii, að þetta j'áfcvæð'a sivar
Iglifliti fyrdr árið 1072. 1 ieigufkiig-
vélinni skoðuðu farþegarnir
hina litríku bæklinga, sem gefa
forsmekkinn af dýrðinni þarna
á sólareyjunni, en á meðan urðu
mistökin ljós og flugvélin lenti
á niágraniuaieyjiunmi Ibdza; far-
þegum var sagt að ekki væri
lendandi í Palma vegna veðuns.
Það þótitá siuimuim harla ótrú-
leg tíðindi. Þarna var ráðgast
um málið í örvæntingu, farþeg-
ar síðan beðnir að ganga upp í
flugvélina að nýju og flogið
rakleiðis heim til Frankfurt í
Þýzkalandi. Þar með lauk þeirri
sólarferð.
4
Hótelin eru afar mismunandi,
bæði að verðlagi og gæðum.
Stundum kemur fyrir að fólk
velur sér ódýrt 3. flokks hótel
til gistingar, en er svo bæði
undrandi og hneykslað á því að
maturinn og húsnæðið skuli
ekki vera jafngott og hjá hin-
um, sem ef til vill borga nænri
tvöfalt meira fyrir 1. flokks hót
el. Annars er óhætt að full-
yrða að þarna er eitthvað við
allra hæfi, allt frá herbergjum
á stúdentagörðum og upp í lúx-
ushótelið Melia í Palma, eða
Son Vida, þar sem nautabanar
og kvikmyndastjörnur búa. í
gullfallegu dalverpi í fjalllend-
inu ofan við Palma, þar heitir
Son Vida og þar stóð frá fornu
fari rrambyggilegur kastali, en
tve'iir vel efinialðdr hemrar, Orniass-
ir sikipalkónigur og Ramiier, fíursti
í Momiaeo, silóigu í púlkk og
keyptu hann. Þeir réðust í að
breyta kastalanum í íburðar-
mikið hótel og hugmyndin, sem
þar lá að baki, hefði líklega
fengið betri hljómgrunn á 19.
öldinni. Þessi síðbúna hugmynd
var eitthvað í þá veru, að ein-
ungis konungborið fólk eða
heimsfrægt skyldi fá þarna inni.
í samræmi við það voru tveir
borðsalir, annar bláfóðraður
handia þeim ko'niungbornu, hinn
rauðfóðraður handa þeim heims
frægu. En hvort sem það var
nú vegna þess að blátt blóð er
mjög tekið að þynnast víða um
álfuna, þá létu hinir göfugu
gestir mjög á sér standa. Jafn-
vel hinir heimsfrægu virtust
láta sér lynda óæðri staði. Þeir
Onasisi's og Rarnier urðiu að
gefast upp við hugmyndina og
nú er þarna venjulegt lúxus-
hótel, þar sem hver og einn get-
ur fengið inni, jafnvel þótt
hann hefði ekki annað en hún-
vetnska sauðaþjófa til að státa
af í ætturn sínum.
5
Trén umhverfis sundlaugina
á hótel Ayron veita þeim for-
sæfliu sem vilja; aðrir iáta sól-
ina baka sig og bregða sér of-
an í fremur kalt vatnið til
hressingar. Við laugina er að
sjállfsöiaðu bar. Saimit heyriii- ai-
gerlega til undantekningum að
sjá menn undir áhrifum víns.
Fiestiir gaimga hljióðOiegia um;
sýna tiliitsseaná við niáuinigainin.
Og þó eir undantekning frá
þeirri reglu. Það eru Þjóðverj-
ar, sem þarna eru ærið fjöl-
mennir og væri vízt öllum sama
þó að þeim fækkaði eitthvað.
Oft skera þeir sig úir með
frekju og óheflaðri framkomu
og aldrei geta þeir losnað við
þá áráttu að þurfa allt að
gleypa, líkt og meiriháttair mat-
ar- oig vöruþ'urrið sié yfiirvofandi.
Þeir fara venjulega á fætur
iönigiu á umdian öðiriu fólki; voru
byrjaðir að stinga sér í laug-
ina um sólarupprás en hróp
þeirra og sköll minntu á fyrir-
slkipainir nazisita úr ýktum am-
erískum áróðursmyndum eftir
stríð. Þetta barst eóinhverju
sinni í tal við starfsmenn þar
á hótelinu, og þeir bentu okk-
ur á að faira á matsölustaðina
í nágrenninu og sjá þá borða:
„Það eir ekki einleikið hvað það
minnir mann á svín“ sögðu þeir,
„og á eftir sturta þeir úr syk-
unkörunum í vasa sína.“
Aftuir á móti sagði hótelstjór-
inn á Hótel Ayron, áð amerísk-
ir ferðamenn væru mjög sjald-
gæfir á Mallorca. Hann sagði:
„Þeir kaupa hálfsmánaðar,
þriggja vikna eða mánaðarferð
ir um Evrópu, og (þá þuirfa
þeir að sjá sem mest: London,
París og Róm verða þá hinir
sjálfsögðu viðkomustaðir. Síð-
an liggur leiðin um frönsku Rí-
veríuna, Sviss, Þýzkaland og
að sjálfsögðu til Kaupmanna-
hafnar, sé ferðin lengri. Þeir
fara líka gjarnan um megin-
land Spánar, en hingað til
Mallorca hafa þeir ekki tíma til
að koma. Til Mallorca kemur
sérstök tegund ferðamanna,“
sagði hótelstjórinn ennfremur.
„Það eru ekki venjulegir túr-
istair, sem leitast við að sjá sig
um. Flestir koma þeir hingað
til hvíldar og afslöppunar og
til að njóta blíðunnar.“
6
Um sjöleytið fer að sikyggja;
innan lítillar stundar er myrkr-
ið dottið á og þá rjúfa neon-
ljósin irökkurblámann og vekja
athygli á næturskemmtistöðun-
um. Þar fyrir utan eru skilti
við hvert fótmál, sem uppfræða
vegfarandann um þá hlið lífs-
ins, sem ekki heyrir sólinni og
sjónum til. í mannmergðinni á
götunum og á ströndinni eru út
sendarar skemmtanaiðnaðarins
og þeir skjóta að manni miða
eða bæklingi, þar sem maður
getuæ sjálfuæ iesið og sarantfærzt
um að bezti skemmtistaðurinn
heitir „The Big Apple,“ eða
„Tago Mago“ eða „E1 Masoair-
ón“ eða „Sgt. Peppers". Þama
er höfðað til „Beat“-kynslóðar-
innar með vélvæddum hávaða,
sem mældur er í ' megavöttum
og stundum finnst manni þetta
vera dálítið í ætt við pynting-
ara/ðiferðcir, sem sagt er að not-
aðar séu til áð njótsmairair ieysi
fná skjóðuinni.
Á niæituinsikemmtistaðimum Bac
homo á Arenialstnönd var að
vísu fuiilt 'húis; þó eikiki fimm á
Fnamlh. á bis. 11
Á árabáti úti fyrir Palma. Kirkja Maríu guðsmóð'ur í
baksýn.
16. móvemlber 1969
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS 9