Tíminn - 12.06.1968, Page 7

MpVIKUDAGUR 12. júní 19G8
TIMINN
Eitt stærsta ævintýrið
að vera hér á fslandi
Rastt við Maríu Bayer Juttner tónlistarkennara á Akureyrr
Einn hinna þriggja tónlistar-
kennara við Tón'listarskólann á
Akureyri er kona frá Vínarborg,
Maria Bayer Jiittner. Hún er
fiðluleikari og vel menntuð í
sínuna fræðum. Hlún er komin
sf l'éttasta skeiði, klæðir sig eftir
■veðrinu, leggur oft leið sína til
fjalla, er víðförul með aflbrigðum
°S hefur ratað í liirn furðuleg-
ustu ævintýri og hefur dvalizt
h-ér á landi í iþrjú ár.
Hvers vegna til íslands?
Við höfum gaman af að ferð-
ast og fyrst kom ég hingað sem
ferðamaður í stutta heiinsókn.
Þá gá ég margt, sem vakti at-
hygli mína og mér geðjaðist vel
að. Nokkru síðar ráðlagði læknir
mér, að fara á eimhjvem þann
stað, þar sem hetra loftsiag væri,
einkum hreiimna loft. >á kom mér
ísland í hug og ég kom hing-
að öðru sinni. En þá hafði ég
m.a. verið kennari í menntaskóla
heima í ýmsum námsgreinum, t.d.
i þýzkri máifræði og landafræði.
Það var árið 1962, sem ég kom
fyrst, síðan 1964 og inú hefi ég
verið hér á landi í 36 mánuði.
Hófstu strax kennslu hér við
Tónlistarskólann?
Nei, nei, ég var á mörgum
Stöðum áður. Til dæmis vat ég á
Hnappavöllum í Öræfum, kynnt-
ist þá Páli alþingismanmi og
mörgu öðru ágætu fólki og hinni
furðulegu náttúru þess landshluta.
Ég var líka á Eiðum og málaði
þar töluvert og gekk áð ýmsum
störfum, sem fyrir kom.u .Mér er
ekkert þvert um geð að óhreinka
núg á höndum og leggjia stund á
t>au störf, setn fyrir koma. Moid-
arvinna getur verið skemmtileg,
ég tala nú ekki um heyskapinn.
Ég hef farið á hestum um Aush
firðina, já meira að segja til
Mjóafjarðar. Það er ekki ónýtt að
kynnast mönnum eins og Vil-
hjálmi Hjálmarssyni eða Sveini
Bj'örnssyni á Víkingavatni í Keldu
hverfi og hans ágætu konu Guð-
rúnu Jakobsdóttur, sem var svo
dugleg að kenna mér íslenzkuna,
jafnvel þegar ég kom þreytt heim
af engjunum. Þá þótti mér nú
®vintýri að lenda í selveiðiferð-
um og sjá lifnaðarhætti sela í
Húsey og Skaftafelli og að fara í
tveg©ja daga göngur með Sunn-
lendingum. Það yrði of langt að
tylja upp nöfn á góðu fólki.
En þú ert fædd í Vín, borg
söngva og liljómlistar?
Já, ég er fædd í Vínarborg og
élst upp í sárri fátækt. Það voru
góðir dagar þegar maður fékk
Bændur
Nú er mikil eftirspurn eft
ir dráttarvélum og öSrum
íandbúnaðartækjum. Nauð
synlegt er að tækin séu til
sýnis á sölustað. Sendið
e®a hafið samband við
°kkur sem fyrst.
Bíla- og búvélasalan
v/Miklatorg. Sími 23136.
nóg að borða. Það er mikil fá-
tækt þar en líka auðlegð. Ferðn-
menn velja leiðir um bredðstræf.i
dýra skemmtistaði, l.ista og hljóm-
leik'ahallir o.s.frv. Það er aðeins
önnur hliðin á borginni. Hina
hliðina þekkjum við, sem höfim
a'lizt þar upp. Einhver forvitinn
ferðamaður gægist kannski fyrir
húshorn og sér hænsnakofa á bak
við skrauthýsi. Hann er viss um
að þetta sé hænsnakofi. En vera
má, að hann hafi verið að horfa
á vistarverur stórrar, fátækrar
fjölskyldu. En Vínarborg er
engu síður horg söngs og tóna
og það veit al.lur heimurinn og
nýtur þess.
Byrjaðir þú isnemma að leika á
fiðlu?
Já, þegar ég var bann lærði
ég svoiítið á fiðlu hjá skóaranum.
En þegar ég fór svo að spila fyrir
afa minn, fussaði hann og sveiaði.
Hann var allur í vdrðulegri músik
og hneyksilaðist á danslögunum
minum. Hann og bræður hams
þrír voru allir tónlistarmenn og
iéku saman í þekktum kvartett.
Afi iék á fyrstu fiðlu og var
mjög fær. Það var nú ekki nóg
að langa á skóla. Ti.l þess þurfti
i'íka peninga. Margir tónlistarnem
eindurnir léku á götum úti fyrir
aiura til að geta satt sárasta sult-i
inn. Þá hafði maður nú ekki
alltaf veizlumat að borða. Já. ég
var háif hrædd við hann afa
minn. Hann var svo ósköp strang
ur. Það er mikið atvinnuleysi
heima nún’a og erfitt að lifa. Ég
var mjög kuinnug fátæktinni þang
að til ég kom til íslands og fór
að vinna ýmis störf í svei-tum. Ég
var svo ánægð að fá fæðið, ágæt-
an mat. Ég gat varla hugsað mér
meira. En það var hvergi við
annað koimandi en að ég fengi
líka kaup, greitt í peningum. Það
var hreinm munaður. Svo eiinu
sinni hringdi Jakob Tryggvason
til mín oig sagði að Tóniistarskól-
ann vantaði kennara í fið-luleik.
Og ég kom him.gað.
Og lieilsan?
Hef aðeims einu sinni fundið til
þess, að heilsan væri ekki í full
komnu lagi, en það var af of-
þreytu, m.a. vegna þess að það
var svo mikil ófærð í bænum og
ég þurfti að ganga á mi.lli kenmslu
staðainria í ó'færð, og tauga-
spenna bæflist þar ofan á.
Mér skilst að þér líki við land
og fólk?
Ég er búim að lifa tvær heims-
styrjaldir. Þeir, sem það hafa gert
kunna að meta friðinn, mann-
helgina og jafnréttið á íslandi,
þar sem engin stéttarskipting er
til, enginn aðall eða réttlausir
fátæklingar og engin vopn. Hér
eru allir hjálpsamir. hver sem í
hlut á. Og svo virðist mér þjóð-
in á ýmsan hátt vel þroskuð. Ég
þekki börnin bezt og hér í fá-
mehninu eru svo mörg börn gædd
svo ágætum hæfileikum að miklu
stærri hluta en heima. Hér verður
maður ekki var við hatur eða
megna óánægju, sem gegnsýrir
allt og gerir lífið kvalræði. Hér
á Akureyri minna fjöllim mig á
fjöilin heima og eiginlega er þetta
land eins ko-nar himnaríki, miðað
við það sem maður hefur heyrt
og séð víða úti um lönd. Það er
áreiðanlega gott að vera íslemd-
ingur, hvort sem allir skilja það
eins vel o-g þeir ættu að skilja
það.
María Bayer Jiittner
Ég hef heyrt að þú liafir gaman
af fjallgöngum?
Já, og ferðalögum yfirleitt og
margs konar ævintýrum, sem því
fylgir að ferðast mikið meðal
framandi þjóða. Ég hef gengið
á jökla Austur-Grænlands og far-
ið fjallaferðir í nokkrum öðrum
löndum. Já, og hér er nú stutt
til jökia, þar sem Vimdheimajök-
ulJrnn er. En ég hef komizt í
mestan háska í Abesseiníu. Við
fónum einu sinni þangað nokkr-
ar kennslukonur. Við veiktumst
alla-r og hinar sneru heim, en ég
hélt ferðiirni áfram og var þrisv-
ar varpað í fangelsi í landi hans
hátignar, Abesseníukeisara. Þar
varð ég íyrir þeirri reynslu að
vera harðlega bundin á höndum
og þurfti að horfast í augu við
svertingja með blikandi hníf. Ég
veit naumast hvemig ég slapp iif-
andi. Það er iömg saga, sem nóg
er að lifa einu sinni. Skug.ga-
myndirnar mínar og kvikmyndir
sýna ýmislegt merkilegt úr ferð-
um mínum. En óg hef enn verið
löt að skrifa, ,hvað sem seinna
verður.
Og æfintýraþráin vakir enn?
Vissulega, en það er eitt af
stærstu æfintýrunum mínum að
vera hér á landi, ekki sízt hér á
Akureyri, segir koman frá Vínar
borg, Maria Bajær Juttner, að lok
um og þakka ég samtalið.
Hjúkrunarkona
Hjúkrunarkona óskast til starfa, í skurðstofu
sjúkrahúss Hvítabandsins, frá 20. júlí n. k. vegna
sumarafleysinga. Upplýsingar gefur yfirhjúkrun
arkonan í síma 13744.
Reykjavík, 11. 7. 1968
Sjúkrahúsnefnd Reykjavíkur.
VELALEIGA
Simonar Símonarsonar. Simi 33544.
önnumst múrbrot, og flesta loftpressuvinnu.
Einnig skurðgröft.