Tíminn - 17.08.1969, Blaðsíða 16
SÝNA PZ-SLÁTTDÞYRLUNA NORDANLANDS
PZ sláttuþyriur (sMttuvéTar) I
ha:fa nú verið í noffcum hérlendis
í 4 síiimiur. Þær hafa revnzt m.jö"
vel og er nú svo komið að meiri í
hluti sléttuvéla er fluttur inn af
þessari gerð.
í vor og sumar hieíur SÍS-VéLa-
deild og kaupfélögin útvegað
bændum 130 þyrilsláttuvélar. —
Mairtgir bændiu.r liaifa saimieimazt
um k.'jup á siíkri vél.
Þyrilsláttuyél má fá bæði
tvegigja og fjögunna tromilu —
en twegigjia kiostar aú kr. 41.001,00
og fjögurra 49,774,00 með sólu
skatti.
Belztu Jaositúr þyrilslátitiuivéla.r
innar eru að litlar sem engar taf-
ir verða við súáititjjnn þótt skilyrði
séu erfið — grasið bælt eða legið
fitramhadO a olis. 16
■BWt
ÞAÐ ÓFÁANLEGA
ER EFTIRSÓTTAST
Sagt er, að íslendingar séu allra þjóða mestir lesfrarhestar og eigi mikiS af bókum.
Almenningsbókasöfn lána mjög mikið út og mikið af bókum er keypt í búðunum.
Góð bók er alltaf vinsæl gjöf, einnig eru til á mörgum heimilum hin ágætustu bókasöfn,
sem stytta fjölskyldunni stundirnar. Svo er fólk, sem safnar bókum og á kannske
marga hillumetra af fínum bókum, sem aldrei eru lesnar. En það fólk les bara eitt-
hvað annað, því allir lesa eitthvað.
Á Laufásvegi 4 er fornbókaverzlun, sem lætur lítið yfir sér. Við áttum leið þar
um fyrir helgina og litum inn, svona rétt til að vita, hvað fólk les, sér til upplyft-
ingar í rigningunni.
Það er þröngt inni, enda húsa
kynnin bæði lítil og yfirfull af
bókum. Þarna eru bækur í hill
um, á veggjunum, uppi á borð-
um, undir borðum, í kössum
og jafnvel.á gélfinu. Úr nógu
er að velja og allir ættu að
geta fnndið eitthvað við sitt
hæfi. í hillunum eru fínu bæk
urnar, sem margar hverjar virð
ast lítið sem ekki meðhöndlað
ar .Þarna eru ljóðasöfn, ævi-
sögur merkra manna, ásamt
innlendum og erlenáum sikáld
sögum í bandi. Hér inni ber
þó mest á vasabrotsbókum, þær
eru á borðunum og í kössum,
þar sem aMir geta handfjallað
þær og vaiið úr. Fremst á af-
greiðsTúborðinu er nokikur
stafíi og þar getur að líta nöfn
eins og James Bond, Dýrlingur
inn, Perry Mason, Agatha
Christie, o.s.frv.
— Þetta er nú það vinsælasta
og stendur aldrei lengi við,
segir eigandi verzlunarinnar,
Sigurður Þ. Björnsson. —
Mesta hreyfingin eir yfirleitt á
vasabrotsbókunum og tímaritun
um. Þetta kemur og fer og
það er mikið til sama fóTkið,
sem fær sér slatta að lesa af
þessu, og kemur svo með það
aftur og skiptir.
Iítáð pláss. Það eru margar
geymslur fullar af bókum, sem
ég kem ekki fyrir hérna.
Viðskiptin ganga glatt þessa
stundina. Nokkrir drengir eru
búnir að koma sér saman um
að bezt sé að kaupa dálítið af
Vikunni og svo ætla þeir að
fá eitthvað af „Sígildum sög-
um“ með, ef þær eru til. Sig-
urður bregður sér inn fyrir og
kemur með nokkur blöð, sem
þeir velja síðan úr. — Er til
Andrés önd? spyr einn drengj-
anna. En Andrés önd er ekki
til, því miður, segir Sigurður.
— Það er aískaplega mikið
spurt um hann, en firamboðið
er lítið. Krakkarnir koma mik-
ið með alls konar myndablöð og
skipta og svo koma þau og
selja bækurnar sínar. þegar
þau eru búin að lesa þær. Oft,
þegar fólk er að gera hreint
Og laga til hjá sér, kemur það
með fuila kassa af bókum og
blöðum, ég tek alltaf váð vasa-
brotsbókum, því allir lesa þær.
— Verzlarðu með námsbæk-
ur?
— Lítið, það mundi kosta
mig aðstoðarmann og stærra
húsnæði og þetta er nú ekkert
gróðafyrirtæki, svo ég hef ekki
efni á því. Stundum kaupi ég
yfir dagiinn miklu meira en ég
sel.
— Hvenær byrjaðirðu á
þessu?
— Ég hef haft áhuga á bók-
um ,síðan ég man eftir mér
og safnað þeim, en búðina opn
aði ég fyrir níu árum. Ég hef
reynt að vera með allar tegund
ir bókmennta ,en nú er pláss-
ið orðið svo lítið, að ég verð
að draga saman og hafa þá
uppi við, það sem mest er
spurt um. Annars er spuirt eftir
óQíklegustu Mutum, en alltaf
langimest um þa® sem áfiáan-
legit er.
Stór stafli af Vikunni er
þarna á borði. — Vikan er
feilsvert eftirspurð. Ég sel þessi
gömlu blöð á tvær krónur stykk
ið og iðulega eru börn send
hingað með hundrað krónur og
eiga að „fá Viku fyrir hann“.
Eins koma þeir, sem eru að
fara í siúkraheimsóknir eða
annað áilíka og taka með sér
smábunka af gamalli Viku. Svo
eru það tímaritin, þau eru
mikið lesin og mér er alltaf
óhætt að taka við þeim, vegna
þess, að þau ganga alltaf út.
— Kaupirðu allt, sem þér
býðst?
— Nei, nei, það væri ekki
mögulegt fyrir mig. Ég hef svo
„Börnunum finnst Vikan skemmtileg, þegar hún er orðin gömul“
(Tímamynd — GE)
— Hvað finnst þér fólk lesa
mest yfirleitt?
— Af þeim sem verzla við
mig, lesa fíestir léttmieti, eða
„reyfara", timarit og skáldisög-
ur. Nú, fólk les líka ævisögur
og þjóðsögur nokkuð miMð.
Svo er ég með mikið af barna
bókum og hér kemur mikið af
börnum, oft bara til að skoða
blöðin. Nú fyrir kemur að ég
er beðinn um bækur um ein-
hver fræðileg efni og þarf þá
oft að fara á stúfana og leita.
— Veiztu nákvæmlega, hvað
þú átt, í öllu þessu bókaflóði?
— Bkki segi ég það nú, en
ég veit nokkurnveginn, hvað ég
á ekki tii, þegar spurt er eftir
þvL
Sigurður má ektoi vera að
því að spjalla mikið, þvi flest-
ir vilja fá sér eitthvað að
lesa í rigninigunni og viðsMpta
vinirnir eru margir í dag. Við
kveðjum því og förum aftur út
í bleytuna.
Essbé.
Sigurður Þ. Björnsson fyrir framan bókahillurnar í fornbókaverzlun sinni, að Laufásvegi
10 m. AF CÖTUM 0LÍUB0RNIR í SUMAR
FB-Reykjarvik, laugardag.
f sumar verða olíumalarbornir
um tíu kílómetrar gatna í Kópa-
vogi, Garðahreppi, Sandgerði og
Keflavík. Er það Véltækni, sem
annast þetta verk, blandar olíu
mölina og leggur hana, nema í
Kópavogi, þar sem bærinn sér
sjálfur um að leggja olíumölina
á götumar.
Forstjórd Véltækni, Pótur Jóns
son gaf oklkiur þær upplýsdngar, að
í sumair yrðu blamdii.ðir 1900 til
2300 rúmmetrar af olíumöl fyrir
Garðahrepp og útlagðir 28.000 til
34.000 fermetrar, en það eru um
4—5 km miðað við 7 metra breiða
götu. Nú er búið aö leggja á
Hagaflöt, Tja-rniarflöt, Baíkkaflöt,
efra lagdð á Lind'arflöt og hluta
af Garðaflöt og Vífdlsstaðavegi. Eft
ir er að leggja á Móaflöt. Hraun-
hóla og ef til vill Faxatún.
í Kópavogi hafa verið blandað
ir 2400 rúmmetrar, sem duga i
36.000 fern.etra, eða am 5.1 krr
miðað við sjö metra breiða götu
Kópan'ogskaupstaður sér sjálfui
um að leggja mölina út í sumar
ÉYamhaid á bls. 19.