Lesbók Morgunblaðsins - 12.10.1985, Blaðsíða 14

Audi90
BMW525Í-4
Ford Sierra XR 4x4
M
erkilegasta þróun-
arfyrirbærið í bíla-
iðnaðinum nú um
stundir er líklega
aldrifið. Ef það orð er ennþá
ótamt í munni og skilst ekki, þá
er rétt að taka það fram hér og
nú, að það táknar einfaldlega drif
á öllum hjólum. Lengst af voru
jeppar einir búnir þessum kosti,
en Þjóðverjar og Japanir hafa átt
frumkvæði að því að búa venju-
lega fólksbíla aldrifi. í Þýzka-
landi hefur sá þýzki Audi Quattro
setið einn að þessari tækni um
árabil og var einn slíkur sýndur á
Þrír nýir með
síðustu bílasýningu hér. Hann
hefur verið rómaður rall-bíll, en
svo dýr, að hann telst langt fyrir
ofan það þak, sem samsvarar
pyngju hins almenna bílkaup-
anda. Japanir hafa aftur á móti
haft frumkvæði að því að þróa
miðlungsdýra fólksbíla með al-
drifi. Þar var Subaru brautryðj-
andinn, en nú hafa fleiri bætzt í
hópinn, Toyota með sinn Tercel
og Honda með sína Skutlu, og
Mitsubishi með sinn nýja Tredia.
Nú fæst nýr og lítill Subaru,
Justy, með aldrifi og ekki má
gleyma Fiat Panda, sem hefur
orðið fyrstur evrópskra smábíla
til að bjóða þennan valkost.
Margir bílaframleiðendur
munu nú vera með aldrif á döf-
inni og þá sem dýrari valkost.
Þrír nýir eru raunar komnir á
markaðinn á þessu hausti og hafa
þeir allir fengið góðar viðtökur og
hrós í erlendum bílablöðum.
Þeir eru raunar allir þýzkir:
Audi 90, sem er ný gerð til viðbót-
ar við Audi 100 og Audi 80, BMW
325Í-4 og Ford Sierra XR 4x4. All-
ir eru þeir sniðnir fyrir mikinn
ökuhraða; hámarkshraði Audi 90
er 200 km á klst., 210 hjá Fordin-
aldrifi
um og 212 hjá BMW. Ekki hefur
þessi Audi til að bera þá formfeg-
urð, sem náðist á Audi 100, og
þessi gerð af BMW er alveg ná-
kvæmlega eins og venjulega gerð-
in af 320. Ford Sierra er ekki eins
íhaldssamur í útliti og þar virðist
meiri áherzla hafa verið lögð á
straumlínu en ekki eru allir á eitt
sáttir um ágæti þessa útlits.
Bæði Audi 90 og Ford Sierra
gefa kost á ABS-hemlakerfi gegn
aukagreiðslu, en BMW 325Í-4 er
ekki til öðruvísi en með því kerfi,
enda er hann dýrastur. Hann er
með 6 strokka, 171 hestafls vél og
eyðslan á 90 km hraða á að vera
7,1 lítri á hundraðið.
Audi 90 er með 5 strokka, 136
hestafla vél, eyðslan á 90 er 7,3.
Fordinn er með 6 strokka, 150
hestafla vél og eyðir 7,7 lítrum á
hundraðið á 90 km hraða. Bæði
BMW og Audi eru í sléttar 9 sek.
í hundraðið, en Fordinn er með
8,7 sek. f umfjöllun þýzka blaðs-
ins Auto Zeitung er talið, að verk-
fræðingar BMW hafi komizt bezt
frá sinni raun og að nú megi
segja, að Audi Quattro hafi feng-
ið skæðan keppinaut.
G.S.
Nýtt kveikjukerfi í Saab
Uetta hylki heíur að geyma allan háspennuhluta kveikjukeríisins.
Allt frá því að sænsku
f lugvélaverksmiðj urn-
ar SAAB tóku til við
að framleiða bíla, hafa
bílar þeirra verið öðruvísi í útliti
en bílar flestra annarra bíla-
framleiðenda. SAAB hefur yfir-
leitt farið sínar eigin leiðir í út-
litshönnun í gegnum tíðina; tekið
meira tillit til straumlínulögun-
ar en aðrir bílaframleiðendur.
Til dæmis var fyrsti SAAB-inn,
sem kom á markað árið 1948, svo
frábærlega straumlínulagaður
að vindstuðullinn var aðeins 0,30.
Það var ekki fyrr en áratugum
síðar að aðrir bílaframleiðendur
fóru að taka við sér á þessu sviði.
Og það er fyrst núna á síðustu
árum, sem nokkrir þeirra hafa
náð sama árangri og SAAB fyrir
hartnær fjörutíu árum.
Reyndar voru hæg heimatökin
hjá SAAB-verkfræðingunum í
þá daga, því stutt var að sækja
þekkingu og kunnáttu á byggingu
straumlínulagaðra hluta í flug-
vélasmíðina. En SAAB hefur
einnig ávallt verið framarlega á
tæknilega sviðinu og komið fram
með ýmsar nýjungar sem hafa
haft áhrif á bílaframleiðslu víða
um heim. Þar má til dæmis nefna
framlag þeirra til öryggismála,
svo og tilraunir þeirra með vélar
búnar forþjöppu. Það leiddi til
þess, að þeir urðu fyrstir til að
bjóða upp á forþjöppuvél í fjölda-
framleiddum fólksbíl árið 1976.
Þar með var hrundið af stað
tísku- og tækniskriðu, sem ekki
sér fyrir endann á ennþá.
Nýjasta verk SAAB á tækni-
lega sviðinu er algjörlega ný gerð
af kveikjukerfi fyrir bílvélar.
Þetta kveikjukerfi er mjög frá-
brugðið þeim sem við höfum átt
að venjast hingað til, kannski
mesta endurbót á kveikjukerfinu
síðan Robert Bosch fann upp
rafmagnskveikjuna fyrir tæpum
hundrað árum. Þetta nýja kerfi
ber nafnið „SAAB Direct Ignit-
ion“, stutt SDI. Og eins og nafnið
géfur til kynna, er hér um að
ræða kveikjukerfi sem segja má
að gefi beinan neista. Því er
kannski best að kalla þetta ein-
faldlega „beina kveikju".
Með tilkomu þessa nýja
kveikjukerfis tilheyrir há-
spennukefli, kveikja og kerta-
þræðir fortíðinni til. Núna hefur
hvert kerti sitt eigið háspennu-
kefli og keflunum fjórum er
komið fyrir saman í einu raka-
þéttu hylki. Þessu hylki er smellt
í einu lagi ofan á kertin, þétt á
milli knastáslokanna. Þannig er
þetta hylki, sem hefur að geyma
allt háspennukerfið, fullkomlega
einangrað frá utanaðkomandi
áhrifum; raka eða óhreinindum.
Það sem stjórnar kveikjutíman-
um, þ.e. hvenær neistinn á að
hlaupa yfir á kertunum, eru tvö
hök á sveifarás. Þau framkalla
rafstuð í skynjara, sem virka sem
boð til sérstakrar stjórntölvu.
Hún ákveður síðan, í hvaða röð
neistinn skuli koma á kertunum,
hefur m.ö.o. kveikjuröðina forrit-
aða.
Kostirnir við þessa tilhögun
kveikjukerfisins eru margþættir.
Fyrst má nefna ónæmi þess gegn
raka óg bleytu, sem auðveldar
gangsetningu í röku veðri og
allan akstur í vætutíð. Nokkuð,
sem gæti komið okkur sem búum
á suðvesturhorninu að góðu
gagni. Og þar sem engin hætta
er á því að raki komist að hinum
háspennta hluta kveikjukerfis-
ins, er óhætt að hækka spennuna
verulega, eða úr 25 þús. voltum,
eins og hámarkið er hjá venjuleg-
um kveikjukerfum í dag, upp í
40 þúsund volt. Það gerir aftur
á móti mögulegt að auka millibil-
ið á kertaoddunum upp undir
helming, eða í 1,5 mm. Það leiðir
af sér öruggari íkveikju blönd-
unnar og þar með jafnari gang
vélarinnar og betri bruna. Þá er
þetta kerfi náttúrulega fyllilega
viðhaldsfrítt; þarna er ekki einn
einasti hreyfanlegur hlutur. Og
ennfremur, — svona fyrir þá sem
eru vel að sér í rafmagnsfræðum
— þá eru þéttar notaðir til að
háspenna strauminn (kapazitiv),
en ekki spólur (induktiv). Þetta
gerir að verkum, að háspennan
byggist upp og fellur saman
u.þ.b. tuttugu sinnum hraðar en
með venjulegu spólukerfi. Svo
fræðilega séð getur vélin þess
vegna náð mun meiri snúnings-
hraða.
Háspennuhylkinu er komið þétt fyrir
á milli knastáslokanna.
Nýja 16 ventia vélin frá Saab með
„beinni kveikju".
Um þessar mundir er verið að
prufukeyra SDI-kerfið í nokkr-
um hundruðum SAAB-bíla. Þar
á meðal í nýja 9000-SAAB-inum,
sem var hannaður í samvinnu
við ítalska bílaframleiðandann
Lancia og samhliða hinum nýja
Lancia Thema. Að sögn Pers
Gilland, yfirmanns vélahönnun-
arinnar hjá SAAB, má þróa þetta
nýjá kveikjukerfi ennþá mikið í
framtíðinni. Það mun koma öll-
um aðilum til góða; bíl, bílstjóra
og umráðamanni bílsins — og
síðast en ekki síst því umhverfi
sem við lifum í.
— jb.