Vísir - 10.02.1976, Blaðsíða 14
(Umsjóru T ^
Edda Andrésdóttir. J
Hótelið
hefur
verið
óbreytt
síðan
1854
r- aðeins baðher-
bergin og sjónvörpin
minna ó 20. öldina
Svona rúm eru í öllum
herbergjum hótelsins.
Hvert rúm er metið á
þrjú þúsund dollara.
aB—aw 'ii weS
Þriöjudagur 10. febrúar 1976
■ ■ .
vísm
Ef hann ætlar inn i leigubil veröur annar maður aö ýta honum inn og þaö tek-
ur stundum sinn tíma. Á litlu myndinni sést, hvar hann er þó kominn inn eftir
allt saman, en sá sem ýtti honum þurrkar svitann af enninu.
Hann getur ekki hœtt að borða
Engin venjuleg vigt þolir þunga hans
og hann skammast sín svo
að hann þorir tœpast út
Ilann getur ekki feröast með
strætisvagni. þvi hann kemst
ekki inn i hann. Kf hann ætlar
inn i venjulegan bil verður aö
yta honum inn um dyrnar, og
það lekur oft sinn tima. Hann
skammast sin svo mikið fyrir
það hversu feitur hann er, að
hann fer helstekki orðið út fyrir
hússins dyr.
Joseph Incles heitir þessi
maður og er 41 árs gamall.
Hann býr i Corby i Northants i
Skotlandi, er giítur og á fjögur
börn. Hann er einn af feitari
mönnum sem um getur, en hann
getur ekki hætt að borða.
„Þegar ég fer i bað”, segir
hann, ,,verð ég fyrst að fara
ofan i tómt baðið og láta síðan
renna i það. Ef það væri vatn i
baðinu þegarég færi ofan i það,
myndi vatnið allt flæða upp Ur.”
,,Ég get ekki sofið i sama
rúmi og konan min. Við kom-
umst hreinlega ekki fyrir sam-
an. Ég hef þegar brotið undan
mér tvö rúm, og ég þori varla að
hreyfa mig i rúminu sem ég sef i
núna, ég er svo hræddur um að
brjóta það lika.”
Þar til fyrir fjórum árum
siðan var hann ósköp venjuleg-
ur i útliti. En þá fór hann að
fitna,og hann geturekki hugsað
sér aij minnka við sig matinn.
Læknar eru þó öllu ákveðnari
við hann, og hann segir að nú
^mrnmmmmmmmmmmi
standi til að setja hann i harða
og stranga megrun, þar sem
hann muni eingöngu nærast á
vökva.
Eins og er borðar hann að
minnsta kosti hálfa tylft af eggj-
um og pund af fleski i morg.un-
mat. 1 hádegisverð borðar hann
gjarnan nokkra kjúklinga og
fimm pund af kartöflum. Ekki
grennist hann svo þegar hann
sest niður á kvöldin með að
minnsta kosti hálfan litra af
bjór.
Þó hann vildi gjarnan vigta
sig, gengur það ekki of vel.
Hann segir enga venjulega vigt
þola þunga sinn.
mmmmmmmmmmmmmammmmmmmmmmmmmKmmmmm
Það er fátitt að inn-
réttingar húsa, sem enn
eru notuð, séu óbreyttar
i meira en eina öld. The
National Hotel i Nevada
City i Kaliíorniu er þó að
iillu óbreytt frá þvi árið
1854. Einu breytingarn-
ar sem gerðar hafa ver-
ið, voru gerðar á bað-
herbergjunum og sjón-
varpstækin eru ný.
Allt annað stendur óbreytt frá
þvi hótelið hóf starfsemi sina
1854. Þarna er maöal annars aö
finna stórkostlegt pianó i mót-
tökusalnum. Þegar það var flutt I
hótelið á sinum tima, var siglt
með það frá New York, fyrir
Hornhöfða.
Málverk frá þvi um 1850.
skreyta veggina, og eins og með-
fylgjandi mynd sýnir, eru rúmin i
herbergjunum 35 óvenjuleg og
mjög verðmæt. Þannig mætti
ýfram telja, og þaö eina sem
minnir gestina á að við lifum á 20.
öld, eru sem fyrr segir baðher-
bergin og sjónvörpin, sem eru i
hverju herbergi.
25 dollarar
fyrir nóttina
Richard Ness heitir núverandi
eigandi þessa hótels. Hann segir
að leyndardómurinn við að halda
öllu óbreyttu i hótelinu sé aðeins
sá, að það hefur ekki haft nema
fjóra eigendur. ,,Sá sem átti
hótelið á undan mér, seldi það
með þeim skilmálum að engu yrði
breytt.”
Auðvitað hala viðgerðir þurft
að fara fram á ýmsu i hótelinu, en
þær hafa þó engu breytt. The
National Hotel varð til upp úr
gullleitinni árið 1849. Þá komu
nokkrir gullgrafarar sér fyrir á
staönum, en hótelið ekki opnað
fyrr en fimm árum siðar. Nú
kostar ein nótt þar 25 dollara.
The National Hotel hefur verið starfrækt frá 1854.
Engu hefur verið breytt. Nú kostar nóttin þar 25
dollara.
Nýr fangabúningur, eða hvað?
Nei, ekki er það nýr fangabúningur, þó svo mætti kannski ætla. Þetta er
búningur ástralska liðsins á ólympiuleikunum i Innsbruck, og við erum
ekkert mjög hissa á þvi að liðið hafi vakið athygli, — aðeins fyrir búninginn.