Vísir - 13.01.1978, Síða 11

11
vísm
Föstudagur 13. janúar 1978
við hana.Þar sem hætta er á að
simasambandslaust verði við
Kelduhverfi ef þessu heldur
áfram verða talstöövar settar
upp á slmstöðvunum og eru þær
nú á leiðinni.
Búið er að senda snjóruðnings-
tæki til Kópaskers og á það aö
vera til taks ef eitthvað bregöur
útaf I Kelduhverfi og nágrenni á
meðan á þessum jarðhræringum
stendur.
—klp—
Símolínurnar strekktar
eins og gítarstrengir
Sprungur hafa vlfta myndast I vegi í Kelduhverfi og er langt þvl frá aft
óhætt sé að aka þar um á fullri ferft.
Þaft hefur ýmislegt annaft en sfmalinur strekkst við sprungurnar í jörö i Kelduhverfi. Girftingar hafa
einnig strekkst og sumstaðar slitnað.
Neðanmáls
Indriði G. Þorsteinsson
skrifar um breytta
blaðamennsku og segir
að umræðan um hana
hafi tekið þá hlægilegu
stefnu/ að blaða-
mennskunni sé kennt
um ýmsan ófarnað i
J>jóðfélaginu
ákveftin þjóðfélagsöfl, efta rit-
stjórar þeirra sinni meira máls-
vörnum fyrir eitt sjónarmift en
annaft.
Enginn flokkur gengur
heill til skógar
Þegar stjórnmálamenn ræfta
sin I milli vandamál samkeppn-
innar vib óháftu blöftin láta þeir f
veftri vaka, aft ekki sé geftþótta-
stefna eigenda óháftra blafta efta
ritstjóra þeirra betri eða hollari
fyrir almenning en sjónarmið
stjórnmálaflokka pólitfsku blaö-
anna, sem eru eigendur þeirra.
Vitnaft er til blaftakónga á borft
vift Springer I Þýzkalandi, King I
Bretlandi og Astraifumannsins,
sem er nti að koma sér upp blafta-
hring I Bandarfkjunum.
En þessi röksemdafærsla dugir
ekki þcgar hún er skoftuft nánar. 1
löndum þar sem samsteypu-
stjórnir gilda er t.d. mjög vafa-
samt að pólitisk blöb fari i stórar
herferftir gegn spillingu hjá and-
stæftingum sfnum, sem þeir eiga
kannski eftir aft semja um
stjórnarsamstarf vift aö liftnum
næstu kosningum.
Oftar en hitt ræftur þaft lfka
þögninni, aft enginn flokkur geng-
ur heill til skógar í þeim efnum,
og þaö flokksblaft, scm ætlafti aft
fara aft ganga fram fyrir skjöldu
vift aft hreinsa til væri afteins aft
kalla yfir sig hreinsun hjá eigin
flokki frá andstæftingunum. Þó er
sá kosturinn vestur I samkeppn-
inni fyrir þessa aftila, sem lesand-
inn velur sjálfur, en hann er aft
treysta fremur þvf blafti, sem hef-
ur engar skuldbindingar, en blafti
sem stjórnab er af stjórnmála-
samtökum.
Þeir sem kvarta
Þeir sem leggja það mjög I
vana sinn aft kvarta yfir frétta-
flutningi og skrifum sjálfstæðra
blafta, eru annaft tveggja forsjár-
menn flokksblaba efta andvfgir
frjálslegri og opinskárri umræftu.
Þaft er alveg fráieitt aft kenna
fréttablabi um þaft, sem úrskeiftis
kann aft fara f þjóftfélaginu hverju
sinni.
Þeir sem heimta þögnina munu
varla þekkja mikift til þess hverju
hún veldur f löndum, þar sem
þögnin er höfft aft leiftarljósi. Vift
höfum mörg dæmi fyrír okkur á
þessari öid, þar sem einhllfta
blaftaútgáfa stjórnvaida hefur
bókstaflega afvegaleitt heilar
þjóftir, stefnt þeim í styrjaldir og
eflt þær til voftaverka, sem seint
munu fyrnast.
Þá er handhægt að
henda blóraböggul á
lofti
Þeir, sem hafa unnift aft blafta-
mennsku i hálfan mannsaldur efta
meir, vita gjörla hvaft um er aft
ræfta, þegar upp hefst áróður
gegn opinskárri blaftamennsku.
Þá gengur flokksblöftunum veru-
lega iila aft bera sig, þau missa
kaupendur og áhuginn f kringum
þau dofnar. En fyrst og fremst
má merkja þaö aö aftstandend-
um þeirra gengur illa I pólitfk. Þá
er handhægt að henda á lofti þann
blóraböggui, ab óháft blöft afsifti
fólk og prenti óhæfar fréttir, þótt
þeir atburftir hafi kannski gerzt i
næstu dyrum efta svo. Þjóftfélag,
sem vill vera sterkt og sjálfu sér
samkvæmt, getur ekki lifaft til
iengdar vib skipulagfta þögn
stjórnmálablafta. Þess vegna
grípur það fegins hendi hverja þá
von um upplýsingu, sem þafttelur
sig þurfa og eiga rétt á.
Þvi þarf ekki predikana
við
Eftir þvf sem umræða I blöftum
verftur opnari og frjálslegri þurfa
blaftamenn og aftrir sem f blöft
skrifa aft vanda málsmeftferð
sína. Þeir geta ekki hagaft sér
eins og kálfar á vorí allan daginn
alla daga vikunnar. t blafta-
mennsku gilda alveg sömu reglur
f grundvallaratriftum og f öftrum
kristilegum mannlegum sam-
skiptum. Þaft sem á aft skipta
sköpum er aft láta engum steini
óvelt til aft hift sanna komí fram f
hverju máli, en slfkt er hægt aft
gera af fyllstu kurteisi.
Blöð stjórnmálaflokkanna hafa
fyrir vana sinn aft láta stein-
ana liggja kyrra, og vilja fá fólk
til aft trúa þvf að það sé heppi-
legra fyrir sálarheill þess en sú
harfta og óhlutdræga upplýsing,
sem hvert gott fréttablaft setur
metnaft sinn f aft flytja. Forsend-
an fyrir þeim metnafti er viftur-
kenningin á réttindum lesandans
til óbrenglaftrar frásagnar af at-
burftum og uppákomura hverju
nafni sem þær nefnast. fevl er
jafnframt treyst aft lesandinn geti
sjálfur gert upp hug sinn um
hvert einstakt atrifti, og þvf þarf
ekki predikana vift.
Umræðan hefur tekið
hlægilega stefnu
Umræftan um blaftamennskuna
hefur raunar tckift þá hlægilegu
stefnu, aft blaftamennskunni er
kennt um ýmsan ófarnaft i þjóftfé-
laginu. Skrásetjaranum er
kenndur króinn, þótt hann sé aft-
eíns viftstaddur fæðinguna, efta
segi frá henni sfftar meir. En
þetta er um margt góftur vitnis-
burftur um blaftamennskuna, og
ætti aft vera stolt þeirra blafta-
manna, sem vilja vinna verk sitt
sæmilega. Hann ber vott um þaft,
aft þeir sem vilja deila og drottna
ifrifti, hafi nokkurn aga af þvi fá-
menna lifti, sem freistar þess á
hverjum degi aft miftla upp-
lýsingu til almennings.
Aft þessu leyti hefur orftift mikii
breyting á blaftamennskunni sfft-
ustu áratugina. Þessi breyting er
öllu sæmilegu fólki fagnaftarefni.
Náöst hefur mikilsverður árang-
ur I þvf aft fuilnægja rétti lesand-
ans til hlutlauss fréttaflutnings.
Og þótt gerftur sé nokkur sam-
blástur gegn hinu harfta libi'b'la'ba
mennskunnar, mun vart hvarfla
aft þvf aft slá af kröfum sfnum á
meftan cinhverjir blaftaútgefend-
ur fást til aft gefa út blöft vegna al-
mennings og fyrir hann.
IGÞ