Tíminn - 29.06.1967, Blaðsíða 6

1
TÍMINN
Zóphónías Pétursson:
LENT í KAIRO
Ég iiafði verið á Indlandi
frá 24. mairz uppi í HúndLaya
fjöllum. Er ég fór nú að hugsa
til heimferðar var komið firam
í maílok, og hitimn fór svo
að segja dagvaxandi. Þtað svo,
að ég varð að leigja mér bif
reiðir lokaáfangann til Delhi,
en þaðan liggur flugleiðin, að
eins tfl að geta notað nóttina
og morguninn, þá svalast er,
til ferðalagsins er tók 6 kl.st.
Hitinn í Delhi var þetta 44°
—46° Celcius. Loftið þurrt og
svo mettað ryki, að heiita mátti
að allir hlutir væru ryki lagð
ir, enda alltaf sólskin alla
daga, en regntímabilið var að
hefjast suður í Kerala, og
átti samkvæmt venju að ná
til Delhi um eða eftir miðjan
júní.
Ég stóð við í Delhi frá 29.5.
—2.6. við ýmsar erindagjörðir
FYRSTA
GREIN
og inntoup smágjafa heima.
Ég bjó í ágætu hóteli, Imper
ial — loftkældu út að útidyr-
um. en er þangað kom tók
sólskinið og hitinn við. Að
koma út var ákaflega sér-
kennileg tilfinning frá 24°
heiitu hótelinu i 46°. (forsælu
hita úti) og brennandi sól-
skin. Það minnti mig á ung-
lingsár mín, og jólabaksturinn
heima. Þegar móðir mín hafði
kveifct á gasofninum, og jóla
baksturinn var í fullum gangi,
þá skipti ég oft fyrir hana á
plötum f ofninum. Það var
likast því að koma út, og
hitinn sem gaus út úr gasofn
inum heirna forðum til.
Ég flaug út í einum áfanga.
Gisti aðeins blánótt í Amster
dam. Heirna var snjór, frost
og vindur, en í Indlandi um
38—40° hiti og logn þegar
ég kom þangað. Þetta voru
eiginlega full snögg veðra-
hrigði fyrir utan loftslagsbreyt
ingu, og tók dálítið á fyrst að
jafna sig og samlagast aðstæð-
úm (t. d. maitaræði) og hita.
Því ákvað ég að fara haegar
heim, og ekki síður þar sem
breytingin var emnþá stórkost-
legri nú. Það kom til gneina
að tíaka millistig í hita, síðan
London (vegna flugsamgangna
til íslands) og heim.
Til greina komu aðallega þess
ir staðir: Kairo, Istanbul, Aþena
eða Róm. Það var freistandi
fyrir þann sem aldrei hafði aug
um litið Egyptaland að gera
það nú, ef til viH sérstak
lega af því að túristatími var
liðinn hjá og því hægt að vera
einn, og laus úr þeirra trampi.
Hann er fyrr að vorinu. Hiti
i Rairo er um þetta tímabfl ca.
36-—38° C., og talið' of heitt íyr-
ir venjulega ferðamenn, en fyr
ir mig reyndist það vera ákjós-
anlegt millistig, og hreimt ekki
riema svalandi eftir hitana á
Indlandi. Það var alveg prýði-
legt að ganga þar um á skyrt-
unni.
Austur á IndLandi virtist eng
inn líta svo á að Arabar. færu
með ófrið á bendur ísrael,
heldur væri Nasser aðeins með
sitt venjulega stráksgrobb, enda
gæti hann ekkert, ef tfl kæmi
— þá væri það helzt Jórdanía
er eitthvað gæti, og ætti ein-
hvern her er gæti borið það
nafn.
Ákvörðun var því tekin aö
vera 3 daga og 2 nætur í Egypta
landi. Fara þangað með flug-
vél Japana nóttina mflli 2—
3. júní, og burt frá Eigyptalandi
með næstu vél þeirra nóttina
milli mánudags og þriðjudags
5.—6. júní.
Mér fannst ekki meira til
um hitann í Egyptalandi en það,
að ég skoðaði pýramídann
fræga, Sfinxinn, um hádegis-
leyti, og fór þaðan beint aust-
ur í Mosque Ali Mohiamed og
um Bazarinn. Næsta degi varði
ég til að skoða Egyptasafnið o.
fl.
Mest þótti mér koma til Sfinx
ins og bann beillaði méina
en allt annað úti þar.
Ég hafði fengið inni á Nil
HiLton hóteli, en þar kostar
herbergi 6£, ef þú vflt horfa
vestur yfir Níl til pýramidanna,
en 5í/2£ ef þú læitur þér nægja
að líta austur yfir að Mosque
Ali sáluga Mohamed.
Settur var ég í 6£ herbergi
Táknræn götumynd frá Kairo.
FIMMTUDAGUR 29. júní 1967
óaðspurður, og lét kyn't liggja
fyrir þessar tvær nætur.
Samtímis mér á þessu svo-
nefnda bezt lahóteli þeinra voru
aðallega blaðamenn frg UiSA
ásamit pabba-drengjum og
dætrum frá sama stað, og höfðu
flestar pabba-dæturnar orðið
sér úti um heldur óféLaiga ara-
bíska gigolos sem félaga. Frá
þeirra sjónarmiði má teljast
mjög heppilegt, að verða sér
úti um Araba, þvi að drengim-
ir að ,,westen“ eru bæði tíaldir
heldur getulitlir og kLaufaleg
is elsbhugar þrátt fyrir eldið,
að ekki sé nú hugsað tfl fá-
kunnáttu þeirra samanborið við
sérlhæfni Araba til ástarlífis.
Þettía var því heldur lélegur
tyggigúmí-félagsskapur, en
standa mátíti hann stutta stund.
Hvemig stríðið hófst í Kairo.
Þar sem miðdepill veraldar
er óhjákvæmilega ámflt þar
sem við erum sjálf, þá verð óg
að getía þess, að ég var á morg
ungöngu þ. 5.6. milli 8.30—9 á
austurbatoka Nílar, enda fremur
ánrisufl, og hafði því bæði neytt
morgunverðar og hins venju-
lega morgunbaðs og raksturs.
Var ég eiginlega að bíða þess
að Babylonskosafnið yrði opn-
að, og a'ð njóta ferskleika morg
unsins við Níl, og þó sérstak-
lega að fylgjast með hvemig
Egyptinn vaknar til sterfs, og
sjá líf hans við og á hinni
gömlu góðu Níl.
Sem ég röLti hér tek ég eftir
því, að lögregluiþjónn vífcur sér
út á götu og veifar öflum sín
um sköntoum efitir getu, og er
greinilega hálf utan við sig í
öflum látunum, sem hann sjálf
ur sitóð þó fyrir.
Siamtímis heyri ég ámátlegt
væl, og þykist nú viita að um
loftvarnaræfingu sé að ræða,
og þeir séu að athuga hve
langan tima tæki að stöðva alla
véLaumferð í Kairo, því allir
fótgangandi héldu óhindnað
leiðar sinnar, en svipur allra
lýsti því, að þeim leiddist þessi
læti og teldu allar slíkar æfing
ar ónauðsynlegar með öllu.
Er nokkur stund leið barsf.
götulögreglunni liðsaúki, her-
mann'aibifreiðir er þeystu um
götur og skyldu efitir einn og
einn hjálparimann við gæzlu-
störf.
Þegar ég kom heim á Nil Hfl
ton hafði verið byrjað að skjótía
nokkrum skotum úr loftvarnar-
byssum, en engir fóru í byrgi
heldur stóðu flestir úti og á -
Hflton var nú heldur betur not
ið lífsins. Þetta var sem sagt
alvöru stríð og alvöru blaðla-
menn voru í alvöru Ijósmynd
un upp um alla veggi og t?t-
uðu í alvöru teipa og nutu lifs
ins og stoemmtu sér konunglega
og pabbadæturnar hölluðu sér
að sínum gigolos og sögðu „My
God“, en hvort þær meintu Ar-
abann sinn eða eitthvað annað
var ekki gott að segja um, en
þær jórtruðu mjög ánægðar og
spennter. Þettá var þó tflbreyt
ing í hversdagsleikanum, á við
nýjan sterkan „cocteil“, kannski
betra.
Hvað um það, nú byrjaði út-
varpið í Kairo að tala hvatning-
arorð, og leika herlög og voru
sigurstranglegir. f útvarpinu
skutu þeir niður flugvólar ísra
els eins og flugur, áður en við
var litið urðu þær 42 og það
gekk svo greitt að mér datt í
hug mætur íslendingur sem
siagði, þá mikið og greitt var
a'ð' honum logið: „Gó'ð'i, ljúgðu
ekki svona hratt, ég hefi ekki
við að trúa.“ En Egyptar voru
ekki á þeim buxunum að Ijúga
hægt og létu þeir verða hátt á
/