Vísir - 18.12.1978, Blaðsíða 10

Óvenju folleg
GULLÚR
með GULLKEÐJU
Verð frú
kr. 130.000
L til 632.000 A
GARÐAR OLAFSSON
Úrsmiöur — Hafnarstræti 21 — 10081
, >'■.!>
r Austurstrœti 7
Gallerí Langbrók
býSwr upp á ýmsar
fegundir listiðnaðar og
myndlistar svo sem:
Keramik/ vefnað/ tauþrykk í metravöru og úr-,
vai af handþrykktum púöum.
Ýmiskonar fatnað og aðra sérunna muni.
Einnig er að finna í Galleríinu gott úrval af
grafik eftir þekkta myndlistarmenn.
Gollerí
Longbrók
Vitastig 12
opið mánudaga- föstudaga kl. 1-6.
einnig á laugardögum í desember frá kl. 1.
Á frumsýningu
með fyrirfólki
Mánudagur 18. desember 1978
VtSIR
<Jr kvikmyndinni „Daubinn á Nil”, sem veröur ein af jólamyndum kvikmyndahúsanna. Þetta eru aöah
söguhetjur myndarinnar, leiknar af David Niven, Peter Ustinov og Bette Davis.
Helstu leikendur myndarinnar samankomnir á dekki fljótabátsins. Aöur en myndin er á enda týna
nokkrir þeirra lifi sinu á sviplegan hátt.
„Áttu ekki nein
spariföt?” Spumingunni
var varpað fram af for-
stjóra Palads Teater f
Kaupmannahöfn. Ég
hafði troðið mér aila ieið
inn á privat til hans að
snikja mér frimiða á
Gallapremieru eða
frumsýningu á kvik-
myndinni „Dauðinn á
Nil”, eftir sögu Agötu
Christie. Kappinn var i
óða önn að raða utan á
sig hinum ýmsu hlutum
sem fylgja kjólfötum
heldrimanna. Hann leit
með vandlætingu á nýju
lopapeysuna sem amma
sendi mér i afmælisgjöf.
„Þessi peysa er nú
eiginlega til spari, svona
réttá meðan hún er ný”,
svaraði ég. „Þessir
blaðamenn”! Hann
dæsti, „þið eigið aldrei
nein almennileg föt. Þú
hefur nákvæmlega
fjörutiu og fimm minút-
ur til að fara heim að
skipta um föt.
Þar sem engu tauti var viö
manninn komiö og hann haföi aö
auki fengiö öfluga aöstoö frá
frægri danskri leikkonu, sem ég
hef oft séö i bló, en aldrei lagt á
minniö hvaö héti. (Og ég þoröi
svo sannarlega ekki aö gera mig
uppvisan aö slikri fáfræði, svo aö
ég spuröi aldrei). Eftir aö hafa
kláraö mig af heimkeyrslu, fata-
skiptum og aö sauma tölu á jakk-
ann minn, meö ameriskum
hraða, var ég mættur á nokkurn-
veginn réttum tima til hins mikla
viöburðar. Og hvilikt skraut. Allt
i pelli og purpura og dýrindislini.
Hljómsveit hins konunglega lif-
varöar tók á móti gestum meö
lýöraþyt. Éghef hvergi séö, nema
i kvikmyndum, samankominn
annan eins fjölda af mikilmenn-
um og kvendum. Gimsteinar
glitruöu og silkikjólar sópuöu
gólfin. Karlmennirnir gengu
sperrtir um, klæddir eins og mör-
gæsir. Ég lét sem minnst fara
fyrir mér i þessum salarkynnum,
. y
Magnús Guðmundsson
skrifar frá Kaup-
mannahöfn
3