Vísir - 25.11.1976, Blaðsíða 2

Fimmtudagur 25. nóvember 1976 VISIR.
C í Reyitjavik )
v v
Drekkur
FJALAKOTTURINN
KVIKMYNDASAFN?
„Þvl skyldi ekki starfsemi
kvikmyndasafns geta oröið jafn
sjálfsögð I menningarlffi okkar
og starfsemi Listasafns tslands,
Haukur Sighvatsson verkstjóri:
— Já, ég drekk mjólk, af þvl aB
hún er bæði holl og góð.
Rúnar Ármann Arthúrsson,
blaðamaður:— Já. Hún ersögð
auka kynorkuna.
ólafur H. ólafsson, prentari: —
Égdrekk mjólk aðeins út i kaffi.
Elinbet Rögnvaldsdóttir, setj-
ari: — Já, ég drekk mikla
mjólk.
Svanhildur Edda Þórðardóttir,
setjari: — Auðvitaö drekk ég
mjtí|lk. Hvort hún hafi einhver
áhrif? Nei, hún hefur engin
áhrif.
Þannig leit Fjalakötturinn út þegar þar voru sýndar kvikmyndir
fyrir mörgum áratugum. Nú er þessi salur f niðurnlðslu. Erlendur
Sveinsson stingur upp á þvl I Helgarblaði VIsis að þarna verði sköp-
uð sýningaraðstaða fyrir væntanlegt Kvikmyndasafn tslands, — I
einu elsta kvikmyndahúsi landsins.
svo hliðstætt dæmi sé tekið? Það i
er athyglisvert að sýningar
danska kvikmyndasafnsins hóf-
ust ekki fyrr en 7 árum eftir
stofnun þess. Þetta getum við
haft I huga nú þegar kemur til
alvarlegrar umræðu um kvik-
myndasjóð og -safn á Alþingi
eftir áramót. Fyrst er aö fá var-
anlega, geymslu til að forða
kvikmyndum frá eyðileggingu, I
tengslum við viðgerðar- og
skráningaraðstöðu." Þetta seg-
ir Erlendur Sveinsson m.a. I
grein um kvikmyndasöfn I
flokknum „Lifandi myndir"
sem birtist I næsta Helgarblaði
VIsis.
Sfðan segir Erlendur: „En
Kvikmyndasafn Islands lifnar
ekki við fyrr en meö sýningar-
aðstöðunni. Það yrði alveg sér-
stakur ánægjuauki ef hægt yröi
að gera upp eitt elsta kvik-
myndahús landsins sem nú er I
niðurniðslu eins og sýnt var I
sjónvarpsþættinum „Úr einu I
annað" á dögunum. 1 gamla
Fjalakettinum hóf Reykjavikur
Biógrafteater, i daglegu tali
nefnt Bió, göngu slna árið 1906,
en fluttist slðar i húsakynni
Gamla biós við Ingólfsstræti
1927."
Erlendur Sveinsson reifar
þessar hugmyndir frekar I „Lif-
andi myndum" i Helgarblaðinu,
sem fylgir Visi á laugardag.
—AÞ.
Umferðarróð er ennþá
endurskinsmerkialítið
„Nei, við höfum ekki enn haft
fé til að leysa út þessi tuttugu og
fimm þúsund endurskinsmerki
sem við pöntuðum frá Svlþjóð,"
sagði Arni Þór Eymundsson,
framkvæiiidastjóri Umferðar-
ráðs við Visi I morgun.
„Það kostar okkur um 900
þúsund krónur að leysa merkin
út og það fé eigum við ekki til
eins og stendur. Það er nú þvi
miður svo að það fé sem við fá-
um á fjárlögum er jafnan búið I
september október, svo upp úr
þvi getum við litiB gert."
Ólafur Jóhannesson, dóms-
málaráBherra, hefur nú lagt
fram I þriðja skipti frumvarp
um aB tryggingafélögin greiði
eitt og hálft prósent af iðgjöld-
um ábyrgBatrygginga bifreiða I
sérstakan sjóð og aB þaB fé
renni beint til UmferBarráBs.
Þetta á aB vera til viBbótar
þvl sem ráBiB fær i rekstrarfé,
ur rikissjóBi. Arni sagBi aB miB-
aB viB verBlag i dag yrfiu tekjur
af þessu á bilin.u 15-18 milljónir.
í fyrra fékk UmferBarráB 10,5
milljónir úr rikissjóBi.
Samkvæmt fjárlögum 1977 fær
þaB 19 milljónir, en fór fram á
30. Ef frumvarp dómsmálaráB-
herra nær fram aB ganga ætti
þaB nokkuð aB brúa biliB.
„Þótt viB höfum ekki náB út
þessum sænsku merkjum þýBir
þaB ekki aB viB höfum ekkert
getað gert," sagði Arni. „Við
erum búnir að dreifa þrjátiu
þúsund endurskinsmerkjum
sem voru framleidd hér á landi.
Þetta gengur hins vegar miklu
hægar fyrir sig en æskilegt væri
og I fyrra vorum viö til dæmis
búnir að dreifa fimmtiu þúsund
merkjum á sama tima." —6T.
ALLT TIL NEMA ORKAN
Menn velta þvi fyrir sér hvað
muni gerast, fáist ekki meiri
nýtanleg gufa við Kröflu, en
sem svarar einum sjötta af
þörfinni, eða þá alvarlegt gos
hefjist á svæðinu, sem annað
tveggja eyöileggi þau mann-
virki, sem þar hafa verið sett
upp eða geri þau óvirk. islend-
ingar hafa ekki fyrr staðið
frammi fyrir jafn dýru og jafn
hæpnu fyrirtæki og Kröflu, sem
um margt ber keim af fjár-
hættuspili, þar sem mikið er
lagt undir jafnvel á annan mæli-
kvarða en okkar. Þó munu þess
áreiðanlega dæmi i Monte
Carlo, að þar hafi ámóta upp-
hæðir skipt um eigendur á einu
kvöldi sem áhættufé virkjunar
Kröflu nemur, og kannski væri
það ráð að veita heimild I fjár-
lögum til að leggja undir veru-
lega fjárhæð árlega suður I
landiGrimaldanna, fyrst viðer-
um svo áfjáð i fjármunalega á-
hættu að velja stórri virkjunar-
framkvæmd stað á eldgosa-
svæði.
Enn hefur enginn sérstakur
veriðkallaður til ábyrgðar á þvl
hættuspili með fjármuni þjóðar-
innar, sem nú á sér stað við
Kröflú. Visindamenn skiptast
yfirleitt i tvo hópa um árangur
verksins, þótt báðir hafi þeir á-
hyggjur nokkrar. Einn aðili
hefur samning upp á raflinu-
lagnirán vitundar um eða sam-
hengis við orkuuppsprettuna.
Annar gerir klárt i vélahúsi án
þess að þurfa að hafa áhyggjur
út fyrir vegginn, en úti I dalnum
er borað, stíflað, spýtt og gosið
svona sitt á hvað, án þess að
menn geti nokkru ráðið um,
hvort kemur gufa, leir eða
fer með framkvæmdavaldið
Iðnaðarráöuneytinu er skylt að
hafa hönd I bagga með virkjun-
inni og núverandi rikisstjórn
hefur hvorki meira eða minna
af þessari virkjun aö segja en
öðrum virkjunum I landinu.
Þegar svona löguð áhætta er
brennisteinssýra, sem æti upp
heila spilverkið á skömmum
tima. Uppi eru kenningar um,
að heppilegra væri að bora eftir
gufu i jöðrum háhitasvæðisins,
en aðrir vilja bora beint I það
heitasta sjálft, og þar við situr.
það er ekki á néins eins manhs
færi að axla þá ábyrgð, sem
fylgir framkvæmdunum við
Kröfíu. Þingmannanefnd skip
uð mönnum úr öllum flokkum
einu sinni orðin Ijós, er kannski
ekki úr vegi að spyrja hverjum
hafi borið stöðvunarskyidan, en
sá aðili verður vandfundinn,
enda standa að baki sameinuð
og niðurdeild ráð margra stofn-
ana. Helst væri stöðvunarskyld
una að finna á Alþingi, sem gæti
þó varla meira en lagt þing-
mannanefndina niður. Þá er
spurningin hvort hinir fjöl-
mörgu aðilar, sem vinna við
Kröflu, héldu ekki áfram fyrir
þvi sjálfhreyfiafli, sem kom
þessu máli af stað án nægilegra
frumrannsókna á svæðinu, og
enginn veit hvaðan er sprottið
nú, þegar keppst er við að dreifa
ábyrgðinni á sem flesta.
Framkvæmd Kröfluvirkjunar
er um margt i skyldleikum við
fyrstu fimm ára áætlanir
stjórnvalda Sovétrlkjanna á
þriðja áratug aldarinnar. Þá
þurfti stjórnmálaforustan
margt að láta gera, og yfirleitt
allt að ókönnuðu niáli, — nema
hvað þörfina snerti. Sérfræðing-
ar voru kallaðir til, og þeir
bentu á ýmsar veilur i fram-
kvæmdaáætluninni, þvi bæði
vantaði vélar og tæki. Þeim var
ekki ansað, heldur sagt að
framkvæma, og svo fór yfirleitt
að áætlanirnar stóðust ekki, en
kappið án forsjárinnar leiddi til
gifurlegra vandræða. Þá voru
sérfræðingarnir kallaðir fyrir I
annað sinn og i þetta skipti ann-
að hvort til að skjóta þá eöa
senda þá til Siberiu. Nú er ekki
vitað hvernig fer um Kröflu-
virkjun, þ.e. hvort gýs eða hvort
næg gufa fyrirfinnst þar. Gerist
annað tveggja verða einhverjir
teknir i karphúsið.Þar sem allir
virðast hafa fjarvistarsannanir
frá ábyrgðinni á verkinu verður
helst að álita að kokkarnir við
Kröflu muni þurfa að axla
niðurlagiö. Svarthöfði.