Lesbók Morgunblaðsins - 09.10.1999, Qupperneq 5

Ljósm.Lesbók/Gísli Sigurðsson
Herdísarvík. Þar er nú einungis hús skáldsins, sem Háskóli íslands hefur til umráða.
Einar Benediktsson á fyrsta ári sínu í Herdísarvík. í baksýn sést húsið í byggingu.
Ljósm.Lesbók/Gísli Sigurösson
Hafrótið í Herdísarvík hefur kastað þessu sæbarða grjóti nánast upp að gamla bæjarstæð-
inu. Fjallið fyrir ofan er oft dimmt ásýndum og stemmningin dramatísk.
inn. Húsið er búið þeim þægindum sem stað-
hættir leyfa. Þar með hefur Olafur og fjöl-
skylda endurheimt allt húsrými gamla bæjar-
ins.
Hlín, hin mikla húsfreyja innanhúss, hefur
einnig allt framkvæmdavald utanhúss í Her-
dísarvík. Selvogsmönnum er ljúft að vinna fyr-
ir hana aðkallandi verk. Þeir eru komnir á
vettvang þegar hún þurfti á starfskröftum
þeirra að halda.
Eins og áður sagði hélt Ólafur búsetu fram
að fardögum 1933. En þegar gamli bærinn er
orðinn mannlaus lætur Hlín taka niður þök
hans og innréttingar og flytja til endurnýjun-
ar á húsum þeim er stóðu vestur af húsi
skáldsins og austast byggja þeir upp veggja-
tóft í sömu stærð og fremri baðstofu gamla
bæjar. Margir menn vinna það þrekvirki að
bera í heilu lagi skarsúðarþekjuna og leggja
niður á veggsyllur hinnar nýju tóftar sem
verður alþiljað hús ásamt anddyri með risi.
Gömlu rúmin eru þar uppsett meðfram veggj-
um og þar verður notaleg vistarvera fyrir þá
sem eru í vinnumennsku fyrir húsbændur í
Herdísarvík.
Heimsókn og siðar
vist i Herdisarvík
Nú er komið að nærmynd af skáldinu Einari
Benediktssyni. Á sunnudegi í marsmánuði
1934 erum við 6 manns úr Selvogi lent á opnu
vélskipi í ládauðum sjó við Helluna í gömlu
vörinni undan Gerðinu í Herdísarvík. Við
bindum skipið með landfestum og göngum eft-
ir Dalnum heim að húsi skáldsins. Húsfrú Hlín
kemur til dyra og formaður segir henni að
hann hafí langað til þess að endurnýja góð
kynni sín af Gerðisvör. Fær þetta góðan
hljómgrunn hjá húsfrú sem býður okkur til
stofu. Þetta er í eftirmiðdag og söngur frá út-
varpsmessu hljómar. Skáldið situr í miklum
leðurstól og hlýðir á sönginn. Hann er vel
klæddur. Hann rís á fætur við komu okkar og
er sýnt að stórpersónuleiki hans er enn í fullu
gildi. Hann tekur okkur með ljúfmennsku,
býður okkur sæti og að hlusta á messulok.
Hann var fyrstur í Selvogi að eignast útvarps-
viðtæki sem var þá mikið tækniundur. Hlín
ber inn góðgerðir og skáldið gengur um gólf.
Er sem hann endurheimti brotabrot af fyrri
mekt.
Á vordögum 1934 er ég kominn til vistar hjá
húsbændum Herdísarvíkur sem bera ein-
dæma persónuleika. Áður en lengra er haldið
langar mig að fram komi eftirfarandi sam-
kvæmt vitneskju á ættaslóð 55 árum síðar:
Ætt Einars skálds er flestum kunn en með
það í huga að hann er sestur að búi í Strandar-
sókn má minna á að langafí hans, séra Bene-
dikt Sveinsson, þjónaði sömu sókn í 10 ár með
búsetu að Vogsósum og að móðir Benedikts
var Anna Eiríksdóttir, alsystir Jóns hins stór-
gáfaða og fjölmenntaða prófessors, etasráðs
og konferensráðs í Kaupmannahöfn. Sonur
Benedikts, afi Einars skálds, var séra Sveinn,
fæddur að Vogsósum 22. mars 1792.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 9. OKTÓBER 1999 5