Vísir - 29.04.1978, Blaðsíða 15

vism Laugardagur 29. aprfl 1978
15
sjá enskar hljómsveitir i þáttum
eins og Shindig og Ed Sullivan
Show.
d) útvarpið: óskalagaþættir
rikisútvarpsins (fáir og smáir),
poppþættir i Kananum og svo
Radio Luxemburg á kvöldin —
maður fór varla á milli húsa án
þess að hafa útvarpstækið við
eyrað. Þá þekkti maður hvert
einasta lag i Top Fifty i Bret-
landi og Top Twenty i Banda-
rikjunum.
e) hljóðfæraieikur: maður
glamraði á gitarinn samhliða
! heimanáminu og það varð
næstum þvi eihs mikilvægt tak-
mark að komast i hljómsveit og
að ná landsprófi. Hljómsveita-
stússið á þeim árum var ein-
staklega skemmtilegt og brans-
inn ólikt liflegri en nú.
f) fata- og hártiska: i þeim
efhum var ég ihaldssamur og
hélt mig við smjörgreiðsluna,
jakkafötin og bindið á meðan
margir aðrir söfnuðu siðu hári,
kragalausum jökkum og háhæl-
uðum skóm. Bitilæðið var sum-
sé bara innvortis sjúkdómur i
minu tilviki.
Félagsleg áhrif Bitlaæðisins
fjárútlátum vegna kaupa á
hljómplötum og erlendum
músiktimaritum. Þvi næst kom
svört rúllukragapeysa og bitla-
skór en lengi framan af lét ég
ekki ánetjast af siðu hártiskunni
heldur fór reglulega til rakara
eins og góðborgara sæmdi.
Siöan tók sú hugsun að gerast
æði áleitin að komast sjálfur á
svið með popphljómsveit og
eftir að hafa sótt Engilsaxa
heim, og kynnst. dýrðinni þar
af eigin raun varð sú hugsun að
markmiði sem ekki var hvikað
frá. Draumurinn rættist og þá
kynntist ég bitlaæðinu frá ann-
arri hlið sem var ólikt viðburða-
rikari og ævintýralegri en fyrri
reynsla ogfyrirmér verður það
timabil eftirminnilegast frá
þessum árum.
Það gefur þvi auga leið að
bitlaæðið hefur haft viss áhrif á
mig og breytt viðhorfum minum
á einhvern hátt þótt erfitt sé að
gera sér nákvæma grein fyrir
þvi svona eftir á. t dag hlusta ég
mest á plötur frá þessu timabili
og kem sjálfsagt til með að gera
það fram á grafarbakkann.
Hins vegar skal ég viðurkenna
að ég hef ekki hundsvit á þvi
sem er að gerast i poppbransan-
um i dag og hef raunar engan
áhuga á að kynna mér það. En
það hljóta bara að vera eðlileg
ellimörk sem mér er mjög ljúft
að sætta mig við.
H I j ó m I e i k a r
Póker
Forsala aógöngumida:
Karnabœ hljómplötndeild:
Laugavegi 66 s. 28155
Austurstræti 22 s. 28155
Glæsibæ s. 81915
F6lkanum:
Suðurlandsbraut 8
Laugavegi 24
Vesturveri
Skffunni Hafnarfiröi Akranesi:
s. 84670 Laugavegi33 s. 11508 Verzl. Eplið
Keflavfk Akureyri:
Fataval Verzl. Cesar
Vestmannaeyjar
Verzl. Eyjabær.
The Stranglers ásamt fslenzkum toppskemmtikröftum og hljómsveitum
skemmta aðeins þetta eina sinn. Allir toppmenn hins heimsfræga kvikmynda-
og hljómplötufyrirtækis United Artists mæta, auk þekktustu blaðamanna
Bretlands og diskótekara frægustu útvarpsstöðva Evrópu.
Miðaverð aðeins kr. 3.000.-
Nú má engan vanta í
Laugardalshöll 3. maí. kl. 21.
Sveinn: ..Ahrifanna gætir enn,
— a.m.k. hefur gamla herra-
klippingin ekki borið sitt barr
siðan”.
voru vissulega nokkur, en þó
voru Bitlarnir ekki hvati breyt-
inganna, heldur fremur tákn
eða einkennismerki i baráttu
unglinganna fyrir sjálfstæði.
Aður fyrr höfðu einungis verið
tvö stig i æviskeiði hvers
manns: barn — fullorðinn, en æ
lengri skólaganga og undirbún-
ingur undir lifsstarf i tækni-
væddu þjóðfélagi gerðu það að
verkum að nýtt stig bættist inn í:
unglingur. A þvi stigi var likam-
inn orðinn fullorðinn, en reynsl-
una og andlega þroskann vant-
aði. Unglingarnir þurftu að fá
útrás fyrir innibyrgða orku og
þeir þurftu að fá viðurkenningu
á að þeir væru til og hefðu sinar
þarfir og langanir. Bitlaæðið
var sjáifstæðisbárátta ungling-
anna og þar vannst sigur, frá
þeim ti'ma hafa hinir fullorðnu
viðurkennt að unglingar eru til
og þurfa sitt. Eins og verða vill i
slikri baráttu varð skæruhern-
aðurinn öfgafullur á köflum:
menn söfnuðu siðara hári,
gengu i furðulegri fötum, spil-
uðu háværari tónlist og sýndu
villtari hegðun en þeir sjálfir
aðhylltust undir niðri. Enda fór
svo, eftir að sigurinn vannst, að
verulega dró úr öfgunum og
þetta varð allt dempaðra.
Ef Bitlarnir hefðu ekki komið
fram á þessum tima, hefðu
unglingarnir bara gripið eitt-
hvert annað tákn til notkunar i
baráttunni. En Bitlunum sjálf-
um má þó þakka a.m.k. tvennt:
Þeir þroskuðu tónlistarvitund
unglinganna með hverri nýrr*i
plötu og gæði tónlistar þeirra
voruslfk.að fullorðnir gátu ekki
neitað að viðurkenna að popp-
tónlist væri i mörgum tilvikum
igrunduð list, ekki bara hugs-
unarlaust garg, og ætti þvf sinn
tilverurétt.
Stefán lék með hljómsveitinni
Strengjum, sem m.a. var afar
vinsæl I Breiðfirðingabúö.
Þessi mynd frá árinu 1966
sýnir f.v. Stefán, Guðmann
Ingjaldsson, sem nú er húsa-
smiður, Guðmund Emilsson,
sem nú er oröinn þrælmennt-
aður tónlistarmaður og
Morgunblaðsskrlbent,
Magnús Magnússon, við-
skiptafræðing, sem lengi var
plötusnúður og umsjónar-
maður I útvarpinu, og Helga
Hjaltason, sem nú er orðinn
verkfræðingur.