Vísir - 23.09.1976, Qupperneq 23

Sum blöðin gerðu mikið lir dansleikjunum hjá Ldnli Blú Bojs, sérstaklega þó þegar hljómsveitin lék I Btiðardal. Þar var Vlsir með
blaðamann og ljósmyndara, og tók ljósmyndarinn Loftur Asgeirsson þá þessa mynd þegar mest gekk á hjá hljómsveitinni á sviðinu, en
þarna sést aðeins litill hluti hennar.
mmm m i ■» - ■HHBHBHHHHHHHHHBHBH MHE ■MHHHI hhhhhhhbhhbh hhb . -.ýíÍ-Yív HHl hhhhhhí ..'jYí? v'.- T .
..._ 1

HVENÆR FÁUM VIÐ AÐ SJÁ
LÓNLÍ BLÚ BOJS AFTUR
Á FULLU?
Jóhann Jósepsson hafi samband
við blaöið:
„Sem sannur suðurnesja-
maður hef ég enn ekki getaö
jafnaö mig á þvi að hafa misst
af að sjá toppbandiö Lónli Blú
Bojs og þá Halla, Ladda og
Gisla Rúnar, þegar þeir voru aö
trylla allt fyrir norðan, vestan,
sunnan og austan hér á dög-
unum.
Ég var svo óheppinn að vera
út á sjó þegar þeir voru i þessu
ferðalagi, og átti þvi engan
sjens á að sjá þá. Þegar ég kom
svo i land var allt um garð
gengið, og eftir þvi sem ég hef
heyrt hjá öllum sem ég þekki og
séð i blöðunum, þá missti ég af
einhverju stórkostlegu.
Það eina sem ég hef fengið að
heyra frá vinum minum er, aö
ég hafi misst af miklu stuði og
fjöri. Þeir fylgdu bandinu eftir i
Sigtún, Stapa og Aratungu, og
segja að hvert ballið hafi verið
ööru betra. Þeir tala varla um
annað en þessi böll, svo maður
mætti halda að önnur böll hafi
ekki verið haldin á tslandi um
dagana.
En nú langar mig til að vita
hvort ekki sé einhver möguleiki
á þvi að þeir komi fram aftur,
og þáhvaroghvenær. Eða hvort
þeir koma fram i sjónvarpinu á
næstunni. Ef ég fæ aö vita af þvi
i tima, þá ætla ég örugglega að
taka mér fri þann túr. Ég ætla
ekki aö sitja lengur i partium
með vinum og vinkonum og
hlusta á sögur af þessu bandi og
böllunum sem þau fóru á. Ég
ætla aö vera með i stuöinu.
Ef þið þarna á Visi gætuð
fundið út fyrir miö hvenær Lónli
Blú Bójs koma næst fram, færu
þið i efsta sæti á vinsældarlist-
anum hjá mér. Þiö hafið aö visu
oftast verið það, sérstaklega
Hrollur og Móri. Þeir eru alveg
milljón og þaö fyrsta sem ég les
i blaðinu þegar ég fæ það.
Við gerðum itrekaðar til-
raunir til að ná i einhvern úr
hijómsveitinni eða forráöamenn
hennar i gær, til að fá upplýs-
ingar um næstu tónleika, en án
árangurs. Viö vonum bara að
þeir hafi samband við okkur
sem fyrst — það er trúlcga auö-
veldara fyrir þá aö finna okkur
en okkur að finna þá — og á
meðan verðum við að sætta
okkur við að biða með að
komast i efsta sætið á vin-
sældarlistanum hjá Jóhanni.

„Hefði þegið að
hafa aðgang að
svona uppskriftum"
Gömul húsmóðir hringdi og
bað okkur um að koma á fram-
færi þakklæti til Þórunnar I.
Jónatansdóttur, sem sér um
þáttinn „I ELDHÚSINU” sem
birtist i Visi á hverjum degi.
„Þetta er alveg sérstakíega
vel gert hjá konunni. Hún kennir
ungum húsmæðrum að vinna úr
afgöngum, gera góða islenska
rétti og að fara vel með matinn.
Þá er hún ekki að koma með
uppskriftir af dýrum og finum
mat, sem venjulegar húsmæður
hafa hvorki tima né fjárráð til
að gera. Þetta er bara venju-
legur hversdagsmatur og svo
kökur og annað sem auðvelt er
að búa til.
Ég held að þetta hljóti að vera
sérlega gott fyrir ungar hús-
mæður, sem eru aö hefja sinn
búskap. Þá ekki siður fyrir
okkur hinar, en ég hef til dæmis
séð þarna margt sem ég hef
þegar notað, og hefði óskað þess
að eiga aðgang að svona upp-
skriftum þegar ég var að byrja
minn búskap.
Hvaða kaup hef-
ur starfsfólk
sjónvarpsins?
Marinó Arason hringdi: Þvi langar mig til aö spyrja
„I sambandi vpý, þessa launa- hvort ekjú sé há^gt i eitt skipti
deilu sjónvarpsmanna haf^ fyrif öll, aö'fá þgð opinberlega
ýmsar sögusagnir verið á kreiki gefið upp og sundurliðað, hvaða
um hvað þeir hafi i laup. laun sjÖnýarpsfólkið hefur haft til
Hafa heyrst tölu&fná'tfO þúsund dimis i ár og i fyrra.
mánuði, en sjjiðar eitSr'þæf jafn Það getur varla verið neitt at-
ótrúlegar, eingfóg' margar aörar hugavert við að það komi fram i
sögur sem komast af stað. dagsljósið i eitt skipti fyrir öll.
Farar-
stjórar
og ferða-
peningar
ÓT. skrifar.
Ég sá i einu blaðanna um dag-
inn að það var einhver sólar-
landafarþegi að hundskamma
fararstjóra Ferðamiðstöðvarinn-
ar fyrir að það var stolið frá is-
lendingum sem voru á hóteli á
Spáni á þeirra vegum.
Ekki sagði manntetrið að
fararstjórarnir heföu sjálfir hirt
gjaldeyrinn og önnur verðmæti,
en hinsvegar vildi hann kenna
þeim óbeint um tjónið, þar sem
þeir hefðu ekki lagt fyrir gestina
að setja þetta i geymsluhólf
hótelsins.
Þessi maður myndi áreiðan-
lega kenna fararstjóranum um ef
rigndi á hann, meðan hann væri i
sólarferð. Vist eiga fararstjórar
að vera fólki til aöstoðar, en þeir
eiga ekki að þurfa að hugsa
hverja einustu hugsun fyrir þaö.
Það er satt að segja furöulegt
að til skuli fólk sem ekki hefur vit
á að koma verðmætum sinum i
örugga vörslu, þegar það dvelst á
hótelum erlendis.
Vist eru spánverjar flestir
hverjir strangheiöarlegir. En það
eru alltaf til undantekningar sem
sanna regluna. Svo maöur minn-
ist nú ekki á allan þann lýö sem
þyrpist þarna niðureftir á hverju
sumri.
Auðvitað er sárt að missa dýr-
mætan gjaldeyri. Ég skil lika vel
að manninum hafi sárnað. En það
eru heldur ómerkileg viðbrögð að
leggja sökina af eigin heimsku á
saklausar herðar.
BBBBHMHHBHHHHHHBBEBBffiBBHBHSBBEBHHH
Þar með verður lokað fyrir allar
sögusagnir, og fólk fær þá loks að
vita hvort þessar kröfur sjón-
varpsfólksins, sem hefur meðal
annars kostaðmargra daga lokun
sjónvarpsins, hafi við rök að
styðjast eða ekki.