Lesbók Morgunblaðsins - 07.07.1979, Blaðsíða 9

Sólbaö og
kaffi viö bæ-
inn á Horni.
Stígbær nær,
Frímannsbær
fjær.
Almenningsskarö
og
Dögunarfell.
Brimsorfiö listaverk í fjörunni undir Álfsfelli.
Fjörubál aö Búðum í Hlöðuvík. Þar
stóöu fyrrum verbúöir Kjaransvíkur
og Hlööuvíkurmanna, en um 1870
reisti Stefán Sigurðsson nýbýli á
gömlu verbúðarstæðunum og kallaði
Búðir.
Töfrar sumarnæturinnar og
stórbrotiö landslag laða fólkiö til
sín. Rekja má daggarslóðir í göt-
unni fram Sniö, út aö Hamri og
niöur að Grundarhúsum, — en Þar
ilmar ekki lengur taða í hlööu. Þau
eru aöeins rúst, sem vitnar um
mannlíf, sem eitt sinn var.
Sólin dansar á öldum úthafsins
viö heimskautsbauginn. Hún er aö
hníga í djúp Dumbs konungs.
Lognaldan vaggar í eldskini aö
ströndinni, brotnar og fjarar út.
Viö sitjum viö rekaviöarbáliö í
fjörunni. Það brestur í lurkunum
og í glóðinni steikjum viö krækl-
ing og drekkum blóöbergste, sem
er mýkt meö Ijónslappa.
Fjallskugginn fellur yfir og aaö-
urinn stússar viö unga sfna úti á
víkinni, meö umhyggjuaömu úa —
úa.
Þaö er eitthvaö, sem heldur
huga okkar föngnum. Er paö
seiömagn bjargsins, kliömjúkur
niður næturinnar, eöa auðnar-
kyrrð hins óbyggða lands?
í Kjaransvík. Álfsfell í baksýn. Nær er
berggangur — gömul aðfærsluæð hraun-
laganna, sem mynda berggrunninn. Kjar-
ansvík er sunnan Kjalarárnúps og ber
nafn Kjarans, sem var præll Geirmundar
heljarskinns og gætti bús hans í Kjarans-
vík.
Klungur á
hinum ill-
ræmda fjall-
vegi um
Skálarkamb.
Sú leiö þótti
einna við-
sjárverðust á
Ströndum.