Vísir - 18.02.1977, Blaðsíða 2

Föstudagur 18. febriiar 1977 VISIB
2
C í REYKJAVÍK
T
Hvað viltu hafa sjónvarp
lengi á kvöldin?
Svavar Kristinsson, nemi:— Ég
vildi hafa þaö til hálf eitt og
lengur um helgar. Til tvö á
laugardags- og föstudagskvöld-
um, ef dagskráin er góö.
Jórunn Árnadóttir, aðstoöar-
stúlka sjúkraþjálf.: — Svona til
klukkan 12 og gjarnan lengur
um helgar, bæta þá biómynd
viö.
Mannabreytingar hafa átt sér
stað i einni vinsælustu hljóm-
sveit landsmanna, Paradis. tJr
hljómsveitinni hafa gengiö þeir
Pétur Hjaltasted hljómborös-
leikari og Ásgeir Óskarsson
trymbill. Nýir menn hafa þegar
veriö fengnir i þeirra staö.
Þessar breytingar hafa átt sér
alllangann aödraganda, eöá
meira en tvo mánuöi, og junsar
ástæöur liggja aö baki breyting-
anna. Má þar helst telja, aö
hljómsveitarmenn gátu ekki
lengur komiö sér saman um
hvaöa lög skyldi æfa, og leiddi
þaö af sér almenn leiöindi innan
hljómsveitarinnar, og þar kom
aö, aö Paradisarmenn töldu sér
ekki lengur fært aö halda áfram
viö óbreyttaraöstæöur. Haldinn
var fundur, sem lauk meö þvi,
aö Pétur Hjaltasted og Ásgeir
Óskarsson gengu úr hljómsveit-
inni. Þeir hafa nú gengiö i
hljómsveitina Eik.
Viö tilkomu þeirra I Eik veröa
þær breytingar á hljómsveit-
inni, aö ólafi Kolbeinssyni
trommuleikara og Siguröi Sig.
söngvara hefur veriö sagt upp
störfum i henni, og er þetta i
annaö sinniö sem Ólafur vikur
úr trommustólnum fyrirAsgeiri;
Ifyrraskiptiö var þaöi Paradis.
Þá mun Finnur Jónsson, taka
viö söngnum, og Tryggvi Hubn-
er kemur inn sem sjöundi maö-
Eikin aukin og endurbætt frá v.: Asgeir óskarsson, Lárus Grfmsson, Finnur Jónsson, Pétur
Hjaltasted, Haraidur S. Tryggvi Hiibner og Þorsteinn gftarleikari f miöiö
Mannabreytingar í
Paradís
— Eikin styrkist með tilkomu
nyrra
manna
Þeir halda áfram: Björgvin, Rúnar, Pétur, Jóhann og Nikki. Hver
er trommuieikarinn?
ur á gitar. Þeir voru báöir I
Cabaret.
í Paradls veröa áfram Niku-
lás Róbertsson, Pétur
Kristjánsson Björgvin Gislason
og Jóhann Þórisson. Rúnar
bróöir Jóhanns er kominn i
hljómsveitina, en hann leikur á
gitar. Ekki hafa Paradisar-
menn enn viljaö gefa upp hver
trymbill hljómsveitarinnar
veröur, en þess verður vart
langt aö biöa. Paradis er sem
sagt fullskipuö og hefur þegar
hafið undirbúning af kappi, og
mun varla liöa langur timi þar
til viö heyrum i þeim á nýjan
leik.
Þóaö breytingarnar iParadis
hafi átt sér langann aödrag-
anda, þá uröu þær svo snöggt,
að hljómsveitin sá sér ekki fært
aö spila aftur opinberlega fyrr
en hún væri búin aö æfa upp
nýja menn og ný lög.
Þessar breytingar á Paradis
eiga sér staö á slæmum tima
fyrir hljómsveitina, sem var
þegar farin aö undirbúa sig und-
ir heljarmikla reisu sem fara
átti um Danmörku og Norður-
Þýskaland i vor. Þrátt fyrir
breytingarnar telur Pétur
Kristjánsson þó allar likur
benda til þess aö hljómsveitin
komist út i vor. Aætlað er aö
hljómsveitin komi viö i Færeyj-
um og leiki þar. Þá hafa aðrir
erlendir aöilar sýnt tónlist
hljómsveitarinnar áhuga.
Ekki leikur nokkur vafi á þvi,
aö E ikin mun styrkjast m jög viö
tilkomu jafn ágætra hljóöfæra-
leikara og Pétur og Ásgeir eru,
og eftir þessar breytingar er
hljóöfæraskipan hljómsveitar-
innar mjög fjölbreytt. Þvi má
búast við þvi, aö þegar hljóm-
sveitin heldur af staö aftur, þá
veröi þar um mjög góöa og
athyglisverða hljómsveit aö
ræöa.
Þeir æfa nú af kappi efni sem
á að fara á nýja breiðskifu
hljómsveitarinnar.
GSL
Steinunn Sturludóttir, nemi: —
Lengur um helgar, en þetta er
ágætt núna á virkum dögum.
Þaö vantar meira af léttu efni.
Sigfús Halldórsson, tónskáld: —
Mér likar þaö ágætlega eins og
þaö er. Þeir mega þó koma meö
meira af efni i lit.
Sigurður Sigurösson, veitinga-
maöur Sjallanum, Ak.: — Sjón-
varp til miðnættis alla daga vik-
unnar.
Komin er fram tillaga frá Jóni
Skaftasyni, aiþingismanni, um
aö steypa saman Alþingis- og
sveitarstjórnarkosningum, sem
stundum hefur boriö upp á sama
áriö, og veröur svo einnig á
næsta ári. Ein af röksemdunum
fyrir tiliögu Jóns er, aö meö
þessu móti yröi friðvænlegra á
þvi ári, sem kosningar færu
saman. Auövitaö mundi þetta
kerfiriölast, ef um þingkosning-
ar yröi aö ræöa á miöju kjör-
timabili. Þaö er svo sem ekki
ósnotur hugmynd aö fella kosn-
ingabaráttuna i eitt á árinu 1978,
en þess ber þó aö gæta aö i
stærri bæjunum og I Reykjavfk
er málflutningur fyrir bæjar-
stjórnarkosningar svo ólikur
málflutningi fyrir Alþingis-
kosningar, aö stjórnmálamenn
mættu þegar fara aö æfa þá list
aö flytja tvær mismunandi ræö-
ur samtimis, og þá út um sitt
hvort munnvikið.
Borgarstjórnarkosningar I
Reykjavik hafa löngum haft
mót og miö af tilraunum minni-
hlutaflokkanna i borgarstjórn
til aö fella borgarstjórnarmeiri-
hluta Sjáifstæöisfiokksins, og
þótt ætiö sé aö nokkrum hiuta
reynt aö láta sveitarstjórnar-
kosningar snúast um traust eöa
vantraust á rikisstjórnir vilja
þeir, sem i bæjar- og sveitar-
stjórnarmálum standa, gjarnan
láta kjósa um eigin verk og
framkvæmdir eða fram-
Hvaö snertir Reykjavíkur-
borg sérstaklega, og aöra bæi i
landinu, má búast viö aö vor-
kosningar til borgarstjórnar
þyki vera nokkur prófsteinn á
þingkosningar slðar um sumar-
iö. Þá er sannleikurinn sá, aö
núverandi meirihlutaflokkur I
Reykjavik hefur löngum fengið
fleiri atkvæöi I borgarstjórnar-
kosningum en I þingkosningum,
einfaldlega vegna þess aö tölu-
veröur hluti borgarbúa vill ekki
samsteypustjórn um málefni
borgarinnar.
Þannig má búast viö þvl, aö
tillaga Jóns Skaftasonar miöi aö
meiri pólitlskum friöi, aö menn
teiji of marga agnúa vera á til-
lögunnitil aö faliast á hana. Eöli
sveitarstjórnarkosninga er ann-
aö en eðli þingkosninga hvaö
allan undirbúning og máiatii-
búnað snertir, þótt kjörseölar
séu Hkir og kjörklefar eins.
Kosningaslagur er mörgum
manninum ódýr skemmtun, og
vökunætur yfir talningu at-
kvæöa einna mestar gieöinætur
i landinu. Og þess er aö vænta
aö á næsta áratug eöa svo komi
til stjórnarslita eöa þingrofs,
sem bjargi þingkosningum frá
sambýli viö sveitarstjórnar-
kosningar. Væri okkur þá illa
brugöið ísiendingum, hæfist hér
slik pólitisk friöaröld að kosiö
yröi bæöi til sveitarstjórna og
þings mörg timabil I röð.
Svarthöföi
kvæmdaleysi. Sveitarstjórna-
forustan er nefnilega lika kóng-
ar i riki sinu, ekki slður en
frambjóöendur til Alþingiskosn-
inga, og þótt auövelt væri aö
koma hugmynd Jóns á framfæri
I kjörklefanum, yröi næsta
þröngt um málfiutninginn fyrir
kosningarnar og hætt viö aö
kannski eitthvað minni og orö-
bragöiö slöur tvltekiö. En á hitt
ber aö lita aö margur unir
nokkrum ófriöi; og eruháttvirtir
kjósendur ekki siöastir I þeim
flokki. Kosningaundirbúningur
er þeirra brauö og leikir, og
kannski þau einu skipti sem
kjósendur finna til þess aö þeir
sveitarstjórnarmenn teldu, aö
þeim væri ýtt til hliðar af lands-
feörum, sem ýmist sitja fyrir á
Alþingi eöa ætla sér þangaö.
Þaö er svo alveg rétt hjá Jóni,
aö gott væri aö geta stefnt
kosningabaráttunni I einn ófriö
en ekki tvo kosningaárið 1978.
Mannskemmdirnar yröu
eru llka flokksverur. Þaö er
auövitaö nokkur sóun, aö þessa
tiifinningu skuli bera tvisvar aö
á sama árinu, en þar er ekki um
neina meginreglu aö ræöa, héld-
ur nokkra tilviljun og þaö frem-
ur sjaldgæfa, þótt stjórnarslitin
1974 hafi oröiö völd aö þvl að svo
fer i þetta sinn.
Hin ódýra skemmtun fjöldans