Vísir - 28.09.1978, Side 11

VISIR Fimmtudagur 28. september 1978
11
Ólaffwr Jóhannosson um fobrúarlögin, som
breyttu kiarasamningum: ,
„Hofði stöðvað
þau í þinginu
ef ég hefði
fengið að ráða"
„Það var alltaf verið að
skamma fyrrverandi
rikisstjórn fyrir að gera
ekki neitt/ en svo tók nú
steininn úr þegar hún
ætlaði að gera eitthvað —
það fór alveg með hana
og á ég þá við febrúarlög-
in"/ sagði ólafur Jó-
hannesson á f jölmennum
fundi framsóknarmanna
í félagsheimilinu í Kópa-
vogi á þriðjudagskvöldið.
„Sumir launþegar i vissum
flokki hafa verið að bera það út
að ég væri höfundur þessara
laga, en ef ég hefði fengið að
ráða hefðu þau verið stöðvuð i
þinginu. Aftur á móti stóð ég að
mailögunum og ég fer ekki ofan
af þvi að þau voru kjarabót. Þau
komu bara of seint.
Um hina nýju rikisstjórn
sagði ráðherrann:
„Það þarf ekki að fjölyrða um
það hverjir voru sigurvegarar
kosninganna. Ég bauð þeim
hlutleysisstuðning en þeir gátu
ekki komið sér saman. Fyrst
var Benedikt falið að mynda
stjórn, siðan Lúðvik og loks kom
röðin að mér, — eftir langa
mæðu.
Þegar ég tók við var allt
komið i eindaga. Það tókst að ná
samkomulagi, en samstarfs-
yfirlýsingin ber þess jnerki að
hún er unnin i akkorði — án þess
að nokkur bónus fylgi. Það
þurfti að finna samnefnara fyrir
þessa flokka sem að stjórninni
standa þvi þeir eru ólikir.
Þvi er ekki að leyna að það
eru margir endar lausir sem
hefðu þurft að vera fastir. Ég
get ekki fallist á, að skipið hafi
verið bundið við bryggju þegar
ég tók við. Það var i mesta lagi
komið i hafnarmynnið.
Það sem þetta stjórnarsam-
starfer byggt á, er samstarf viö
aðila vinnumarkaðarins. Þetta
hefur oft áður verið á stefnu-
skrá, en aldrei verið lagður
slikur þungi i það eins og i
þessari yfirlýsingu.
Ólafur var spurður hvort nú-
verandi rikisstjórn setti sér
markið nógu hátt með þvi að
ætla að koma verðbólgunni nið-
ur i 30%.
„Miðað við spá Vinnuveit-
endasambandsins væri það góð-
ur árangur”, sagði Ólafur.
JM
Motthías Bjarnason um orð Ólafs Jóhannessonar:
„Þessi afstoða
kom ekki fram
í ríkisstjórninni"
//Innan ríkisstjórn-
arinnar kom þessi skoðun
ólafs Jóhannessonar ekki
fram" sagði Matthías
Bjarnason fyrrverandi
sjávarútvegsráðherra/
þegar hann Vísir bar
undir hann þau ummæli
ólafs Jóhannessonar að
ef hann hefði fengið að
ráða hefðu febrúarlögin
verið stöðvuð í þinginu.
„Ég var hér viðstaddur þegar
afgreiðsla þessa frumvarps fór
fram i neðri deild og tók þátt i
útvarpsumræöum en hinsvegar
fór ég utan næsta dag svo ég
veit ekkert hvort eitthvað kom
fram siðar. En það hefur aldrei
veriö nefnt og mér þykir óliklegt
að Ólafur Jóhannesson hafi
veriö á móti frumvarpi sem
hann studdi. Að minnsta kosti
var hann það ekki við allan
undirbúning málsins i rikis-
stjórn og varðandi það sem sér-
fræðingar létu i té. Þess vegna
koma manni þessar yfirlýsingar
undarlega fyrir sjónir ef réttar
eru.
En hinsvegar, er,þvi við að
bæta aö Ólafur Jóhannesson er
nú kominn i aðrar buxur en
hann var áður i. Hann er i
annarri skálminni úr Alþýðu-
flokknum og hinni úr Alþýðu-
bandalaginu og það getur vel
verið að þetta hafi einhver
áhrif á hans þankagang” sagði
Matthias Bjarnason.
JM.
SÉRLEYFI TIL SVÍVIRÐINGA
Allt frá þvi að Hannes H. Giss-
urarson hóf að skrifa um marx-
isma i blöð og flytja fræðsluerindi
um þessa helstefnu í útvarp, hafa
róttæklingar og dalakofasósial-
istar séð i honum hættuiegri
fjandmann stefnu sinni en aðra
menn. Það er of langt mál að telja
upp allar þær vammir og skamm-
ir um Hannes, sem birst hafa á
prenti eða i útvarpi. i stuttu máli
sagt eru þær frá þvi að kalla
hann fasista i það að kalla hann
fáfróðan heimskingja.
Ég ætla mér ekki að taka upp
hanskann fyrir Hannes , Giss-
urarson, —tilþesserhann fullfær
sjálfur. Égvil þó láta þess getið,
að það er mikill misskilningur, ef
menn halda að greinar Hannesar
séu skrifaðar af þröngsýni eða
heimsku. Hannes er betur að sér
um heimspekileg efni en flestir
jafnaldra hans, enda er hann
mjög góður námsmaður .
Ég vil hins vegar gera að um-
talsefni árásirnar á Hannes, —
árásir, sem aö minu mati eru
skipulagðar til þess að sverta
hann og rýra álit almennings á
honum.
Niðið um Varið Land
Fyrir fjórum árum tóku nokkr-
ir menn sig saman um að beita
sér fyrir undirskriftasöfnun um
varnir landsins. Undirtektir voru
betri en bestu menn þorðu að
vona. Róttæklingar svöruðu
þessu frumkvæði Landvarnar-
manna með skipulögðum niö-
skrifum, sem voru meiri en dæmi
voru til. Dag eftir dag dundu
svigurmæli á Landvarnarmönn-
um og þeir voru kallaðir öllum
ljótum nöfnum.
Þeir voru nefndir landráða-
menn, glæpamenn, málvinir
morðingja, kanamellur svo að
dæmi séu tekin. Mörg svivirðu-
orðin hefðu vaidið viðkomandi
embættismissi, ef sönn hefðu
verið. Þá er þess ógetið, að þeir
voru sakaðir um skipulega
njósnastarfsemi f þágu Banda-
rikjanna.
Um siðir þótti Landvarnar-
mönnum nóg komið og ákváðu að
gefa hinum ritglöðu svivirðinga-
meisturum færi á að sanna mál
sitt. Niðritum Þjóðviljans var
stefnt vegna meiðyrða.
Meö styrk úr söfnunar-
sjóði svivirðinga
Viðbrögð niðritara báru karl-
mennskuþeirraglöggt vitni. Þeir
treystust ekki til að standa við
stóru orðin, en reyndu að skýla
sér á bak við prentfrelsisákvæði
stjórnarskrárinnar, — vitanlega
létu þeir þessógetið að það er sér-
staklega tekiö fram i stjórnar-
skránni, að menn skuliábyrgjast
skoðanir sinar. Kom þvi þessi
vörn niðritaranna ekki til álita.
Þá söfnuðu niðritarar undir-
skriftum meðal kunningja sinna
og báðu um fordæmingu á þvi að
menn reistu hönd fyrir höfuð sér.
Hófst að nýju ofsóknarherferð
undir forystu Rithöfundasamtaka
Islands. Þar var sú skoöun sett
fram, að rithöfundar ættuað hafa
ótakmarkað vald til aö niða menn
á prenti, vegna leikni sinnar. Þaö
er sambærilegt við það, að menn
úr Karatefélagi Reykjavikur
megi útlátalaust beinbrjóta fólk á
förnum vegi. Að lokum var stofn-
aður sérstakur söfnunarsjóður
svivirðinga til að greiða skaða-
bætur og málskostnað vegna svi-
virðinganna og er þessi sjóður
einsdæmi i veröldinni.
Ekki er vitað til þess að við-
komandi styrkþegar hafi talið
svivirðingastyrkina fram til
skatts.
Hannes skrifar grein
Nú er langt um liðið siðan rógs-
herferðin gegn Landvarnar-
mönnum var i hámarki. Þá vill
svo til að Hannes H. Gissurarson
skrifar ádeilugrein á prófessor
við Háskóla Islands, — Pál Skúla-
son. Hannes gagnrýnir Pál fyrir
vissar skoðanir sinar og fyrir að
vera stjórnarmann i Söfnunar-
sjóði svivirðingaog telur þaðekki
samboðið prófessor við Háskóla
Islands. Hannes studdi þessa
gagnrýni si'na rökum.
Ég blanda mér ekki inn i þessa
deilu, enda snertir hún ekkert
grein mina. Skoðanir Hannesar
geta min vegna verið reistar á
röngum forsendum, — og von-
andi. Mér þætti það betra, þvi að
við Páll vorum skólabræður.
En þá bregður svo við að Hall-
dór Guðjónsson, kennslustjóri
Háskólans skrifar svivirðingar-
grein um Hannes. Hann snýr út úr
grein Hannesar og gerir honum
upp hugmyndir, — i einu orði
sagt skrifar i anda niðritara Þjóð-
viljans.
Og Jóhann S. fer á stúf-
ana
Eftir hæfilegan frest birtist svo
grein eftir Jóhann S. Hannesson,
fyrrum skólameistara á Lauga-
vatni. Grein hans er i sama anda
og grein Halldórs. Engu er svarað
úr grein Hannesar, en hins vegar
látiö að þvi liggja, að málstaður
Hannesar ætti skilið betri mál-
svara. Greinin er skrifuð til þess
að læða þvi að fólki að Hannes
túlki skoðanir sinar illa.
Jóhann S. lætur þess ekki getið,
aö hann sjálfur er stuðningsmaö-
ur Söfnunarsjóðs svivirðinga.
1 .....
Haraldur Blöndai
skrifar og segir aö
árásir róttæklinga á
Hannes H. Gissurarson
séu endurtekning á
rógsherferðinni gegn
forustumönnum Var-
ins lands. Þessar rógs-
herferöir helgist af
þeirri trú róttæklinga/
aö þeir einir hafi rétt
_til málfreisis í landinu.
Eru aðeins sumir menn
jafnir?
Eftir þvi, sem mér skilst, er
glæpur Hannesar H. Gissurar-
sonar i' þvi fólginn að gagnrýna
skoöanir kennara við Háskóla Is-
lands, benda á veilur i málflutn-
ingi þeirra og jafnframt aö þaö
samrýmist ekki störfum þeirra,
sem kennarar við frjálsan há-
skóla, að styðja illyröasjóð. Þá
hefúr Hannes jafnframt gagn-
rýnt, að Brynjólfur Bjarnason,
fyrrv. menntamálaráðherra, sem
allan sinn stjórnmálaferil var
varðhundur Stalins á Islandi og
þannig helsti málsvari kúgunar
og þrælkunar i landinu, skyldi
gerður að heiðursfélaga i Félagi
áhugamanna um heimspeki, en
þaö félag er stofnaö utan um
frjálsa hugsun, sem Brynjólfur
hefúr alla ævi barist gegn.
Gegn þessari gagnrýni er nú
beittkenningum um friðhelgi Há-
skólans og „samhygö” háskóla-
kennara. Ég minnist ekki svip-
aðra viðbragða, þegar Land-
varnarmenn úr flokki háskóla-
kennara voru ausnir auri fyrir
fjórum árum. En það eru i þessu
efni aðeins sumir menn jafnir hjá
róttæklingum.
Þekkt aðferð
Þau brögð, sem Hannes H.
Gissurarson er nú beittur af rót-
tæklingum, eiga ekki uppruna
sinn á Islandi. Um allan heim
hafa vinstri umræður verið með
þessum hætti. Róttæklingar hafa
hakkað i sig hægri menn og aðfö
stuðningsmenn lýðræðislegra
stjórnarhátta og hvergi gefiö
grið. Hins vegar hafa róttækling-
ar óðara rekið upp ramakvein, ef
á þá er oröinu hallað og talað um
ofsóknir, fasisma og annað i þeim
dúr.
Og þetta er i sjálfu sér skiljan-
legt. Róttæklingar trúa þvi, að til
séulögmál, sem mannlegt lif fari
eftir. Þeir skilja ekki aö fleiri en
ein skoöun geti verið rétt. Sér-
staklega eiga þeir erfitt með að
sætta sig við að til séu margar
stjórnmálaskoðanir, sem séu
réttar út af fyrir sig. I þeirra aug-
um er aðeins ein leið fær. Og til
þess að almenningur fari ekki
fram af þvi einstigi sem þeir einir
sjá, þá skirrast þeir hvergi við að
þvinga fólk til fylgís við sig. /
Af þessum éinstigshugsunar-
hætti helgast herferðin gegn
Hannesi H. Gissurarsyni.