Morgunblaðið - 13.07.2001, Side 15

LANDIÐ
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. JÚLÍ 2001 15
VEL hefur gengið að bóka í hefð-
bundna sumardvalarflokka í sum-
arbúðirnar í Vatnaskógi í Svína-
dal. Alls eru tæplega eitthundrað
drengir í hverjum flokki, en hver
flokkur dvelur í vikutíma í senn.
Með feðgaflokkum, hefðbundnum
flokkum og unglingaflokki, þá
verða um 1400 manns, sem koma
í sumarbúðirnar til að dvelja þar
í lengri eða skemmri tíma.
Mæting í unglingaflokkinn í
sumar er óvenju góð, og hefir
ekki verið meiri áður – enda und-
ir styrkri stjórn Sigurðar sókn-
arprests á Hvammstanga – og
verða um 90 unglingar á aldr-
inum 14 - 17 ára í flokknum.
Skógarmenn hafa haldið að sér
höndum í sumar, hvað varðar
framkvæmdir, þar sem á síðustu
árum hafa þeir verið að byggja
svefnskála, og sú framkvæmd
tekið til sín fjármagn, sem ekki
er allt of mikið af í starfsemi sem
sumarbúðir eru. Í sumar hefur
þó verið unnið að stígagerð,
grisjun og skipulagningu skóg-
arsvæðisins.
Eftir að venjubundnu sumar-
starfi lýkur í haust, taka við
fermingarbarnanámskeið, þar
sem allar helztu kirkjur á höf-
uðborgarsvæðinu senda sín ung-
menni í Vatnaskóg, og má reikna
með um 1800 þátttakendum á
þau.
Alls 1400 manns
í sumarbúðunum
Morgunblaðið/-pþ
Nokkrar matmæðranna, sem gefa orkumiklum strákum matinn, þær
Steffí, Guðrún, Sigga, Halla og Anna
Borgarfjörður
Metmæting í unglingaflokki í Vatnaskóg í Svínadal
ÞAÐ er ekki algengt að hreinkýr
beri þegar komið er fram í júlí en
kemur þó fyrir. Venjulega bera
þær allar í maí og kálfarnir orðn-
ir stálpaðir um þetta leyti.
Hreinkýrin, sem bar við Kofa-
læk á Vesturöræfum á fyrstu
dögum júlímánaðar, virðist ekki
hafa áttað sig á að hún ætti þenn-
an kálf sem þar kom í heiminn og
yfirgaf hann.
Unir sér vel í fóstri
Það verður að telja ótrúlega
tilviljun að menn sem voru að
vitja grenja á svæðinu skyldu
rekast á kálfinn og bjarga honum
frá bráðum bana. Þarna beið
hans ekkert annað en veslast upp
og verða tófu og vargfugli auð-
veld bráð að murka lífið úr.
Sveinn Pálsson refaskytta
bjargaði kálfinum úr klóm rebba
og krumma, tók hann í sína
vörslu og kom í fóstur hjá góðu
fólki sem kann til verka við
hreinkálfauppeldi. Þar dafnar
kálfurinn vel, er hinn sprækasti
og unir lífgjöfinni hið besta.
Beið ekkert nema dauðinn
Norður-Hérað
Móðurlaus
síðgotlingur
Morgunblaðið/Sigurður Aðalsteins
SÍÐAN árið 1990 hefur verið í
gangi samstarfsverkefni milli
bænda og landgræðslunnar.
Tilgangur verkefnisins hefur
verið að stöðva rof og þekja
land gróðri og gera það not-
hæft til beitar. Bændurnir sjá
um að vinna verkið en land-
græðslan úthlutar fræi og
styrkir bændur við áburðar-
kaup og veitir einnig ráðgjöf.
Starfsmenn landgræðslunn-
ar heimsækja þátttakendur
reglulega og meta árangur og
leiðbeina bændum. Nærri 600
bændur taka þátt í þessu átaki í
nærri öllum sýslum landsins.
Að sögn Elínar Heiðu Valsdóttur,
starfsmanns landgræðslunnar í
Vestur-Skaftafellssýslu, er sáð 15
tonnum af húðuðu fræi og tæpum
1000 tonnum af áburði á hverju ári.
Áætlað er að bændur séu að vinna að
uppgræðslu á um 4000 – 5000 hekt-
urum af landi. Það er því ljóst að
ávinningur af þessari samvinnu er
mikill, landgræðslan gæti aldrei á
beinan hátt áorkað þessu með sama
fjármagni og fyrir bændurna er
þetta bæting og aukning á landi til
beitar.
Uppgræðsla á 4000-5000 hekturum
Fagridalur
600 bændur
græða landið
3 ár eru síðan sáð var í þetta rofarbarð
og er Ragnhildur Jónsdóttir að bera
áburð á rofið nú í sumar.
Morgunblaðið/Jónas Erlendsson
Á LEIÐINNI í Skarðsfjöruvitann
hefur lengi verið ónýt brú. Hefur
þar nú verið byggð önnur ný og
hentugri og nógu breið fyrir alla
bíla. Er þetta á aðal-fráveituskurð-
inum frá byggðinni í Út-Meðallandi.
Járnbitarnir eru úr gömlu Hörg-
árbrúnni. Ofaníburð gæti vantað
við brúna og ekki er fært til sjávar
nema fyrir aldrifsbíla. Sveinn Þórð-
arsson brúarsmiður í Vík hefur
ásamt flokki sínum byggt brúna.
Þessi fjöruvegur er mjög vinsæll
hjá ferðamönnum. Meðallands-
fjörur voru um langan aldur mesti
strandstaður landsins og þar er
voldugt brim og fallegar fjörur.
Nú er lítið um fiskiskip í Meðal-
landsbugtinni, nema þegar loðnan
fer þar um. Þar var að sjá sem borg
væri mikinn hluta af árinu, allt
fram yfir 1930. Ljósadýrð um næt-
ur en reykir á daginn þegar mokað
var á fírana undir kötlum tog-
araflotans frá Evrópu, sem fiskaði
hér við sandana. En nú sést varla
skip og aldrei rekur á fjörurnar
brimrotaðan þorsk svo sem áður
var. Neðansjávarhraunin meira og
minna sléttuð af togveiðarfærum
erlendum og íslenskum og lífríkið
eyðilagt. Þessi saga hefur gerst
kringum allt Ísland, en óvíða jafn
áberandi og hér. Og illa hefur fiski-
fræðingunum gengið að reikna líf í
smáfiskinn, sem hent var í hafið.
Tíðarfar hefur verið hér ágætt í
vor, áframhald af óvenju góðum
vetri. Var sauðgróður kominn í
byrjun maí. En eftir miðjan maí
kólnaði og dró úr sprettu. Guðni
Runólfsson, bóndi í Bakkakoti er
búinn að hirða nokkuð af heyi og
fleiri munu vera að byrja sláttinn
hér í vesturhluta Skaftárhrepps.
Ný brú að
Skarðs-
fjöruvita
Morgunblaðið/Vilhjálmur
Brúin á Stóraskurði.
Hnausum í Meðallandi