Lesbók Morgunblaðsins - 12.09.1981, Blaðsíða 5

_ Mp i', ,
/ / >: ”
Vmh'il/:. ' /r/‘
w/ :;/h
~7
iiíWiM'1'1’ h ’
'J, '{
i;" ■/(■ ;;•%
■ ■ /<-'.//4
I upplausn
eftlr Ulf Gudmundsen
Ég get ekki
almennilega séö
hvort það er kind
eða maður
sagði finnandinn
og benti á eitthvað
litlaust og loðið
í höfninni
Áður en réttir aðilar
komu að
var það horfió
En svo skaut því
skyndilega upp aftur
og var slætt upp í
sérstakan plastpoka
26 ára gamall
sjálfsmoröingi
allt frá því nóvember
Þefurinn af honum var
ógleymanlegur
I.M.A. þýddi
Ingólfur Jónsson
frá Prestsbakka
Eyrarros
Uppi í grýttu gili
greri milli steina
Ijóssækin en lágreist
lítil eyrarrós.
Á báðar hendur hófust
hrikalegir klettar.
Flutti aö neðan fossinn
fjarlægt stuðlamál.
Þangað fáir fóru
fuglar stöku sinnum,
liðu á vængjum léttum
loftsins opnu braut.
Norðan stormar strangir
steyptust yfir gilið
flýttu sínum ferðum
fóru hærra en það.
Einn ég gekk er gullnir
geislar sólar runnu
djúpsins veg, ég dvaldi
dreyminn þar í ró.
Hlýddi á fossinn flytja
feiknaróðinn stranga.
Mildan frið í mjúkri
mosahvílu fékk.
Sá ég litaljósum
Ijómaaugum starði
eyrarrósin unga
inn við Klettaþil.
Eins og barn, sem brosir
blítt í kyrrð og næði
lyfti hún litlu blómi
létt að kveldsins glóó.
Man ég stefnustundir
storms og kyrra veðra.
Er ég glaöur undi
upp við klettaþröng.
Eyrarrós viö yndi
ungra drauma bundin.
Mynd frá mildum kvöldum
mér í huga býr.
Þótt gamalt væri fann ég að þetta horn var
úr minni hljóðfærafjölskyldu. Munnstykkið
á því var eins og þau eru í dag þótt
merkilegt sé.“
Hann er spurður um eftirlætis tónskáld.
„Margir hafa samið falleg verk fyrir mitt
hljóðfæri, en af mörgum góðum stendur
Mozart fremstur og hann metur maöur
meira því betur sem maöur kynnist honum.
Þótt ég fari yfir sama stefið hundrað
sinnum á dag viö kennslustörfin fæ ég
aldrei nóg.
Að vísu eru ekki margir nú á dögum sem
semja verk fyrir einleik á horn. Mönnum
finnst það ef til vill of rómantískt. Nú er
meira samið fyrir flautu og trombone.
Hornið er líka dálítið flókið svo þaö getur
veriö að tónskáld séu hálf-hrædd viö þaö,
þekkja það ekki nógu vel. En þaö eru
heldur ekki samin stórverk fyrir píanó að
nokkru ráöi nú. Hins vegar er til nóg af
verkum bæði fyrir píanó og horn og engin
neyð að láta þaö nægja.
Reyndar hefur einn fremsti tónsmiöur
núlifandi, György Ligeti, sem er ungverskur
að ætt, útsett verk eftir Brahms fyrir mig
og féiaga mína tvo, kammermúsíkverk fyrir
horn, fiðlu og píanó. Þeir eru Saschko
Ganviloff (fiðla) og Eckhart Besch (píanó).
Það verk veröur frumflutt í Hamborg í
ágúst.“
Og hvert er álit hans á Sinfóníuhljóm-
sveit íslands?
„Þaö kom okkur á óvart eins og svo
margt annað hér að rúmlega 200 þúsund
manna þjóð geti haldiö úti fullskipaöri
sinfóníuhljómsveit, sem fæst við næstum
hvaða verkefni sem er — ný og gömul
tónverk og það með mikilli prýöi. En
hljómsveit sem þessi verður að svara
mörgum kröfum. Hún veröur að laga sig aö
mismunandi stjórnendum og þaö er oft
erfitt. Menn koma hér og stjórna meö
mismunandi tónlistarhefðir að baki og
hljómsveitin fær verkefni úr ölium greinum
tónlistar, konserta, óperur, söngleiki,
kammermúsík o.fl. Þetta er geysivítt svið.
Ég hef mikinn áhuga á að koma aftur til
íslands, bæöi til aö hitta vini og leika meö
sinfóníuhljómsveitinni. Ég stefni líka aö því
að geta haldið hérna námskeið fyrir
blásara eins og ég hef gert bæði í Finnlandi
og Japan og haldið síðan tónleika meö
nemendunum á eftir. Blásarar fást að
mestu viö sömu vandamálin, alveg eins og
allir söngvarar eiga sín sameiginlegu, þótt
nokkur munur sé þar á. Það þekki ég vel.
Einu sinni ætlaöi ég að veröa söngvari, en
fannst ég ekki ná nógu góðum árangri svo
ég hætti og ákvaö aö láta hljóöfæriö mitt,
horniö, syngja í staöinn ...“
Hulda Valtýsdóttir
Jöröin kraumar undir fótum ... og menn fara aó Kugsa: Hvaó
manns... gerist næst?