Vísir - 29.04.1978, Blaðsíða 5

5
visro
Laugardagur 29. apríl 1978
Atlaga gegn
feðfaveldinu
bandariskri myndlist” sem ár-
lega er haldin á Whitneysafn-
inu, breyttist á einu ári úr 5%
konur/ 95% karlar i 20% konur/
80% karlar fyrir tilstuðlan Ad
Hoc. Myndlistarkonurnar létu
prenta falsaða boðsmiða á opn-
un sýningarinnar og dreifðu um
sýningargólfið eggjum til að
vekja athygli á baráttu sinni.
Hún fór ekki framhjá neinum. 1
A.I.R. galleriinu sýna þessar
tuttugu konur reglulega, en
standa einnig fyrir sýningum á
verkum annarra myndlistar-
kvenna sem þeim þykja áhuga-
vekjandi. í fyrra var t.d. sýning
á verkum franskra myndlistar-
kvenna og i ár er fyrirhuguð
sýning á verkum japanskra
myndlistarkvenna. Fyrir utan
reglulegt sýningahald fer ýmiss
konar starfsemi fram i tengsl-
um við galleriið. A mánudags-
kvöldum eru fyrirlestrar, kvik-
myndasýningar, litskyggnu-
sýningar og umræðufundir. Nú
steinustu ár hafa margir sýn-
ingarsalir sem A.I.R. verið opn-
aðir og reknir á svipuðum
grundvelli, en hóparnir sem að
þeim standa gera þó mismun-
andi kröfur til meðlima sinna.
Strax i upphafi var lögð megin-
áhersla á að meðlimir A.I.R.
væru mjög góðarmyndlistarkon
ur. Mary Beth Edelson hefur
gert klippimynd af meðlimum
A.I.R. sem hún nefnir „Dauði
feðraveldisins/ Kennslustund i
liffærafræði i A.I.R.” 1976, og er
hún byggð á mjög svo þekktri
mynd eftir Rembrandt,
„Kennslustund i liffærafræði
hjá Dr. Tulp”. Reyndar hafa
þessar konur siður en svo geng-
iðaf feðraveldinu dauðu, en þær
hafa rikulega lagt sinn skerf af
mörkum til að endurskoða rikj-
andi gildismat i myndlist.
Bretar og Frakkar
I Englandi hefur ekki rikt jafn-
mikil samstaða meðal mynd-
listarkvenna og i Bandarikjun-
um, en þó hefur ýmislegt at-
hyglisvert gerst þar undanfar-
in ár. Það helsta er framtak
kvennanna i FEMINISTO-hópn-
um sem dreifður er um allt
England. Konurnar i hópnum
senda verk sin hver til annarrar
með póstinum. Sú myndlistar-
menntun sem þær hafa að baki
er mjög mismunandi, en þær
eiga það sameiginlegt að vera
húsmæður og barnauppalendur,
einangraðar hver á sinu heimili.
Með sendingunum brjóta þær
niður einangrun sina sem
myndlistarkonur. Myndefnið er
sameiginlegt, heimur hús-
móðurinnar og viðhorf þeirra til
hans. Það voru tvær konur sem
hófu þessar sendingar 1975, en
nú telur hópurinn um hundrað
meðlimi. Það hafa verið haldn-
ar sýningar á verkum þeirra, og
sú næsta verður i London i júni
og júlí.
I Frakklandi er hópur mynd-
listarkvenna um þessar mundir
að setja á stofn eigin sýningar-
sal i Paris. Þar eru margar
mjög athyglisverðar myndlista-
konur. Ein af leiðandi mynd-
listarkonum i Frakklandi i dag
er Helene de Beauvoir. Systir
hennar Simone de Beauvoir
skrifaði fyrir um þrjátiu árum
bókina „Hitt kynið” (Le Deuxi-
éme Sexe) sem er ein af grund-
vallar-bókum nýju kvenfrelsis-
hreyfingarinnar. 1 Hollandi og á
Norðurlöndunum hefur einnig
verið einhver visir að samvinnu
myndlistarkvenna þótt ekki fari
hátt.
Myndlistarkonurnar i þeim
hópum sem um er fjallað hér,
hafa sundurleitustu skoðanir á
stjórnmálum, trúmáíum
o.s.frv. en skoðanir þeirra á
stöðu konunnar i samfélaginu,
og myndlistarkvenna innan
myndlistar eru svipaðar. Og
saman berjast þær fyrir
breytingum á henni. Markmiðið
er ekki að gera „tisku og fata-
kaup” merkilegri en „knatt-
spyrnu”, þ.e. ekki að gera
gildismat mæðraveldis rikj-
andi, heldur að hver einstakl-
ingur verði metinn sanngjarn-
lega eftir verkum sinum án til-
lits til hvers kyns þessi einstakl-
ingur er.
//Konurnar þjást en karlarnir dæma þær" eftir Helene
de Beauvoir, 1977.
Alþjóöleg bílasýning
í Sýningahöllinni aó Bíldshöfóa
sýnigunni lýkur á
morgun
opið frá 17— til 22— nema laugard. og sunnud. frá 14— til 22
Simar sýningarstjórnar: 83596 og 83567
©