Lesbók Morgunblaðsins - 16.11.1969, Side 14

p m * T* 1 LL SVAR Vlí? ÁRflS 5P'LI£>
ILLA /m
mi - ’IL- " A'T| HT
iKliMÍk/l j/ L'i IF/íB Pý'Rlrl
PRÆL- KUN L'l'f - fÆI?- i£> fflQL'iU- Kv/E/J- £> V PL ELÍKA VÍTLA
KfN^- iLU~ 6«e/t4- i H
V5 v?W- FÆRIÐ Ef/JI KVÆ- M H
MKm + f UCL + /££> ► ; ►
FL7ÓT j/ iwnii.
Pklti EPL '/ RÚMIfiiU
aVund UMR R- samri FehCuí ÍÚ)Tlf> KoRMH LITflfJ- MKOí
B EIVNI bróf SPIL MÍNNÍ- fJn rni EdU tM MIMNI m M MflFN
► ÍAMHlI Heivuní MfcRK-m
ShM- HLT. ó'RiO. HffW 5 Pl L FUG + ÍTflál
KTtPP- l£> LVPTA \,/
V/E T- UHh ÓÓLÚ- 1 M
/ C.LÖVU V E RVC- SMIDJA
JARS SIK í FiW- 'o svc-
G,«. LHCFuk
1?EIF Bióyii> KCVR
bíA fa- W-OlR kveu-
Sk.tt. KflRLJ
5£K S flM- renuw
Fljót + KVÉfJ ► rnun CAT- U/IMF?
STflf; UfíiMN MÆU- 6i Hír/a £Tt.Dl-
íwif- Pv’Rie -F'ILRT f p. s k mxNa
y FÉLAA
HVÚ-DI LEIT V TT-V ■
OELKc
Lausn á síðustu krossgáfu
l — jö Cc < lu L- _ QL \ .< .< -J P .< ca. —
Íl •—> •Z, P 4* *rn"~ ■Z. p 0- <c ~öc % u. J*l v/\ (X Su. aj t-
’jö” — 1 i T <r p p p < < I 1 b_ .< < Q \c p 1 c <
ESS \ J .o F ,*í ir 05 — (X -> sA >• j< (X V- I — v3 3 x X
1 e:
u. n < -1 ■O- <c £ 3" / p H '<c )c < < vj
i - o»- -i <5 p P 'C\ II-; < Jc < < — Qc llí < -J lll íX < T ~1 <
U .-r o> <t O- <r 05 -J o 1 I — T & 1 < “ 3 n ‘o Ti X X < (X n F* (X c ic <
Ji m. y IU .O O T- — £ — T 3 T <• IX — < I 1 K (X
j L , V--3. vaUI — » V*\- -IV- K ÖLUJ.O Is L* ■ZL < — tC; •X TS ~h 1: i ~h )C — X ~c ■ pc o <
£31 O _i r < u P — cc II Kj 3 öT Qá < X
?! V--> < — ■Z. TS 11 -1 UJ t- — /é < H '< 3 cx
| •> VO — oc —> h> Cs — íO < m. -> 2: < -j <
j 1 1 T Uj < 517 3= '< ~1 < cc LU V— cx
aSTUm !ci ri ll «>£ 5 uult f faTJ ■&> 14. v»tr- a *
ÁHUGI á íþróttum er áskapaður
langsamlega flestu ungu fólki. Eink
um og sér í lagi er það drengjum í
blóð borið að takast á við jafnaldra
og jafningja í keppni og það mega
vera alveg einstök dauðyfli, sem
engan áhuga hafa á íþróttum. Af
þessu leiðir, að það er œrið fjöl-
mennur hópur, sem stendur að
íþróttahreyfingunni. Það veltur á
miklu, hvernig þar er haldið á mál-
unum og hvert áhuganum er
beint.
Sú skoðun verður þó sífellt út-
breiddari, að íþróttir séu ekki ein-
ungis fyrir œskuna. Sá hópur er
stórum fjölmennari, sem kominn er
af æskuskeiði og þar á meðal er
fjöldi manna og kvenna, sem í ein-
hvern tima þjálfuðu sig fyrir
keppni, en hafa nú hvorki getu,
aöstöðu né löngun til þess konar
œfinga. Aðrir hafa ef til vill ekki
kynnzt íþróttum af eigin raun, þótt
komnir séu á fullorðinsár, en sjá
það nú sjálfir, að viðhald líkamans
hefur verið sorglega vanrœkt.
Spumingin er: Hvað gerir íþrótta-
hreyfingin fyrir þennan stóra hóp?
Harla lítið, held ég.
Það vill hreinlega gleymast, að
aðrir stundi íþróttir, en þeir sem
þjálfa sig með keppni fyrir augum.
Með sífellt aukinni kyrrsetuvinnu
og rýmri tómstundum, hefur orðið
til stóraukin þörf á íþróttum fyrir
alla. Þarna er um tvenns konar
verkefni að rœða fyrir íþróttahreyf
inguna: Annars vegar að sjá til
þess að ungt fólk geti œft keppnis-
íþróttir og fái síðan aðstöðu til að
spreyta sig í keppni, og hins vegar
að stuðla að því að auka áhuga al-
mennings á heilsusamlegum og
skemmtilegum íþróttum, sem menn
geti iðkað sér til gagns og ánœgju
fram eftir árunum.
Svo virðist sem íþráttahreyfing-
in hafi mikið til brugðizt þeim
eldri. Mestöll viöleitni íþróttafröm-
uða beinist að þeim ungu og keppn-
isíþróttunum. Frá fornu fari hefur
stjörnuuppeldi verið helzta mark-
miðið; af eigin raun hef ég kynnzt
því, að öll athygli þjálfara beindist
að fáum útvöldum, sem líklegt var
að gœtu skarað fram úr. Það var á
frjálsíþróttaœfingum hjá einu
Reykjavíkurfélaganna fyrir liðlega
áratug. Þá var að enda tímabil
hinna miklu afreksmanna, sem
höfðu í fullu tré við úrvali Norður-
landamanna og unnu eftirminnilega
sigra á Evrópumeistaramótum og
okkar einasta silfur á Olympíu-
leikum.
íþróttaforustan ruglaöist alveg í
ríminu við þessa tímanlegu vel-
gengni örfárra manna. Allt kapp
var lagt á, að við yrðum að
standa okkur i keppni við milljóna
þjóðir, þar sem falin eða hálffal-
in atvinnumennska er í sífellt
auknum mœli boðorð dagsins. Eft-
ir stríðið var hœgt að vinna kúlu-
varpssigur með því að varpa hálf-
an sextánda meter. tþróttamenn
álfunnar höfðu um hríð haft öðr-
um hnöppum að hneppa en að œfa
íþróttir. Nú verður kúluvarpari að
ráða við 19—20 metra til að hafa
von um sigur á þeim vettvangi.
Sem sagt: Við höfðum af ein-
hverju að státa í frjálsum íþrótt-
um á tímabili, en sá timi er bú-
inn. íþróttahreyfingin hefði
gjarna kosið, að sú velgengni héld-
ist og það var vel skiljanlegt.
Hins vegar hefur mörgum veriö
með öllu ósiljanlegt það kapp, sem
lagt er á að bera okkur saman við
stórþjóðir í íþróttagreinum eins og
knattspyrnu, þar sem við höfum
alltaf verið skussar. Saga knatt-
spyrnukappleika við aðrar þjóðir er
að mestu leyti saga af ósigrum og
það verður að teljast furðuleg
þrjózka aö halda því markmiði til
streytu að sœkjast eftir kappleik-
um við lið, sem útilokað er að hafa
í fullu tré við.
í bili er handknattleikurinn á
samsvarandi stigi og frjálsíþrótt-
irnar voru um 1950. Sökum fá-
mennis okkar er hugsanlegt, að sú
loftbóla hjaðni einnig niður. En það
er skemmtilegt meðan það endist.
íþróttaforustan í þessu landi
mœtti gjarnan muna það stöku
sinnum, að fleira skiptir máli en
markatala, og að öllum þorra
manna 'er f já.rn.nn snm.a, hvnrt eitt-
hvert útlent liö sigrar KR með 4
á móti 0 eða 16 á móti 0. Ef það
skiptir meginmáli, þá eru íþróttir
nœsta lítils virði, eða að minnsta
kosti á villigötum. Vissulega skipta
íþróttir verulegu máli í nútíma
þjóðfélagi og þess mœtti stöku
sinnum minnast, að til eru menn
sem fara á skauta og skíði, takast
fangbrögðum í júdó og glímu, iðka
sund, göngur, badminton, golf og
það enginn smárœðis fjöldi. Þar á
ofan iðka menn ýmiskonar sport
eins og siglingar, stangaveiði, svif-
flug og hestamennsku. Allt þetta
ásamt leikfimi, sem bœði húsmœö-
ur og kyrrsetumenn iðka í vaxandi
mœli eru íþróttir fyrir alla og óend
anlega mikið merkilegra mál en
markastreðið.
Raunar virðast íþróttafréttaritar-
ar blaða og sjónvarps á þeirri skoð-
un, að það eitt skipti máli, hver
skorar m.a.rk. hjá hverju m. A
íþróttasíðum dagblaða.nna telst allt
fréttnœmt, sem kemur boltaleikj-
um við; hitt heyrir til undantekn-
ingum að getið sé annarra íþrótta.
Framh. á bls. 13
14 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
16. nóvember 1968