Lesbók Morgunblaðsins - 17.03.1979, Blaðsíða 8

Þuríður J. Árnadóttir raftir vi6 INGU MARÍU EYJÓLFSDÓTTUR söngkonu í Hafnarfirði_
Tækifærin
liggja ekki á förnum vegi
Á síðustu mánuðum hefur nokkur athygli umfram venju verið vakin
á málefnum íslenskra söngmennta og peim Þrönga stakki, sem
íslenskum einsöngvurum er skorinn. I þeim umræðum lét einn úr
þeirra hópi svo um mælt, ef ég man rétt, að íslenskir einsöngvarar
hefðu verið of hæverskir til þess að taka þátt í hinu almenna
þrýstihópa-kapphlaupi og hefðu þess vegna gengið með skarðan hlut
frá borði á hagsmunabaráttunni og þá um leið sú listgrein, sem þeir
fórna tíma sínum og kröftum. En hverjar orsakir, sem til þess kunna
að liggja má fullyrða, að tækifæri fyrir einsöngvara vaxa ekki á
íslenskum trjám.
Ein af þeim, sem um það getur dæmt af eigin reynslu er hafnfirska
söngkonan, Inga María Eyjólfsdóttir en hún er um þessar mundir að
halda sína fyrstu sjálfstæðu einsöngstónleika. Af því tilefni hittum við
hana að máli á heimili hennar að Selvogsgötu 2 í Hafnarfirði.
Sönglistin er að vísu aðal umræðuefnið en önnur atriöi úr lífi hennar
fljóta með í samtalinu. Einkum er það vegna þess, að í ævi hennar
virðist hver dagur hafa verið öðrum skemmtilegri allt frá því að hún
man fyrst eftir sér á bernskuheimilinu, þar sem hún býr nú ásamt
manni sínum, Sigurði Halli Stefánssyni, lögfræðingi og tveimur
sonum þeirra; Eyjólfur er sautján ára en Huldar Örn tíu ára.
Fjölskylduhús á
Hamrinum í
Hafnarfirði
„Fjölskyldan er öll innfæddir Hafnfirö-
ingar, hreinræktaðir „Gaflarar", segir
Inga María. Til aö upplýsa fáfróöan
Reykvíking um uppruna þeirrar nafn-
giftar á Hafnfirðingum útskýrir hún: „Jú
nafniö er til orðiö á þeirri tíö, þegar
gömlu hafnfirsku sjómennirnir komu
saman undir húsgöflunum til aö ræða
málin. Viö búum í elsta hluta bæjarins
en hann hefur mjög lítiö breyst, og enn
eru nokkrir nágrannar okkar af gömlu,
góöu „Gaflara" kynslóöinni. Á meðan
viö sjáum þá staldra viö undir húsgöfl-
unum, gá til veðurs og spjalla saman,
hefur Hafnarfjöröur ekki misst meö öllu
sinn upprunalega svip.“
Fljótt á litiö ber ekki á ööru en að
Hafnfirðingar hafi kunnaö aö meta gildi
þessa gamla bæjarhluta; húsum er vel
viö haldið en þeim hefur verið hlíft viö
stórfelldum útlitsbreytingum. Húsiö aö
Selvogsgötu 2 er yfir 50 ára gamalt.
Þau Inga María og Siguröur Hallur hafa
látiö endurnýja og gera nokkrar breyt-
ingar innan húss en þær gera fremur aö
undirstrika upphaflegan stíl hússins en
skaöa hann. Eins og oft verður vart í
gömlum húsum er „andi hússins" nán-
ast einn af viöstöddum, þar sem ég sit
hjá þeim hjónum í stofu meö útsýni vítt
yfir bæinn og höfnina.
„Þetta er fjölskylduhús" segir Inga
María. „Foreldrar mínir, Eyjólfur Krist-
insson, togaraskipstjóri og Guörún
Ólafsdóttir bjuggu hér allan sinn bú-
skap, en pabbi og afi minn, Kristinn
Grfmsson, steinsmiöur byggöu húsiö
1925 aö nokkru leyti úr grágrýti, sem
þeir hjuggu til úr Hamrinum. Eg fæddist
hérna í innri stofunni, sem þá var
svefnherbergi en er nú boröstofan
okkar. Fjölskyldan kom hér saman á
hátíðum og tyllidögum og þá var mikiö
Inga Mari'a við hljóðfærið á heimilinu. Þegar þau hjónin byrjuðu búskap,
var píanóið reyndar það fyrsta sem þau keyptu.

í Þjóðleikhúskórnum: Inga María í
óperunni Ævintýri Hoffmans.
©