Lesbók Morgunblaðsins - 14.08.1982, Blaðsíða 8

■—«, FERÐALÖG Nýjar 1
feróaslóóir
1^1 pnd i ii (tm A
-■ • ~ - _ - U JL JL ft ft ft ft ft ®£ft
... Á „La Giara“-
klúbbnum
„Tutti i Siciliani sono romantici,
Tutti,“* sagði Pippo við vinkonu
mína, þar sem við sátum á svölum
„La Giara“-klúbbsins í Taormina,
Sikiley. Fjandakornið, hvað var
hægt annað en að vera rómantísk-
ur í þessu umhverfi. Það var
stjörnubjart, fullt tungl og pían-
istinn Chico lék þægilega af fingr-
um fram í bakgrunninum. Þaðan,
sem við sátum, sá yfir Naxosfló-
ann 250 metrum fyrir neðan
okkur, og ljósin frá byggðinni
meðfram ströndinni voru eins og
perluband í átt til Cataniaborgar.
Fyrir ofan okkur sást í uppljómað
gríska leikhúsið, gamall kunningi
úr mynd Bertoluccis „La Luna“, og
uppi í hlíð Venusarfjallsins
gnæfði Castel Mola.
Pippo þessi hafði boðið okkur í
kvöldverð, ásamt öðru fólki, á síð-
asta kvöldi dvalar okkar á Sikiley.
Og hvílík máltíð: þeir kunna „fiff-
in“ Sikileyingarnir.
Við höfðum komið til eyjunnar
tveimur vikum áður og kynnst
honum á öðrum eða þriðja degi
dvalarinnar, og átti hann eftir að
vera hjálplegur í öllu, sem viðkom
ferðalagi okkar. Hann vildi, að við
kynntumst því bezta á eyjunni,
var óþreytandi að úða í okkur upp-
lýsingum, tók frá fyrir okkur miða
á „Opera di Puppi“, sikileyska
brúðuleikhúsið, og útvegaði miða
að ballettsýningu í gríska leikhús-
inu.
Sikileyska brúðuleikhúsið kom
okkur á óvart. Við héldum við
værum að fara að sjá venjulegt
brúðuleikhús með sikileysku efni,
en það var nú öðru nær. Fram á
sviðið geystust brúður í fullum
herklæðum, upp í einn og hálfan
metra á hæð, með tilheyrandi
vopnabraki og stríðsópum. Voru
þarna samankomnir á sviðinu,
riddarar Karla-Magnúsar, Roland
og co., í baráttu á móti risum,
drekum og alls kyns heiðnu hyski.
Ahorfendur lifðu sig sterkt inn í
atburðaráðsina, hvöttu Roland og
aðra riddara ákaft og klöppuðu,
þegar hausarnir flugu af óvinun-
um. Að lokinni sýningu fengum
við að fara á bakvið og heilsa upp
á leikarana og þá sérstaklega
hetjuna Roland og erkiengilinn
Mikjál, sem kom fram í lokaatrið-
inu til að flytja sál Rolands til
himna.
í hringferð
Við lögðum af stað í hringferð
um eyjuna með ferðaáætlun frá
Pippo Blandano upp á vasann. Við
höfðum tekið daginn snemma, og
urðum því að keyra með ljósum
fyrsta hálftímann eftir hrað-
brautinni í átt til Catania, sem er
í ca. 50 km fjarlægð frá Naxos,
bænum, þar sem við gistum.
Það birti meir sem nær dró Cat-
ania, og útlínur Etnu skýrðust æ
betur með hækkandi sól, og upp-
lifðum við hana í nær öllum lit-
-eyja
Medúsu
Eftir
Steingrím
Gunnarsson
Til vinstri: Engin smá borg a tarna
— Palermo á Sikiley, sem fullorð-
ið fólk man eftir frá innrás Banda-
manna í síðari heimsstyrjöldinni.
Hér er séð yfir borgina frá Pell-
egrinofjalli.
Að neðan: Hér er það sem eftir
stendur af Castor og Pollux-hofinu
í Algrigento.
brigðum í bláu. í þessari fjarlægð
virðist Etna mun lægri en hún er í
verunni, og þegar við slógum upp í
leiðsögubók okkar, kom okkur á
óvart, að Etna skuli telja heila
3.263 metra. Þessi sjónhverfing
skýrist á þann veg, að ummál
fjallsins er mikið og þekur ca. Vio
af um 26 þúsund ferkílómetrum
eyjunnar. Etnan átti eftir að kór-
óna útsýnið næstu dagana, og
komumst við að raun um, að í hlíð-
um hennar eru gróðursælustu hér-
uð eyjunnar, ávaxtaekrur og
víngarðar.
Leiðin lá meðfram sjónum, og
fórum við um ekrur sítrónutrjáa
kílómetra eftir kílómetra. Uti
fyrir ströndinni sáust nokkrir
klettadrangar, sem kallaðir eru
Kyklopsdrangar. Sagan segir, að
einn af kyklopunum, risunum ein-
eygðu, Polyfemus, sem Odysseifur
blindaði, hafi kastað dröngunum á
eftir skipi Odysseifs, þegar hann
komst að því, hver hafði gabbað
hann og blindað. Kyklopsdrang-
arnir, ásamt öðru, sem fyrir bar
næstu daga, rifjuðu upp fyrir
okkur ævintýri Odysseifs og fé-
laga hans, baráttu þeirra við sjáv-
arskrímsli, sírenur og við furðu-
vindana í sekknum, sem báru þá
aftur að ströndum Sikileyjar, þeg-
ar þeir höfðu heimaeyjuna íþöku í
sjónmáli.
Af sítrónuekrunum tók við
hraunið, sem rann frá Etnu í einu
stærsta eldgosi hennar og nær
eyðilagði Cataniaborg. Tuttugu og
fjórum árum seinna, eða 1693,
lagðist borgin alveg í rúst af jarð-
skjálftum og eldgosum. 60 þúsund
manns létu lífið í hamförunum.
Vegna þessara eldgosa og jarð-
skjálfta, er borgin í dag svo til öll
frá nýrri tíma, var endurbyggð í
byrjun átjándu aldar, í barróskum
stíl. Okkur þótti borgin lítið
áhugaverð, lítið af minjum, sem
vöktu forvitni okkar. Hún er fyrst
og fremst verzlunarborg með
rúma hálfa milljón íbúa. Catania-
búar kalla borgina sína Milanó
suðursins, hvort sem það er vegna
þess hvað hún er mikil verzlunar-
miðstöð, eða að þar er „Teatro
Massimo Bellini", eitt helzta
óperuhús Ítalíu. í kaþólskum
heimi er Catania þekktust fyrir að
vera heimaborg heilagrar Agöthu.
Hún leið píslarvætti sitt í bernsku
kristninnar á Sikiley, þegar hún
neitaði að þýðast rómverska
landstjórann, sem í reiði sinni á að
hafa slitið af henni annað brjóstið.
Staðfesta Agöthu átti eftir að
verða málurum á 15. og 16. öldinni
mikill innblástur, og bar það
frægð dýrlingsins út um allar
jarðir.
Syracusa
Frá Catania áttum við stuttan
akstur til Syracusa, borgar þar
sem við ætluðum að vera næstu
tvo daga. Pippo hafði í ferða-
áætluninni undirstrikað borgirnar
Syracusa, Agrigento og Selinunte,
frægar borgir á blómatíma
Grikkja, og vegna glæsileika og
veldis þessara borga kölluðu
Grikkir sjálfir Sikiley „Magna
Grecia". Þegar maður grípur niður
í sögu þessara borga, verður
manni ljósari þýðing Sikileyjar í
sögu Grikkja, Rómverja og
Karþagómanna. Þar sem eyjan
var mjög frjósöm, mikil ólífu- og
kornrækt, og lá á krossgötum
verzlunar milli austurs og vesturs,
safnaðist þar saman á tímum
Grikkja og Rómverja ótrúlegur
auður og það þrátt fyrir sífelldar
erjur á milli grísku borganna inn-
byrðis, eða þá milli Grikkja og
Karþagómanna eða Grikkja og
Rómverja.
Fram á okkar tíma hafa varð-
veitzt grískar minjar, sem eru
glæsilegri og betur varðveittar en
í Grikklandi sjálfu, og margir
halda fram, að það hafi verið á
Sikiley, sem grísk menning náði
hápunkti sínum.
Saga Syracusa er eins og þver-
skurður sögu Sikileyjar. Borgin
var stofnsett af Grikkjum frá
Korintu árið 733 f.Kr. Ibúarnir,
sem fyrir voru, Sikular, voru
hraktir frá ströndinni, inn á há-
lendi eyjunnar. Lítið er vitað um
þá, og hurfu þeir af sviði sögunn-
ar, en nafn eyjunnar, Sikiley,