Lesbók Morgunblaðsins - 13.06.1976, Blaðsíða 15

Lesbók Morgunblaðsins - 13.06.1976, Blaðsíða 15
Þorskastríð - öröðursstríð Þegar samið hafði verið i fiskveiðideilu Breta og íslendinga lét málgagn róttæka vinstri flokksins I Dan- mörku svo ummælt i forystugrein, að hinn raunverulegi sigurvegari i þorskastríðinu hefði orðið Atlantshafs- bandalagið. Þetta má að vissu leyti til sanns vegar færa, þvi að málalyktir voru að verulegu leyti árangur sáttaumleitana á vettvangi bandalagsins. Þessi árangur ber órækan vott um þann styrk bandalagsins að geta knúið fram friðsamlega lausn deilumála sem ekki er siður merkilegur en hernaðarstyrkur. Endalok þorska- striðsins færðu islendingum enn heim sanninn um að fátt er smáþjóð mikilvægara en samvinna við nágranna- og frændþjóðir, og ekki er vafi á því að við farsæla lausn þessarar deilu vó aðildin að Atlantshafsbandalag- inu þungt á metunum. Þar var sá vettvangur sem bezt dugði. Þar var aðstaða til að beita Breta þrýstingi. Slik aðstaða var ekki fyrir hendi I Norðurlandaráði þótt stuðningsyfirlýsing þess væri vissulega mikils virði. Kæra okkar til Öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna var ekki einu sinni tekin til umræðu hvað þá að þaðan kæmi stuðningur við málstað okkar. Hjá NATO var hins vegar allt kapp á að knýja Breta til undanhalds þótt andstæðingar samninga vilji af augljósum ástæðum ekki viðurkenna þátt bandalagsins í lausn deilunnar. Þetta þriðja og harðasta þorskastrið hefur um leið verið magnað áróðursstrið hér innanlands. Hávær öfl kröfðust þess að undir engum kringumstæðum yrði gengið til samninga við Breta. Sllkur málflutningur dæmir sig auðvitað sjálfur enda hefur komið i Ijós á eftirminnilegan hátt að hann átti sér formælendur fáa þegar öll kurl voru komin til grafar. Það kom meðal annars i Ijós með fámennri samkomu sem andstæðingar samninga boðuðu til á Lækjartorgi daginn eftir að samningar voru undirritaðir I Osló. Þessi sömu öfl eiga nú Itka i vök að verjast eins og lesa má i aðalmálgagni þeirra um þessar mundir. Hvernig ætti Ifka að vara hægt að verja málstað sem andmælir allt að halminga- aflaminnkun Breta á miðum þar sem mikilvægustu fiskstofnar eru að verða uppumir? Og hvamig ar hægt að mótmæla viðurkenningu Breta á 200 milunum og tollalækkunum hjá Efnahagsbandalaginu. sem opna munu að nýju markaði fyrir útflutning okkar? Hvemig var hægt að mótmæla þvi að friður kæmist á á miðunum þar sem mannslif höfðu verið i bráðri hættu mánuðum saman? Hvernig var hægt að mótmæla þess- um atriðum og öðrum, sem samningar hafa nú tekizt um, og bera um leiðfyrir sig þjóðarhagsmuni? Og hvers konar málstaður væri það lika sem ekki þyldi samn- inga? Tilgangur kommúnista i Alþýðubandalaginu með áróðursstríðinu hér innanlands liggur auðvitað I augum uppi. Þeir ætluðu að notfæra sér þessa deilu eins og hinar tvær fyrri til að reka fleyg i varnarsamstarf vestrænna rikja, losna við varnarliðið og helzt að koma Íslandi úr NATO. Það er þvi von að þeim sviði nú sárt að hafa misst þennan spón úr aski sinum þar sem allar horfur eru á þvi að nú sé endanlega lokið útistöðum okkar við aðrar þjóðir út af þorski. Áróðursstrið þeirra sem börðust gegn samningum fór viðar fram en I flokksmálgögnum þeirra. Rikisfjöl- miðlamir urðu slikt pólitiskt vígi þeirra i baráttunni, að þess munu fá eða engin dæmi. Fréttatimar voru undir- lagðir af lestri ályktana alls konar aðila mánuðum saman. Sami boðskapurinn var endurtekinn stöðugt og hefði sums staðar þótt betri fréttamennska aðfella svo sem tiu samhljóða ályktanir saman i eina frásögn í stað þess að þylja i sibylju sömu frásögnina. Það var lika eftir þvl tekið hvernig fréttaflutningi af Oslóarfundinum var háttað. þvi að sama morgun og íslenzka sendinefnd- in fór utan og fundir hófust sá fréttastofa útvarpsins ekki ástæðu til að nefna það einu orði. Þegar Kefla- vikurgangan var hins vegar farin nýlega linnti ekki látum I fréttatimum sömu stofnunar frá morgni til kvölds. Þetta eru aðeins örfá dæmi þótt af nógu sé að taka. Það var þungbær lifsreynsla að sjá unga skipverja á varðskipinu Baldri verða sér til skammar i sjónvarpi með tregabundnum yfirlýsingum um „ofsalegt fjör" sem nú virtist senn vera liðin sælutið. Þessi viðtöl voru sýnd sama kvöld og fregn barst um sættir í deilunni og voru þvi þá þegar orðin úrelt sem fréttaefni, enda hlutu þau að hafa farið fram nokkrum dögum áður. Ekki var ómerkari þáttur yfirmanns piitanna þegar hann var kallaður til vitnís i ríkisfjölmiðlunum dag eft>. dag til að gefa stórpólitiskar og skoðanamótandi yfirlýsingar i sambandi við samningamálið. Það samræmist ekki hlutverki manns sem ráðinn er til aðframkvæma stefnu réttkjörinna stjórnvalda að hafa sig i frammi til að hafa áhrif á þessa sömu stefnu. Vart er ofmælt að hvar sem er annars staðar en hér á landi, hefði slik framkoma orðið tilefni alvarlegrar áminningar fyrir agabrot og jafnvel brottvikningar úr starfi. Hér er ekki verið að segja, að yfirmenn Landhelgisgæzlunnar megi ekki hafa sfnar skoðanir eins og aðrir en þeirra hlutverk er ekki að tjá pólitfskar einkaskoðanir sinar i fjöimiðium, eins og hér átti sér stað. Þeir, sem jafnan hafa haldið þvi fram. að ekki ætti að blanda saman aðild jslands að NATO og fiskveiðideilu við Breta hafa fengið sinn skammt ómældan af ásök- unum um undirlægjuhátt við erlenda aðila og brigzlyrð- um óþjóðholla iðju. Nýlega varð Josaph Luns, fram- kvæmdastjóri NATO til þess fyrstur manna að meta til fjár framlag íslendinga til varnarsamstarfs vestrænna rikja. Nefndi hann svimandi fjárhæð I þessu sambandi. og var kannski ekki nema von að siðferðisþrek skamm- sýnna peningasálna hér á landi þyldi ekki slika freist- ingu, heldur létu þær eftir sér að fara á andlegt fyllerí. Við skulum gera okkur grein fyrir því, að verði Ijéð máls á þvl að farið verði að verzla með öryggi þjóðar- innar þá er forsenda þess að landið sé varið brostin. þvi að hvað er þá að verja? Hitt væri svo aftur kaldhæðni örlaganna ef það yrði næsta verkefni þeirra. sem hingað til hafa borið gæfu til að standa vörð um öryggi lands og þjóðar. að kljást við öfl sem vilja selja þá arfleifð sem er forsenda þess að hér geti lifað frjáls þjóð I frjálsu landr. — Áslaug Ragnars. ftuc- AÐUP. ■ ‘ tT fJfiUL- PiPR roK ■ 'i'l 'óMfr m k ii C>H Q- É IN |£' -a x> m 1l-r kH u ?- &alti (2-. Kví E / M /V C Kí1?. 'IL’RT TEKuíZ UWPIÍ2. H - í 5 5>Tr) F ~ M C, P/táuí •PclKííAR y.P i)- u a. 'JZuti HtrruR i'iTii H'ffíT- AR r ^ - 3 f' ■ A r< AwaP- l^l'fíL- A £> 1 KiMdh þRnur- i p. á £ C ' - A'LFUM Hee/iow Ka(?l- X> ýft- ÍLplSi P/ÍXA ■ £/AJk ToN- SEKk- uPiWn N'i tK- Af? M L X. Kflíi.- NÍflFfOS 1 í,TÚLKft e"% K'JEP- FUG'- V KfíftFT- h MT(V< irÐ K 1S F U Ca L 3Y6C.- IfJCC KEl(U\ TéLftO. KV£ ToTt i FK.Q i (?«£>- rffufí 4!** Fc C - 5£TN- 1 w O. SPIL (áÆLUi /VAFfS IC/Rfc Fdun- e pm i ' I /N M HAWD- Aft- M o l.D ** Krossgáta Lesbókar Morgunblaðsins Lausn á síðustu krossgátu n ,Ji % ’A s T ft !*(•(»? ro S K A ? L E ö, K '1 N A K A P A .... T A «t'•' K U N N á R l N N U «. ■ - r ’o u F Æ- K \ N 6. U R N 6 H 1 E v_ T A. F R A N C \ ■ "■; A N , ' K A b T A L 3S ó l G. F i N N U R 1 u R S> A v'.v' hA F r R A s írc. 1 ■Ð A * 1 k R \ N '0 T U R K r E fi “«’«• 'A . 1,. N E S .. -?• F • •’ S - f'J R. A u " M 1 i/r K \ G. H \ N d. A R $ Vc Ci * E r A ' - ' L A ”A R L A .. 4 • Á $ L A L A E K • T *l M A r t u Á -?> n t O r 1 K 0 N U N N Ij T H R E i n T i F A N* 1 N K ...» Á m. ©

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.