Morgunblaðið - 14.11.2001, Side 32

Morgunblaðið - 14.11.2001, Side 32
MINNINGAR 32 MIÐVIKUDAGUR 14. NÓVEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ ✝ Sigurbjörg Þor-leifsdóttir fædd- ist í Einkofa á Eyr- arbakka 26. apríl árið 1928. Hún lést á heimili sínu í Kópa- vogi 3. nóvember síðastliðinn. Hún var dóttir hjónanna Þor- leifs Halldórssonar bónda og sjómanns, f. 16.7. 1888, d. 21.6. 1971, og Ágústu Þórðardóttur hús- freyju, f. 17.8. 1891, d. 13.9. 1987. Sigur- björg var yngst fimm systkina: Sigurbergur, f. 16.3. 1915, d. 13.10. 1928, Hall- dór Valgeir, f. 14.8. 1916, d. 6.2. 1938, Kjartan, f. 4.7. 1918, d. 8.3. 1994, og Þórey, f. 15.1. 1925. Haustið 1948 byrjaði Sigur- björg að búa með Friðriki Helga Steindórssyni, f. 21.4. 1928, og voru þau gefin saman hinn 17.8. 1951. Þau stofnuðu heimili á Borgarholtsbraut 8 í Kópavogi og síðar í Vogatungu 8 í Kópa- vogi. Sigurbjörg og Friðrik eign- uðust sjö börn. Þau eru: Ásdís, f. 23.12. 1949, gift Gunnari Erni Guðmundssyni, f. 29.4. 1945, þau eiga þrjú börn; Þorleifur, f. 4.1. 1952, kvæntur Þóru Birnu Björnsdóttur, f. 3.1. 1955, þau eiga einn son en Þorleifur átti einn son fyrir; Ársæll, f. 20.7. 1953, kvæntur Ingv- eldi Þ. Einarsdótt- ur, f. 29.4. 1959, þau eiga tvo syni; Stein- dór, f. 28.10. 1960, kvæntist Ásu Jó- hannsdóttur, f. 19.10. 1961, og eign- uðust þau tvö börn. Þau skildu; Anna, f. 30.9. 1963, gift Ragnari Jóhanns- syni, f. 16.8. 1962, þau eiga þrjú börn; Auður, f. 23.8. 1965, gift Babou Alex N’dure, f. 19.4. 1958, þau eiga þrjú börn á lífi en eitt andaðist í vöggu; Þráinn, f. 11.1. 1971, kvæntur Elsu Þóreyju Eysteinsdóttur, f. 24.3. 1972, þau eiga eina dóttur. Sigurbjörg fór ung að heiman og stundaði skrifstofustörf í Reykjavík þangað til þau Friðrik fóru að búa. Eftir það var hún heimavinnandi þar til yngsta barnið var komið á legg en þá fór hún að vinna við ræstingar og heimilishjálp. Móðir Sigurbjarg- ar, Ágústa, bjó hjá henni síðustu 17 árin sem hún lifði. Á seinni ár- um tók Sigurbjörg virkan þátt í starfi tómstundaklúbbsins Hana- nú í Kópavogi og hafði mikla ánægju af. Útför Sigurbjargar fór fram frá Kópavogskirkju 9. nóvember. Glaður og reifur skyli guma hver uns sinn bíður bana. Þessi orð Hávamála koma mér í hug er ég minnist tengdamóður minnar, Sigurbjargar Þorleifsdótt- ur, sem andaðist 3. nóvember síðast- liðinn. Æðruleysi einkenndi hana allt til hinsta dags og gleði yfir hverjum nýjum degi. Hver stund fól í sér ævintýr, og þau fann hún víða. Í fágætu blómi í fjallshlíð, í ægifeg- urð jökulsins, eða dýrðlegum litum haustsins. Hún vissi að hamingjan var heimafengin og ræktaði sinn garð. Mikil umhyggja fyrir Friðrik, eiginmanni sínum, og allri fjölskyld- unni var ríkur þáttur í hennar fari. Hún var kletturinn, sú sem skýldi og hlúði að. En hún bar ekki aðeins umhyggju fyrir mannanna börnum. Garðurinn þeirra Friðriks ber nær- færni hennar einnig fagurt vitni. Þar getur að líta sannkallaðan skrúðgarð, þar sem nostrað hefur verið við hverja litla jurt og henni valinn sá staður þar sem hún nýtur sín best. Útlendar rósir og íslenskar fjólur lifa þar í sátt og samlyndi og fuglar himins eiga þar öruggt skjól. Hún viðaði að sér fróðleik um ís- lenska flóru, þekkti nöfn og eigin- leika óteljandi blómjurta og vissi hvar þær væri helst að finna í nátt- úru Íslands. Er ég kynntist Sigurbjörgu fyrir rúmum tuttugu árum fann ég að þar fór vönduð kona, sem ekki flíkaði til- finningum sínum, en undir glettnu og gamansömu yfirbragði sló hlýtt hjarta með ríka réttlætiskennd. Hún fylgdist vel með þjóðmálum og hafði ákveðnar skoðanir á mönnum og málefnum sem hún ekki hvikaði frá. Hún var víðsýnni en margir þeir sem yngri eru og laus við fordóma. Hún átti svo auðvelt með að sjá að tímarnir breytast og mennirnir með. Sigurbjörgu og Friðriki varð sjö barna auðið og vann hún heima þar til yngsta barnið var stálpað. Nærri má geta að oft hefur þurft útsjón- arsemi til að láta enda ná saman á svo barnmörgu heimili. En það tókst frábærlega vel. Hún kunni þá list að nota og nýta það sem til var og hugsa ekki um það sem ekki fékkst. Þegar hún fór að vinna utan heimilis vann hún mest við heimilishjálp. Amma mín varð þess happs aðnjót- andi að fá hana á heimili sitt. Sig- urbjörg var henni ekki aðeins ómet- anleg hjálp við heimilisstörfin, heldur reyndist hún henni einnig góður vinur. Mér finnst Sigurbjörg hafa verið hamingjunnar barn, eins og hún hafi ávallt vitað að lífið væri mátulega stórt fyrir eina ósk en ekki tvær. Hún vann heima lengst af sinni starfsævi og ég held að ósk hennar og hamingja hafi einmitt falist í því að vera heima með börnin og fylgj- ast með þeim vaxa úr grasi. Hún gladdist ekki síður yfir barnabörn- unum og barnabarnabörnunum. Börnin vissu að hjá henni áttu þau SIGURBJÖRG ÞORLEIFSDÓTTIR ✝ Ari Jónssonfæddist í Reykja- vík, 2. október 1929. Hann lést á hjarta- deild Landspítalans í Fossvogi 17. október síðastliðinn. Foreldr- ar hans voru Jón Sveinsson, f. 14. októ- ber 1898, d. 1. febr- úar 1967, og Magnea Magnúsdóttir, f. 4. maí 1899, d. 18. nóv- ember 1993. Systir Ara var Ingibjörg, f. 14. nóvember 1933, d. 25. desember 1986, gift Ingva Matthíasi Árnasyni og áttu þau sex börn. Bræður Ara eru: Sveinn, f. 1. september 1937, kvæntur Elísabetu Guðmunds- dóttur, þau eiga tvö börn; og Magnús, f. 24. október 1941, kvæntur Margréti Halldórsdóttur, þau eiga tvö börn. Hálfbróðir sam- feðra var Ingi, f. 14. janúar 1927, d. 29. júní 1962. Hinn 2. október 1959 kvæntist Ari Stefaníu Brynjólfs- dóttur, f. 1. mars 1932. Foreldrar hennar voru Brynj- ólfur Danivalsson, f. 17. júní 1897, d. 14. september 1972, og Emilía Lárusdóttir, f. 26. mars 1896, d. 8. ágúst 1993. Sonur Ara og Stefaníu er Örn, f. 24. janúar 1965, kvæntur Guð- rúnu Lilju Gunnars- dóttur, f. 14. júní 1966. Þeirra börn eru Stefanía Lilja, f. 15. júní 1995, og Daði, f. 20. febrúar 1999. Ari lauk verslunarprófi frá Verzlunarskóla Íslands og starf- aði frá því allan sinn starfsaldur, tæpa fimm áratugi, hjá Lands- banka Íslands, síðustu árin sem útibússtjóri í Langholtsútibúi en hann lét af störfum árið 1996. Útför Ara fór fram í kyrrþey. Vinur minn, Ari Jónsson, er látinn. Kynni okkar hófust þegar ég beið eft- ir starfsmannastjóra L.Í., og eilítið kvíðinn. Birtist þá Ari og dró fram fyrir mig stól og sagði mér að slaka á. Vinskapur okkar hefur síðan varað nær óslitið í 47 ár. Ari var hlédrægur maður, virkaði hrjúfur á þá sem ekki þekktu hann, en þeir sem kynntust honum fundu að hjartalagið var gott. Síðustu árin átti hann við vanheilsu að stríða. Ari hafði gaman af að spila brids og var oft tekið í spil heima hjá foreldr- um mínum, og síðar gerðumst við fé- lagar í Krummaklúbbnum í Reykja- vík. Í einu af ferðalögum okkar um landið kynntist hann konu sinni, Stef- aníu Brynjólfsdóttur frá Sauðárkróki. Þau gengu í hjónaband 2. október 1959, einkasonur þeirra er Örn, hans kona er Guðrún Lilja og eiga þau tvö börn, Stefaníu Lilju og Daða sem voru augasteinar afa síns. Gott var að sækja þau hjón heim, á þeirra fallega heimili og var gestrisnin þar í fyrir- rúmi. Í einni af ferðum Ara á vegum bankans til Danmerkur barst talið að því að hann ætti vin heima sem væri af dönskum ættum og bæri nafnið Thejll, tveir ráðstefnugestanna sögð- ust vera sérfræðingar í dönsku síma- skránni og fundu þeir þrjár bls., með þessu nafni í þeirri merku bók, sem auðvitað var kippt í burtu, og er heim kom færði Ari mér bls., og sagði hér eru ættingjar þínir, mikið var hlegið að þessu. Svona var Ari. Hafðu þökk fyrir allt, kæri vinur, hvíl í friði. Hittumst síðar, þrjú grönd. Elsku Stefanía og fjölskylda, okkar innilegustu samúðarkveðjur. Hin langa þraut er liðin, nú loksins hlaustu friðinn, og allt er orðið rótt, nú sæll er sigur unninn, og sólin björt upp runnin á bak við dimma dauðans nótt. (Valdimar Briem.) Magnús Thejll, Bjarney J. Friðriksdóttir. ARI JÓNSSON                                                  !  !      "     #$ !  #$%% !"    # !$ %&  '$(#  #'$(# ) # #'$#* "   +,-+,- . /0     & '  (   !   ) !  !     *  !  '    #$ !   #%,%     !#%+) )#     !##+) )#*            ! 12345 64 ( 0 #%   (  - !  .(         / +      #) !  #%% "    !    0   0  !   +      "    )-   #%&  -   7$(#)# ! 4 ')#  &#%&  44 ')# '#%"%&  !&#4 ')# 4 ('!##%&  !8 '4 ')#  4 ')# ##'3) ### 4 '4 '%&  5 $- )9 4 '4 ')# 5 5 %&%&        $#$(#)$#$#$(#* 1                !.* !234 64 2 ' !   0   #, !  3&'*8)# #3&')# " &%&  5'# %*3&'%&  +)  ': ##)# 5 3*3&'%&  !# *!#%)# 3&'   3&')#  #399# #%  #3&'%&   ! #%)# 8.*3&')#   *; '%&  #%.(  %&  ! !))# $#$(#)$#$#$(#*                 !212624 <  = . %         2 ' 3 ' !       ## !  !        /( !       #) !  #$%% 4  ! 5     "    !    0   0  !   +          2 ' 8#!##%&  !## !#%)# 5 8# %5#%&   #!#%)# .(#!#%)# # #   !8#!#%%&  :  !#%)#  %,%%%&  8#!#%%&  +) .(#)# $#$(#)$#$#$#*        !><2 , " 7     &   !(     #6 !  *5 (    ##. ##%&  )$(#*

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.