Vísir - 23.09.1976, Qupperneq 2

Fimmtudagur 23. september 1976 VISIR
Kolbrun Hauksdóttir:
Ég'
drekk nú ekki mjög mikiö afg
þeim, en mér finnast gosdrykkir
samt góðir.
■
■
Geir Gunnar Gunnlaugsson, tiu
ára: — Já dálltiö, en samt ekkert
svakalega mikiö. Drekk mest af
gosdrykkjum þegar ég fer i af-
mæli og lika á sunnudögum meö
I’
matnum.
Björn Gunnlaugsson, átta ára:—‘
Ég drekk nú ekkert voöalega:
mikiö af þeim. Þaö er helst aö ég
fái gosdrykki á sunnudögum.
Magnús Gylfi Gunnlaugsson: —
Ég fæ það bara stundum. Mér
finnst þaö soldiö gott.
I REYKJAVIK
. y
Drekkur þú mikið af'
gosdrykkjum?
Gunnar Auöólfsson, 10 ára: — Nei
ég fæ sjaldan gosdrykki. Þaö er
helst á sunnudögum sem ég fæ
þá.
Þaö lá mikil eftirvænting I
loftinu. Enda engin furöa. Nú
var komiö aö þeirri örlagariku
stundu aö skoriö skyldi úr um
hver yröi sá heppni er hlyti
Solaris boröbúnaö frá finnska
fyrirtækinu Ittala, vegna verö-
iaunasamkeppni sem hefur ver-
iö i helgarblaöinu.
Þórunn I Jónatansdóttir sem
sér um matreiösluþátt VIsis var
tilbúin aö draga. Ásamt henni
voru þau Jón Helgason
verslunarstjóri hjá Kristjáni
Siggeirssyni umboösfyrirtæki
Ittala og Valgeröur Siguröar-
dóttir sem kom fram fyrir hönd
Ittala finnska fyrirtækisins sem
framleiddi Solaris boröbúnað-
inn.
Fyrstu verölaun komu I hlut
Trausta Elliöasonar og heim-
ilisfang hans var Hliöarvegur 50
Ólafsfiröi. Hann fær boröbúnaö
frá Ittala að verömæti 80 þúsund
krónur.
Þórunn Jónatansdóttir i miöjunni dregur fyrstu verölaunin úr öll-
um þeim mikla fjölda atkvæöaseöla sem barst. Til vinstri er Jón
Helgason verslunarstjóri hjá Kristjáni Siggeirssyni og til hægri er
Valgeröur Siguröardóttir sem kom fram fyrir hönd Ittala.
Ljósm. Loftur
Guörún Sigtry ggsdóttir,
Heiöargeröi 13, Húsavlk fékk
önnur verölaun boröbúnaö fyrir
35 þúsund og þriöju verölaun
fékk Eisa Stefánsdóttir, Arnar-
tanga 12 Mosfellssveit. Hún fær
boröbúnaö frá Ittala aö verö-
mæti 25 þúsund. E.K.G.
„Ég vissi varla hvað
þið voruð oð tala um"
,,Ég var alveg gáttaöur þegar
þiö létuö mig vita um þetta. Ég
vissi varia hvaö þiö voruö að
tala um”, sagöi Trausti Elliða-
son sem hreppti fyrstu verölaun
I verölaunasamkeppni sem ver-
iö hefur I helgarblaöi VIsis.
Trausti er 21 árs og dvaldist
hann I sumar á Ólafsfiröi. Þar
var hann einmitt þegar verö-
launasamkeppnin fór fram. A
atkvæöaseölinum sem Vísi
barst frá Trausta var hann
sagðurbúsettur á Ólafsfiröi. Viö
nánari athugun kom annað I
ljós.
Trausti býr I Garðabæ. Hann
er hins vegar við nám i Vél-
skólanum og er nú á öðru ári. í
sumar var hann i afleysingum á
togaranum Ólafi Bekk frá
Ólafsfirði og er þaö í annaö
skipti sem hann dvelur þar.
Trausti var ekki margmáll
um verölaun sín. Þó sagöist
hann vera ánægður meö að fá
þennan borðbúnaö, enda er
hann að verömæti um 80 þúsund
krónur.
„Ef kemur aö þvi aö maöur
stofnar heimili”, sagði hann,
„er gott að eiga borðbúnaöinn”.
— EKG
Hann hreppti fyrstu verölaunin. Trausti Elliöason á heimiii slnu I
Garöabæ. Ljósm Loftur
_FRUMSKÓGUR ÍSLENSKRA SAKAMÁLA—,
Þaö er ömurlegt aö hugsa til
þess, aö svo skuli komiö I þessu
iandi, aö helsta áhyggjuefni
allra sæmiiegra manna sé hinn
mikli fjöldi óupplýstra stór-
sakamáia, þar sem hvorki
gengur ne rekur meö niöur-
stööur. Aðalhjáparhelia okkar
i Geirfinnsmálinu viröist
sokkinn á kaf i frumskóg is-
lenskrar meiöyröalöggjafar.
Miiljónatuga söluskattssvik
innheimtast ekki hjá vinsölu-
fyrirtæki, þar sem dansinn
dunar á hverju kvöldi, eins og
fyrirtækiö hafi vaxiö og eflst að
viröingu viö aö svlkja rikiö um
tögmætar greiðslur. Ávisana-
svikin I bönkunum hafa verið
gerö vaxtaskyld upp á milljónir,
svo þær virðuiegu stofnanir
viröast fyrst og fremst hafa
hugsaö um aö hagnast á svindl-
inu I staö þess aö stööva þaö
þangaö til nú, aö Seölabankinn
greip I taumana vegna óskar
um athugun út af alls óskyidu
atriöi. Tollgæslan I landinu
stendur i óuppkláruöu máii
vegna flösku-og slgarettugjafa.
Og nú siðast virðist komin upp
flækja út af smygli á litasjón-
vörpum, en sú flækja er þess
eölis, aö kominn viröist timi til
aö rannsaka sjálft dómsrann-
sóknakerfiö meö þaö fyrir
augum aö fá úr þvl skoriö, hvort
mannametingurinn innan þess
sé beinlinis oröinn stórhættu-
legur réttarfarinu. Hin ákveöna
varfærni I meðferö allra fyrr-
greindra mála bendir til þess,
aö dómsrannsóknakerfiö hugsi
fyrst og fremst til þess meö
hryllingi aö þurfa aö fara
aö setja afbrotamenn undir
aga og skikk, fyrir brot
sem hafa veriö umliöin
árum og áratugum saman,
jafnan með þaö I huga aö
islendingar eru ekki refsi-
glatt fólk. En almennur borgari
veröur aö njóta einhverrar
verndar fyrir reyfurunum, og
hann á rétt á þvi aö mega lifa og
starfa i landinu i trausti á þaö,
aö hér ríki lágmarksöryggi fyrir
bófum og fjárplógsmönnum.
Nýjasta dæmiö um þaö
stjórnleysi, sem nú rikir innan
dómsrannsóknarkerfisins er
svonefnt smygl á litasjónvarps-
tækjum. Samkvæmt upplýs-
ingum Timans, sem lýsir
hneykslun sinni á athafnasemi
rannsóknarmanna, eru enn á
feröinni þeir Kristján Pétursson
og Haukur Guömundsson úr
Keflavik. Þrátt fyrir þaö, aö
sakadómur Heykjavikur ætti
ekkert frumkvæöi aö þvi aö
upplýsa þetta smyglmál, var sú
ákvöröun tekin að rifa málið úr
höndum Kristjáns og Hauks,
þegar rannsókn þess var komin
á ákveöiö stig hjá þeim, og
banna þeim öll frekari afskipti
af þvl. Hneykslun Timans stafar
af því, aö þótt máliö hafi veriö
af Kristjáni og Hauki tekiö, hafa
þeir haldiö áfram smyglrann-
sóknum og gert húsleit á Sel-
tjarnarnesi af þvl tilefni. Rann-
sóknardómari sakadóms
Reykjavikur er svo látinn lýsa
þvi yfir I Timanum, aö þetta sé
algjör óhæfa sé um sama
smyglmálið að ræöa. Aftur á
móti virðist rannsóknardóm-
arinn ekkert hafa viö máliö aö
athuga, séu þeir Kristján og
Haukur að fitja upp á nýju
smyglmáli. Þvi er auövitaö ekki
mótmælt enn af yfirvöldum, aö
menn skuli gerast svo djarfir aö
byrja rannsóknir á smygli, en
það eiga auðheyrilega aö vera
rannsóknir aö vissu marki síðan
eru málin tekin af þeim.
Hverjum er eiginlega ætlaö aö
lifa viö svona yfirlýsingar og
vinnubrögö?
Og síöan upplýsir Morgun-
blaöiö, að einn þeirra löggæslu-
manna, sem rannsakaö hafa
mál þetta, hafi fengiö ábend-
ingu um þaö frá ónefndum aö-
ila, aö hann skyldi hætta rann-
sókn þess, þar sem máliö væri
hættulegt. Það er því ekki ein-
ungis aö einstakir löggæslu-
menn séu i uppreisn viö dóms-
rannsóknarkerfiö I landinu.
Þeir eru lika reiöubúnir til aö
hætta lifinu fyrir starfann. Aö
siöustu skal þaö tekiö fram, aö
litasjón vörpum hefur veriö
smyglaö til landsins i gámum.
Hvernig væri nu aö tollgæslan
geröi einu sinni grein fyrir þvi
hvernig hún hagar eftirliti sinu,
þar sem gámainnflutningur er
annars vegar? Af framan-
greindu er ljóst, aö um slikt al-
gjört niöurbrot er aö ræöa á öliu
þvi sem heitir dómgæsla aö
lengra niður veröur ekki
komist. Þjóðverjinn', sem hér
er, hefur látið aö þvi leggja, aö
skipulagöur glæpahópur sé
starfandi I landinu. Spurningin
er þá þessi: A aö fara takast á
viö þennan flokk, eöa ætla menn
að deyja i stólum slnum?
Svarthöföi.
i