Morgunblaðið - 02.12.2001, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 02.12.2001, Blaðsíða 24
Heimskur, heimskari, enn heimskari og heimskastur Aulabárða- húmorinn ríkir í Hollywood  LÖGGILTA ljóskan Reese Witherspoon (Legally Blonde) er í þann veginn að hefja leik á móti eiginmanni sínum Ryan Phillippe. Það verður í spennumyndinni Mindhunters undir stjórn hasarmyndakóngsins finnska Renny Harlin. Þau hjónin munu leika nýliða í bandarísku alríkislögreglunni, FBI. Meðal annarra leikara í Mindhunters eru Christopher Walken, Martin Sheen og LL Cool. Eiginmaðurinn Phillippe hefur nýlokið við að leika í Gosford Park hjá Robert Altman. Leikur samrýndra hjóna Reese Wither- spoon: Leikur í fyrsta sinn með eiginmanninum.  AFLEIÐINGAR atburðanna 11. september halda áfram að einkenna líf og störf í kvikmyndaborginni Hollywood. Mikill samdráttur er enn í framleiðsl- unni. Í Los Angeles fækkaði framleiðsludögum í 399 í október úr 428 í september, en á tímabilinu janúar til júní voru þeir yfir þúsund í hverjum mán- uði. Spáð er að glaðni aftur yfir framleiðslunni á næsta ári en ótti stórstirna við ferðalög og kröfur þeirra um öryggi muni valda því að handritum verði breytt svo ekki þurfi að taka margar myndir utan Hollywood. Sumir framleiðendur muni þó leita skjóls í Evrópu fyrir tökur mynda sinna. Samdráttur í Hollywood  Fyrrverandi parið Gwyneth Paltrow og Ben Affleck eru að taka að sér aðal- hlutverkin í nýrri end- urgerð spennumynd- arinnar Suspicion eftir Alfred Hitchcock. Mynd- in, sem gerð verður á næsta ári, segir frá ungri konu, erfingja mikilla auðæva, sem fer að gruna að eiginmaður hennar glaumgosinn sé morðingi. Paltrow og Affleck í Hitchcock-endurgerð Ben Affleck: Eiginmaðurinn. Gwyneth Palt- row: Erfinginn.  TVEIR garpar, Keanu Reeves og Dennis Quaid, eiga að fara með aðal- hlutverk sann- sögulegrar spennumyndar, Time For a Kill- ing, sem byggist á grein í tímarit- inu Rolling Stone um löggu í Los Angeles, Russell Poole að nafni, sem rannsakar morð á tveimur röppurum, Biggie Smalls og Tupac Shakur, en böndin beinast að starfsbræðrum hans. Reeves á að leika lögguna en Quaid mann sem skipuleggur morðárásir fyrir mafíuna. Rapparamorð kvikmyndað Keanu Reev- es: Lögga. Dennis Quaid: Bófi.  FASTLEGA hafði verið búist við því að bandaríski leikstjórinn Ro- bert Altman yrði formaður dóm- nefndar á kvikmyndahátíðinni í Berlín 6.–17. febrúar. Nú hefur ver- ið tilkynnt að formaðurinn verði indverski leikstjórinn Mira Nair, sem sigraði á Feneyjahátíðinni í haust með mynd sinni Storma- samt brúðkaup eða Monsoon Wedding, sem var opnunarmynd Kvikmyndahátíðar í Reykjavík nýlega. Nýr yfirmaður hefur tekið við Berlínarhátíðinni, Dieter Kosslick, en hann hefur haft fá orð uppi um fyrirætlanir sínar, nema hvað ný dagskrá verður sett á laggirnar, tileinkuð þýskri kvik- myndagerð. Frumraun þýska leikstjórans Toms Tykwer (Hlauptu Lola, hlauptu) á enskri tungu, Heaven, verður opnunarmyndin en meðal annarra keppenda eru talin líkleg The Majestic eftir Frank Darabont með Jim Carrey, Iris eftir Richard Eyre með Kate Winslet og Judy Dench, Charlotte Gray eftir Gillian Armstrong með Cate Blanchett, The Shipping News eftir Lasse Hallström með Kevin Spacey og Julianne Moore og Hearts in Atlantis eftir Scott Hicks með Anthony Hopkins. Af mynd- um utan enskumælandi landa eru taldar líklegar Stríðiðeftir Rússann Alexei Balabanov, Brucio nel Vento frá Ítalíu eftir Silvio Soldini (Brauð og túl- ípanar) og Gættu vel kisu minnareftir Jeong Jae- eun, svo nokkrar séu nefndar. Nair formaður í Berlín Mira Nair: Í dóm- arasætinu. ÍSLENSKA dans- og söngvamyndin Regína, sem María Sigurðardóttir leikstýrir eftir handriti Margrétar Örnólfsdóttur og Sjóns, verður frumsýnd í Háskólabíói á annan dag jóla. Regína er íslensk-kanadísk samfram- leiðsla og gerð í tveimur útgáfum, á íslensku og ensku; sú enska verður frumsýnd í Kanada næsta sumar. Regína segir frá samnefndri tíu ára stúlku (Sigurbjörg Alma Ingólfsdóttir), sem býr með móður sinni (Halldóra Geirharðsdóttir) í Reykjavík og uppgötvar einn góðan veðurdag að hún getur látið óskir sínar rætast með því að syngja um þær. Hún og Pétur vinur henn- ar (Benedikt Clausen) ákveða að taka framtíð- ina í sínar hendur, en óprúttinn hárkollusali (Baltasar Kormákur) kemur til sögunnar og flækir áætlanir þeirra. Fyrr en varir eru þau orðin aðalhetjur í spaugilegu en jafnframt snúnu glæpamáli. Meðal annarra leikenda eru Björn Ingi Hilmarsson, Sólveig Arnarsdóttir, Stefán Karl Stefánsson, Magnús Ólafsson og Rúrik Har- aldsson. Framleiðendur eru Hrönn Kristinsdóttir og Friðrik Þór Friðriksson fyrir Íslensku kvik- myndasamsteypuna í samvinnu við LaFéte Productions í Kanada. Kvikmyndatökumaður- inn Allen Smith er kanadískur, tónlistina sem- ur Margrét Örnólfsdóttir, dansahöfundur er Aletta Collins frá Bretlandi og leikmynd gerir Helga I. Stefánsdóttir. Regína er fjölskyldu- mynd með mikilli tónlist og dönsum. Vinirnir Regína og Pétur taka til hendinni í eldhúsinu: Sigurbjörg Alma Ingólfsdóttir og Benedikt Clausen í nýju íslensku söngva- og dansmyndinni, sem verður eina íslenska jólamyndin í ár. Regína frumsýnd á annan í jólum SÁ sem þetta skrifar er Egill Helgason og birt- ir á vefsíðunni Silfur Egils á Strik.is. Egill er mætur maður og reyndur þjóðfélagsrýnir, sem gaman er að rökræða við. Eitt sinn var hann m.a.s. kvikmyndarýnir, ef ég man rétt. Þess vegna er leitt að sjá hann hafna gömlu elskunni sinni. Og verður áreiðanlega erfitt fyrir kvikmyndina að lifa án ástar Egils. Hann segir henni upp í pistli þar sem hann vegsamar Kieslowski hinn pólska en lýs- ir vantrausti á Kubrick hinn ameríska. Það smekksatriði læt ég liggja milli hluta. En í öðrum Silfurspistli spyr hann spurn- ingar í beinu framhaldi af tilvitnuninni hér að ofan. Hún er: Er kvikmyndin dautt list- form? Þar skoðar hann bíóauglýsingarnar og kemst að þeirri niðurstöðu að af um 28 myndum voru 25 bandarískar, eða um 90%. Um þetta úrval eða skort á úrvali hef ég sjálfur oft messað á þessum stað. Síðan seg- ir Egill: „Það sem mér fannst kynlegra var að líklega getur engin af myndunum, sem sýndar eru hérna í Reykjavík talist vera listaverk – það er meira að segja ólíklegt að nokkur þeirra geri tilkall til þess að vera tal- in listaverk. ... Þessi orð, list og kvikmyndir, eru nánast andheiti; ef kemur upp kvittur um að kvikmynd sé listræn virkar það eins og eitur í miðasölunni. Kvikmyndirnar virð- ast endanlega dottnar ofan í þann pytt að vera afþreying og eiginlega ekkert annað.“ Nú er það í fyrsta lagi hæpið fyrir mann, sem í upphafi greinar kveðst „löngu hættur að fara í kvikmyndahús“, að dæma um list- rænt gildi kvikmynda eftir auglýsingum. Það kallast örugglega fordómar. Í öðru lagi dreg- ur hann ranga ályktun af forsendum sínum, þ.e. að 90% mynda í kvikmyndahúsunum í Reykjavík séu bandarískar. Sú ályktun er að kvikmyndir yfirleitt séu ekki listaverk leng- ur. Hann gæti hugsanlega dregið þá ályktun að bandarískar kvikmyndir séu almennt ekki listaverk, en þá er reyndar betra að hafa séð slatta af þeim, sem í boði eru. Í lok greinar sinnar skrifar Egill Helgason: „Sem listform eru kvikmyndirnar í algjörri lægð og kannski í andaslitrunum.“ Hið rétta er, og ef til vill er höfundurinn að meina það, að sem listform eru Hollywood-myndir í al- gjörri lægð og kannski í andaslitrunum. Og þetta eru þær myndir sem auglýsingarnar í blöðunum hampa mest. Ég held að flestir þeir sem sækja kvikmyndahúsin hér að stað- aldri geti verið sammála um þetta, því miður. Bandaríska afþreyingarmyndin þjáist af uppdráttarsýki, hugmyndaleysi og end- urtekningum; endalausar endurgerðir gam- alla smella og úldinna sjónvarpsþátta eru eitt helsta einkennið. Sem betur fer eru til und- antekningar frá þessari reglu en þær eru svo fáar að maður hrekkur við þegar þær birtast. Bandaríska afþreyingarmyndin stendur sjaldnast undir því að vera afþreying, hvað þá meir. Nýjasta dæmið er Legally Blonde, sem hlaut prýðis viðtökur vestra en þegar hún birtist hér á tjaldinu skilur áhorfandi ekki hvers vegna; þetta er klaufalegur, lítt fyndinn ýkjufarsi, að vísu með góðri leikkonu í aðalhlutverkinu. Úrvalið í kvikmyndahúsunum er því í al- gjörri lægð, ekki listgreinin í heild. Þetta sannaðist á nýliðinni Kvikmyndahátíð í Reykjavík. Þótt fjarri sé að hún njóti við- unandi aðbúnaðar og fyrrnefndur Egill kalli hana „hræðilegan bastarð“, sýndi hún og sannaði rétt eina ferðina að kvikmyndalistin er sprelllifandi ef hún fær tækifæri til að njóta sín. Það fær hún of sjaldan. Gamla ástkonan hans Egils Helgasonar á enn skilinn allan séns. Sálumessa draums: Ekki aðeins listaverk, heldur líka bandarísk. Fornar ástir „Ég elska Mikka mús meira en nokkra konu sem ég hef kynnst,“ sagði Walt Disney. Hann hafði nokkurra hagsmuna að gæta. Samt er þetta auðvitað of langt gengið. Mér datt þetta í hug þegar ég las eftirfarandi yfirlýsingu á Netinu: „Eftir því sem árin líða hafa mér orðið æ betur ljósar takmarkanir kvikmyndanna. Ég ann þeim ekki jafnheitt og einu sinni, þær eru næstum eins og kona sem ég elskaði einu sinni en ekki lengur.“ SJÓNARHORN Árni Þórarinsson NÝ TÓNLIST – gamlar kvikmyndir er nýbreytni sem Kvikmyndasafn Ís- lands er að hleypa af stokkunum í Bæjarbíói og mun standa allt næsta ár. „Við munum sýna ýmis gullald- arstykki með nýrri, frumsam- inni tónlist, poppi, djassi og raftónlist og gefum þannig ungu tónlistarfólki tækifæri til að semja og flytja tónlist við þöglar kvikmyndir,“ segir Oddný Sen hjá Kvikmyndasafn- inu. „Við byrjum nk. föstudag, 7. desember, með sýningu á hinni sögufrægu banda- rísku heimild- armynd Nanook norðursins frá 1922 eftir Ro- bert Flaherty, sem kallaður er faðir leikinna heimildarmynda. Nanook norðursins fjallar um líf eskimóafjölskyldu og lýsir deyjandi menningu þeirra á norðurskautinu. Tónlistin er samin og flutt af Skúla Sverrissyni, bassaleikara í New York, og Hilmari Jenssyni gítarleikara.“ Önnur nýbreytni hjá Kvikmyndasafninu í Bæjarbíói eru helgarsýningar tileinkaðar ákveðnum leikstjórum eða kvikmyndateg- undum, eins og trúarlegum myndum, Shake- spearemyndum, Hitchcockmyndum o.s.frv. „Hinn 8. og 9. desember verðum við þannig með jólaglaðning þar sem eru sýningar á ýmsum perlum Chaplins, eins og Borgarljósunum, Gull- æðinu, Einaræðisherranum, Drengnum, Sirk- usnum, Sviðsljósum o.fl.,“ segir Oddný. „Það er mikil eftirspurn eftir Chaplin núna og við vonum að þeir sem ekki komust á kvikmyndatónleika okkar í Háskólabíói mæti nú í Bæjarbíó.“ Þá verður helgin 15. og 16. desember til- einkuð vinsælu grínpari sem ekki hefur lengi sést á tjöldum hérlendis, þ.e. Abbott og Costello. Meðal mynda þeirra sem þá verða sýndar eru Fjársjóður múmíunnar, Veröldin hlær og Abbott og Costello hitta Frankenstein. Fjölbreyttur jólaglaðningur Kvikmyndsafnsins í Bæjarbíói Nanook norðurs- ins, Chaplin og Abbott og Costello Gamlir kunningjar: Abbott og Costello. Chaplin: Margar fræg- ustu perlna hans sýndar. Nanook norðursins: Upp- haf leikinna heim- ildamynda.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.