Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1977, Qupperneq 15

Hnetubrjóturinn
CARTER
KUNNUR norskur málari og
myndhöggvari, Ludvig Eikaas,
heldur um þessar niundir sýn-
ingu í Osló. Eitt verka haus hefur
vakirt sérstaka athygli og er enda
í öndvegi á sýningunni. I»art er
mynd sú, smírturt úr birki, sem
hér má sjá og nefnist HNETU-
BRJOTURINN CARTER. Er þar
gert art gamni sfnu virt f.vrrver-
andi hnetubóndann Jinnny Cart-
er, sem nú verrtur art brjöta
marga hnetu, —mertbrosi á i(ör.
/Etlun listamannsins ,er art
senda Carter forseta eintak af
listaverkinu, steyptu í brons. Fær
hann þart væntanlega nú um ára-
mótin mert be/.tu nýjárskvertju.
Ailo Gaup, blartamartur virt Verd-
ens Gang, hefur sent mynd þá,
sem hér birtist af Ludvig Eikaas
og hnetubrjótnum. í greinargerö,
sem fylgdi mert var sagt, art sýn-
ingin færi vírtar, þar á mertal á
Van Gogh safnirt í Amsterdam. Og
þetta er ekki bara venjuleg tré-
skurrtarmynd, heldur alvöru
hnetubrjótur. 'Stendur verklegur
armur altan úr hálsi og þegar ýtt
er á hann nirtur á virt, þrýstist
hakan og nertri tanngarúurinn
upp og dugar til art mylja hinar
hörrtustu hnetur. Í rárti er art setja
upp verkstæöi í Færeyjuin og
framleirta þar hnetubrjóta í þess-
ari inynd úr samlímdu birki frá
Sovétríkjunum. En artal markart-
urinn yrrti art sjálfsögrtu í Banda-
ríkjunum.
Sigurður Anton Friðþjófeson
JÓLASTJARNA
Það reis ein stjarna fyrir fjölda árum
þá fæddist barn — Og undur hafði skeð,
því veröidin öll vænti hans i sárum,
og vexti hans og þroska fylgdist með.
En hér i heimi undur enn þá gerast,
sem áður fyrr á dögum þessa manns.
Við enn þá heyrum boðskap mannsins berast,
en berum ekki skyn á gildi hans.
En við, sem allar vonir okkar bundum
við þann frið, sem okkur öllum ber,
lifum nú i ótta öllum stundum,
þvi enginn veit, hver næst til heljar fer.
Er vigahnettir geysast yfir geiminn,
þá gleymist allt, sem heitir ást og trú.
Þá gleymist sá, er hingað kom i heiminn,
með hjálp i neyð — Hans þarfnast enginn nú.
Ó mannkyn — hættu boðorð hans að brjóta,
því brátt þú fellur sjálft i eigin gröf.
Þér gefst ei lengur næði til að njóta
nægta þeirra, sem að var hans gjöf.
Fyrirgefðu fjendum þínum öllum;
flýt þér — stattu um arfleifð þina vörð,
þá mun rikja gleði í hreysi og höllum
og hamingja — þvi friður er á jörð.
Jón frá Pálmholti
FYRIR NORÐAN
Ég er alinn upp fyrir norðan.
Þá var heyið bundið i bagga
og hestar báru það heim á klökkum.
Faðir minn tróð sáturnar
og batt reipin föstum hnútum
svo baggarnir færu ekki úr böndum
á heimleiðinni.
Til skiptis teymdum við krakkarnir
hestana heim og ég man enn
hvernig rauk undan hófum þeirra
er þeir gengu upp brekkuna.
Núna þegareg kem heimundir
hlöðubrotin er ekkert að sjá
nema rykið frá bifreiðinni.
©