Morgunblaðið - 21.07.2002, Side 19

að gríðarleg eftirspurn er eftir
þjónustu á sumrin á meðan stein-
dautt er á veturna. Þarna þarf að
brúa bil. Við þurfum að nýta betur
þá fjárfestingu, sem til staðar er í
Mývatnssveit og fjölga tilefnum
fólks til að sækja sveitina heim.
Hér eru hótel, veitingahús og síð-
ast en ekki síst samgönguæðar,
sem að mestu detta út yfir vetr-
artímann. Með því að koma með
spennandi aðdráttarafl inn á svæð-
ið, verður vonandi meiri eftirspurn
eftir samgöngum til og frá svæð-
inu. Góðar samgöngur eru for-
senda byggðar í landinu og margs-
annað er að íslenskur
heimamarkaður stendur ekki undir
nútíma kröfum um samgöngur
einn og sér.“
Jarðböð hafa, að sögn Péturs,
verið hluti af tilveru Mývetninga
allt frá 13. öld og síðar komu til
þekktari fyrirbæri á borð við
Grjótagjá og Stórugjá, sem voru
vinsælir baðstaðir í áratugi.
Grjótagjá, sem er í landi Voga
skammt neðan við Bjarnarflag,
hitnaði hins vegar svo samfara
jarðraskstímabili sumarið 1977 að
ekki var mönnum vært lengur í
gjánni sökum hita. Hitinn í vatninu
fór þá allt upp fyrir 50 gráður og
hefur á síðustu árum haldist stöð-
ugur í 47 gráðum. Stóragjá, sem er
í bæjarhlaði Reykjahlíðar, hafði
aftur á móti lengi vel haldist í 30
gráðum, en hitnaði upp í 40 gráður
á sama tíma og Grjótagjá fór í 50
gráður. Baðgestir fóru þá að venja
komur sínar í Stórugjá í staðinn
fyrir Grjótagjá, en svo fór að
Stóragjá kólnaði aftur og eyðilagð-
ist þar með síðasta náttúrubaðið,
sem Mývetningar gátu státað af.
Affall af borholu við
kjörhita í Bjarnarflagi
„Sveitungar og gestir þeirra hér
hafa getað baðað sig í heitri jarð-
gufu í margar aldir, en eftir að
þeir komust í samband við menn-
inguna, hafa menn misst þráðinn í
jarðböðum þessum, en fengu þess í
stað nútíma sundlaug, eins og allar
menningarborgir geta státað af. Í
gamla daga byggðu menn svona
böð í sjálfboðavinnu og fannst ekki
tiltökumál, en í nútíma samfélagi
þarf að greiða fyrir svona vinnu og
starfsemin þarf auk þess að vera
arðbær til að einhver fáist til að
leggja fé í verkefnið. Við nokkrir
félagar, sem ólumst upp við jarð-
böð í sveitinni, ákváðum að gera
athuganir á því hvort ekki væri til-
valið að halda þessari gömlu hefð á
lofti, hafandi blátt lón í Bjarnar-
flagi sem er affall af borholu við 40
gráða kjörhita. Sem stendur fellur
þetta vatn aðeins út í náttúruna og
er ekkert notað meir. Ég geri mér
vonir um að málið sé nú komið á
það stig að það verði raunverulega
að veruleika eftir að búið er að
koma hugmyndinni um náttúruböð
með lónum og gufuböðum í fjár-
festingalegt form,“ segir Pétur.
Teikningar gera ráð fyrir að
uppbyggingin verði eins náttúru-
tengd og framast er unnt og kem-
ur grjót, gras og trjágróður til með
að leika lykilhlutverk. „Mannvirki
eiga að spila í takt við náttúruna
og stál og gler á ekki að sjást á
svæðinu. Í Bjarnarflagi upplifa
menn svo persónulega kraftinn í
jörðinni sem verður auðvitað stór
hluti af náttúrutengingunni. Í ljós
hefur komið að jarðgufan í Jarð-
baðshólum í Bjarnarflagi er eina
háhitajarðgufan á Íslandi sem
hægt er að baða sig í. Víðast ann-
ars staðar er hún svo brennisteins-
menguð að hún er hættuleg til
baða. Af einhverjum óþekktum or-
sökum er ekki brennistein að finna
í þeirri gufu, sem kemur upp í
Jarðbaðshólum, en kenningin er sú
að þarna séu hitakærar örverur í
gjallinu sem éti upp brennistein-
inn. Segja má að affallsvatnið í
Bjarnarflagi sé skylt Bláa lóninu
að því leytinu til að hvort tveggja
kemur upp um manngerðar borhol-
ur tengdar orkumannvirkjum.
Hins vegar er um ólíkar efnasam-
setningar að ræða, en í okkar vatni
hafa fundist 26 nýjar örveruteg-
undir auk þess sem í vatninu er að
finna bæði steinefni og kísil.“
Heilsutengd ferða-
þjónusta í hæsta gæðaflokki
Að sögn Péturs eru ekki uppi
hugmyndir um að Baðfélag Mý-
vatnssveitar sem slíkt fari út á þá
braut að stunda heilsutengda
ferðaþjónustu eða svokallaðan
meðferðar-túrisma. „Við ætlum að
láta það öðrum eftir, ef einhverjir
sýna því áhuga, en í mínum huga
er ekki spurning um að hér væri
hægt að reka „spa“-miðstöð af
hæsta gæðaflokki ef okkur tekst að
halda vel á spilunum enda höfum
við áhuga á raunverulegum gæðum
og skemmtilegri upplifun. Það væri
hins vegar kjörið fyrir framsækna
stofnun á borð við Heilbrigðis-
stofnun Þingeyinga að sinna
heilsutengdri ferðaþjónustu og
vinnur Atvinnuþróunarfélag Þing-
eyinga nú að því að kanna hugs-
anlega möguleika á því sviði. Það
er ekkert flóknara að selja nafla-
skoðun en Dettifosstúr, hvort
tveggja er tilefni til að koma á
svæðið og njóta eiginleika þess til
eigin sálubótar, en mikilvægt er að
okkar góða heilbrigðiskerfi fái þá
að leika lykilhlutverkið. Með þessu
móti mætti gera starfsemi Heil-
brigðisstofnununar Þingeyinga
bæði meira spennandi og fram-
sæknari en ella þar sem fram færi
frjótt forvarnarstarf á sviði heilsu-
tengdrar ferðaþjónustu. Starfs-
menn stofnunarinnar fengju auk
þess tækifæri til að selja sína sér-
fræðiþekkingu til gesta, sem væru
gagngert að koma inn á svæðið til
að kaupa sér sérfræðiþekkingu og
ákveðinn lífsstíl. Við gætum nýtt
vannýtta afkastagetu ferðaþjónust-
unnar á lágönninni þar sem hér er
ekki um eins veðurháða þjónustu
að ræða og mörg önnur, en þegar
upp er staðið, yrðu það fjárfest-
ingar Baðfélagsins sem lékju lyk-
ilhlutverkið. Það má til sanns veg-
ar færa að með tilkomu aðstöðu
Baðfélagsins eflist bæði menning-
artengd og heilsutengd ferðaþjón-
usta í Mývatnssveit. Markhópurinn
er alveg klár þegar kemur að
heilsutengdri ferðaþjónustu á
þessu svæði. Við ætlum að höfða til
fólks, sem vill leita sér að bættum
lífsstíl. Það liggur því alveg fyrir
hverja á að sækja. Á hinn bóginn á
eftir að þróa framleiðsluna mjög
vel til að vita hvað við getum raun-
verulega boðið upp á. Að auki þurf-
um við að geta tryggt öryggi svo
að menn vilji kaupa þjónustuna því
ég geri ráð fyrir að fólk vilji ekki
láta gera tilraunir á sér,“ segir
Pétur Snæbjörnsson, forseti Bað-
félags Mývatnssveitar.
Vonast er til að náttúrubaðstaður í Mývatnssveit dragi að marga ferðamenn og auki umferð utan hefðbundins ferða-
mannatíma.
join@mbl.is
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. JÚLÍ 2002 19
Verð frá
1.990.000 kr
.