Alþýðublaðið - 30.03.1985, Qupperneq 14

Alþýðublaðið - 30.03.1985, Qupperneq 14
 svo langt sem það nær Laugardagur 30. mars 1985 ROKKHJARTAÐ SLÆR. Leikfélag Hafnarfjarðar. Höfundar: Félagar í Leikfélaginu. Höfundur söngtexta: Hörður Zóphaníasson. Höfundur og útsetjari tónlistar: Jóhann Mórávek. Leikstjóri: Þórunn Sigurðardóttir. Aðstoðarleikstjóri: Ragnhildur Jónsdóttir. Ljós: Egill Ingibergsson. Leikmynd: Hlynur Helgason og Kristín Reynisdóttir. Búningar: Kristín Reynisdóttir og Helga Gestsdóttir. Leikarar: Hallgrímur Hróðmarsson, Haraldur Baldursson, Svanhvít Magnúsdóttir o. fl. Það var í þá tíð þegar ég fékk að horfa á Gunsmoke, Combat og The Untoutchable í kananum hjá ís- lenskukennaranum mínum. Eftir byssuleikina á skjánum hélt hann fyrirlestur um að íslendingum væri fyrir bestu að stuðla að því að Frón yrði fylki í Bandaríkjunum. Aðal röksemdin var að þá væri hægt að kaupa tollfrjálsa, hræbillega kagga. Nokkrum árum seinna fór hann vestur til fyrirheitna landsins og settist að þar. Ekki hafa kagg- arnir samt nægt honum, því hann er kominn aftur upp á skerið og keyrir nú um á skóda. Það var í þá tíð þegar náttúran var að gera vart við sig með allslags vessum í líkamanum, sem spruttu út í graftrarbólum og fílapenslum á nefi, enni og öðrum viðkvæmum stöðum. Þegar áhyggjur yfir hár- leysi undir höndum voru að gera út- af við mann. Það var í þá tíð þegar augnagota gat upphafið líkama og sál í annar- legt ástand, sem var bæði ljúft og sársauka blandið. í þá tíð var ég valinn í það hlut- verk að dansa þjóðdansa á sviði Bæjarbíós í Hafnarfirði. Auðvitað var ég bálskotinn í mótdansara mínum, sem var lítil, freknótt, snot- ur stelpa og skalf í hnjáliðum þegar ég snerti grannt mitti hennar. Kannski hafði sviðsskrekkurinn sín áhrif Iíka. Tjaldið rann fráog í saln- um sátu npmendur Lækjarskóla, sem mættir voru á árshátíð sína. Einhvernveginn tókst okkur að ljúka af þjóðdönsunum án nokk- urra stærri skakkafalla. Eftir á settist maður á áhorfenda- bekk og gat notið skemmtiatrið- anna. Hápunktur árshátíðarinnar var óneitanlega þegar Elli Presley, mímaði við söng átrúnaðargoðsins. Þá hríslaðist straumur um líkam- ann og í huganum var maður stadd- ur á ekta rokktónleikum, þar sem sjálfur kóngurinn sveiflaði mjöðm- um og skók sig. Það var í þá tíð. í nútíð er ég aftur staddur í Bæj- arbíói. í þetta skiptið sem áhorf- andi að uppfærslu hins endurvakta læikfélags Hafnarfjarðar á nýju leikverki, sem félagar í læikfélaginu hafa sett saman og nefna „Rokk- hjartað slær“. í Rokkhjartanu er leitast við að vekja upp tíðarandann þegar rokk- ið hélt innreið sína hér á landi. Sag- an, sem sögð er getur varla talist merkileg. Fyrri hluti leiksins fjallar um undirbúning að árshátíð og seinni hlutinn er svo sjálf árshátíð- in. Inní þessari umgjörð skapa svo leikendur sínar eigin persónur og að sögn hefur hverjum og einum verið gefnar frjálsar hendur við persónu- sköpun sína. Ekki verður sagt að persónurnar risti mjög djúpt en þrátt fyrir það verða margar þeirra eftirminnilegar. Skal þar fyrstan nefna Sigurbjörn söngkennara, sem í meðför Hallgríms Hróðmars- sonar er eftirminnilegasta persóna leiksins. Hallgrímur er skrambi góður gamanleikari og ekki sakar að söngkennarinn kann að syngja. Flutningur hans á Rúnaslagi Gríms Thomsen við undirleik rokksveitar- innar var með slíkum ágætum og fílingu að íslenskir rokksöngvarar mega fara að vara sig. Haraldur Baldursson í hlutverki hins Presleyfrelsaða Bergs og aðal driffjöður þess að hleypa árshátíð- inni upp í rokkhátíð, kemst einnig vel frá sínu hlutverki. Minna mæðir á öðrum leikendum, en allir eiga það sammerkt að hafa sniðið sér stakk v'ð hæfi. Rokkhjartað slær svo langt sem það nær en einhvernveginn finnst manni það hefði getað náð mun lengra, og slátturinn þá orðið þyngri og áhrifameiri. Það sem einkum háir Rokkhjart- anu er að það vantar að fylgja hug- myndunum eftir og vinna úr þeim frambærilegt leikverk. í leikskrá er gerð grein fyrir hvernig þetta hóp- verk varð til og hvernig það smáþró- ast frá hugmyndum, sem enginn veit lengur hvar fæddust, yfir í sýn- inguna. Slík vinnubrögð eru góðra gjalda verð, en ósjálfrátt spyr mað- ur sjálfan sig hvort útkoman hefði ekki getað orðið mun betri ef feng- inn hefði verið maður til að halda utan um hugmyndinar og skapa úr þeim heilsteyptan texta fyrir leik- endur og leikstjóra að vinna úr. Því miður var þetta ekki gert og því hanga alltof margir endar lausir í lok leiksins. Hér skal tittlingaskítkasti hætt. Það sem heldur Rokkhjartanu gangandi er rokkhljómsveit undir stjórn Jóhanns Mórávek. Hljóm- sveitin spilar rokk upp á gantla móðinn svo fæturnir byrja ósjálf- rátt að stappa taktinn á milli þröngra sætaraðanna í Bæjarbíói. Þetta eru gamlir Presleyslagarar, sem Hörður Zóphaníasson hefur gert íslenska texta við. Textarnir Framhald á bls. 23 .VORUBILASTOÐIN ÞRÓTTUR BORGARTÚNI 33, REYKJAYÍK Sími25300 Þú hringir og við höfum til reiðu: Litla vörubíla - Stóra vörubíla - Vörubíla með krönum - Dráttarbíla með sléttum vögnum og malarvögnum - •• Onnumst hverskonar landfíutninga, jarðvegsskipti og fyllingar. Útvegum fyllingarefni. Vanti þig bíl utan afgreiðslutíma okkar, hefur þú símanúmer bílstjóranna í viðskiptaskrá stóxu símaskrárinnar.

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.