Vísir - 24.09.1976, Blaðsíða 23

Rangt naf n
Á lesendasíöunni í gær misritaðist nafn mannsins,
sem hringdi og spurði forráðamenn sjónvarpsins um
„Hvaða kaup starfsfólk sjónvarpsins hefði".
Heitir maðurinn Marís Arason, en ekki Marinó Ara-
son, einsog þarstóð. Er Marís beðinn velvirðingar á
þessum mistökum.
Svar við spurningu hans hefur enn ekki borist, en
vonandi fáum við það einhvern næstu daga.
KÓKFLÖSKU
?smmBKsammmmvwaam
lumakonurnar í lystireisunni
bönuðu mink meo spýtum
Þær uröu felmtri slegnar, saumakonurnar f Lystadún, sem voru f lystireisu i Grafningi i g*r, þegar
[kolsvartur minnkurinn spratt upp undan fótum þeirra.
I Þær tóku þó fljótt við sér og hlupu allar á eftir minknum, sem sá þann kostinn vænstan aö leggjast ti
sunds i Haga vikinni. Saumakonurnar voru þó ekki af baki dottnar, heldur ráku minkinn meö grjótkastl
á land aftur, þar sem þær unnu svo á honum meö spýtum og ööru lauslegu.
Saumakonurnar, sem ekki vildu láta nafns sins getiö litu svo viö á Visi i gærkveldi, til aö fá upplýsingai
um, hvar þær mættu vitja veiöilaunanna. Þessa mynd tók óli Tynes af bráöinni-
VIÐURSTYGGILEGT
AÐ DREPA DÝR Á
ÞENNAN HÁn"
Frú Guðrún Jakobsen hringdi
brýnt fyrir fólki að fara vel
meö dýrin, hvaða nafni sem þau
nefndust.
Aö murka lifið úr dýri á
þennan hátt er viðurstyggilegt.
Jafnvel þótt þetta hafi verið
rotta þá gerir maður ekki svona
þarna á Visi sögðuð frá i blaðinu
i gær.
Það er alveg ástæðulaust hjá
blaðinu að vera að hrósa konun-
um fyrir þetta athæfi þeirra
með þvi að segja frá þvi. Það er
stutt siðan dagur dýranna var
skemmtiferð i Grafningi, og þið haldinn
hátiðlegur, og þar var
„Það er engin ástæða til að
þegja yfir svona löguðu”, sagði
ungur maður sem kom i gær i
heimsókn á ritstjórnarskrif-
stofu Visis, með kók-flösku af
miðstærðinni.
Hafði maðurinn keypt þessa
flösku i verslun i Reykjavik. Er
hann ætlaði að opna hana sá
hann að innihaldið var eitthvaö
meir en kók og fór þvi að skoða
hana betur.
t ljós kom að i henni var stórt
bréf — liklega utanaf einhverju
súkkulaöikexi — og hafði flask-
an verið fyllt og tappinn settur á
án þess að eftir þvi hafi verið
tekið af starfsfólki Vifilsfells.
„Það hefur verið sagt frá þvi i
blöðunum þegar einhver
aðskotahlutur hefur fundist i
mat eöa drykk hér á landi, og
þvi engin ástæða til að þegja
yfir þessu”, sagði maðurinn um
leið og hann rétti okkur flöskuna
með þeim orðum aö við mættum
eiga hana, eða koma henni til
réttra aðila, sem siðan gætu
rannsakað hvernig á þvi stæði
að svona hlutur kæmist óséður i
gegnum kerfið i verksmiðjunni.
FRJÁLST ÚTVARP Á ÍSLANDI
BV sendir Visi eftirfarandi bréf:
„Það hefur veriö ymprað á
þeirri hugmynd oftar en einu
sinni að þaö ætti að takmarka ein-
okun HLJÓÐVARPSINS á út-
sendingum á öldum ljósvakans.
Þetta hefur verið brotiö, og
mörgum er i fersku minni að sá
ágæti fyrrverandi útvarpsmaður
Pétur Steingrimsson, varpaði
léttu efni af nýjustu dægurlaga
hljómplötunum, en var „þefaður
uppi”. — Siðan fór hann ásamt
Jóni Þór Hannessyni á staö með
hinn geysivinsæla þátt „Á nótum
æskunnar” og aö sjálfsögðu i
hljóðvarpinu, og þá var allt i lagi,
þvi hinir há herrar voru búnir að
leggja blessun sina yfir þá út-
sendingu.
Meöfylgjandi mynd var tekin i
stúdiói hjá Pétri Steingrimssyni,
og er verið að lesa inn á segul-
band kynningu á skemmtiþætti er
bar heitið: „Hæft í mark og
stundum framhjá”.
Siðar var reyndar sumt af þvi
efni flutt i hljóðvarpinu i ýmsum
skemmtiþáttum t.d. Sunnudags-
kvöld með Svavari Gests. En
myndin gæti altént verið tekin i
útvarpsstöö, sem menntamála-
ráðherra væri búinn að gefa leyfi
fvrir.