Lesbók Morgunblaðsins - 04.09.1982, Side 5

Sönnunar-
gagn
sem brást
Ein frægasta mynd, sem tekin hafði verið
af geimfari á stuttu færi; hér var ekki um
að villast — gestir á ferð utan úr geimnum.
En svo fór í verra: Það kom í ljós, að hér
var einungis um fölsun að ræða og „geim-
farið“ var aðeins hluti af þvottavél, sem
þvær upp kókflöskur.
allar verurnar þar fara einungis
eftir boðorðunum tíu.
1958 skrifaði Villanueva, bíl-
stjóri frá Mexíkó, smábók með
titli: „Ég hef verið á annarri plán-
etu.“ Enn einu sinni var um há-
þróað þjóðfélag að ræða er hvorki
vonsku né óréttlæti þekkti. í sama
strenginn tók síðan prestur er
kallaðist Doktor F.E. Stranges,
árið 1961. Hann hefði haft tal af
Venusbúa nokkrum, sem hefði
verið í haldi í Pentagon ... Nú
vitum við það, Venusbúar eru
trúræknir og æðsti guð þeirra er
Jesús. Þar ríkir friður og fegurð
Eins og glöggt kom fram í sjón-
varpsþættinum um þetta efni,
skjóta enn þvílíkar frásagnir upp
kolli í Bandaríkjunum og senni-
lega víðar, en ávallt vill þetta til á
afskekktum og tæknilega van-
þróuðum svæðum, þar sem lítið er
af menntuðu fólki og oftast heil-
mikil hjátrú, en fyrst og fremst
enginn möguleiki til að staðfesta á
vísindalegum grunni fullyrðingar
manna.
Bláa bókin
Vegna víðtækra geðshræringa í
Bandaríkjunum, var 1966 stofnuð
rannsóknarnefnd (The UFO
Commission) er til hlítar átti að
kanna og rannsaka þessi mál. Á 6
mánuðum voru 7.369 tilfelli eða
skýrslur frá öllum þjóðfélagsstétt-
um gaumgæfilega könnuð og skoð-
uð, sundurgreind og rannsökuð:
Bráðabirgðaniðurstaða var birt í
„bláu bókinni". I stuttu máli mátti
rekja 98,6% tilfella m.a. til
þekktra tækni- og náttúrufyrir-
bæra, ofsjóna og svika. I lok 1967
voru 11.200 tilfelli könnuð. Sami
árangur: Þau 1,4% af tilfellum, er
ekki reyndist unnt að flokka, stöf-
uðu af óljósum lýsingum og óskýr-
um veðurfarsfyrirbærum.
í nóvember 1967 kölluðu einnig
Sovétríkin saman rannsóknar-
nefnd á þessum fyrirbærum, er að
hálfu leyti heyrði undir hernað-
armálaráðherra. Bæði sjónvarp og
útvarp þarlendis hvöttu menn til
að tilkynna sem skjótast alla
furðuhluti. I Bandaríkjunum kost-
aði þessi allsherjarrannsókn tæpa
milljón dollara, í Sovétríkjunum
náði kostnaðurinn ekki þriðjungi
þess, þar sem nefndin var leyst
upp eftir fjóra mánuði og „Sov-
éska vísindaakademían" í Moskvu
úrskurðaði allt þetta mál „óvis-
indalegan þvætting". Nú á dögum
er ekki einn einasti vísindamaður
reiðubúinn að styðja slikan fram-
burð. Ástæðan fyrir því er ofur
einföld: Allar þessar frásagnir eða
lýsingar brjóta algjörlega í bága
við náttúrulögmálin eða eðlis-
fræðilögmálin. Sumar þeirra eru
þó trúverðugar, vegna þess að þær
voru bornar fram af raunsæjum
og skynsömum mönnum eins og til
dæmis flugmönnum. 1968 skýrði
flugmaðurinn á XB 4-tilraunaþotu
frá „fundi sínum við óþekktan
hlut“ í 8.500 metra hæð. Hann
lýsti „hlutnum" eins og hala-
stjörnu, en í miðju hennar sá hann
„óljósan skínandi hlut“, allt fyrir-
bærið fannst honum vera í hröð-
um snúningi. Flugmaðurinn
reyndi að nálgast þennan lýsandi
hlut en birtan, er af honum staf-
aði, var gífurleg. Allt í einu
breytti hluturinn um stefnu og
þaut lóðrétt upp, en við þessi
snöggu stefnuskipti hentist til-
raunaþotan upp á við, þannig að
flugmaðurinn náði henni með
naumindum aftur á rétta braut og
komst þannig hjá slysi.
Einfaldur maður gæti haldið, að
hinn geimhlutinn hafi þá skotið
einhverjum geisla að þotunni, en
til er miklu raunsærri útskýring.
Hátt uppi í andrúmsloftinu mynd-
ast oft svoköíluð „plasmasvið":
þegar lofttegundirnar þynnast og
dreifast verða atómin oftast fyrir
geimgeislun, þau breytast í raf-
hlaðnar agnir — jón (líkt og það
sem gerist í norðurljósum) sem
verða egglaga eða skifulaga. í
langflestum tilfellum mynda þau
loftkennd fyrirbæri, sem siðan
þjappast saman. Þessi plasmasvið
sjást ekki alltaf en sökum raf-
hleðslu þeirra getur maður komið
auga á þau á radarskermunum.
Vegna eðlis þeirra geta þau leyst
fyrirvaralaust upp og jafnvel á
fleygiferð í andrúmsloftinu. Hví-
lík náma fyrir UFO-mennina:
þarna fá þeir í hendur ósýnileg
þjótandi loftfyrirbæri, er í sömu
andrá gufa upp, til að birtast allt í
einu annars staðar. Plasmasviðinu
fylgir jafnframt segulsvið og
sennilega rafsegulsvið þótt ekki sé
það enn sannað. Segulsviðið gerir
það kleift, að plasmasvið geti haft
snögg stefnuskipti, því laus jón
eru mjög háð segulsviðum en
massi þeirra svo lítill. Aukaáhrif
segulsviðsins — sem eru stundum
geysiöflug — opinbera sig einnig í
fráhrindandi streymi á alla hluti,
er í nánd þess komast. Slík fyrir-
bæri hafa oft verið athuguð í sam-
bandi við eldingar (þær eru einnig
plasmasvið). Þessi áhrif sviðsins
geta mæta vel útskýrt stefnu-
breytingu flugvélar af léttari gerð
eins og tilraunaþotunnar, en hefði
flugmaðurinn komist nær „plasm-
anum“ hefði það geta grandað
flugvélinni. Það er álit fróðra
manna, að langflest fyrirbæri, í
nokkrum tengslum við „fljúgandi
diska" sé hugsanlegt að rekja til
plasmasviða. Slíkar rafmagns-
truflanir eiga sér stað í þunnu
andrúmslofti, en sökum þess að
fyrirbærin eru mjög skær, virðast
þau oft miklu nær.
I ótal tilfellum reyndust
„óþekktir fljúgandi furðuhlutir"
vera loftbelgir, gervitungl, eld-
flaugar eða jafnvel skærar stjörn-
ur (einkum Júpiter). Hvað sem
viðkemur ljósmyndunum frægu
eftir Adamski, uppgötvaðist
raunverulegi hluturinn, sem hann
tók mynd af, en ekki fyrr en eftir
10 ár. í nágrannabæ Adamskis er
Coca-Cola-verksmiðja, og í henni
hreinsunardeild. Þar eru kókflösk-
urnar hreinsaðar með háþrýst-
ingsbúnaði. Lokið á hreinsunar-
tækinu er nákvæmlega lagað eins
og „fljúgandi diskur" ...
Eru þá fljúgandi diskar heilasp-
unni tómur, gætu háþróaðar verur
frá öðrum heimi ekki verið ósýni-
legar?
Niðurlag í næsta blaði.
Rafn Hjaltalín
SVARTSKÁLDAMÁL
Geysist fram rítvöllinn háðyrtur Hreinsmögur æfur
hefur til meðreiðar áranna liðssveit og álfa.
Til atlögu ræðst hann við leikstjórnarliðið svo kræfur
hyggst leggja að velli þá algjöru knattspyrnubjálfa.
En mótspyrnu harðri víst mæta skal sjólinn
þá meistaratökin hans vara’ ekki lengi.
Með leikni og snilli við heimsins hylli
og helminga milli til friðarins dómarar stilli.
Arar, nú fokið er Hreinsmagar flest í skjólin
því falla mun sólgeislaflóð yfir knattspyrnudrengi.
Skáldanna ofjarl, hér felli eg fúslega tjaldið,
fer burtu um leið og eg sýni þér spjaldið.
Af tilefni Ijóðsins: Knattspyrnuleikur
Morgunblaðið, Lesbók 14.08.’82.
ísak Haröarson
EKKI
Heyrðu!
Þú sem lest blöðin,
þú sem horfir á sjónvarpið,
þú sem fylgist með heiminum!
Lestu blöðin?
Horfirðu á sjónvarpið ?
Fylgistu með heiminum?
Ertu ekki bara að þykjast?
Hvers vegna ælirðu þá ekki?
Hvers vegna rífurðu ekki í háríð á þér,
lemur hausnum í vegginn, grætur, öskrar?
Hvernig geturðu
brotið blaðið saman svona snyrtilega,
lækkað í varpinu,
potað / naflann á þér, geispað og spurt:
„Hvað er í matinn?“??
Hvers konar skrímsli ertu eiginlega?
Hvort hefurðu í brjóstinu hjarta eða æxli?
Hvers vegna gerirðu ekkert?
Skilurðu ekki,
að það ert þú, sem berð ábyrgðina?
Ekki ég.
HEILOG MORÐ
Hvert skal stefna,
þegar dauðinn nálgast úr öllum áttum?
Hvert skal flýja?
Væri ekki ráð að yfirgefa líkamann
og fljúga út í geiminn,
hugurinn frjáls og óþvingaður,
laus við skrallið, umgerðina, haminn?
Herópin hækka með hverjum degi,
og sífellt meira stríð er í fréttunum.
Og þegar Jón nágranni eða stelpan í sjoppunni
eru farin að líta á styrjöld sem náttúrulögmál,
sem ekki verði umflúið frekar en nótt á eftir degi
og segja rangt að sporna við,
er þá ekki ráð
að hjálpa þeim að yfirgefa líkamann
— og seinka stríðinu?