Vísir - 24.06.1978, Blaðsíða 30

Laugardagur 24. júnl 1978 VISIR
Viðtal: Berqlind Ásgeirsdóttir
Myndir: Gunnar V. Andrésson
„Ég held ekki að gerðar verði sömu kröfur til mín og
prestf rúnna"
Um helgina útskrifar Háskóli islands kandi-
data í hinum ýmsu greinum, þar á meðal guð-
fræði. Að þessu sinni útskrifast tvær konur frá
deildinni. önnur þeirra er japönsk og heitir
Mikayo Þórðarson/hin er íslensk prestfrú, Þór-
hildur ólafs, sem gift er séra Gunnþóri Ingasyni
presti i Hafnarfirði. Þetta munu vera fyrstu hjón
hérlendis, sem bæði hafa guðfræðimenntun. Af
þessu tilefni heimsóttum við hjónin til að kynnast
lífsviðhorfum þeirra, en þau hafa verið i hjú-
skap tæpt ár.
Hver var ástæðan fyrir
því að þið völduð guð-
fræði sem námsgrein í
háskóla?
Þórhildur: Það kom hreinlega
engin önnur grein til álita hjá
mér. Ég hafði löngun til að læra
guöfræöi, en taldi mig ekki endi-
lega vera að læra til prests. Ég
var ákaflega ánægö með deild-
ina og tel mig hafa haft tækifæri
til að læra dálltið um mannlífið
þann tima, sem ég hef setið i
Háskólanum.
Gunnþór: Ég vildi læra eitt-
hvað, sem byggi mig undir
þjónustustarf, en var alls ekki
ákveöinn i þvi að fara út i þjón-
ustustarf. Greinar eins og lög-
fræöi og viðskiptafræði voru
mér víðs fjarri.
Býr guðfræðideildin fólk
nægilega vel undir
preststarfið?
Gunnþór: Það má segja að það
sé álitamál hvort miöa eigi allt
viö þaö að allir guðfræöingar
verði prestar.
Ég tel hins vegar aö deildin
skili þessu hlutverki ekki nægi-
lega vel. Þeir sem kenna við
deildina þurfa að vera i afskap-
lega nánum tengslum við það
sem er aö gerast utan hennar til
aö geta sinnt sinu hlutverki.
Ég tel reyndar að guöfræði-
deildin eigi að sjá mönnum fyrir
fræðilegum undirbúningi en sið-
an eigi kirkjan aö annast ein-
hvern undirbúning undir prests-
starfið.
ÞórhiIdur:Það er reynt að veita
fólki einhverja innsýn i þaö
hvaö felist i prestsstarfinu. 1
sumar fer til dæmis öðru sinni
hópur guöfræðinema út á land
til aö starfa sem aðstoðarmenn
sóknarpresta og þiggja laun
fyrir.
Hefur þú huysað þér að
gerast prestur?
Þórhildur: Ég er satt að segja
alveg óráðin og vildi gjarnan
taka mér lengri tima til aö
hugsa þaö mál. 1 sumar ætla ég
að leysa forstöðukonu Hrafnistu
af, eins og ég hef áður gert, en
hvaö siöan tekur við er erfitt að
segja til um. Ég hef hins vegar
engar áhyggjur af þvi aö konur
geti ekki fullkomlega gegnt
preststarfi jafnvel og karlar.
Og viö megum ekki draga of
viðtækar ályktanir af þvi hvern-
ig útreiö sú eina kona, sem hef-
ur hlotið vigslu, hefur fengið I
prestkosningum.
Ég hef predikað einum 15
sinnum viösvegar um landiö og
hef aldrei fundið neina fordóma
gagnvart konum I guðfræði. Ég
held að við getum ekki sagt um
w
a
sama
heim-
ili
„Ég er algerlega á móti prestkosningum, en held hins
vegar að konur haf i þar engu síðri möguleika en karl-
ar''
Hvernig haldið þið að
heimílislífið yrði ef þið
væruð bæði þjónandi
prestar samtímis?
Þórhildur: Það væri gaman að
sjá hvernig til tækist, en ég er
ansi hrædd um að við yrðum að
hafa einhverja manneskju á
heimilinu, þar sem prestar eru
gjarnan kallaðir út um miðjar
nætur. Það má segja að ég gengi
ekki gruflandi að prestsstarfinu
ef ég fengi einhvers staðar
brauð. Vinnutimi presta er af-
skaplega óreglulegur, siminn
getur hringt hvenær sem er og
yfir höfuö er erfitt aö skipu-
leggja nokkuð fram i timann.
Gunnþór: Það er ef til vill aðat
ókosturinn að maður þarf sifellt
að vera að hlaupa úr einu i ann-
Rœtt við h ijónin i Þórhilt íi Ólafs
og séra Gunnþór Ingason
afstöðu íslendinga til kven-
presta fyrr en að minnsta kosti
10 konur hafa hlotið vigslu.
Prestsfrúr halda viða
uppi geysimiklu starfi í
söfnuðum, heldur þú
Gunnþór, að sömu kröfur
yrðu gerðar til þín?
Gunnþór: Það held ég ekki,
þetta er tengt við „frúrnar” og á
ég ekki von á þvi aö ætlast yröi
til þess að ég, sem eiginmaður
prestsins, gæfi til dæmis söfnuö-
inum kaffi eftir messu.
Þórhildur: Ég veit það að viða
úti umland vinna prestsfrúrnar
gifurlega mikið starf og þekki
dæmi þess að þær séu jafnvel
svo eftir sig eftir sumarið að
þeim liggi við að örmagnast.
Það hefur meira segja verið
rætt um þaö hvort ekki bæri að
launa þær fyrir þetta mikla
framlag.
Hér á Stór-Reykjavikursvæð-
inu er þetta öðru visi. Það hefur
til dæmis aldrei veriö fram-
kvæmd nein trúarleg athöfn
heima hjá okkur.
Gunnþór: Þetta hefur breytst
mikið eftir að prestar tóku þá
stefnu aö reyna að flytja sem
flestar trúarlegar athafnir inn i
kirkjurnar.
að. Það er ýmist verið að syrgja
með syrgjendum eöa fagna með
fjölskyldum, jafnvel margoft
sama daginn.
Hér áöur fyrr var mikið
litið upp til presta og þeir
jafnvel álitnir heilagir
menn. Hefur þetta ekki
breytst mikið?
Gunnþór:! dag litur fólk frekar
á hvað hver og einn hefur afrek-
aö fremur en á það hvaða titil
hann hefur. Þvi er ekki aö neita
að fólk virðist ætlast til ákveðins
hegðunarmynsturs af prestum.
Aðallega, held ég, til samræmis
Þórhildurog Gunnþór hafa búiðsér ákaf lega skemmtilegt heimili að Reykjavíkur-
vegi 36 í Hafnarfirði.
i orði og æði. Þetta held ég að
eigi ekki að vera svo erfitt, ef
menn eru sjálfum sér sam-
kvæmir. Timinn hlýtur hins
vegar að hafa áhrif á presta eins
og annað fólk.
Þórhildur: Margir prestar léku
hér áður hálfgerðar primadonn-
ur og létu leikmenn hvergi
koma nálægt kirkju sinni. Litiö
var upp til þeirra sem þvi næst
heilagra manna, og ennþá finnst
þetta dálitið á elliheimilum.
Gamla fólkiö umgengst marg
hvert prestinn meö hálfgerðri
lotningu.
Er ekki erfitt fyrir unga
presta að lifa samkvæmt
þeim hugmyndum sem
eru ríkjandi um hvernig
prestar eigi að hegða sér?
Gunnþór: Það getur stundum
verið óþægilegt að hvert sem
maður fer er litið á mann sem
prestinn en eiginlega ekki sem
einstakling. Stundum finnst mér
þægilegt að geta skroppiö til
Reykjavikur og blandað mér i
mannþröngina, þar sem enginn
veit að ég er prestur sem ætti að
hegða sér á ákveðinn hátt.
Þórhildur: Það er reyndar svo-
litiö skritið að heyra þig spyrja
um þetta hegðunarmynstur
prestanna vegna þess að það er
ekki við þvi að búast að fólk segi
okkur frá þvi hvernig prestar
eigi að vera. Við gerum okkur ef
til vill ekki grein fyrir þvi
hvernig fólk ræðir sin á milli um
hegðan presta. Þá bætir það
ekki úr skák að stór hluti af
kunningjahópnum eru prestar
eða guðfræðinemar.
Hvaða álit hafið þið á
prestskosningum?
Þórhildur: Ég er algerlega á
móti þeim. Ég hef starfað i
tveimur slikum hér I Reykjavik
og vil taka það fram að ég vann
ekki fyrir Gunnþór þegar hann
sótti um i Hafnarfiröi. Þaö fylg-
ir þessu rógburöur og skripa-
leikur af versta tagi og ég er
hrædd um að mörgum þætti það
skritiö ef það kostaði þá i kring-
um 1/2 milljón að sækja um
stöðu hjá ríkinu.
Gunnþór: Ég held lika að kjós-
endurnir hafi mjög litla mögu-
leika á að kynnast umsækjend-
unum og þar að auki tel ég þessi
bræðravig mjög hæpin.
Þórhildur: Ég veit að margir
guðfræðingar eða prestar eru
mjög ragir við að sækja á móti
skólabræðrum sinum. Hinu er
ekki hægt að neita að viða lifga
þessar kosningar upp á byggöa-
lög þar sem ekki hefur verið
kosið lengi. Fólk sem hefur látið
sig trúmál litlu skipta verður
skyndilega mjög heitt I barátt-
unni fyrir þvi aö þessi eöa hinn
komist ekki að, eða þá öfugt.
Þetta lifgar upp á hversdagstil-
veruna og það er heilmikiö fjör i
kringum þetta. Hvað gerist
siðan þegar búið er aö kjósa?
Jafnvel stuðningsfólk sigurveg-
arans mætir ekki einu sinni þeg-
ar hann er settur inn i embættið.