Vísir - 03.09.1980, Blaðsíða 14

MiOvikudagur 3. september 1980.
„Hvers
vegna
má ekki
sýna
annars
staðar?'
Verslunarkona skrifar:
Ég hef fylgst meO þvi i frétt-
um undanfariö aö kaupmönnum
nokkrum, sem áhuga höföu á aö
hafa opiö i verslunum sinum á
sunnudögum, var synjaö um
þaö af borgaryfirvöldum. Þeir
ætluöu aö halda sýningu, rétt
eins og gert er i Laugardalshöll.
En þannig eru - nú reglur og
skilyröaflóö, aö ekki er sama
hvort þú heldur sýningu til
dæmis á Grensásveginum eöa i
Laugardalshöll þó báöir staö-
irnir séu full boölegir.

II !1g ff- 1
II Í m
II ,
f S

Bréfritari óskar eftir þvi aö hiisiö aö Suöurgötu 7 veröi flutt IGrjótaþorp, þar sem þaö muni sóma sér og
Galleriinu vel.
„FLYTJIÐ SUBURGOTU
7 í GRJÓTAÞORPHf
Þegar menn sýna þá góöu
þjónustu aö vilja hafa búöir
sinar opnar á sunnudögum ættu
borgaryfirvöld aö þiggja þaö
meö þökkum, þaö er hvort eö er
ekki svo mikiö aö gera hérna i
borginni, aö þaö þurfi aö synja
fólkium jafnsjálfsagöan hlut og
huga aö nýjum, skemmtilegum
vörum I verslunum.
Mig grunar aö hér sé eitthvaö
látiö ráöa feröinni sem ráöa-
menn eiga erfitt meö aö skýra,
eöa er ekki sama hvort þaö er
Jón, eöa séra Jón, er ekki sama
hvort kostar inn á sýningu eöa
hvort hún kallast sjálfsögö
þjónusta viö viöskiptavini.
Reykvíkingur skrifar:
Hvaö á þaö lengi aö
viögangast aö viö tökum þvi
þegjandi þegar áhugaleysingjar
um um hverfismál taka frá okk-
ur þaö sem okkur þykir jafn vel
vænst um i umhverfinu?
Nú hefur borgin ákveöiö aö
flytja Suöurgötu 7, eitt merk-
asta bæjarstæöi, og elsta hús i
Reykjavik sem uppi stendur,
uppl Arbæjarsafn. Varla dettur
þó nokkrum I hug aö menn fari
aö sækja Galleriiö þangaö, eöa
hvaö?
Mér þykir þetta öllu furöu-
legra athæfi, þegar vitaö er aö
þetta merka hús myndi vel
sóma sér i Grjótaþorpi, en þar
er ég viss um aö hægt er aö
finna skemmtilegan staö fyrir
þaö.
Þar meö færi húsiö ekki úr
miöbænum, en gengi vel inn i
þaö umhverfi sem fyrir er.
Galleriiö myndi svo sóma sér
vel á sinum staö, i húsinu.
Þannig yröi þetta lyftistöng
fyrir bæjarbraginn og ekki
veitir nú af.
Þaö eru til öfgar I umhverfis-
málum, vist er þaö. En ég fæ
ekki séöaöhér sé um óraunhæfa
ósk aö ræöa, þegar fariö er fram
á aö húsiö sé flutt til I miöbæn-
um, þar sem þaö þarf aö fara af
núverandi staö.
Þau rök aö húsiö geti allt eins
fariö upp i Arbæ eins og aö
flytjast um nokkur hundruö
metra, skil ég ekki, þvi þaö
veröur I sama umhverfi og þaö
mun þannig áfram gera sitt
gagn. Reyndar má segja aö
staöur hússins nú sé ekkert sér-
staklega skemmtilegur, meö
þessi háu hús slútandi yfir, en I
Grjótaþorpi myndi hUsiö vel
sóma og ég vona bara aö hægt
sé aö hnika huga ráöamanna, aö
þeir liti aöeins viö og hugleiöi
hvort þetta sé ekki betri lausn,
en fryst’ng hUssins i Arbæjar-
safni. Lif hUssins er mikil-
vægari þáttur en byggingarlag.
Siglingaunnandi telur aö meö þvf aö dýpka tjörnina megi koma I veg fyrir eyöileggingu á varplandi fugla”.
Báta á
Siglingaunnandi
hringdi:
Ég hef veitt þvi athygli
Uörnlna
undanfariö aö tjörnin i Reykja-
vik er til litils brUkleg, þvi hún
er svo grunn, að menn eru aö
vaöa þarna út i og meira aö
segja eyöileggja varpstaöi fugla
i hólmanum vegna þessa.
Mér dettur þvi I hug aö hægt
sé aö slá aö minnsta kosti tvær
flugur I einu höggi meö þvi aö
dýpka tjömina. Þannig kæmist
upp aöstaöa fyrir litla iystibáta
sem gætu siglt þama um, auk
þess sem ekki væri hægt aö vaöa
út i hólmann, nema þá meö
ærinni fyrirhöfn.
Hugmynd min er sú aö borgin
kæmi sér upp litlum bátum, sem
•væru leigöir á tjörnina og væri
þetta kjörin tilbreyting i miöbæ-
14
sandkorn
Umsjón:
Óskar
Magnússon
Vll kaupa
ávexti...
Jafnréttisráö er nú aö dudda
sér viö aö fara yfir helling af
útvarpsauglýsingum þar sem
auglýst er kyngreint eftir
fólki til vinnu. Sandkorn var
satt aö segja alveg oröiö
ánægt meö aö menn fengu aö
auglýsa eftir þvi sem þeir
sæktust eftir en ekki eftir
einhverju ööru. Sú skoöun
hefur enda heyrst, aö þaö sé
álika fáránlegt aö skikka
menn til aö auglýsa eftir
„starfskrafti” þegar þeir vilja
fá annaö hvort karl eöa konu
eins og aö skikka mann sem
ætlar aö kaupa kartöflur til aö
auglýsa eftir ávöxtum...
Gaman,
gaman
Nú hefur þaö gerst Reykvik-
ingum til óblandinnar ánægju
aö skortur á framkvæmdafé
hjá Pósti og sima kemur i veg
fyrir aö hægt veröi aö taka upp
skrefatalninguna hryllilegu
um næstu áramót.
Þaö er annars athyglisvert,
aö enginn viröist vita hvaöa
áhrif slik skrefataining kann
aöhafa á simreikning „venju-
legs” notanda en ákvöröun er
tekin án þess aö gert hafi veriö
grein fyrir þvi. Simnotendur
hér á höfuöborgarsvæöinu
hafa veriö mjög andvaralaus-
ir I máli þessu og má vera aö
menn átti sig ekki fyrr en
fyrsti sfmreikningurinn eftir
breytingu vindur sér inn um
bréfalúguna. (Sýnu nær væri
aö láta notendur greiöa eftir
innihaldi simtala. Þannig
greiddu þeir hærra sem fara
meö tómt röfl og fleipur per
telefón. Hinir sem alvörumál
ræöa slyppu þá billegar. Setja
mætti upp sérstaka stofnun til
aö sjá til aö þessu veröi
framfylgt.)
Tvær veislur
Þessi er úr búnaöarblaöinu
Frey, sem Sandkorn fiskaöi
upp úr mjólkurhyrnunni hjá
sér eitt sfökveldiö:
Séra Róbert Jack á Tjörn á
Vatnsnesi er kunnur af aö
vera glaövær maöur og
mannblendinn.
Fyrir fáum árum gifti hann
dóttur sfna og efndi til
brúökaupsveislu heima á
Tjörn. Þegar veislan var
nýiega hafin, fagnaöurinn f
hámarki og skammt áliöiö
nætur, kvaddi sér Róbert sér
hljóös og mælti:
„Brúökaupsveislunni er nú
lokiö.
Þaö sló vandræöalegri þögn
á gestina, enda vissu þeir ekki
hvaöan á þá stóö veöriö.
Þá hélt séra Róbert áfram
máli sinu og sagöi:
„en nú hefst afmælisveisla
min.”
Tóku veislugestir þá aftur
gleöi sina.