Lesbók Morgunblaðsins - 11.03.1973, Blaðsíða 2

Guðbjörg Þórisdótlir
Gunnar Jónsson
Bragi Guðbrandsson
Bergþóra K. Ketilsdóttir
þau
SVABA
©
Hvað veldur hinni félags-
legu deyfð i skólum?
1 öllum skólum landsins er
haldið uppi íélagsstarfsemi í
einlhverri mynd. Kennarar sjá
um þeninan þátt skólalifsins á
barnaskólastiginu. 1 gagnfræöa
skólum hefur 'félagslífið aukizt
td muna og nemendur taka
virkari þátt í starfseminni; þó
er hún enn undir handleiðsliu
kennara og skólastjóra. Þegar
við >tiaikia fnamhaldsskólair og
sérskólar hafa nemendur víð-
ast sitt eigið nemendafélag eða
skólatfélag.
í gegnum árin hafa mörg
þessara nemendafélaga haldið
uppi blómLegri starfsemi, bæði
innan sins skóla og utan. Sjálf
sagt má rekja öfliuigia starfsemi
(þeirra fyrir nokterum tuigum
ára, táL þess 'hversu félags-
starfsemi var bágborin á opin
ber.um vetfcvangi á þeim tíma.
Félagslíf í skólunum sjáltfium
helf'ur þá sitlaðiö í mitelium
blóma og verið sá þáittur skóla
lífsins, sem Sameinaði nemend-
ur í leik og sitar'fi.
Fyrir örtfáum árium tók að
bera á áhugaleysi í röðum nem
ertda ium iþeima eiigin félög; fé-
lagsleg deyfð hefur sijútedómur-
inn verið kaflafflur. Hainn lýsir
sér helzt ií þvi, 'að ertfiðtegai g,eng
ur að halda uppi nokteurri fé-
lagsstarfsemi sakir manneklu.
Segja má, að enginn skóli hafi
farið varhluta af þessu áhuga-
ieysi, þótt það sé eðlilega mis
mikið eftir því hvaða skóli á í
hlut.
Aldrei hefur þó jafn mikil
deyfð éimteenint aliLt félaigsilíf
og nú S vetur. Sum mem-
endatfélögin er.u gjörsamlega
lömuð, önnur hálflömuð, en
ekkert heilbrigt.
Hver er ástæðan?
Sennilega er.u ástæðurnar
fleiri en ein og tfleiri en tvær.
Mangiir hatfa ibent á, að nememd
ur séu ofmettir atf afc kyns fé
lagsstarfsemi. Með tilkomu
sjónivanpsiinis hetfur t. d. dnegið
mikið úr allri starfsemi nem-
endafélaganna. Sá á kvölina,
sem á vöLina, segir í spakmæli.
Nemendur eiga svo erfitt með
að velja úr öllum þeim aragrúa
tæteúfæna ti.1 félagsiegrar síarf-
semii, ert ienidiirinn venðiur of t sá,
að setið er heima.
Aðrir hatfa bent á, að hér sé
uim að ræða þjóðlféliaigis'Iega 'leit'i,
s'Sm einikemni ekki; aðieins sikóia-
lítf, hetdur ajli't Líf. Elnn aðrir
benida á, að einn hugsunargang-
ur 'liifi ibetur með ja'ams'ndum em
■aininiar. Hamm er þessi: Fólk,
svomia ailmennit, eir mnstillt á
það að taika vtð — og iheimtfia
meina!
Ég smeri mér til nokkurra
fram'ámanna um félagsLíf í
framhaLdsskólum og lagði fyr-
ir þá eftirfarandi spurningu:
Er mikili félagslegur éhugi
meðal nemenda í þímun skóla?
Fara svör þeirra hér á eftir:
GUNNAB JÓNSSON
VEBZLUN ABSKÓU A
ÍSUANDS
Svarið við spurningunni er
einfait. Nei! Áhuginn er mjög
Itffl og virðist fara minnk-
andi. Eins og Ifram kom í haust
var háð ibarátta tfyrir bættri
aðsitöðu 'fyrir fé'lagEiliíifið í skói-
anum og fékkst mikil bót á
henni. Hugðust forráðamenn fé
lagsiífsins þannig reyna að ná
betri nýtingu á hinum ýmsu
þáttum starfseminnar, með því
að hægt væri að 'haía hvern
einstakan þátt oftar, þannig að
þeir sem t.d. hefðu áhuga á
skák gætu teflt einu sinni i
vku, i stað þess að tefla einu
sinni í mánuðli. Nú, elkiki virð^
ist þetta hafa borið árangur
sem erfiði. Aðsóknin hefur
eteki aukizt, þrátt fyrir mikinn
áróður. Nú hefur jafnvel kom-
ið til umræðu að Leggja heri fé
Lagið niður í núverandi mynd.
Ástiæðiain fyrir þessu er án etfa
sú, að framboð á skemmtun og
fróðleite í þjöðfélaginu er meiri
en eftirspurn. Kvikmyndir,
'Sjónvarp, útvarip, bLöð, bæteur
og damsLeiikir, að viðbættrum
ýmiss konar námskeiðum, gera
það að verkum að einstakling-
urinn er orðinn saddur af öhu
þessu og sezt í stól heima og
horfir á Kanann, ráfar eirð-
arlaus um götur, eða siitur í bíl
á eilífu hringsóJi í kringum
miðborgina. Og svo koma eitur
iyíin og átfengið til hjáipar,
þegar hann ætiar vitlaus að
verða 5 ölLum iátunum.
Ég sé enga sniðuga lausn á
þessum vandamiálum; en tii
hvers eru félagstfræðingar og
sálfræðingar nema til að finna
hana?
BBAGI GUÐBRANDSSON
MENNTASKÓUANUM í
BEYKJAVÍK
Þegar velt er vöng.um yfir
þvi, 'hvort fél'agsLegur áhiugi
sé fyrir hendi eða eteki, 'hiýt-
ur slík vangavelta að vera
mjög emstaklingsbundin þ.e.a.
s. hún markast af því hvaða
kröfur eru gerðar. Þannig
telja foikólfar félagslífsins yf-
irleitt að um verulega félags-
lega deyfð sé að ræða, en hinn
almenni nemandi lítur á máiið
frá öðrum sjónarhóLi.
ALls ekki má dæma áhuga á
tféllalgsimiállum eftir fiuindiasóten
eða öðrum afmörteuðum þáittum
þeirra. Slítet væri jafngiit því,
að dæma trúaráhuga eftir
ikirlkjlusóteni, eða þátfctöku í siatfn
aíðarsfcarfi. S'læLeg þátitbatea í
félagslifi þarf eteki að orsak-
ast af áhugaleysi. Þar fléttast
inn í aðrir þættir s.s. fonm og
skipuLagning félagslif'sins, að-
búnaður, hvernig innbyrðis
tengslum nemenda er háttað o.
m.fl.
GUÐRJÖBG ÞÓBISDÓTTIR
KENNABAHÁSKÓLA
ISLANDS
Ef félagsLegur áhugi er tii
staðar, þá er hann vel faLinn.
Ef tekið er mið af félagisstarf-
seminni eins og hún var fyrir
'tveimiur tiiL þremur árum, sést
að íélagsleg'ur áhugi hefur
minnkað. Ástæðurnar eru ef-
laust margar.
Skólinn er á 'breytingaraldri,
__ þ.e, gamli Kennaraskóiiinn
er að breytast í Kennarahá-
skóla, — og eins og hjá kon-
um og köilum er ástandið ekki
svo gott á þVi tímafoili.
Ástandið í tfélagsmáium er
ekki eins og það var áður en
breytingin hófst og ekki kom-
ið S það horf, sem það mun
væntanlega komast i að atf-
loknu breytingartímabiliniu. Ef
félagslegur áhugi væri nóg.u
mikill ætti þetta eteki að hafa
áhrif á íélagslifið. Þess vegna
þarf a'ð flimrn lei'ð ti'l úribóita.
Á stijórnarfundi hjá skólafé-
lagi nemenda var einmitt rætt
um þessa deyfð og þá ium Leið
hvað væri til úrbóta. Þar kom
meðall annars fram að reyna
mætti að feLa kennur.unum um-
sjón með einni kvöldvöku.
Leiklistarkynning — Gunnar Eyjólfsson og Jón Laxdal
heimsækja nemendur á vegum Þjóðleikhússins.