Morgunblaðið - 24.05.2002, Qupperneq 44

MINNINGAR
44 FÖSTUDAGUR 24. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Hólmfríður Jóns-dóttir fæddist á
Vatni á Höfðaströnd í
Skagafirði 3. apríl
1915. Hún lést á Heil-
brigðisstofnuninni á
Sauðárkróki 16. maí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Jón
Kristbergur Árnason
bóndi á Vatni, f. 2.
sept. 1885, d. 6. mars
1926, og kona hans
Amalía Sigurðar-
dóttir, f. 25. maí
1890, d. 14. júní 1967.
Systkini Hólmfríðar
voru Sigrún, f. 6. mars 1911, d. 22.
mars 1986, Árni, f. 21. apríl 1913,
d. 10. okt. 1972, og Gísli, f. 21. nóv.
1917, d. 11. janúar 1989. Hálfsyst-
ir Hólmfríðar er Sigurlaug Guð-
rún Gunnarsdóttir, f. 9. okt. 1933.
Hólmfríður giftist 11. júní 1939
Sigurði Jóhannssyni frá Úlfsstöð-
um í Blönduhlíð í Skagafirði, f. 11.
júní 1916, d. 28. febrúar 2002.
Foreldrar hans voru Jóhann Sig-
urðsson, f. 5. júní 1883, d. 14. mars
1970, og Ingibjörg Gunnlaugs-
dóttir, f. 25. des. 1885, d. 3. mars
1975. Börn Sigurðar og Hólmfríð-
ar eru: 1) Jóhann Úlfar, f. 30. des.
1939, maki Elaine Sigurdson, þau
eru búsett í Winnipeg í Kanada,
börn þeirra eru Eric Jón, f. 9. nóv.
1967, maki Lara Sigurðsson, þau
eiga tvö börn; og Kristine Mar-
grét, f. 17. sept.
1970, maki Gerald
Diamond, þau eiga
tvö börn. 2) Amalía,
f. 20. júlí 1945, maki
Sigmundur Guð-
mundsson, synir
þeirra eru Sigurður
Úlfar f. 5. maí 1967,
Brynjar Örn, f. 19.
mars 1974, sambýlis-
kona Þorgerður
Tómasdóttir, f. 7.
okt. 1978, og Hólmar
Logi f. 19. des. 1976.
Jón, faðir Hólm-
fríðar, andaðist frá
fjórum ungum börnum 1926, en
þá voru þau hjón flutt að Víðivöll-
um í Blönduhlíð í Skagafirði. Árið
1933 giftist Amalía móðir Hólm-
fríðar Gunnari Valdimarssyni, f.
16. júní 1900, d. 18. okt. 1989, og
fluttist Hólmfríður með þeim
hjónum á Víðimýri í Skagafirði
1934. Hún stundaði nám í Kvenna-
skólanum á Blönduósi. Árið 1939
giftist hún Sigurði og fluttist að
Úlfsstöðum í Blönduhlíð og
bjuggu þau hjón þar og stunduðu
búskap til 1972, að þau brugðu búi
og fluttu til Sauðárkróks. Eftir að
hún flutti til Sauðárkróks starfaði
hún allmörg ár í eldhúsinu á
Sjúkrahúsinu á Sauðárkróki.
Útför Hólmfríðar verður gerð
frá Sauðárkrókskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Elsku amma okkar, þá ert þú
komin til afa og þið eruð saman á ný
eftir stuttan aðskilnað hvort frá
öðru.
Það klikkaði ekki þegar við bræð-
ur fórum niðureftir, þá var tekið á
móti okkur opnum örmum og okkur
boðin hressing, svo ekki sé minnst á
að ef við hjálpuðum eitthvað til í
garðinum eða með önnur verk þá
var launað með nýbökuðu hafrakexi,
vöfflum, pönnukökum og þess hátt-
ar kræsingum, sem þú varst vön að
hafa á borðum þegar gesti bar að.
Fengum við oft að hjálpa til við
baksturinn, þá var gaman og stund-
um var meira að gera hjá þér við að
passa okkur. Það var einstakur tími
þegar farið var í laufabrauðið fyrir
jólin og afi sá um að allir skæru út.
Allar voru svo uppskriftirnar
geymdar á góðum stað, í kollinum á
þér.
Þið afi voruð mjög dugleg að
halda húsinu, skúrnum og garðinum
til fyrirmyndar, að ógleymdri kart-
öfluræktinni, sem þið pössuðuð vel
upp á og sáuð um að uppskeran yrði
ætíð sem best.
Þið afi voruð mjög dugleg að fara
í fjöruna að labba og njóta útiver-
unnar saman. Allt fóruð þið saman,
hvort sem það var í útilegur, ferða-
lög til annarra landa eða bara yfir
götuna til okkar. Þær voru ófáar
ferðirnar sem búið var að fara í úti-
legu í Vaglaskóg.
Það var líka alltaf gaman að koma
til ykkar, ætíð létt yfir ykkur, afi
hoppaði og skoppaði í kringum okk-
ur bræðurna og þú stjanaðir við
okkur af fullum krafti.
Þó að heilsunni hafi hrakað hjá
ykkur báðum á síðari árum reynduð
þið alltaf að lifa létt og hafa gaman í
kringum ykkur. Við bræður höfðum
gaman af því að vera nálægt ykkur
og eflaust hefur það verið gagn-
kvæmt. Var það mikill kostur að þið
gátuð búið svo lengi í húsinu ykkar á
Grundarstígnum og verið út af fyrir
ykkur, það verður skrýtið að geta
ekki hitt ykkur þar lengur.
Við eyddum öllum hátíðarstund-
um með ömmu okkar og afa og hefð-
um við ekki viljað sleppa því, enda
voru það frábærir tímar sem við
munum geyma í minningum okkar.
Næstu jól verða öðruvísi þegar þið
eruð bæði horfin á braut, en við vit-
um að þið eigið bæði eftir að vera
þarna hjá okkur í anda.
Elsku amma okkar, nú þegar þú
ert komin til afa þar sem þið eruð
saman vitum við að þið fylgist með
okkur bræðrum og sjáið til þess að
allt gangi vel hjá okkur í framtíð-
inni. Nú kom að því að þú fékkst
þína hvíld og jú, þú fékkst þá ósk
uppfyllta að fara frá þessum heimi
að sumarlagi í skaplegu veðri, eins
og þú orðaðir það.
Okkar elsku amma, megi guð
geyma þig og styrkja á nýjum stað,
þú kastar kveðju á afa og við vitum
að nú er hann búinn að blanda í glas
handa þér og tekur á móti þér með
bros á vör.
Við elskum þig amma.
Sigurður Úlfar, Brynjar
Örn og Hólmar Logi
Sigmundssynir.
Nú eru þau bæði gengin til feðra
sinna heiðurshjónin Hólmfríður
Jónsdóttir og Sigurður Norðdal Jó-
hannsson frá Úlfsstöðum í Blöndu-
hlíð. Hann lést 28. febrúar síðastlið-
inn en hún 16. maí, svo að það eru
einungis tæpir 3 mánuðir á milli
andláts þeirra er við kveðjum Hósu í
dag.
Þau hjón voru mjög samtaka í öllu
sem þau tóku sér fyrir hendur og
maður fann góðvild og gleði stafa frá
þeim alla tíð.
Ég man vel þann dag er við hjón-
in ásamt dætrum okkar fórum að
heimsækja þau á björtum sumar-
degi, Blönduhlíðin skartaði sínu feg-
ursta, okkur tekið af mikilli gest-
risni og alúð. Heimasætan var á
hestbaki, en sonurinn farinn út í
heim, bæði búin að finna hamingju
lífs síns.
Er ég horfi til baka og hugsa til
barna Amalíu sem gengin eru, finnst
mér eftirtektarvert hve miklir gleði-
gjafar þau voru samferðarmönnum
sínum.
Nú þegar við kveðjum Hósu er
okkur mikið þakklæti í huga fyrir öll
árin.
Við Sigurlaug sendum aðstand-
endum samúðarkveðjur.
Garðar.
Ég vel þér kveðju, sem virði ég mest,
von, sem í hjarta geymi.
Annist þig drottins englar best
öðrum og sælli heimi.
(Valdimar Jónsson frá Hemru.)
Að kvöldi 16. maí andaðist á
Sjúkrahúsi Skagfirðinga móðursyst-
ir mín Hólmfríður eð Hósa frænka
eins og ég jafnan kallaði hana.
En 28. febrúar síðastliðinn lést
Sigurður maðurinn hennar. Það var
sælt fyrir hana að fá hvíld frá jarð-
nesku lífi þar sem aldur var hniginn
og heilsan þrotin.
Þegar ég lít yfir farinn veg, er
sterk sú minning sem ég á um þessa
frænku mína og þá jafnframt mér
ákaflega kærar allar þær samveru-
stundir sem við höfum átt saman, en
öll hennar framkoma var þannig að
ætíð skein frá Hósu gleði, léttleiki
og hlýja.
Minnisstæðar eru mér ferðirnar
sem ég fór með móður minni fram í
Úlfsstaði í Blönduhlíð en á þeim ár-
um bjuggu þau Hósa og Siggi þar
stórbúi eða allt til ársins 1972, er
þau fluttu á Krókinn vegna heilsu-
brests Sigga.
Stundum var farið og þvotturinn
þveginn í vélinni hjá Hósu, jafnvel á
haustin farið með sviðahausa í
smiðju hjá Sigga, allt sjálfsagt af
húsráðendum og með því verið að
létta móður minni störfin. Af þess-
um ferðum vildi ég ekki missa þótt
þyrfti að hafa fyrir hlutunum í leið-
inni, það var svo gaman að koma í
Úlfsstaði.
Hér á Króknum erum við síðan
búin að vera nágrannar í 30 ár og
þegar ég stend við eldhúsgluggann
minn blasir við mér húsið þeirra
Hósu og Sigga.
Fóru því ekki framhjá mér allar
þær vinnustundir sem þau hjónin
létu af hendi rakna við garðinn sinn
og allt sem mætti prýða utandyra.
Og það var einstakt að sjá sam-
vinnu þeirra hvort var inni eða úti,
þá sérstaklega hin síðari ár þegar
heilsa Hósu fór að gefa sig.
Ég gat komið að þeim við bakstur
sem önnur innandyraverk og var
það þá gjarna Siggi sem bar ábyrgð-
ina og margar fjöruferðirnar fóru
þau saman.
Þau eru ótalin skiptin sem við
frænkurnar skáluðum í sérríi og
Hósa rifjaði upp liðna daga og
margt skemmtilegt bar á góma.
Meðal annars sagðist hún kalla
sérríið sængurkonudrykk þar sem
pabbi sinn hefði jafnan gefið móður
sinni sérríflösku við fæðingu hvers
barns þeirra hjóna. En Hósa missti
föður sinn langt um aldur fram,
hann lést á afmælisdag Sigrúnar
móður minnar aðeins fertugur að
aldri.
Um föður sinn talaði hún oft og þá
sérstaklega alla músíkina og söng-
inn sem fylgdi honum, flesta daga á
Víðivöllum hefði verið spilað og
sungið einhvern tíma dags. Amalía
amma hefur þá eflaust verið í þjón-
ustustörfum við þetta söngglaða fólk
en ég held að mest allt hennar líf
hafi byggst á umhyggju fyrir öðrum.
Heilsufari Sigga og Hósu hrakaði
mjög þegar kom fram á veturinn og
í lok nóvember fór hún inn á sjúkra-
hús og nokkru síðar fór Siggi þang-
að einnig.
Eins og áður er getið voru þau
mjög samstiga í lífinu og því er
sannarlega eins varið með dauðann
þar sem svo stutt er á milli þeirra.
Oft verður mér litið að húsinu
þeirra og er nú brugðið við, engan
að sjá þar sýsla við garðstörfin eða
sópa stéttar og pússa, en snyrti-
mennskan hans Sigga var einstök og
alltaf fann hann sér eitthvað að
starfa.
Ég veit ég á eftir að sakna nær-
veru þessara einstöku hjóna og
þökkum við fjölskyldan á Grundar-
stíg 18 fyrir að hafa átt þau að vin-
um og nágrönnum.
Guð varðveiti minningu þeirra.
Elsku Úlfar og Amý, þið voruð rík
að eiga slíka foreldra og njóta svo
lengi. Amý, Simmi, Úlfar, Elaine,
Siggi Úlli, Binni, Gerða og Hólmar
og fjölskyldan öll, við hugsum til
ykkar á kveðjustund.
Ég þakka allt frá okkar fyrstu kynnum
það yrði margt, ef telja skyldi það.
Í lífsins bók það lifir samt í minnum
er letrað skýrt á eitthvert hennar blað.
Ég fann í þínu heita stóra hjarta,
þá helstu tryggð og vináttunnar ljós.
Er gerir jafnvel dimma vetur bjarta
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsdóttir.)
Lilja Amalía.
Elsku Hósa, nú ert þú búin að
hitta hann Sigga þinn aftur, það eru
aðeins nokkrar vikur síðan hann
kvaddi þennan heim, hinn 28. febr-
úar. Að svona stutt skuli vera á milli
þess að þið farið er svo táknrænt
fyrir það hvernig hjónaband ykkar
var.
Þú kveiðst því aldrei að fara yfir
móðuna miklu, því þú varst svo viss
um að í nýjum heimkynnum væru
bara gleði og kátína, eins og var á
heimilinu ykkar.
Ég var ekki há í loftinu þegar ég
fór fyrst í sveitina til Hósu móð-
ursystur minnar og Sigga á Úlfs-
stöðum. Þar var mér tekið opnum
örmum og Hósa var óþreytandi við
að kenna mér ýmis húsmóðurstörf,
svo sem að hnoða deig, baka og elda.
Svo þegar ég kom heim á haustin
fræddi ég mömmu á því að hún
gerði ekki rauðgrautinn eins og
Hósa.
Nú ert þú farin elsku frænka og
ég vil þakka þér fyrir það sem þú
varst mér.
Úlfari og Elaine, Amý og Simma
og þeirra fjölskyldum og mömmu og
Garðari sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Í hverju, sem að höndum ber,
og hvað sem bágt oss mætir,
þín hjálp oss nálægt ætíð er
og allar raunir bætir.
(P. Jónsson.)
Brynhildur (Binný).
HÓLMFRÍÐUR
JÓNSDÓTTIR
 Fleiri minningargreinar
um Hólmfríði Jónsdóttur bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.


#

#

#
(

1

 
 3
 ,  $
   )

  *++&  ,!

#
#
-
)


!
 #,
#






.
 /00
1  

)
 

#
) 


 12 +

# 
 ,3& #& 3 
&4 
$ $$'"
5
$ $$'"
"6
$ $ 
7 #"" '% 
$ $ 
-"8 2 "" 
$ $ 

$
$ $ 
" 
$ $ 
 
$ $$'")
1

  
9-,
,7 : 2((;

#< %


  
)
.
00
4#&##

#
-$ #"& $ "$('#
##"$('#
'*)
 $$'" 5"-)1$"$ )
"   








 3 1
 / 3




:#&4 & =

#< %
5
 + 

6 (

)


,3& 

 

-  &  
8 2 ""#$ &$$'"
& &$$'")
"   

 
8
 

:8

1, , & "#$%#&>?

#< %
   &     5
 + 


)
6 (
 #
 - 
 )



  # ,)  

7
 .00
8  ) 
 
 
   )
 
 (  *3 
#

 )
(


,3& (

(

 (


 
8 ":#"# ( - "  $ 

"#  (  $$ "8 (@2 2 
& (
&:): " 8 " ): ")