Lesbók Morgunblaðsins - 31.01.1981, Qupperneq 9

^rkitektúr áttunda áratugarins: einnar hæðar einbýlishús og þökin höfð flöt.
iúsíð að Furugrund 22 hefur Jóhannes Ingibjartsson teiknað, það var byggt 1972
>g vekuir athygli fyrir sérstæða og smekklega skreytingu.
'ilbrigði við stef; kannski mætti kalla það AkranesstQ. Steinplötur með ávölum
ornum setja svip sinn á þetta hús, sem Guðmundur Jónsson húsasmiður hefur
annað. Þaft var byggt 1974 og er númer 26 við Grenigrund.
teynigrund 26, einbýlishús á einni hæð, byggt 1977 og hannað af Guðmundi
íónssyní húsasmið (sjá einnig Grenigrund 26). Hér er annað tilbrigði við sama
stefið oe rejst msð goðum árangri að brjóta kassaformið og fá þá tilbreytingu og
mýkt í Íínur, sem mjög oft skortir gersamiega.
Guðmundur Jónsson húsasmiður virðist vera vinsæll hönnuður húsa á AkranesL
Húsin að Grundartúni 10 og 12 eru eftir hann, byggð 1973, og hér er
hvasslínuformið alls ráðandi. Það leynir sér samt ekki að formræn tilfinning
hefur verið fyrir hendi og húsin vekja athygli, þegar farið er um Grundartún.
Vesturgata 10. Húsið var byggt 1929 og Ingimar Magnússon húsasmiður hannaði
það. Hér er gott dæmi um merkilegan kapítula í íslenzkri húsbyggingasögu.
Steinsteypan var að taka við af bárujárni og timbri og enn var talið fært að gera
nokkuð fyrir augað. Skreyttar vindskeiðar ganga hér aftur þótt steypan sé komin
til sögunnar og öllu fallega til skila haldið.
Þessi hús við Vesturgötu á Akranesi eru börn síns tíma og hétu áður nöfnum:
Nýhöfn, Bjargarsteinn og Höfn, byggð 1908 og húsið næst á myndinni 1924. Hér
er farið varlega í sakirnar um stærð að þeirra tíma hætti. En þau búa yfir látleysi
og þokka og setja svip sinn á bæinn.