Lesbók Morgunblaðsins - 04.07.1987, Blaðsíða 6

Bamfættaf
leigumóðurí
Þýzkalaadi.
Nýr eiastakliagw verður til í tilrauaa-
glasi, þegar egg er frjóvgað. Hversu
laagt er hægt að gaaga í að grípa fraai
fyrir hendur á sköpunarverkinu?
mannsins eigi að njóta virðingar allt frá
getnaði því maðurinn er hið eina af sköpun-
arverkinu sem Guð „vildi fyrir sjálfan sig“
enda skapar hann hverja mannssál út af
fyrir sig. Mannlegt líf er heilagt frá upp-
hafi og er í sérstöku sambandi við skapara
sinn, takmark sitt. Enginn getur tekið í sínar
hendur vald til að tortíma því.
1. kafli leiðbeininganna fjallar
um þá virðingu sem skylt er að
bera fyrir mannsfóstrinu.
Nú orðið er hægt að frjóvga egg utan
líkamans. Þegar fijóvgun hefur átt sér stað
hefst nýtt líf sem hvorki er líf föðurins eða
móðurinnar heldur líf nýs einstaklings. Það
ber að vemda af hinni mestu umhyggju.
Fóstureyðingar og bamadráp em viðbjóðs-
legir gíæpir.
Heimilt er að rannsaka fóstur í móðurlífi
ef borin er full virðing fyrir rétti hins nýja
einstaklings og hún miðar að öryggi hans
eða því að ráða bót á meini eða ágalla.
Foreldrar skulu veita heimild til slíkrar rann-
sóknar. Rannsókn sem gæti leitt til fóstur-
eyðingar er óheimil. Bam á sama rétt á lífi
og hver önnur manneskja, hvort sem það
er heilt eða vanheilt.
Læknisaðgerð má gera á fóstri í móð-
urlífí ef hún miðar að því að bæta Iífsmögu-
leika þess og er ekki hættuleg lífi þéss eða
móðurinnar. Enginn tilgangur getur rétt-
lætt tilraunir á fóstri í móðurlífi, hvaða
gagnsemi sem hægt væri að hafa af þeim.
Foreldrar geta ekki heimilað slíka aðgerð
því þeir hafa ekki ráðstöfunarrétt jrfír lífi
bamsins, frekar en hverrar annarrar mann-
eskju. Ekki má heldur geyma lifandi
mannsfóstur utan móðurlífs, t.d. í tilrauna-
glasi. Þó má beita læknisaðgerð, þótt ekki
sé hún fullreynd, til að bjarga lífi fósturs.
Fara skal með látin fóstur eins og lík
annars fólks og ekki kryfja þau ef ekki er
víst að þau séu dáin, og ekki án leyfis for-
eldra. 011 verslun með mannsfóstur er að
sjálfsögðu óheimil.
Mannsfóstur úr tilraunaglösum em
mannsfóstur eins og önnur og eiga heimt-
ingu á sömu réttindum og þau. Ekki má
framleiða mannsfóstur sem „líffræðilegt
efni“.
Þegar glasafijóvgun er gerð er ekki öllum
Verðandi leigumæður & námskeiði.
Tekið út úr sæðisbanka íMalmö íSvíþjóð; sæðisgjafinn ókunnur.
Stj ómunardeild
trúarkenninga í
Vatíkaninu gaf út þessar
leiðbeiningar 22. febrúar
síðastliðinn. Lesbók
Morgunblaðsins hefur
beðið mig um að gera
útdrátt úr þeim, því þær
em of langar til að vera
birtar í heild. Yfirmaður
stj órnunardeildar
trúarkenninga er Joseph
Ratzinger kardínáli.
TORFI ÓLAFSSON
Inngangur leiðbeininganna fjallar um líffræðilegar
og læknisfræðilegar rannsóknir og kenningu kaþólsku kirkjunnar
kapannn hefur falið manninum að fara með
gjöf lífsins og bera ábyrgð á henni. Vald manna
yfir mannslífínu hefur aukist mikið vegna fram-
fara í læknisfræði og líffræði en því fylgja
freistingar til að ganga lengra í ráðsmennsku
yfír lífinu en manninum er heimilt.
Kirkjan hlýtur, hlutverks síns vegna, að
líta eftir siðgæði og virðingu fyrir lífínu og
benda manninum á virðuleika hans. Þess
krefst kærleikur Guðs og í því skyni gaf
hann manninum boðorð sín.
Guð skapaði manninn og fól honum heim-
inn. Vísindum ber að beita { þjónustu
mannsins. Þau geta ekki veitt siðræna leið-
sögn því stundum teygja þau sig lengra
varðandi líf en manninum er heimilt. Því
verða þau að virða siðalögmál Guðs. Vísindi
án samvisku leiða til tortímingar.
Maðurinn er ein heild, andleg og líkam-
leg. Siðalögmálið bendir honum á, hvemig
hann á að notfæra sér líkama sinn í sam-
ræmi við viija Guðs. Það sem kemur fram
við líkamann, snertir heildina alla og þá
heild ber að virða. Hvorki líffræðingum né
læknum má líðast að ákveða upphaf og
örlög manna, allt slíkt á að vera í hendi Guðs.
Guð hefur falið manninum að taka þátt
í sköpuninni. Það gera karl og kona þegar
þau sameinast til getnaðar. Því er tækni-
frjóvgun ekki heimil að því er manninn
snertir. Hún brýtur í bága við virðuleika
mannsins sem Guð hefur kallað til að veita
með sér gjöf ástar og lífs.
Með tæknifrjóvgun er mannlegt líf vakið
en vilji Guðs er að það gerist einungis í
samförum hjóna. Gildi mannsins felst ekki
eingöngu í lífi Kkamans heldur því að honum
er ætlað eilíft líf. Friðhelgi hans og réttur
til lífs byggist á því að Guð gaf honum lífíð.
Láf mannsins er æðra en líf dýra og jurta
því hann hefur ódauðlega sál. Því má ekki
beita við getnað mannlegs lífs aðferðum sem
heimilt er að nota við tímgun dýra og jurta.
Vísindamenn geta nú sameinað kynfrum-
ur karla og kvenna í tilraunaglösum, en
þótt það sé hægt, er það ekki þar með leyfí-
legt. Kennivald kirlqunnar segir að líf
Leiðbeiningar um
virðingu fyrir upphafí
mannlegs lífs og getnaði