Vísir - 24.06.1978, Blaðsíða 19

vism Laugardagur 24. júnl 1978
19
liti til auglitis viö þá stóru eins og
Kristján bróöir. Hins vegar gekk
samstarfið alls ekki hnökralaust
þótt ég fengi yfirleitt leiðréttingu
minna máia eftir smá-þóf. Þeir
byrjuðu á þvi að borga mér
minna en um hafði verið samið og
ég kvartaði viö karlinn sem lofaöi
bót og betrun. Það geröist þó ekk-
ert f málinu og þá hótaöi ég að
segja upp. Sennilega minnugur
þess hve Kristján var harður lét
hann þá strax undan, og ég fékk
leiöréttingu.
Næst lenti ég i ströggli út af
matnum en þá hafði matar-
skammturinn verið óeðlilega litill
um hriö. Fyrst hvarf brauðið og
kexið og siöan kaffi bara einu
sinni á dag i stað tvisvar áður. Þá
fór hádegismaturinn að minnka
og það litla sem var samanstóð af
pylsum og kálmeti. Skipshöfnin
var að sjálfsögðu óhress út af
þessu og ég kvartaði við karlinn,
sem svaraði með þvi að hætta að
bjóða mér heim til sin.
Yfirbryti skipsins samkvæmt
skránni, var eiginkona skipstjór-
ans. Hún var ákaflega litil og svo
grönn aö hún liktist mest gang-
andi beinagrind. Sennilega hefur
hún miöaö matarskammtinn viö
sjálfa sig en okkur fannst þaö
andskoti hart að horfa upp á
hundana hennar éta ,,T-bone
steik” á meöan við fengum pylsur
og kál. Ég sagði henni frá
óánægju skipshafnarinnar og að
við vildum fá meira og betri mat
en hundarnir hennar. Þá varð hún
ill og sagði að þetta væru ekki
hundar heldur börnin sin og þau
fengju allt þaö besta um borð á
meðan hún fengi einhverju ráðið.
Eftir þetta skánaði maturinn
aðeins um tima en versnaði aftur
og eftir að okkur hafði enn lent
saman með þeim afleiðingum, að
kerlingin fór að orga varð fæðið
viðunandi. Seinna komst ég að
þvi, að þau hjónin fengu ákveðna
matarpeninga til skipsins en með
„sparnaði” þessum hafa þau
ætlað að drýgja tekjur sinar.”
í likflutningum
„Þannig háttaði til á eyjunni,
að erfitt var að taka grafir vegna
þess hve jarövegurinn var þunnur
enda var þetta kóraleyja. Þvi
kom þaö stundum fyrir að lik
komu upp og sáust þá villihundar
sitja að snæðingi i kirkjugarðin-
um. Þetta varð til þess að yfir-
stéttarfólk kaus heldur „vota-
gröf” og um tima fékk Lucaja það
verkefni aö flytja likkistur á haf
út. Var kistunum svo sökkt með
viðeigandi athöfn. Þetta var
heldur óskemmtilegt verkefni og
sem betur fer stóðum við ekki
lengi i þessum flutningum.
Vegna verkefnaskorts stóö til
að selja skipið, en þar sem engir
kaupendur fengust tóku
Mafiósarnir það ráð aö kaupa
eyju i Kanarieyjaklasanum og
skyldi skipinu siglt þangað þar
sem ákveðið verkefni beið okkar.
En fyrst fórum við til Flórida þar
sem skipiö var tekiö I slipp til aö
búa það undir siglinguna yfir At-
lantshaf.”
Útgerðarstjórinn Timinsky sem var í hópi /,hinna út-
völdu" á eyjunni tekur hér á móti Sigurði við komuna til
Grand Bahama. Sigurður tók við vélstjórastarfinu af
bróður sínum Kristjáni (t.v.) sem þá var á förum.
„Allt lagðist i bull-
andi sjóveiki”.
„Skipstjórinn varbúinn'að pæla I
leiðinni i 3 mánuöi — en eins og
áður hefur komið fram, var
siglingafræði ekki hans sterkasta
hliö. Eftir mikil heilabrot valdi
hann að sigla I beina linu frá
Flórida til Kanarieyja með þeim
afleiðinguin, að við lentum i mikl-
um straumi og vestanvindum.
skipið var svo til stjórnlaust I þrjá
sólarhringa. Við urðum matar-
lausir enda viðbúið að yfirbryt-
inn, þ.e. skipstjórafrúin hafi
miðað skammtinn við sinar
matarþarfir.
Ofan á allt þetta bættist sú
furðulegasta skipshöfn sem ég
hef nokkru sinni siglt meö. Hún
samanstóð að miklu leyti af vin-
um skipstjórans sem aldrei höfðu
stigið á skipsfjöl. Sem dæmi um
þetta má nefna, að vinur hans
einn, sem var verslunarmaður og
kona hans, voru skráð sem háset-
ar. Bátsmaðurinn var ljósmynd-
ari að atvinnu og seglskútueig-
andi einn sem hafði lesiö sér eitt-
hvaðlftilsháttar til i siglingafræði
var 2. stýrimaður og eiginkona
hans 3. stýrimaður. Þetta fólk
lagöist allt i bullandi sjóveiki út á
miðju Atlantshafi og þá voru bara
uppistandandi þrir menn á dekki
fyrir utan skipstjórann. Skipshöfn
þessi varð enda fræg meðal sjó-
manna um allt Atlantshaf.”
Ferðamannapara-
dísin „Futura”
„Eyjan sem forsprakkarnir
höfðu keypt i Kanarieyjaklasan-
um var sandauðn sem þeir köll-
uðu „Futura”. Þar hugðust þeir
byggja upp „feröamannapara-
dis” eins og þeir kölluðu það, en
skipið átti að nota I vatns- og far-
þegaflutninga til og frá eyjunni.
Meiningin var að lokka menn af
baöströndum á hinum eyjunum,
helst drukkna Þjóðverja halda
þeim fullum á leiðinni til Futura
og selja þeim siðan land undir
sumarbústaði þar á sandauðn-
inni.
t þessu skyni var hafist handa
við að breyta skipinu, bæöi fyrsta
og öðru plássi og öllum stólum og
borðum var hent. Dekkið var
steypt og málaö grænt svo aö þaö
leit út eins og grasflöt og I sölun-
um átti ekkert að vera nema bar-
ir og spilaviti. Meöan á þessum
breytingum stóð var skipið I þurr-
kvi I Sevilla á Spáni.
„Þar upplifði ég þau ömurleg-
ustu jól sem ég hef lifaö. Ég var
þá einn um borð með þrjá menn
en hinir af skipshöfninni höfðu
fariðtil vina og skyldmenna til að
halda jólin hátiðleg. Skipið var i
þurrkvi og þvi var ekki hægt að
keyra vélarnar svo aö aöbúöin
var slæm. Við höföum samið viö
matstofu eina um að hafa opið
fyrir okkur yfir hátlöina en það
var svikið og við komum að öllu
læstu og vorum matarlausir yfir
öll jólin.
„Þeim leist ekki á
viðskiptin”
Bræðurnir Sigurður og Kristján standa nú á fimmtugu
en þeir hafa um árabil rekið saman Dísilverkstæðið
Boga i Reykjavik.
„Þegar til kom neitaði spánska
stjórnin þeim um atvinnuleyfi
fyrir skipið svo að það kom aldrei
til þess, að það gegndi þvi göfuga
hlutverki að flytja drukkna Þjóð-
verja á Kanarleyjum. Spán-
verjarnir höfðu þefað það uppi að
hér var við Mafiuna að eiga og
sennilega ekki litist á viðskiptin
og auk þess fléttuðust skattamál
eitthvað inn i þetta. Þannig stóðu
málin þegar ég hætti i april 1973.
Ég hafði þá kynnst núverandi
konu minni og fór fram á að hún
fengi að fara i ferð með skipinu og
búa i klefa með mér. Þetta var al-
gjört „tabú”, — bæði það að hafa
konu um borð og svo hitt, að við
vorum ekki gift þá en skipstjórinn
var mjög strangtrúaöur kaþólikki
og þess vegna kom þetta ekki til
greina. Okkur lenti saman út af
þessu og ég tók saman pjönkur
minar enda búinn að fá meira en
nóg.
Skipstjórinn var rekinn stuttu
siöar og umboösmaður skipsins i
Barcelona, sem var góöur vinur
minn, sagði mér seinna að það
hefði m.a. verið út af þvi að hann
lét mig fara. Karlinn flutti til
Ameriku og býr nú I Flórida þar
sem hann er skipshöndlari. En
gamla Esjan var seld til Afriku og
þar var hún slðast þegar ég
vissi.” Sy.G.
f þjónustu Mafiunnar
ÓKEYPIS myndaþjónusta
opið til kl. 7
Opið í hódeginu og d laugardögum kl. 9-6
BILASALAN SPYRNAN
VITATORGI
milli Hverfisgötu og Lindargötu
Símar: 29330 og 29331
Chevrolet Nova árg. 74, ekinn 53 þús.
km, 6 cyl, sjálfskiptur, powerstýri og
bremsur, útvarp, segulband, sumar-
dekk. 2ja dyra skoðaður 78. Vínrauð.
Gott lakk. Verð kr. 2.650 þús. Fæst
einnig á skuldabréfi.
Maverick Crabber árg. 71, 6 cyl. sjálf-
skiptur, 2ja dyra, gulur. Gott lakk.
Sumardekk. útvarp. Powerstýri. Skoð-
aður 78. Verð kr. 1550 þús. Fæst einnig
á skuldabréfi.
Cortina 1600 árg. 74, ekinn 65 þús. km.
2ja dyra, blasanseraður. Gott lakk. út-
varp, segulband. Skoðaður 78. Verð kr.
1.5 millj. Skipti á 8 cvl. sjálfskiptum.
Mercury Comet árg. 73, ekinn 50 þús.
km. 6 cyl. grænsanseraður. Gott lakk.
4ra dyra. Sumardekk og vetrardekk.
Skoðaður 78. Vill skipti á Mözdu. Verð
ltr 1800 bús.
Escort 1300 árg. 74. Ekinn 36 þús. km.
Blár. Gott lakk. 2ja dyra. Sumardekk.
Verð kr. 1170 þús.
Opel Rekord 1700 árg. 70, vélarlaus.
Drapp. Gott lakk. Sumardekk. Tilboð
óskast.
Höfum kaupendur að nýlegum
amerískum, helst 2ja dyra.
Peugeot 404 station árg. '67, ekinn 8 þús.
km. á vél. Verð kr. 550 þús. Fæst á góð-
um kjörum.