Morgunblaðið - 21.07.2002, Blaðsíða 37
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. JÚLÍ 2002 37
✝ Gróa Steinsdótt-ir fæddist á Ísa-
firði 8. janúar 1918.
Hún lést 15. júlí síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Ólöf
Guðmundsdóttir
húsfreyja, f. 24.
október 1975 á Hóli í
Önundarfirði, d. 23.
júlí 1929 á Ísafirði,
og Steinn Sigurðs-
son, f. 26. október
1879 í Neðrihúsum í
Önundarfirði, d. 2.
desember 1940.
Systkin Gróu voru:
Guðmundur, f. 1903, dáinn sama
ár; Sigurður Ottó, f. 13.10. 1904,
d. 1.10. 1979; Steinar, f. 4.10.
1905, d. 10.8. 1968; Guðrún, f.
30.9. 1907, d. 13.1. 1953; Ingi-
mundur Magnús, f. 24.9. 1910, d.
19.7. 1982; Sigurbergur, f. 3.4.
1913, lést af slysförum 10.9. 1944;
Ólöf Kristín, f. 18.12. 1915, d.
11.3. 1996, og Brynjólfur Ön-
fjörð, f. 20.1. 1921, d. 1.3. 1981.
Gróa giftist 6.11. 1943 Halldóri
Bjarna Jakobssyni, f. 1.1. 1917.
Foreldrar hans voru Guðrún
Sesselja Ármannsdóttir hús-
freyja, f. 20.9. 1884, d. 13.9. 1959,
og Jakob Guðjón Bjarnason vél-
stjóri, f. 24.2. 1888, fórst með
Skúla fógeta 10.4. 1933. Börn
þeirra fimm og fósturdóttir eru:
1) Sigurbjörg, gift Magnúsi Har-
aldssyni. Börn þeirra eru: A)
Inga Brynja; B) Halldór, kvæntur
Evu Björk Sveinsdóttur og eiga
þau tvær dætur, þær Sigurbjörgu
og Heiðdísi Ingu. C) Sigrún Gróa,
í sambúð með Garðari Má Jóns-
syni Newman. 2)
Jakob, kvæntur Sús-
önnu Kjartansdótt-
ur. Börn þeirra eru:
A) Alida, gift Helga
Bjarnasyni og eiga
þau þrjár dætur,
þær Súsönnu, Svövu
og Sunnevu. B)
Gróa Björk, f. 30.10.
1971, d. 26.9. 1972.
C) Jakob, f. 6.2.
1974, d. 5.3. 1975. D)
Elsa, gift Heiðari
Erni Stefánssyni og
eiga þau soninn Jak-
ob Örn. 3) Steinn,
kvæntur Guðlaugu Hafsteins-
dóttur. Börn þeirra eru: A) Jó-
hanna, gift Ívari Arnórssyni sem
lést af slysförum 30.4. 1994. Börn
þeirra eru: Katrín, Eva Karen og
Arnór Steinn. Dóttir Ívars er
Silja. B) Helga, gift Arnari Guð-
mundssyni. Synir þeirra eru:
Þorri og Óðinn. C) Halldór, í
sambúð með Camillu Mortensen.
D) Hafsteinn. E) Heiða Rún, í
sambúð með Grétari Níelsen. 4)
Guðrún. 5) Ólöf, gift Jóni Hjalta-
syni. Dóttir þeirra er Guðrún
Björk. Auk þeirra ól Gróa upp
sonardóttur sína, Jóhönnu.
Gróa flutti til Reykjavíkur
1934 og vann ýmis störf, lengst af
í Gamla bíói. Hún bjó fyrstu hjú-
skaparár sín á Skólavörðustíg 23,
árin 1950 til 1963 á Bústaðavegi
49 og flutti þá aftur á Skóla-
vörðustíginn.
Útför Gróu fer fram frá Hall-
grímskirkju á morgun, mánudag-
inn 22. júlí, og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Gróa, mín kæra tengdamóðir, er
látin 84 ára gömul. Hún lést á heimili
sínu eins og hún kaus sjálf, en heima
vildi hún helst vera og hvergi annars
staðar. Hún var heilsuhraust lengst
af ævinnar en veiktist á síðasta ári og
eftir slæmt áfall um síðustu áramót
var hún naumast svipurinn af sjálfri
sér.
Gróa fæddist á Ísafirði og ólst þar
upp. Hún var næstyngst í hópi átta
systkina og kveður síðust þeirra
þennan heim. Hún fluttist til Reykja-
víkur ung kona og fann þar manninn
sinn Halldór B. Jakobsson, og giftu
þau sig árið 1943. Hafa þau nánast
leiðst í gegnum lífið síðan, afar sam-
rýnd og samtaka. Þau eignuðust
stóra fjölskyldu, fimm börn, 11 barna-
börn og 12 barnabarnabörn, allt
myndarfólk. Hafa þau haldið fjöl-
skyldunni einstaklega vel saman.
Gróa var nett kona og svipmikil
með fallegt liðað hár, ennið bjart,
augun geislandi af fjöri og sterkan
munnsvip.
Gróa vann alla tíð heima eftir að
hún gifti sig. Heimilið var hennar
staður og hún, húsmóðirin, stjórnaði
því af lipurð og ákveðni. Þau bjuggu
lengst af á Skólavörðustíg 23, Halldór
og hún. Það var niðri í bæ og því gest-
kvæmt á heimilinu alla tíð. Frá fyrstu
kynnum mínum af heimili Gróu fyrir
35 árum man ég tæpast ekki eftir að
hafa komið þar án þess að þar væri
einhver gestkomandi. Þannig vildi
hún helst hafa það, húsið fullt af fólki
og lífi. Ætíð voru einhverjar góðgerð-
ir á borðum og ég lærði fljótt að hætta
að segja nei takk, því á það var ekki
hlustað. Þá vildi hún helst hafa alla
fjölskyldu sína nálægt sér og flest
tækifæri voru notuð til að halda fjöl-
skylduboð. Þá var Gróa kát og glað-
værðin réð ríkjum.
Gróa hafði gaman af fólki og það
beinlínis sogaðist að henni. Hún var
vinur barnanna sinna, þeirra vinir
voru hennar vinir og litu ósjaldan inn
til að hitta hana. Tengdabörn sín um-
gekkst hún eins og sín eigin frá fyrstu
kynnum. Hún var glettin og brá
stundum á leik og var 1. apríl hennar
sérstaki hátíðardagur.
Hún var forvitin um ættfræði las
ættfræðibækur og rakti úr fólki garn-
irnar þegar hún komst í tæri við það
og fann oftar en ekki skyldleika eða
kunningjatengsl sem hægt var að
ræða frekar. Hana þraut aldrei um-
ræðuefni og það var gott að vera ná-
lægt henni. Barnabörnin áttu í henni
góða ömmu og áhuga hennar óskipt-
an. Hún fylgdist vel með þeim öllum
alla tíð og var vel með á því hvað þau
voru að gera og hvernig þeim gekk,
hvort sem það var í skólanum, í leik
eða starfi. Hún var ekki feimin við
símann, hringdi oft og talaði stundum
lengi og var þannig í góðu sambandi
við fjölskyldu sína. Oft þegar hún
hringdi og hitti á mig ræddi hún sam-
eiginlegt áhugamál okkar fótboltann,
sem hún fylgdist vel með. Hennar lið
var Fylkir en hjarta henna sló einnig
með Keflavíkurliðinu, okkar vegna.
Hún fylgdist einnig með enska fót-
boltanum og tippaði lengi vel.
Hún mátti ekkert aumt sjá, vildi
öllum gott gera. Hún var ein þeirra
sem vildi öllum gefa og öllum þjóna
og ætlaðist aldrei til þakklætis eða
endurgjalds. Hún var mikill dýravin-
ur og var hundur á heimilinu frá því
ég fyrst kom þar, einn og stundum
tveir. Þeir fengu gott atlæti ekki síður
en heimilisfólkið. Það var oft unun að
sjá gagnkvæma skilninginn milli
hennar og dýranna.
Gróa var góður fulltrúi sinnar kyn-
slóðar, kynslóðarinnar sem fæddist
með fullveldinu, ólst upp í kreppunni
milli stríða og kynntist skortinum.
Það var kynslóðin sem stóð að hinum
miklu þjóðfélagsbreytingum sem hóf-
ust með stofnun lýðveldisins og ól upp
kynslóðina sem nú hefur stýrt skút-
unni um sinn. Gróa unni landinu sínu
og fólkinu og tók þátt í lífinu og starf-
inu af öllum kröftum með sínum
manni og sínu fólki.
Ég hef hér með nokkrum orðum
reynt að bregða upp mynd af tengda-
móður minni nú þegar leiðir hafa skil-
ið um sinn. Vil ég með þessum orðum
þakka henni alla hlýjuna og væntum-
þykjuna sem hún lét mig og mína fjöl-
skyldu finna svo sterkt fyrir.
Halldór, tengdafaðir minn, sér nú á
bak sínum lífsförunaut sem hann mat
svo mikils. Ég veit að fjölskyldan mun
þjappa sér saman og hugsa vel um
hann og reyna að láta honum líða sem
best. Hann á mína bestu samúð.
Blessuð sé minningin um Gróu
Steinsdóttur.
Magnús Haraldsson.
Elskuleg amma hefur nú kvatt
okkur og við sitjum og brosum í gegn-
um tárin. Söknuðurinn er mikill en
gleðin er í hjörtum okkar yfir ljúfum
minningum um góða, hlýja og sér-
staka ömmu. Amma var lágvaxin og
falleg kona en með stórt hjarta þar
sem alltaf var pláss fyrir okkur
barnabörnin. Hún skildi eftir sig stór-
an minnisvarða á Skólavörðustígnum
þar sem hún bjó, Hallgrímskirkju eða
ömmu Gróu kirkju eins og við höfum
alltaf kallað kirkjuna því við vorum
viss um að amma ætti þessa kirkju. Í
hvert skipti sem við heyrum klukkur
hennar slá minnumst við ömmu. Hún
átti við veikindi að stríða síðusta ár og
alltaf var hún að þakka fyrir hvað allir
væru góðir við hana en eina hugsunin
hjá okkur var hvað hún hefði alla tíð
tekið okkar velferð fram yfir sína.
Þannig var amma, alltaf að hugsa um
aðra. Hún átti til góð ráð ef eitthvað
amaði að, þá var hún búin að hringja
og ráðleggja eitthvað sem var
kannski ekki mjög sannfærandi í
byrjun en virkaði samt vel, sennilega
var það hennar góði hugur sem lækn-
aði okkur.
Þegar við fórum öll fjölskyldan
saman í útilegur þá var amma með
mesta farangurinn því hún pakkaði
líka niður dóti fyrir alla aðra. Við gát-
um líka treyst því ef okkur var kalt þá
fórum við til ömmu og hún var með
auka teppi eða svefnpoka og jafnvel
auka gærur og húfur. Amma var
ótrúlega dugleg að koma með allt sem
við fórum, í útilegur, sumarbústaði og
fjallgöngur. Það eru ekki nema nokk-
ur ár síðan hún hætti að koma með í
fjallgöngur og þá gaf hún okkur hin-
um ekkert eftir. Fyrstu helgina í júlí
núna í sumar fóru mæður okkar sam-
an í fjallgöngu og auðvitað mætti
amma í grillið til þeirra eftir gönguna,
hún vildi aldrei missa af neinu sem
var að gerast í fjölskyldunni.
Fótbolti átti hug hennar og afa og
það voru fáir deildarleikir hjá Fylki
sem þau misstu af í áraraðir. Þau eiga
nú mjög marga afkomendur og þá
voru það auðvitað mörg félagslið sem
amma hélt með og henni leið alltaf vel
ef leikirnir enduðu með jafntefli, þá
tapaði enginn og allir voru sáttir. Síð-
asti leikurinn sem hún og afi horfðu á
saman var bein útsending í sjónvarp-
inu frá Keflavík-Fram daginn áður en
hún kvaddi, hann endaði með jafn-
tefli.
Amma var nú ekki mikið fyrir að
bjóða okkur barnabörnunum sælgæti
þegar við vorum lítil. Þá var Náttúru-
lækningafélagið hennar uppáhalds-
búð og þaðan fengum við ýmislegt
góðgæti. Minnisstæðastar eru þara-
töflurnar sem okkur þótti miklu betri
en Smarties. Ef við vorum að suða um
nammi þá gaf hún okkur mysing í te-
skeið og það var hinn besti sleiki-
brjóstsykur. En alltaf átti hún til
suðusúkkulaði uppi í skáp og enn
þann dag í dag laumumst við í skáp-
inn að leita að suðusúkkulaði þó að við
séum öll orðin fullorðin.
Amma og afi voru einstaklega sam-
rýnd hjón og góðir vinir og lík að svo
mörgu leyti. Réttlætiskenndin og
samheldni þeirra er eitt það besta
veganesti sem við höfum fengið að
njóta.
Elsku afi, þinn missir er mestur,
amma var þinn besti vinur í meira en
60 ár, við erum með þér.
Barnabörnin.
Elsku amma mín. Pabbi hringdi í
mig snemma mánudagsmorguns og
tilkynnti mér að þú værir farin. Ég í
Danmörku, mér fannst ég tóm og orð-
laus. Ég á eftir að sakna þín mikið en
innst í hjarta mér veit ég að þetta var
þér fyrir bestu vegna veikinda þinna.
Þess vegna get ég brosað í dag, vit-
andi að þér líður vel þar sem þú ert.
Það verður tómlegt að koma niður á
Skólavörðustíg á heimili þitt þar sem
þú tókst alltaf á móti mér og vinum
mínum með opnum örmum, en í mínu
hjarta á ég margar og góðar minn-
ingar um þig. Ég get alltaf litið til
baka á og glaðst yfir þeim. Takk fyrir
alla þá hlýju og ást sem þú hefur veitt
mér alla tíð, elsku amma mín.
Ástar- og saknaðarkveðjur.
Litla fjölskyldan í Danmörku,
Elsa, Heiðar og Jakob Örn.
Elsku amma mín er látin 84 ára að
aldri. Þegar ég hugsa til baka minnist
ég góðu stundanna sem ég átti með
henni. Ég man hve það var alltaf gott
að koma til hennar á Skóló og hvað
mér leið vel hjá henni. Amma Gróa
hafði alltaf nægan tíma fyrir okkur
barnabörnin og brölluðum við margt
heima hjá henni. Við vorum mörg á
svipuðum aldri og gistum oft öll sam-
an hjá henni. Þannig vildi hún hafa
það, helst hafa alla saman.
Ég er mjög þakklát fyrir að hafa
átt svona góða ömmu og ég kveð hana
með söknuð í hjarta.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. E.)
Alida Jakobsdóttir.
Elsku Amma Gróa. Þú ert mín
langa amma, ég læt mynd af þér í
ramma. Ég man alltaf hvað þú varst
góð, þess vegna skrifaði ég þetta ljóð.
Ég man þig alltaf í blíðu og stríðu.
Bestu kveðjur ,,upp“.
Súsanna Helgadóttir.
Gróa langamma mín átti 5 börn.
Guð hlýjar þeim. Hún fæddist 1918
og varð 84 ára. Nú er komin stundin
sem þú fórst til Guðs. Guð verndar
þig.
Svava Helgadóttir.
Nú er fallinn frá einn af máttar-
stólpum félagsins okkar Fylkis sem
okkur er bæði ljúft og skylt að kveðja
með þakklæti fyrir áratuga frábært
starf og stuðning við félagið.
Það hefur ekki farið framhjá nein-
um sem komið hafa á leiki félagsins
undanfara áratugi að meðal helstu
stuðningsmanna liðs okkar hafa verið
eldri hjón, Gróa og Halldór Jakobs-
son. Þau hjón hafa gert meira en bara
að styðja strákana sína. Þau hafa get-
ið af sér marga afkomendur sem allir
sem einn hafa starfað að meira eða
minna leyti fyrir Fylki og gera enn.
Gróa og hennar fjölskylda hafa svo
sannarlega sett mark sitt á íþrótta-
félagið Fylki. Án þeirra liðstyrks væri
félagið ekki það sem það er í dag. Við
Fylkismenn þökkum Gróu samfylgd-
ina gegnum árin og það sem hún hef-
ur lagt til félagsins. Halldóri og fjöl-
skyldu hans allri vottum við okkar
dýpstu samúð. Megi Fylkir áfram
njóta krafta barna og barnabarna
Gróu sem hingað til og hennar andi
svífa yfir verkum okkar.
Rúnar Geirmundsson,
fyrrv. formaður
íþróttafélagsins Fylkis.
GRÓA
STEINSDÓTTIR
!
" #" $ $$ & $
!"
!"
# $ %%
&' !'(
!
"
$$ ) )** )"$$+
,- ., )** / "$$+
--.+,,.-.(
!"#$% ""
&'
!"#$$& ($ )" #*
!"# + $$&
, + $$&
& -+ + $$&
. /
$0 $$&
1"2 &' $$&
! !
"
!# !$ %##
!
"# !
$$%&' ( $)* '$$(