Vísir - 30.07.1977, Blaðsíða 2

Guðjón Dagbjartsson, sjómaöur:
— Það gæti verið gaman að vissu
leyti. Ég get ekki imyndað mér að
það sé neitt hættulegt. Þó væri
kannski nær aö segja að maöur
sé svo vitlaus að maður láti sér"
ekki detta það i hug.
Arnór Hannesson, skrifstofu-B
maður: — Agætlega. Ég værij
mjög spenntur fyrir þai. Ég varj
að skoða kafbátinn rétti þessu ogg
leist vel á. Ég var ekkert smeyk-*
ur við að fara með honum — alla-i
vega ekki á meðan ég stend hér á®
bryggjunni. B
Atli Leifsson: Ágætlega. Ég
hugsa að það yrði bara spenn-
andi. Ætli ég yrði nokkuð
smeykur við það.
island er fullt af þýðingar-
miklum Jónum og hefur svo
lengi verið. En erfiðara veröur
að greina á milli þeirra, þegar
margir eru Sigurössy nir. Nú eru
þrír Jónar Sigurðssynir helstir I
umferö, þeir Jón Sigurðsson,
ráðuneytisstjóri fjármálaráöu-
neytisins og verðandi aðalfram-
kvæmdastjóri verksmiðjunnar i
Hvalfiröi, Jón Sigurösson þjóð-
hagsstjóri og Jón Sigurðsson
ritstjórnarfulltrúi á Timanum.
Þá er t.d. ógetið Jóns Sigurðs-
sonar (dreka), fyrrverandi for-
ustumanns sjómannasamtak-
anna.
Það fer auðvitað vel á þvi að
lýðveidiskynslóðin islenska
sinni nafni Jóns Sigurðssonar,
forseta, svo mjög sem sá maöur
lagði grunninn að sjálfstæði Is-
lendinga. Þegar simaskránni er
flett kemur i ljós að þar er aö
finna hátt i hundrað alnafna á
Stór-Reykjavfkursvæðinu. Mun
óhætt að telja að nafnið Jón Sig-
urðsson er nú algengasta heiti á
tslandi, en Jónar eru auðvitað
mikiö fleiri.
Forvitnilegt er að gera sér
grein fyrir þvi hver þessara al-
nafna muni vera valdamestur
nú um stundir. Mun varla fara á
milli mála, aö þjóöhagsstjórinn
hefur þar vinninginn, enda telja
kunnugir aö hann sé aðalhöf-
undur núverandi efnahags-
stefnu rikisstjórnarinnar, ráðs-
lagari bæði vinnuveitenda og
launþega I kjaramálum, yfir-
verðlagsstjóri og raunverulegur
efnahagsmálaráðherra. Til við-
bótar þessu mun hann svo vera i
Alþýðuflokknum eða fylgja
þeim f lokki a ð m álum, og er þvi
engin furða þótt Sjálfstæðis-
flokknum gangi erfiðlega að
vikjabákninu frá sér. t rauninni
er sama hvaða ríkisstjórn situr
að völdum. Efnahagsmálaráð-
herrann breytist ekki þótt leynt
fari. Og litið gerir hann til að
vekja á sér athygli.
Þvi hefur löngum verið haldið
fram að völd Jóhannesar Norð-
dal, seölabankastjóra, séu mik-
U. Það má vel vera, en varla
skiptir hann sér af fleiru en þvi
sem honum er ætlað samkvæmt
lögum og reglugerðum. Og þeg-
ar stjórnarflokkablöðin sitja
siðan uppi með vaxtahækkanir,
má sjá I forustugreinum þeirra,
a.m.k. i Timanum, ab þar hafi
Guðmundur Hjartarson, seöla-
bankastjóri, komið við sögu.
Aftur á móti hefur aldrei heyrst
að Jón Sigurðsson, þjóðhags-
stjóri, réöi og miklu. Samt er
það staðreynd að gömul hetja
eins og Torfi Hjartarson, svo og
öll samninganefndin, átti i erf-
iðleikum með þjóðhagsstjórann
i siðustu samningum. Hann rót-
aðisti viðsemjendum, tróð inn á
þá þá pappirum og úrtökum og
skýrði tillögur að geðþótta, og
varð samninganefndin a.m.k.
einu sinni að rifa tillögu, sem
hann hafði boðist til að láta
þjóðhagsstofnunina véirita,
vegna þess að á henni var heiti
sem þjóðhagsstjóri vildi hafa,
en samninganefndin hafði fellt.
t samningunum við sjómenn
gekk þjóðhagsstjóri fram i þvi
að samið var um óbreytt hluta-
skipti og hafði um það bæði
samráð við ráðherra og banka,
vegna ákvæða um örara uppgjör
við sjómenn. Þar sem þjóðhags-
stjóri situr i nefnd sem úrskurð-
ar verö á fiski og er þar odda-
maöur, óttubust sjómenn að
hann mundi nota valdið til að á-
kvarða fiskveröið fiskkaupend-
um ivil, gengju þeir á móti vilja
hans i samningunum um sjó-
mannahlutinn.
Þannig gerist raunar ekkert I
samningum nema Jón Sigurðsr
son hafi fjallað um það áður. Þá
telja kunnugir, að Jón Sigurðs-
son sé á bak við ákvörðun verð-
lagsstjóra um verðlagsbinding-
una.sem vakið hefur athygli að
undanförnu.
Nú er þetta allt gottog blessað
og miðar að þvi að halda efna-
hagsstefnu rikisstjórnarinnar I
horfinu. Gallinn er bara sá að
ekki er um stefnu stjórnarinnar
að ræða heldur einkabarn Jóns
Sigurðssonar, þjóðhagsstjóra,
sem ræður yfir ráðherrum og
vinnumarkaði með dugnaði sin-
um og sannfæringarkrafti — og
vitsmunum — en hverjum til
góðs?
Svarthöfði
Ragna Lindberg, ökukennari: —
Mér litist ekkert á það. Ég fengi
bara innilokunarkennd. Satt að
segja held ég að ég myndi kafna
um leið og ég kæmi undir yfir-
borðið af eintómri taugaveiklun.
Mér óar við að sjá þennan skips-
skrokk, þetta er eins og hvalur..
Ólöf Helga Þorsteinsdottir, sex
ára: — Ég yrði ekkert hrædd við
það. Ég myndi vilja kafa með
honum ef ég fengi það. Samt er
hann voðalega stór og ljótur.
HANN TALAR TUNGUM RÁÐHERRA
Laugardagur 30. júli 1977. VISIR
■HBBHBBi

■BBBB
NIÐURSTÖÐUR KANADAMANNSINS:
Nýrnaveiki er að
finna að Laxalóni
Nýrnaveiki fannst I laxi I stöð-
inni að Laxalóni við rannsóknir
kanadiska fisksjúkdómafræð-
ingsins Trevors Ewellin þar.
Hann rannsakaði einnig stöðina
við Elliðaárnar, en fann ekkert
athugavert þar. Þá skoðaði
hann einnig laxeldisstöð rikisins
i Kollafirði, en gerði engar
rannsóknir þar.
Blaðamaður VIsis náði tali af
Ewellin áður en hann hélt utan i
gær, og sagði hann þá að endan-
legar niðurstöður rannsókna
sinna lægju ekki fyrir fyrr en að
mánuði liðnum. Vildi hann þvi
ekki ræða i smáatriðum um
rannsókninir sinar hér að svo
stöddu.
Ewellin sagði, að þrátt fyrir
aðhann hafi orðið veikinnar var
aö Laxalóni væri fjarstæða að
farga fiskinum I stöðinni þar.
Ennfremur sagði hann, að þrátt
fyrir að hann hefði ekki orðið
nýrnaveikinnar var i Elliöaár-
stöðinni, þá væri alls ekki úti-
lokað að hún væri fyrir hendi
þar.
Sjúkdómurinn getur verið
nokkuð útbreiddur, sagði Ewell-
in, hann kann að vera I einum
fiski af þúsund, eða jafnvel i
einum af tíu þúsund. Þetta væri
þekktur sjúkdómur bæði i
Evrópu og Ameriku, og þar væri
hann ekki talinn ýkja hættuleg-
ur.
Sagði Ewellin, að fslenski
laxastofninn hefði samgang við
erlenda laxastofna úti I Atlants-
hafi, og ekki væri því um það að
ræða að einangra hann algjör-
lega. Ef sjúkdómurinn væri fyr-
ir hendi annarsstaðar, þá væri
erfitt að koma i veg fyrir að
hann bærist hingað.
Astæða þess að ekki hefði orð-
ið vart við sjúkdóminn fyrr hér
á landi, væri einfaldlega sú að
ekki hefði verið leitað að honum
fyrr. ttrekaði Ewellin að hann
kynni að finnast viðar en að
Laxalóni, og sagði meðal ann-
ars að laxaseyðin i Elliðastöð-
inni i vor „hefðu ekki drepist að
gamni sinu”.
Það var veiði-og fiskimálaráð
Reykjavikurborgar sem stóð að
komu Ewellins hingað til lands.
Kvaðst hann hafa skoðað þau
svæði sem hann hefði verið beð-
inn um, og önnur ekki. ,,Ég
skoðaði ekki Kollafjarðarstöð-
ina vegna þess að þeir báðu mig
ekki um það” sagði Ewellin.
Trevor Ewellin hefur dvalið
hér á landi við rannsóknir sinar
undanfarna daga, en hélt aftur
til Kanada i gær.
—AH
Vildu ekki að
Kollafjorðar-
laxinn yrði
rannsakaður
„Við höfum enga ástæðu
til að vantreysta þeim
rannsóknum sem geröar
hafa veriö á Keldum um
heilbrigði laxastofnsins i
Kollafirði og töldum þvi
ekki ástæðu til að láta Kan-
adamanninn skoöa laxinn
þar eða heilbrigði hans”,
sagði Einar Hannesson hjá
Veiöimálastofnuninni i
samtali við VIsi í gær.
Hins vegar sagöi Einar,
að Trevor Ewellin hefði
fariðþangað á fimmtudag i
kurteisisheimsókn i fylgd
veiðimálastjóra, Þórs Guð-
jónssonar. Einar sagði, að
hjá Veiðimálastofnuninni
ynnu nú þrlr lærðir fiski-
fræðingar, og fylgdust þeir
með heilbrigði laxins i
Kollafirði auk annara
starfa, og þegar þess væri
gætt að ekki hefði orðið
vart neinna sjúkdóma þar,
þá væri vandfundin ástæða
til rannsókna af hálfu Ew-
ellins þar.
Þá haföi Vísir einnig
samband við Hauk Jörunds
son hjá Landbúnaðarráðu-
neytinu. Haukur sagði að
það hefði verið fimm
manna nefnd sem hefur
með Kollafjarðarstöðina að
gera, sem hefði tekið þá á-
kvörðun, að Ewellin rann-
sakaði ekki laxinn þar. Það
hefði þvi ekki verið fyrir
frumkvæði þeirra hjá
Veiðimálastofnun, eða
veiðimálastjóra sem sllks.
Jakob Hafstein hjá
Reykjavikurborg, sagði að
þeir hefðu boðist til að
finna Ewellin tima til að
rannsaka Kollafjarðarlax-
inn, en það hefði ekki verið
þegið.
— AH
Visir spyr i kafbátn
um
REQUIN
V
Hvernig litist þér á
kafa með bátnum?
að