Vísir - 11.06.1976, Page 23

23 .

Er Palli
kominn ó
sveitina?
Siguröur Björnsson skrifar:
— Ég þakka ykkur Visis-
mönnum kærlega fyrir stór-
snjallt viötal viö merkispersón-
una Pál Vilhjálmsson, sem
stundum er kallaöur Palli.
Þessi merkispersóna sem
hefur skemmt ungum sem öldn-
um i barnatima sjónvarpsins er
slik perla aö leitun er aö. Nú er
okkur sagt aö Palli karlinn sé
farinn i sveitina. Getur það
nokkuð veriö aö ekki sé rétt frá
sagt og heiöurskarlinn sé farinn
á sveitina.
Ef svo er vona ég bara að
sjónvarpsmenn sjái aö sér og
sýni áhorfendum smáum og
stórum svolitinn ræktarskap og
láti Palla koma fram i sjón-
varpinu aftur.
Palli er nefnilega miklu meira
en barnatrúöur. Hann er rétt-
lætiö talandi og kennir ungum
sem öldnum margt nýtilegt.
VIÐ VILJUM PALLA
Þaö er mjög sárt til þess aö
vita aö Sjónvarpið skuli ekki sjá
sér fært að hækka örlltið fjár-
veitingu þá sem þarf til aö hafa
Palla áfram i sjónvarpinu.
Ég veit ekki hvað sjónvarpið
ver miklum hluta fjármuna
sinna i skemmtiefni iianda full-
orðnum, en það er áreiðanlega
mun meira en skammtaö er I
börnin. (Eftir gæöum skemmti-
þátta sjónvarpsins aö dæma
geta það þó varla veriö stór-
kostlegar upphæðir).
Ég horfði ævinlega á Palla á
sunnudögum, ásamt syni min-
um. Palli var oft bráöfyndinn og
auk þess held ég að hann hafi
haft nokkuð uppeldislegt gildi,
þvi hann virðist mjög heil-
steyptur og fordómalaus ung-
lingur.
Við feðgarnir sláumst þvi i
hóp þúsunda annarra sem mæl-
ast eindregiö til þess aö Palli
komi aftur.
—ÓT.
Verndum Elliðaárnar
og umhverfi þeirra
Kjartan Þóroddsson skrifar:
Mér varð um daginn gengiö
upp með Elliöaánum I góöa
veörinu. Áin er hin fegursta og
borginni til mikillar prýöi en
mikiö skelfing fannst mér leiö-
inlegt aö sjá allt þetta drasl I ná-
grenni ánna, sérstaklega aö
vestanveröu á móts viö Blesu-
grófina.
Alls konar dj... drasl sem
engum er til gagns en öllum til
leiöinda gerir þaö aö verkum að
fólk sem annars er I sunnudags-
skapi veröur sárreitt og ergilegt
aö svo skuli vera fariö meö
þetta ágæta umhverfi.
Þaö ætti aö friöa árnar og um-
hverfi þeirra og búa þar til hina
fegurstu lystigaröa svo menn
gætu notíö friöar og kyrröar
sveitarinnar svo að segja rétt i
miðborginni.
Þaö er og skömm til þess aö
vita aö byrjað sé á ibúöarhúsa-
byggingum i hliöinni neöan viö
fjölbýlishúsin I Breiðholti. III.
Þar hefði mátt rækta eitthvað
upp og gera umhverfiö ögn hlý-
legra, þvi satt að segja er þaö
heldur nöturlegt aö sjá ekkert
annaö en steinsteypuna, hvert
sem litiö er. Viöa erlendis, er
það einmitt stefnan að dreifa
byggðinni sem mest, þaö hefur
ekki stýrt góðri lukku að stafla
fólki saman I fjölbýlishús,
margra hæöa, eins og hér er
gert.
Enn einu sinni, svona aö lok-
um: Verndum Elliðaárnar og
umhverfi þeirra fyrir drasli,
blikkbeljum og húsum.
Mörtunguœtt
þriðja stœrsta
œtt íslendinga
Helgi Vigfússon leit hér inn á
ritstjórn VIsis og kvaöst hafa á-
huga á aö koma á framfæri viö
lesendur upplýsingum um
Mörtunguætt, sem hann sagöi
vera þriöju stærstu ætt landsins
um þessar mundir. Helgi kvaöst
hafa unniö aö undirbúningi
niöjamóts cins anga þessarar
ættar, en þaö væri Seljalandsætt
i Fljótshverfi, og fer þaö fram á
morgun, laugardag I Kópavogi.
Þar sem islendingar eru sér-
iega ættræknir og áhugi á fólki
og fjölskyldum er mikill þykir
okkur ástæöa til aö birta hér
efni bréfs, sem Helgi hefur sent
niöjum þeirra Seljaiandshjóna
um ættina og mótiö. Segir þar
meöal annars:
„Hjónin Þórarinn Eyjólfsson
f. 3.8. 1799, d. 3.7. 1873 óðals-
bóndi og Guðriður Eyjólfsdóttir
f. 1806, d. 11.9.1878settu fyrst bú
að Seljalandi i Fljótshverfi árið
1835, börn þeirra urðu 11, en
Þórarinn átti að auki 5 börn.
Ættfræöingar viðurkenna sem
einn anga hinnar miklu ættar
Mörtungumanna, sem er þriöja
stærsta ætt landsins i dag,
Seljalandsætt i Fljótshverfi.
Niðjasambönd eru nauðsyn-
legur leiðarvisir, hafa sögulegt
gildi, þjappa fólki i eina heild.
Fólk hefur varla nú i dag, hug-
mynd um að það sé I skyldleika-
sambandi við þennan eöa hinn.
Ef til vill er eitt einkenna sam-
timans og vandamál að taka of
litiö tillit til stundarinnar sem er
aö liöa. Enn er á lifi, þegar þess-
ar linur eru skrifaöar, barna-
barn hjónanna sem ætt okkar er
kennd við. Fengur að efna til
stofnunar niðjasambands, með-
an hún enn er þó meðal okkar,
er getur frætt okkur um liöinn
tima.
Til gamans skal getiö þeirra
barna Seljalandshjóna, er fjöl-
mennar ættir niðja éru komnar
af.
1. Dómhildur f. 1834. Meðal
afk. Valdimar Pálsson, gjald-
keri K.A. Self.
2. Eyjólfur f. 1836, bóndi Rauf-
arfelli, Eyjafjallasveit. Meðal
afk. Guörún Einarsdóttir hús-
frey'ja að Moldnúpi undir Eyja-
fjöllum.
3. Þórarinn óöalsbóndi aö
Seljalandi f. 1839. Meöal afk.
Steinunn Siguröardóttir skáld-
kona, Stefán Björnsson, bóndi á
Kálfafelli, Fljótshverfi, Mál-
friður Einarsdóttir, skrif-
stofustj. Ferðaskrifstofu rikis-
ins, Kolbrún Jóhannesdóttir frú.
Málfriður Eggertsdóttir,
Hraungeröi, Álftaveri.
4. Vigfús f. 1841, óðalsbóndi að
Ytri-Sólheimum i Mýrdal. Með-
al afk. Haraldur Bergþórsson,
Rafmagnsveitum rikisins.
Jóhannes Árnason, trésm.m.
Garðabæ, Jóhannes Helgi rit-
höf., Helgi Steinar Karlsson,
múraram. Björn Theódórsson,
viðskiptafræöingur. Einar Þor-
björnsson verkfræðingur.
Bjarni Kristjánsson rektor
Tækniskóla Islands. Hafsteinn
Ingvarsson, tannlæknir. Vigfús-
Ina (Lilla) Guðlaugsd. haup-
koria, Þorbergur Bæringsson,
húsameistari Stykkishólmi,
Auöur Þorbergsdóttir, borgar-
dómari. Þórhalla Friðriksdótt-
ir, kaupkona, Jón Berg Hall-
dórsson, skipstj. Vestm. Andrea
Oddsteinsd. tiskusérfræöingur.
Högna Sigurðardóttir arkitekt i
Paris. Þórhallur Friöriksson,
Skógum. Ragnheiöur Friöriks-
dóttir frú i Vestmannaeyjum.
'5. Ólafur f. 1848, bóndi að
Fossi á Siðu. Meðal afk. Elin
Steinvör i Winnipeg. Guöriöur
Erla Halldórsdóttir i Kópavogi.
Vigfús Ólafsson á Þverá á Siðu.
Helga Friðriksdóttir á Hraun-
bóli.
Ég finn til þess, aö ég hef tek-
ist mikið i fang, með þeirri til-
raun, að senda bréf til niðja
Seljalandshjóna. Leyfi ég mér
aö mælast til, að allir núlifandi
niðjar hjónanna sæki niðjamót
laugardaginn 12. júni nk. aö
Þinghóti Hamraborg 11, Kópa-
vogi kl. 3 e.h. stundvislega.
Löngun sú að koma þessu á-
formi i framkvæmd, hefur lengi
veriðað brjótast, en aðalléga að
gera vart viö sig hjá mér, þegar
ég fór að ferðast um landið, og
margir hafa ennfremur verið að
spyrja um skyldleikasambönd.
Meðvitandi er ég þess fyllilega,
að verkið er umfangsmikið og
sérstaklega erfitt að hrinda
þessu i framkvæmd. En ég
vænti þess að fólk verði mér
hjálplegt aö hvetja sem flesta til
þátttöku.
Hvað skyldu nú margir af Mörtunguætt vera i þessum höpi? Vonandi mæta þeir þeirra, sem eru niðjar
Seljalandshjónanna á niðjamótinu I Kópavogi á morgun.
Sæstrengir slitnir:
fsland sam-
bandslaust við|
umheiminn
KI.UKKAN 20.50 f uærkvöldi I
rofnaöi allt samhand virt Kvrópu f I
Kt*«num sa*strcnRÍnn Scotticc I
Kom í Ijós aó strcnuurinn haföi 1
[ slitnaó cinhvcrs staóar niilli Fa*r-
oyja ok Islands. Sæstrcnnurinn I
j milli Islands or Kanada. Icccan cr |
cinmn slitinn. cn samkva*mt upp-
| lýsinpum I.andsímans standa von-
ir til þcss aó vióncró Ijuki í da« i
Var þvf Island samhandslaust vió I
kumhciminn f j*a*rkvöldi <>n nótt. |
lcn vonir standa til þcss aó ncyrtar-
\llna vcröi tckin í cannió i dan
Nœgir þetta ekki?
V.H. hringdi:
„Enn einu sinni er Island
sambandslaust við umheiminn
vegna slitinna simastrengja.
Þetta kemur fyrir mörgum sinn
um á ári, og þetta á eftir’ aö
halda áfram að koma fyrir.
Nægir þetta dæmi nú ekki til
að sannfæra menn i eitt skipti
fyrir öll hversu fáránlegt það er
að ætla að byggja framtiðarvið-
skipti við umheiminn á gamal-
dags aðferðum eins og sæ-
strengjum, þegar mun full-
komnari leiöir eru til.
Ég á við notkun gervihnatta
og jarðstöðvar. Það er örugg-
asta aöferöin til að halda uppi
góðu og fullkomnu sambandi viö
önnur lönd.
Búið er að rekja i fjölmiðlum
hversu gifurlega kosti notkun
gervihnatta og jaröstöðvar
hefur umfram sæstrengi. En
hvers vegna þá að taka sæ-
strengina, þótt þeir séu aðeins
ódýrari núna.
Hvers vegna ekki að fá Mikla
Norræna ritsimafélagið til að
koma upp jarðstöðinni, úr þvi að
þeir hafa einkarétt á þessu. Ef
félagiö getur það ekki, þá er það
ófært um aö hafa einkarétt á
simasambandi tslands viö út-
lönd.
Það er léleg afsökun hjá ráð-
herra simamála að óttast sé um
málshöfðun, ef ekki verði staöiö
við samningana. Alþjóðadóm-
stóll mundi taka tillit til þeirra
breytinga á simatækni sem hafa
orðiö siðan samningurinn var
gerður, og ekki liða slikar leifar
af nýlendukúgun sem samning-
urinn við simafélagið er.”