Tíminn - 13.07.1968, Síða 8

í DAG munu um 3000 ein-
staklingar láta lífið í Biafra.
Svo mun einnig verða á hverj
um degi næstu mánuði, ef
hjálp berst ekki til þeirra, sem
líða af næringarskorti og hungri
þar. í þessum sumarmánuði,
júlí mun um ein milljón manna
láta lifið af hungri og vannær
ingu í Biafra: og svipaður f jöldi
mun falla í valinn í ágúst. Hið
eina, sem getur komið í veg
fyrir eitthvað af þessum hörm
ungum — og þó einkum bjarg
að öðrum milljónum Biafra-
manna, er að vjstir berist til
landsins í stórauknum mæli. Út
litið í því efni er ekki sem
bezt í dag, en á meðan hlaðast
vistirnar upp í þeim landssvæð
um, sem er á valdi hers sam
bandsstjórnar Nígeríu, og á
spænsku eyjunni Fernando Poo
nok'kuð suðvestur af höfninni
Port Harcourt — sem áður var
í Biafra, en nú er undir stjórn
sambandshersins.
Jafnframt hrynur fólk niður
úr hungri á þeim svæðum
Biafra-ríkisins, sem sambands-
herinn hefur náð á sitt vald,
og virðast nauðsynlegar vistir
ekki ná til þessa fólks heldur.
ÞANNIG ER KOMIÐ fyrir
Nigeríu, „Risa Afríku“, sem
hlaut sjálfstæði árið 1960, og
var talin fyrirmyndarríki, er
vera skyldi fordæmi fyrir aðrar
Afríkuþjóðir um jafnvægi og
framfarir.
Þessi draumsýn varð að engu
í stjórnarbyltingunum árið
1966, einkum þó £ þeirri síðari,
sem varð í júlí það ár og sem
leiddi til fjöldamorða á fólki
af einum þjóðflokki landsins,
Ibó, sem voru athafnasamastir
og bezt menntaðir af öllum íbú-
um í Nígeríu, og höfðust eink
um við í austurfylki sambands
ríkisins sem þá skiptist í 4
fylki. Enda voru það herforingj
ar og stuðningsmenn þeirra frá
norðurfylkinu og vesturfylkinu
sem gerðu þessa byltingu. Á
þeim ógnartíma, er fylgdi í
kjölfar stjórnarbyltingarinnar,
voru um 30.000 fbóar drepnir,
ótaldar þúsundir þeirra hlutu
hin hryllilegustu örkuml og
um tvær milljónir flúðu til
austurfylkisins, aðal aðseturs
Ibóanna.
Yakuba Gowon varð leiðtogi
herforingjastjórnar í Nígeríu
eftir þessa stjórnarbyltingu, en
sá maðurinn, sem nú er helzti
andstæðingur hans — Odeme
gwu Ojukwu, hafði verið skip
aður fylkisstjóri í austurfylki
Nígeríu áður en stjórnaihylting
in var gerð.
Ógnir þær, er gengu yfir
Ibóa víða um Nígeríu, gat |
Ojukwu auðvitað ekki látið þegj
andi fram hjá sér fara. Þær j
urðu sá ásteitingarsteinn, er að j
lokum leiddi til borgarastyrj
aldarinnar.
Ojukwu lét Gowon og aðraj
ráðamenn í Lagos vita, að hann |
gæti því aðeins tryggt áfram-j
haldandi þátttöku Ibóa í Nígeri
íu-sambandinu, að öryggi þeirra:
yrði tryggt um allt landið. Ibó-
ar höfðu reyndar litla trú á,
að svo yrði: þeir töldu jafnvel,;
að ráðamenn í Lagos hefðuj
ekkert reynt til þess að draga'
úr fjöldamorðunum, og því ’
væri ekkert liklegra en slíkt:
gæti gerzt aftur.
En bæði Ojukwu og Gowon j
voru A þessum tíma, í lok
Lítil Ibó-stúlka á sjúkrahúsi í Biafra að dauða komin vegna skorts á eggjahvítuefni. Á hinni
myndinni sést með barni sínu; það var heppið og fékk einn bolla af mjólk. Einungis þriðj-
ungur barnanna í þorpiu, þar sem þau búa, fegu mjólburdropa.
ins ‘66 sammála um að varð-
veita bæri einingu Nígeriu, en
þeir voru ekki sammála um
hvernig bezt væri hægt að ná
þessu takmarki.
Ojukwu vildi, að Nígería
yrði samband fjögurra mjög
sjálfstæðra fylkja, en Gowon
kom með gagntillögu um, að
fylkjum landsins yrði skipt upp
í 12 fylki, og þannig, að hans
áliti, dregið úr hættunni á
heildaryfirráðum eins þjóð-
flokks.
EKKERT SAMKOMULAG
náðist, og í lok maí-mánaðar
1967 ákváðu Ibóar að segja
sig úr lögum við sambandsstjórn
ina og stofna lýðveldi. Þetta
var gert 30. maí 1967, þegar
Ojukwu tilkynnti að lýðveldið
Biafra hefði verið stofnað.
Sambandsstjórnin svaraði sem
kunnugt er með hervaldi. Hlún
taldi einingu Nígeríu skiptá
öllu máli, og að ekkert fylki
gæti sagt sig úr lögum við
Nígeríusambandið. Ojukwu og
hans menn væru því uppreisn
armenn og glæpamenn. Hóf
sambandsher Nígeríu innrás
í Biafra.
Ibóum gekk ágætlega framan
af í styrjöldinni, þótt mikill
væri liðsmunurinn. En er líða
tók á styrjöldina, og þá eink
um á þessu ári, tók að halla
undan fyrir þeim. Þeir misstu
höfuðlborg sína, Enugu, í hend
ur sambandshermanna, og
brátt fór eins fyrir öðrum
stærri borgum Biafra: þær
féllu mannlausar í hendur sam
bandshermanna. Þeir Ibóar,
sem ekki höfðu fallið í bardög
unum, flúðu inn á miðhálend
ið í Biafra af ótta við fjölda
morð af hálfu sambandshersins.
Síðasta stórborgin, sem sam
bandsherinn náði á sitt vald,
var Port Harcourt, hin mikla
hafnarborg. Þar höfðu nokkur
hundruð þúsund manna búið,
hún var mannlaus að heita þeg
ar sambandsherinn náði henni
á sitt vald.
í DAiG ER SVO komið að eft
irlifandi Ibóar dvelja á miðhá
lendinu, hinu eina, sem eftir
er af Biafra. Svæði þetta er
aðeins % hluti þess landssvæð
is, er tilheyrði Biafra er það
Þar
komið til
v.ar stofnað. Það er raunar líkt
litlum ferhyrningi: Engin út-
lína hans er meira en 70 kfló
metrar á lengd. Á þessu svæði
er talið að séu um a.m.k. 5
milljón flóttamenn, þar af eru
aðeins um 600.000 í eins konar
flóttamannabúðum. Á öllu
Biafra-svæðinu, þ. e. bæði þeim
hluta er Ibóar halda enn, og
eins á þeim svæðum, sem eru á
valdi sambandshersins er talið
að um 14.500.000 menn haldi
sig, og að af þeim muni um
11 milljónir þurfa hjálpar þeg
ar í stað.
Enginn veit að sjálfsögðu með
vissu hversu mikið af fólki er
samankomið á því svæði, sem
eftir er af Biafra: menn hafa
annað að gera en að telaj. Aft
ur á móti er áætlað, að 6—7
milljónir Ibóa haldist þar Við
sem stendur. Af þessum fjölda
er áætlað, að um 5 milljónir
séu flóttamenn, eins og áður
segir, og að flestir þarfnist hjálp
ar þegar í stað.
40 TONN VISTA berast uú
á hverjum sólarhring til Bi-
afra, Eru þær fluttar með
tveimur Constellation-flugvél-
um frá Fernando Poo til flug
vallar í Biafra — staðsetning
hans er hernaðarleyndarmál —
að næturlagi. En þetta er smá
ræði. Sérfræðingar telja, að til
Biafra þurfi að flytja daglega
a. m. k. 200 tonn af vistum, ef
bjarga á mestum hluta íbúanna
Jafnframt telja sérfræðingar,
að til þess að bjarga fólkinu
á hinu upphaflega Biafra-
svæði, þurfi hvorki meira né
minna en 1100 tonn af matvæl
um daglega.
Safnanir fara nú fram víða
um heim til aðstoðar hungruð
um og vannærðum í Biafra, og
ríkisstjórnir ýmissa landa hafa
heitið fjárstuðningi. Talið er
að í dag séu um 1700 tonn af
þurrmjólk og skreið í Fern-
ando Poo. f Nígeríu sjálfri er
einnig komið nokkurt magn af
matvælum og öðrum vistum.
VANDAMÁLIÐ ER nú fyrst
og fremst að koma þessu til
fólksins, sem er að hrynja nið
ur úr hungri. Miðað við nú-
verandi flutningagetu til Bf
afra, myndi það taka sex vikur
að flytja þau matvæli, sem
nú eru í Fernando Poo, til hinna
hungruðu.
Biafra liggur hvergi að hafi
lengur. Sú höfn, sem næst er
Biafra, er Port Harcourt. Ekki
er hægt að flytja vistimar þang
að, því hafnarmynnið og fjörð
urinn er fullur af sprengjum
og öðrum torfærum.
Þess vegna hefur miklum
hluta vistanna verið komið fyrir
á eyjunni Fernando Poo rétt
utan við Nxgeríu, en hún er
spænsk. Ojukwu, leiðtogi Bi-
afra, segir einu réttu leiðina tH
vistaflutninganna, að flytja þær
loftleiðis frá eiyjunni tii Biafra.
Þetta vill sambandsstjórnin í
Lagos, íhöfuðfborg Nígeríu, ekki
leyfa, og hefur hótað að skjlóta
niður alLar flugvélar, sem fari
yifir íofthelgi Nígeriu án ieyfis.
Þær twær flugvélar, sem flutt
hafa vistir að næturlagi, hafa
gert það í algjöru óleyfi sam |
bandsstjórnarinnar.
En sérfræðingar benda á, að
ef mynda ætti ioftlbrú milli
Fernando Poo og Biafra, þyrfti
— auk samiþýkkis Lagosstjórn
ar — fjölda flugvéla og nýjan
flugvöll í Biafra. Er taliö, áð
með slí'kum, ráðstöfunum væri
hægt að koma í veg fyrir imiilj
ónadauða af völdum hjmgurs og
vannnæringar.
Framhald á bls. 15.
v. Yakubu Gowon, hershöfðingi, æðsti maður í herforingiastjórn
Sambandsrfkisins Nigeríu, en t. h. Odumegwu-Ojukwu, leiðtogi Biafra-manna.
ÍMinna kortið hér að ofan sýnir Afríku. Dökki reiturinn er Nígería, en hvítur dep-
sýnir Biafra. Fluglínan sýnir hvernig vopnum og vistum hefur verið
Biafra frá Portugal um Bissau f Portúgölsku Guineu. Stærra kortið sýnir
síðan Biafra og nánasta umhverfi, en skástrikuðu svæðin eru nú á valdi hers
. .Sambandsstjórnar Nígeriu. Er hvita svæðið það, er Biaframenn hafa enn á valdi sínu
TÍMINN LAUGARDAGUR 13. JuB 1968
DAGLEGA DEYJA UM
3000 í BIAFRA