Lesbók Morgunblaðsins - 06.09.1970, Blaðsíða 7

— I hverju er trumbudans-
inn og söngurinn fólginn?
— Hérna áður fyrr útkljáðu
Grænlendingar deilumál sín
með slíkum hætti. Dansarinn
sló á trumbu sína og sté hægan
dans með slættinum um leið og
hann kvað níðkvæði um and-
stæðinginn og sá, sem gerði and
stæðinginn hlægilegri að al-
mannarómi, bar þar með hærri
hlut og sigur úr býtum.
Ég held, að þessi aðferð hljóti
að hafa verið ljómandi skemmti
leg og það myndi vel á því
fara að nota sér hana nú á tím-
um. Við myndum losna við ýmis
legt óþárfa stríð og hafa
skemmtun af. Þætti þér ekki
gaman að horfa á alþingismenn
ina okkar kveða níðvisur og
stíga dans í sjónvarpinu?
•— Bráðskemmtileg hugmynd,
en það færi víst allt eftir mönn
Unum. Kanntu einhverja slíka
niðvísu ?
— Ég kann. svar Kuitse, vlð
slíkum kveðlingi. Það er Hall-
dóra B. Björnsson, sem hefur
þýtt það á íslenzku. Svarið er
því miður of langt til að fara
með það allt, en eitt erindið er
svona:
Það voru nú frænflur minir
og allar elsku frænkurnar,
sem fóru í ferðalag
og aldrei komu aftur —
og einu sinni orti hann
háðkvæði
um alla þá, sem mér þykir vænt
Börn frá Kap Dan.
Skíthæll! Istrubelgur!
Grænlenzkt kvenfólk lætur mikið til sín taka í op-
Ég get líka sagt þér dálitiö,
sem mér hefur alltaf þótt bæði
skrýtið og skemmtilegt. Það
komu hingað Grænlendingar í
boði Búnaðarfélagsins fyrir
nokkrum árum og þeim fannst
það furðulegt, hvað íslenzka
konan hafði sig áberandi lítt í
frammi. Þeim fannst íslenzka
eiginkonan og húsmóðirin yfir
máta kúguð. Þeir drukku kaffi
á mörgum sveitabæjum og þar
gekk húsfreyjan um beina eins
og einhver ambátt, en hafði sig
lítt í frammi og tók lítinn þátt
í samræðunum. Sama máli
gegndi um móttökunefndirnar
og hreppsnefndirnar. Þar voru
svo að segja eingöngu karl
menn. Grænlenzkt kvenfólk tek
ur mjög virkan þátt í opinber
um störfum og lætur mikið til
sín taka á þeim sviðum. Á
Grænlandi hefur frá upphafi
þess, sem við þekkjum nú til,
ríkt algjört jafnræði kynjanna,
enda getur veiðimaðurinn ekki
án konunnar verið. Hver ætti
annars að verka skinnin, sauma
bátinn, og fötin annar? Það hef
ur verið algengur misskilning-
ur að siðleysi Grænlendinga
komi fram í kvennalánum
þeirra forðum. Því fer fjarri.
Veiðimaður getur ekki lifað í
því hrjóstruga landi án konu
og væri kona hans veik eða ný-
búin að ala barn, eða aðrar or-
sakir lægju til þess, að hún
kæmist ekki með honum, fékk
hann einfaldlega lánaða konu
náungans til þess að geta stund
að veiðar. Annað og meira var
það ekki og við verðum að at-
huga það, að grundvallarástæð
urnar fyrir þessu voru ekki
aðrar en þær, að afkoman
byggðist á þvi, að karl og kona
störfuðu saman í hvívetna.
y.
inberum störfum og algert jafnræði er milli kynj-
anna. Aftur á móti fannst grænlenzkum gestum
á íslandi gegna furðu, hvað íslenzka konan er
yfirmáta kúguð.
Milke Kuitse, Kap Dan.

Friðrik Guðni Þorleifsson
Spurn
Mér er spurn
skyldi rómantíkin
vera farin
að gliðna eitthvað
á saumum?
Á þessarri tæknivæddu
öld
þegar Rauðhetta
tekur leigubíl
með hassið til ömmu
sem hlýðir hugfangin
á úlfinn
hrækja raddböndunum
oní kassagítarinn sinn
þegar Þyrnirós
vaknar timbruð á hádegi
á sunnudögum
og rámar í prinsinn
útúrfullan í partíinu
kvöldið áður
sem sagt
á þessarri tæknivæddu
raunsæisöld
þegar stjúpmæðurnar
koma þeysandi
á hvítum kádiljákum
að frelsa drekann
úr klóm
dverganna sjö
er svar mitt
já.
Björn Þorleifsson
Spurn
Barnið mitt litla
hví eru taugar þínar spenntar
eins og haninn á byssu hetjunnar
hví slær hjarta þitt
hratt eins og vélbyssusmellir
hverjir eru draumar þínir
bamið mitt
hafa þeir bláleita skugga
sem kvöldbirta stofunnar
hví er hann ferhyrndur
glampinn í augum þér
barn
0. .sepl. 1970
LESBÓK MQRGUNBLAÐSINS 7