Morgunblaðið - 02.06.2002, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 2. JÚNÍ 2002 39
Kransar - krossar
Kistuskeytingar • Samúðarvendir
Heimsendingarþjónusta
Eldriborgara afsláttur
Opið sun.-mið. til kl. 21
fim.-lau. til kl. 22
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Davíð Osvaldsson
útfararstjóri
Sími 551 3485 • Fax 568 1129
Áratuga reynsla
í umsjón útfara
Önnumst alla þætti
Vaktsími allan sólarhringinn
896 8284

 








    !" #$
  
 

 

  

   ! "#
% &'(")!   **+ ,

 


 

 
 

 

  

    



  
 
 !
"# $%% &
 
 


  

    
 

 ! 
"! #$!%$!
&    " 

 '
 
 "
 
(  "")


! & 
*

 

 
"    +, -,,,!
'%( ) *%$+$  
,  -$
.(  
/0%%
1 # 2 %-   
/1-
1 # "1
3 % 
(-
1 #
4%3 3-
1  
5-%%   -- *0 #
2 %- %%   6 7- 6 7 #
(#
  2  %0


  
   
             
  

 
 

  

  
    

 







 

!!

"
#!$ %&

!!

'$()*

!!




!!

$

!!

+




 

    




       

 

  

    



 



 

 !"
#$ %
$$&'#!

#$$( !
 &)$
 $!  #$&'#!

! ! 
 '#!
&!  $
!$&&)$

 
 '#!
#$*$ !
+ &)$

$$ %
 '#!
    $'&&)$

,$,$) ,$,$,$"


  

    
          
  
  
  





  
  
! " #$%&
'( )*+ ! $(  &   ,( %&
- * ! $(  & .  (/0 - *%&
( # 1! $(  & *  ((%&
'%   " ! %&
232  %+*+232 
✝ Margrét Dóróth-ea Pálsdóttir
fæddist í Hólshúsi,
Miðneshreppi, 9.
ágúst 1917. Hún lést
á Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 28. maí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Páll Pálsson bóndi í
Hólshúsi, fæddur
25.1. 1881 og dáinn
16.8. 1969 og kona
hans Helga Pálsdótt-
ir, fædd 28.10. 1888,
dáin 22.7. 1977.
Systkini Margrétar
voru Páll Ó. Pálsson látinn,
Björgvin Jón Pálsson, Fjóla Páls-
dóttir látin og Sveinn Pálsson.
Hún eignaðist einn son sem lést á
fyrsta aldursári. Margrét giftist
Steingrími Viggós-
syni en þau slitu
samvistir og hún bjó
í foreldrahúsum þar
til foreldrar hennar
létust. Síðustu ár
bjó hún í Miðhúsum,
húsi eldri borgara í
Sandgerði. Margrét
starfaði lengst af
sem matráðskona
og við afgreiðslu-
störf og endaði
starfsferil sinn í
Kaupfélagi Suður-
nesja í Sandgerði.
Útför Margrétar
verður gerð frá Safnaðarheim-
ilinu í Sandgerði á morgun,
mánudaginn 3. júní, og hefst at-
höfnin klukkan 14. Jarðsett
verður í Hvalsneskirkjugarði.
Elsku nafna mín, það kallaðir þú
mig alltaf. Ég var skírð í höfuðið á
þér á 70 ára afmælinu þínu og þú
hélst mér undir skírn. Ég veit að þér
þótti vænt um það, enda fékk ég oft
að njóta þess.
Þú varst okkur systkinunum sem
besta amma og við kölluðum þig allt-
af ömmu Páls þegar við vorum lítil og
það fannst þér alltaf skemmtilegt, þó
að þú værir í raun frænka okkar. Þú
misstir þinn eina son mjög ungan og
ég veit að nú eruð þið sameinuð hjá
Guði.
Það hafa ekki verið alvörujól hjá
okkur nema þú hafir verið hjá okkur.
Þú varst alltaf svo glaðvær og gast
hlegið svo mikið að tárin fóru að
renna niður kinnarnar.
Mig og fjölskyldu mína langar að
þakka þér fyrir allar samverustund-
irnar og allt sem þú hefur gert fyrir
okkur. Við eigum eftir að sakna þín
mikið og tilfinningin um að eiga aldr-
ei eftir að sjá þig oftar er mjög
óþægileg.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Margrét Pála Valdemarsdóttir.
Mig langar í fáeinum orðum að
minnast ástkærrar föðursystur
minnar, Margrétar Dórótheu Páls-
dóttur, eða Möggu Páls eins og hún
var jafnan kölluð, en hún andaðist að
morgni þriðjudagsins 28. maí. Frá-
fall hennar hefur vakið blendnar til-
finningar hjá mér, gleði og þakklæti
fyrir það ástríki og aðhald sem hún
veitti mér sem barni og unglingi, en
eftirsjá vegna þess að samveru-
stundir okkar hefðu vissulega getað
verið fleiri hin síðustu æviár hennar.
Sem ung kona varð Margrét fyrir
þeim mikla harmi að missa einkason
sinn á fyrsta ári úr barnaveiki og
eignaðist hún ekki fleiri börn. En við
systkinabörnin hennar urðum henni
afar kær og var það mjög gagn-
kvæmt. Þegar við svo eignuðumst
okkar börn urðu þau „barnabörnin“
hennar og töluðu þau ávallt um hana
sem Ömmu Páls. Við ólumst mörg
hver upp að Lágafelli í Sandgerði
þar sem margt var um manninn, afi
og amma, börn þeirra og barnabörn.
Þegar ég var sex ára fluttust foreldr-
ar mínir með sína fjölskyldu til
Reykjavíkur, en mörg sumur eftir
það dvaldist ég í Sandgerði sem barn
og fram á unglingsár, enda leit ég
ævinlega á Lágafell sem mitt annað
heimili og þar stýrði Margrét búi.
Hún var mikið og traust haldreipi í
mínum augum og bar ég ótakmark-
aða virðingu fyrir henni, eins og mér
fannst reyndar flest samferðafólk
hennar gera. Hún ávann sér traust
margra og eignaðist fjölda vinafólks
sem ávallt hélt tryggð við hana. Því
til staðfestingar var það þannig, að
einatt þegar hún síðar dvaldist hjá
okkur hjónum á aðfangadagskvöld
fékk hún fleiri jólapakka en við fjög-
urra manna fjölskyldan öll til samans
og höfðu börnin ekki undan að bera í
hana pakkana. Og nokkrar eignaðist
hún nöfnurnar sem skírðar voru í
höfuðið á henni. Sérhlífni var óþekkt
hugtak í hennar huga og samvisku-
semin var henni í blóð borin. Hún var
bæði glettin og hláturmild og hló oft
þar til tárin runnu, þó að vissulega
gæti þykknað í henni, enda ákaflega
stolt og staðföst kona og lá ekki á
skoðunum sínum ef henni mislíkaði
eitthvað. Það fékk ég að reyna fyrir
nokkrum árum er ég áræddi að rök-
ræða stjórnmál við hana, hún gegn-
heil sjálfstæðiskona en ég frekar á
hinum vængnum. Það var í fyrsta og
síðasta skiptið sem ég reyndi slíkt.
Margrét mín, blessuð sé minning
þín, hún mun lifa með okkur sem eft-
ir lifum.
Höskuldur Freyr Sveinsson.
MARGRÉT
DÓRÓTHEA
PÁLSDÓTTIR
Það var seinnipart
vetrar 1991 sem nokkr-
ir Íslendingar úr félagi
Íslendinga í Arizona
hittu Kidda fyrir tilvilj-
un á Bobby McGee’s.
Þar skemmti hann sér með nokkrum
amerískum félögum sínum og var
greinilega hrókur alls fagnaðar.
Eftir þetta var Kiddi fastur punkt-
ur í uppákomum hjá Íslendingafé-
laginu.
Kiddi var alltaf brosandi og ef það
var eitthvað sem hann kunni ekki þá
var það að vera í vondu skapi. Við
hittum Kidda síðast á þorrablótinu í
ár og þá talaði hann um börnin sín
eins og svo oft áður, var greinilega
stoltur af þeim. Hann hlakkaði mikið
til að fá Elínu í heimsókn og var með
ýmislegt á prjónunum sem þau ætl-
uðu að gera saman á meðan hún væri
hér. Því miður endaði heimsókn
KRISTINN ÞÓR
HANSSON
✝ Kristinn ÞórHansson fæddist
í Reykjavík 1. febr-
úar 1960. Hann lést
af slysförum í Ariz-
ona í Bandaríkjunum
23. maí síðastliðinn
og var hann jarð-
sunginn í Mesa í Ar-
izona 31. maí.
þeirra í Miklagljúfur
skyndilega, bæði Kiddi
og Elín létu lífið í bíl-
slysi. Fráfall þeirra
hefur haft mikil áhrif á
Íslendingafélagið í Ar-
izona og þeirra verður
sárt saknað. Við viljum
votta Ólöfu Wheeler,
Kristjáni, Margréti,
fjölskyldu Elínar á Ís-
landi, Daníel Karli og
Lilju Dröfn, börnum
Kidda, og öðrum að-
standendum dýpstu
samúð okkar.
Fyrir hönd Íslend-
inga í Arizona,
Kristín S. Ólafsdóttir og
Baldur Benediktsson.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru auðveld í úr-
vinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.