Alþýðublaðið - 25.06.1988, Blaðsíða 21

- Laugardagur-25, iúní,1988
PRESTASTEFNA
1988
þeirra augum er ekki eins
mikilvægt aö kenna þeim,
virkja þau til kirkjunnar eöa
að fermingin geti veitt þeim
svör við áleitnum sþurning-
um. En þessi markmið eru þó
öll mikilvæg við fermingar-
undiröúninginn að mati
prestanna í könnun Péturs.
Sólveig Lára Guðmundsdóttir,
Seltjarnarnesi
Hrópandi þörf á fleira
fólki í söfnuðina
Sr. Sólveig Lára Guð-
mundsdóttir sóknarprestur á
Seltjarnarnesi hefurverið í
undirbúningsnefnd um ferm-
ingarkönnunina.
„Það kemur í Ijós í niður-
stöðum að prestar vilja meiri
samræmingu í undirbúning
fermingarinnar. Áherslur eru
mjög mismunandi, þó að
meginmarkmiðin séu þau
sömu. Flestir telja að mark-
mið fermingarfræðslunnar
eigi fyrst og fremst að vera
að efla og styrkja trú, í öðru
lagi telja þeir fræðsluna en
númer þrjú að virkja börnin í
kirkjunni.
Þessi þrjú meginmarkmið
verða leiðarljós að áframhald-
andi starfi í kirkjunni. eiða
okkur í samræmingi og við
og gerð námskrár. iá
nota við fermingaruiiair-
búninginn," segir Sóiveig
Lára.
Áður en sr. Sólveig Lára var
kosin prestur á Seltjarnarnesi
fyrir tveimur árum hafði hún
verið aðstoðarprestur í Bú-
staðaprestakalli í þrjú ár.
„Ég var búin að kynnast
því hvernig var að vera prest-
ur í stóru prestakalli, og þó
að þetta prestakall sé
helmingi minna er feiki nóg
að gera 24 klst. á sólarhring.
Það er hrópandi þörf á .fleira
fólki í söfnuðina ekki síst til
að sinna fermingarundirbún-
ingnum.
Það er svo margt sem þarf
að gera í söfnuðinum sem er
útilokað að þresturinn komist
einn yfir.“
Birgir Ásgeirsson, Mosfelli
Þar höfum við þetta
allt saman
Sr. Pétur Sigurgeirsson biskup
„Það er hægt að bæta
fermingarundirbúning á ótal
vegu, skipta upp í smærri
hópa, breyta aldrinum, bæta
við efni og fá fleira starfsfólk
í undirbúninginn með prest-
inum, og líklegast væri
skemmtilegast að vinna með
10-11 ára börnum i trúarmót-
un. En kannski hef ég
mestan áhuga á því að reynt
yrði að afmar'ka meira efni til
kennslu en orðið er. Þau kver
sem eru í notkun eru ekki
nógu markviss finnst mér,“
segirsr. Birgir Ásgeirsson í
Mosfellsprestakalli.
— Að hvaða leyti?
„Ég vil t.d. helst fá litla
handbók við hendina og
biblíuna — og ekkert annað.
Biblían er bók sem hefur fjar-
lægst okkur, en þar höfum
við þetta allt saman. Biblíu-
sögukennsla er góð i sjálfu
sér en maður kemst ekki í
samband við biblíuna.
Fólk talar um að maður
sem hefur biblíuna við hend-
ina eða er að vitna í hana, sé
einhver bókstafstrúarmaður,
sem er ekki í takt við raun-
veruleikann. Þetta er mikill
misskijningur."
— Á þetta við um aðra en
fermingarbörnin?
„Já, fólk líður fyrir það að
þekkja ekki þessa bók. En
komist þaö á biblíulestra eru
það yfirleitt mjög vel heppn-
aðir hópar. Séu tekin upp ein-
hver ákveöin efni eins og
hjónabandið eða sorg, þá er
hægt að nota biblíuna mjög
vel í umræðuhópum."
— Án þess að vera kallað-
ir bókstafstrúarmenn?
„Já, kristnir menn hljóta að
leita í þær auðlindir sem við
eigum.“
Sr. Birgir segir Mosfells-
söfnuð hafa tvöfaldast á 12
árum og þar áður tvöfaldast á
6 árum. Sóknarbörnin eru í
dag um 4 þúsund.
— Fjarlægist þú ekki
sóknarbörnin eða þau þig,
þegar sóknin stækkar svona
ört?
„Jú, maður verður svolítið
þversum verandi i bænda-
samfélagi en samt í bæ.
Maður reynir að hegða sér
eins og sveitaprestur og get-
ur það ekki. Það myndast
óhjákvæmilega togstreyta út
af prestinum og hjá honum
sjálfum, en maður verður að
sætta sig við breytingarnar
og gera gott úr þeim,“ segir
sr. Birgir.
Gunnþór Ingason, Hafnarfiröi
Byggja upp mannlíf á
dýpri forsendum
— Hvaö er efst á baugi
hjá kirkjunni i dag að þínu
mati?
„Mér finnst brýnast að
skipuleggja starf safnaðanna
á nýjan máta, þannig að Ijóst
sé að kirkjan er fyrst og
fremst samfélag og verður að
koma fram í þeirri mynd,“
segir sr. Gunnþór Ingason
prestur í Hafnarfirói.
„Til skamms tíma hefur
kirkjan verið i fornu fari,
klerkurinn úr sveitinni var í
svipuðum stellingum og að-
stæður hans taldar geta
verið með svipuðu sniði í
fjölbýli eins og í dreifbýli, en
því er alls ekki að heilsa.
Þess vegna verður kirkjan að
tileinka sér nýja starfshætti
og prestur sem var í miöju
mannlífs í sveitasamfélaginu
er úti á jaðri í þéttbýlinu. Sú
staða hentar hvorki honum
né kirkjunni."
— En getur kirkjan aö-
lagast samfélaginu?
„Þeir sem hlúa að kirkju-
legu starfi verða að átta sig á
erindi hennar til samfélags-
ins hverju sinni, og síðar I
samfélaginu sem hún starfar
I — og vinna í samræmi við
þá þekkingu.
Eitt af því sem mér þykir
miður í okkar samfélagi er að
kynslóðirnar eru líkt og
sundraðar hver frá annarri.
Kirkjan ætti að stuðla að því
að ungir og aldnir ættu sam-
leið."
— Er ekki samkeppnin við
kirkjuna mikil frá fjölmiðlum
og öðru sem vilja gleypa
fólk?
„Jú að sjálfsögðu, en
kirkjan hefur sitthvað fram að
færa sem snertir þýðingu
mannlífs og verðmæti. Það
eru ýmis skelfileg teikn sem
hræða mig. Banaslys eru í
umferðinni, af þvi að menn
keyra ölvaðir á ofsa hraða á
fjölförnum götum. Þetta
gefur til kynna að sálarlíf sé
ekki i lagi og ungt fólk virðist
hvorki bera virðingu fyrir
sjálfu sér né öðrum. Ér ekki
ýmsu ábótavant, og átta
menn sig þá ekki á því að
það þarf að byggja upp
mannlíf á dýpri forsendum en
hefur verið?
Menn verða að gera upp
við sig hvort þeir vilja hafa
mannlíf svona eða byggja
það á meiri skuldbindingum
og ákvörðunum á siðferðileg-
um forsendum, þá verður að
byggja það á lífsvirðingu
trúarinnar, þar sem menn
bera virðingu fyrir sjálfum
sér, meðbræðrum og þekkir
kærleika guös sem grundvöll
alls lífs,“ segir sr. Gunnþór.
Dalla Þóröardóttir, Miklabæ
Áreiðanlega hrútleiðin-
leg í þeirra augum
„Það er mikilvægt að
prestar fái kver, sem prestar
'geti stuðst við, ekki til þess
að allir geri það sama, en að
þau verði mörg svo að prest-
ar geti valið úr. Þar sem ég
var prestur fyrir vestan sömd-
um við einfaldlega sjálf kver,“
segir sr. Dalla Þórðardóttir.
— Heldurðu að kynslóða-
skipti séu ekki meðal presta?
„Það virðist ekki vera áber-
andi mikill munur eftir aldri
hvernig prestar þjóna i ferm-
ingarfræðslunni.1'
— En almennt?
„Það hlýtur að vera. Fólk
sem er á þrítugs aldri og það
sem er yfir sextugt hugsar
ekki eins.“
— Þurfið þið sem eruð í
yngri kantinum þá að hafa
eins miklar áhyggjur af ferm-
ingarundirbúningnum eins
og hinir eldri?
„Jú, ég held það. Börnin
sem ég er að ferma eru 13 ára,
en ég er þrítug og þaó er svo
langt síðan ég var 13 ára. Ég
er áreiðanlega alveg hrút-
leiðinleg í þeirra augum
alveg eins og sá sem er 60-70
ára.“
Dalla er prestur í Miklabæ
í Skagafirði.
— Likar þér vel i sveitinni?
„Já, mér líkar bara vel.“
— Er ekki allt annað að
þjóna í dreifbýli en þéttbýli?
„Jú, þetta er mjög rólegt,
og persónulegt."
— Er þetta bara ekki sitt
hvort starfið að þjóna í þétt-
býli og dreifbýli?
„Helgihaldið er hið sama
og prestsverkin eru hin
sömu. Við vinnum ekki öðru
vísi, en áherslurnar eru vænt-
anlega aðrar, t.d. húsvitjum
við meira.“
— Eru ekki áherslur ykkar
kvenpresta aðrar en karl-
anna?
r,,21
„Það fylgir því sem er að
gerast í öðrum stéttum sér-
staklega í störfum sem krefj-
ast háskólamenntunar að
konum fjölgar. Það er eðlilegt
að áherslur okkar verði aðrar.
Við, velflestar konurnar sem
eru prestar erum mjög
áhugasamar um kvennaguð-
fræði, en það hefur ekki verið
athugað hvort við leggjum
áherslur á aðra þætti en karl-
arnir. En það er á það að líta
að karlar hafa mótað allar
hefðir í kirkjunni í gegnum
aldirnar.“
— Kirkjan tekur við ykkur?
Sums staðar hafa konur sem
vilja taka vígslu mætt ana-
spyrnu innan kirkjunnar.
„Sem betur fer hefur aldrei
kastast í kekki og allt gengið
friðsamlega fyrir sig og eðli-
lega.“
Baldur Kristjánsson, Höfn
Grœjar varla upp
barnið í kaupfélaginu
Fyrir prestastefnu var hald-
inn aðalfundur Prestafélags
Islands, en formaður þess er
sr. Sigurður Siguróarson
þrestur á Selfossi. Sérstakur
aukafundur var um kjaramál
presta.
„Prestum var heitt í
hamsi,“ segir sr. Baldur Krist-
jánsson sóknarprestur í
Hafnarprestakalli í Horna-
firði. „Þeir telja sig hafa
dregist aftur úr í launum.“
— Er ekki nóg að prestar
fái umbun sinna verka á
annan hátt? Er prestsþjón-
ustuna ekki köllun?
„Það kann að vera, ef
prestar væru það hamingju-
samir að vera einhleypir, en
þeir hafa flestir skyldur um-
fram sjálfan sig — og prestar
eru töluvert metnir eins og
aðrir í þessu samfélagi eftir
því hvað þeir eru góðir
skaffarar. Maki sóknarprest
hefur t.d. alls ekki sömu
möguleika að vinna utan
heimilis og gerist og gengur
meðal flestra annarra stétta.“
— Hvað er brýnast í
kirkjunni í dag?
„Hugur minn er upptekin
af umræðunni um ferming-
una. Fermingin er feikilega
mikil hátíð fyrir alla og komin
út fyrir allt velsæmi. Eg hef
veriö að leika mér að þvi að
reikna veislurnar og gjafirnar
hjá 50 fermingarbörnum eins
og eru hjá mér á Höfn. Veisl-
urnar hjálpa til í byggða-
röskuninni, því að ætli láti
ekki nærri að 3-4 milljónir
renni til Reykjavíkursvæðis-
ins, þvi að fólk verslar gjafir
og annað, þegar farið’ er
suöur.“
— Er allt fínna fyrir
sunnan?
„Fermingargjafir eru það
miklar að þú verslar þær
tæpast í kaupfélaginu.
Það má lika segja að suð-
urferðir eru notaðar til að
græja barnið upp, láta hann
eignast allt sem hann þarf að
eignast á unglingsárunum.”
— En kemur ekki fram i
könnun Péturs Péturssonar
um ferminguna að prestar
eru harla glaðir yfir veislun-
um?
„Það má vel vera, enda
njóta þeir góðs af ef þeir
nenna að mæta í fermingar-
veislurnar,” segir sr. Baldur
og hlær við.